آزمایش M2-PK | پیرووات کیناز نوع M2

آزمایش M2-PK (پیرووات کیناز نوع M2) غلظت آنزیم M2-PK، ایزوآنزیم پیروات کیناز، را در نمونه های بیولوژیکی (مخصوصا خون) اندازه گیری می کند. پیروات کیناز آنزیمی است که در گلیکولیز، یک مسیر متابولیک کلیدی که در سلول‌ها انرژی تولید می‌کند، دخیل است. ایزوآنزیم M2-PK با سلول های در حال تکثیر مرتبط است و اندازه گیری آن در زمینه های مختلف پزشکی از جمله سرطان روده بزرگ مورد بررسی قرار گرفته است.

چرا آزمایش M2-PK درخواست می شود؟

آزمایش M2-PK (پیرووات کیناز نوع M2) برای اهداف مختلف، عمدتاً در زمینه تشخیص و نظارت بر سرطان درخواست شده است. در اینجا دلایل و اهداف کلیدی که ممکن است آزمایش M2-PK درخواست شود آورده شده است:

• تشخیص سرطان کولورکتال: آزمایش M2-PK به عنوان یک مارکر بالقوه برای تشخیص زودهنگام سرطان کولورکتال مورد مطالعه قرار گرفته است. سطوح بالای آزمایش M2-PK ممکن است با افزایش فعالیت متابولیک در سلول های سرطانی مرتبط باشد.
• تشخیص سایر سرطان ها: در حالی که سرطان کولورکتال تمرکز اولیه بوده است، تحقیقات کاربرد آزمایش M2-PK را در سایر انواع سرطان، مانند سرطان معده و ریه، مورد بررسی قرار داده است.
• پاسخ به درمان نظارتی: تغییرات در سطوح M2-PK در طول درمان سرطان ممکن است برای ارزیابی پاسخ به درمان کنترل شود. کاهش سطح M2-PK ممکن است نشان دهنده پاسخ مثبت به درمان باشد.

توجه به این نکته مهم است که آزمایش M2-PK یک ابزار غربالگری معمول برای همه سرطان ها نیست و استفاده از آن عموماً بیشتر بر روی انواع خاص سرطان متمرکز است. آزمایش M2-PK بخشی از تحقیقات در حال انجام برای شناسایی نشانگرهای زیستی قابل اعتماد برای تشخیص و نظارت اولیه سرطان است.

در حالی که آزمایش M2-PK امیدوار کننده است، کاربرد بالینی آن هنوز در حال بررسی است و استفاده از آن ممکن است بر اساس زمینه خاص و ترجیحات پزشکان معالج متفاوت باشد. تفسیر نتایج آزمایش M2-PK باید در ارتباط با سایر اطلاعات بالینی و تشخیصی انجام شود.

در صورت داشتن چه علائمی آزمایش M2-PK درخواست می شود؟

آزمایش M2-PK (پیرووات کیناز نوع M2) معمولاً بر اساس علائم خاص درخواست نمی‌شود، بلکه بیشتر به عنوان بخشی از تشخیص و نظارت سرطان، عمدتاً در زمینه سرطان کولورکتال استفاده می‌شود. توجه به این نکته مهم است که آزمایش M2-PK یک ابزار غربالگری معمول برای همه سرطان ها نیست و استفاده از آن اغلب بر موقعیت های خاص متمرکز است.

با این حال، اگر فردی علائمی را تجربه می کند که باعث نگرانی در مورد سرطان کولورکتال یا سایر مشکلات گوارشی می شود، پزشک معالج ممکن است ترکیبی از آزمایش ها را درخواست کنند که ممکن است شامل مطالعات تصویربرداری (مانند کولونوسکوپی یا سی تی اسکن)، آزمایش خون و سایر روش های تشخیصی باشد.

علائم رایجی که ممکن است باعث ارزیابی جامع تری برای سرطان کولورکتال یا مشکلات گوارشی شود عبارتند از:

• اسهال یا یبوست مداوم
• تغییر در قوام مدفوع
• خون قابل مشاهده در مدفوع یا روی دستمال توالت
• مدفوع تیره و قیری رنگ
• درد یا گرفتگی شکم
• نفخ یا ناراحتی
• کاهش وزن قابل توجه و بدون دلیل
• خستگی یا ضعف مداوم

تاکید بر این نکته مهم است که علائم به تنهایی تشخیصی نیستند و سایر شرایط ممکن است علائم مشابهی ایجاد کنند. پزشکان معالج از ترکیبی از تاریخچه بالینی، معاینه فیزیکی، تصویربرداری و تست های آزمایشگاهی برای رسیدن به تشخیص استفاده می کنند.

نمونه مورد نیاز برای آزمایش M2-PK:

• ظرف/لوله: لوله با درب قرمز یا زرد (ترجیحا حاوی ژل جدا کننده) / ظرف مدفوع
• نوع نمونه: سرم / مدفوع
• حجم نمونه: 2 میلی لیتر / 5 گرم

روش های مختلف آزمایشگاهی انجام آزمایش M2-PK:

روش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA):

ELISA یک روش پرکاربرد برای تشخیص و تعیین کمیت غلظت پروتئین‌های خاص از جمله M2-PK (پیرووات کیناز نوع M2) در نمونه‌های بیولوژیکی مانند سرم است. در اینجا شرح مفصلی از روش الایزا برای انجام آزمایش M2-PK آورده شده است:

• جمع آوری و آماده سازی نمونه: نمونه خون از بیمار جمع آوری می شود و سرم از سایر اجزای خون از طریق سانتریفیوژ جدا می شود.
• پوشش دهی میکروپلیت: چاهک های یک میکروپلیت با آنتی بادی های مخصوص M2-PK پوشیده شده اند. این آنتی بادی ها به سطح صفحه می چسبند و به عنوان آنتی بادی های جذب کننده عمل می کنند.
• مسدود کردن: برای جلوگیری از اتصال غیراختصاصی، سطح باقیمانده میکروپلیت با یک محلول مسدود می شود (مثلاً آلبومین سرم گاوی). این مرحله تضمین می کند که فقط آنتی بادی های M2-PK به چاهک های پوشش داده شده متصل می شوند.
• افزودن سرم بیمار: نمونه سرم بیمار حاوی M2-PK به چاهک ها اضافه می شود. M2-PK موجود در سرم به آنتی بادی های تثبیت شده روی میکروپلیت متصل می شود.
• افزودن آنتی بادی های تشخیص: مجموعه دومی از آنتی بادی های برچسب گذاری شده با یک آنزیم (به عنوان مثال، پراکسیداز ترب کوهی) اضافه می شود. این آنتی بادی ها به طور خاص به اپی توپ های مختلف روی مولکول های M2-PK که توسط اولین مجموعه آنتی بادی ها جذب شده اند، متصل می شوند.
• انکوباسیون: میکروپلیت انکوبه می شود، اجازه تشکیل مجموعه ای شامل M2-PK، گرفتن آنتی بادی ها و آنتی بادی های تشخیص را می دهد.
• شستشو: میکروپلیت شسته می شود تا هر گونه مواد غیر متصل را از بین ببرد و تنها کمپلکس های M2-PK و آنتی بادی تشخیص را به صفحه متصل می کند.
• افزودن سوبسترا: محلول سوبسترا به چاهک ها اضافه می شود. آنزیم مرتبط با آنتی‌بادی تشخیص، واکنشی را با سوبسترا کاتالیز می‌کند و منجر به تغییر رنگ قابل اندازه‌گیری می‌شود.
• تشخیص رنگ سنجی: شدت رنگ تولید شده با مقدار M2-PK موجود در سرم رابطه مستقیم دارد. این را می توان با استفاده از یک اسپکتروفتومتر اندازه گیری کرد و نتایج معمولاً در واحدهای چگالی نوری گزارش می شود.
• کالیبراسیون و کمی سازی: منحنی استاندارد با استفاده از غلظت های شناخته شده M2-PK برای تبدیل قرائت های چگالی نوری به مقادیر کمی استفاده می شود.
• تجزیه و تحلیل داده ها: غلظت M2-PK در سرم بیمار بر اساس منحنی کالیبراسیون تعیین می شود و نتایج در واحدهای مناسب (مانند ng/mL) گزارش می شود.

توجه داشته باشید:

– الایزا یک تکنیک همه کاره است و می تواند برای استفاده با انواع مختلف آنتی بادی ها و نمونه ها سازگار شود.
– این روش ممکن است بسته به کیت خاص ELISA و پروتکل های آزمایشگاهی مورد استفاده شامل مراحل یا تغییرات اضافی باشد.
– اقدامات کنترل کیفیت برای اطمینان از صحت و قابلیت اطمینان نتایج اجرا می شود.

پیروی از دستورالعمل های خاص ارائه شده توسط سازنده کیت ELISA یا آزمایشگاهی که آزمایش را انجام می دهد برای نتایج دقیق و قابل اعتماد بسیار مهم است.

روش تست سریع جریان جانبی (lateral flow rapid test):

• مجموعه نمونه: مقدار کمی مدفوع را جمع آوری یا اپلیکاتور ارائه شده جمع آوری کنید.
• استخراج نمونه: نمونه مدفوع جمع آوری شده را با محلول بافر مخلوط کنید تا M2-PK استخراج شود.
• مجموعه نوار جریان جانبی: نوار جریان جانبی از یک پد نمونه، پد مزدوج، غشای نیتروسلولزی و یک پد جاذب تشکیل شده است.
• تثبیت خط جذب: آنتی بادی های خاص M2-PK بر روی غشای نیتروسلولز در ناحیه ای به نام “خط جذب” تثبیت می شوند.
• پد کونژوگه: نانوذرات طلا یا نشانگر دیگری که دارای آنتی‌بادی‌های ضد M2-PK هستند روی پد مزدوج آغشته می‌شوند.
• نمونه: نمونه مدفوع استخراج شده را روی پد نمونه بارگذاری شود.
• عمل مویرگی: نمونه به همراه M2-PK از طریق عمل مویرگی در امتداد نوار جریان جانبی حرکت می کند.
• واکنش ایمونوشیمیایی: اگر M2-PK در نمونه مدفوع وجود داشته باشد، به آنتی بادی های نشاندار شده روی پد مزدوج متصل می شود.
• جریان از طریق غشای نیتروسلولزی: نمونه به جریان خود از طریق غشای نیتروسلولزی ادامه می دهد و به خط جذب می رسد.
• عکس العمل خطی: اگر M2-PK وجود داشته باشد، به آنتی بادی های تثبیت شده روی خط جذب متصل می شود و یک خط قابل مشاهده را تشکیل می دهد.
• خط کنترل: یک خط کنترل که حاوی آنتی بادی های بی حرکت است که به آنتی بادی های نشاندار شده متصل می شود، به عنوان کنترلی برای اعتبار تست عمل می کند.
• پد جاذب: نمونه باقیمانده و معرف های اضافی در پد جاذب جذب می شوند.
• تجسم نتیجه: ظاهر خطوط روی نوار جریان جانبی (خط ضبط و خط کنترل) برای تفسیر به صورت بصری ارزیابی می شود.
•  تفسیر: نتایج آزمایش را بر اساس وجود یا عدم وجود خط ضبط M2-PK و خط کنترل تفسیر کنید.

ملاحظات مهم:

• حساسیت و ویژگی: عملکرد تست های جریان جانبی می تواند از نظر حساسیت و ویژگی متفاوت باشد.
• دستورالعمل های سازنده: دستورالعمل های خاص ارائه شده توسط سازنده کیت تست سریع جریان جانبی را دنبال کنید. این دستورالعمل ها روش صحیح جمع آوری نمونه، استخراج و تفسیر نتیجه را به تفصیل شرح می دهد.
• کنترل کیفیت: تست های جریان جانبی ممکن است شامل ویژگی های داخلی کنترل کیفیت برای اطمینان از قابلیت اطمینان نتایج باشد.

استفاده از تست های سریع همانطور که نشان داده شده و تفسیر نتایج در زمینه علائم بالینی و سایر اطلاعات تشخیصی ضروری است. اگر در حال بررسی یا انجام چنین آزمایشی هستید، برای تفسیر دقیق و اقدامات پیگیری مناسب، مشورت با متخصصان و پیروی از دستورالعمل های تعیین شده توصیه می شود. همیشه به جدیدترین و خاص ترین دستورالعمل های ارائه شده توسط سازنده کیت تست جریان جانبی سریع مراجعه کنید.

آمادگی قبل از انجام آزمایش M2-PK:

• به آمادگی خاصی نیاز ندارد

چه چیزی در آزمایش M2-PK مورد بررسی قرار می گیرد؟

سرطان کولورکتال (CRC) یکی از علل اصلی عوارض و مرگ و میر مرتبط با سرطان در سراسر جهان است. حتی در کشورهایی که گزینه های درمانی به روز در دسترس هستند، بیش از 40 درصد از بیماران CRC هنوز در طی 5 سال پس از تشخیص بیماری بر اثر این بیماری می میرند. از آنجایی که بقا برای CRC اولیه و موضعی به طور قابل توجهی بهتر از مراحل بعدی است و CRC ممکن است به طور کلی با تشخیص و حذف ضایعات پیش سرطانی پیشگیری شود، غربالگری پیشرفته برای پیشرفت بیشتر در کاهش بار بیماری اهمیت حیاتی خواهد داشت.

تجربه آزمایش خون مخفی مدفوع (FOBT) امکان کاهش بروز و مرگ و میر را به دلیل غربالگری بر اساس آزمایش های مدفوع نشان داده است و مزایای این روش غربالگری در مورد پذیرش و کاربردی بودن در مقایسه با گزینه های غربالگری تهاجمی قابل توجه است. با این حال، با توجه به محدودیت های FOBT، عمدتاً حساسیت ذاتاً پایین برای تشخیص ضایعات پیش سرطانی یا سرطانی، هنوز نیاز به بهبود وجود دارد.

بنابراین، توسعه آزمایش‌های مدفوع با ویژگی‌های عملکرد بهتر به کانون تحقیقات فعلی تبدیل شده است، هم در زمینه نشانگرهای مدفوع مبتنی بر DNA و هم در زمینه نشانگرهای مدفوع مبتنی بر پروتئین. برای برخی از آزمایش‌های جدید، نتایج اولیه در مورد حساسیت و ویژگی دلگرم‌کننده است، اما شواهد مربوط به عملکرد روش‌های جدید عمدتاً به تحقیقات در مقیاس کوچک در محیط بالینی محدود می‌شود.

یک رویکرد جدید مبتنی بر تشخیص پروتئین‌ها در مدفوع مشتق شده از کلونوسیت‌های نئوپلاستیک، اندازه‌گیری کمی M2-pyruvate کیناز (M2-PK) است. مارکر M2-PK، ایزوفرم آنزیم گلیکولیتیک پیروات کیناز، در بافت های در حال تکثیر با ظرفیت بالا برای سنتز اسید نوکلئیک مانند سلول های تومور یافت می شود.

پیروات کیناز نوع M2 (M2-PK) یک ایزوفرم خاص از آنزیم پیروات کیناز است که نقش مهمی در متابولیسم سلولی دارد. پیروات کیناز در مرحله نهایی گلیکولیز، یک مسیر متابولیک مرکزی که گلوکز را به پیروات تبدیل می‌کند، درگیر می‌شود و انرژی را به شکل آدنوزین تری فسفات (ATP) تولید می‌کند. ایزوفرم M2، M2-PK، دارای ویژگی های متمایزی است و مشخص شده است که نقش منحصر به فردی را در فرآیندهای سلولی مختلف، به ویژه در سلول های در حال تکثیر بازی می کند. در اینجا توابع و نقش های کلیدی M2-PK آمده است:

• گلیکولیز: M2-PK تبدیل فسفونولپیرووات (PEP) به پیروات را کاتالیز می کند که یک مرحله مهم در گلیکولیز است. این فرآیند ATP تولید می کند و انرژی را برای سلول فراهم می کند.
• اثر واربورگ: M2-PK با اثر واربورگ مرتبط است، پدیده ای که در سلول های سرطانی مشاهده می شود، جایی که ترجیحاً از گلیکولیز حتی در حضور اکسیژن استفاده می کنند. تصور می‌شود که این تغییر متابولیک از افزایش انرژی مورد نیاز سلول‌های سرطانی در حال تقسیم سریع پشتیبانی می‌کند.
• سلول های در حال تکثیر: M2-PK در سلول های در حال تکثیر، مانند سلول های سرطانی، که در آن رشد و تقسیم سریع سلول اتفاق می افتد، بیش از حد بیان می شود. فراوانی آن در این سلول ها نقشی را در حمایت از نیازهای متابولیکی بالا مرتبط با افزایش تکثیر سلولی نشان می دهد.
• تنظیم بیان ژن: M2-PK می تواند به هسته سلول منتقل شود، جایی که در تنظیم بیان ژن نقش دارد. حضور آن در هسته نقشی فراتر از گلیکولیز را نشان می دهد و بر فرآیندهای سلولی مربوط به تنظیم و تکثیر چرخه سلولی تأثیر می گذارد.
• تنظیم آپوپتوز: M2-PK با خواص ضد آپوپتوز (ضد مرگ سلولی) همراه بوده و به طور بالقوه در بقای سلول در شرایط خاص نقش دارد. تأثیر آن بر تنظیم آپوپتوز در زمینه سرطان، جایی که فرار از مرگ سلولی یک مشخصه است، مرتبط است.
• اثرات تومور مارکری: سطوح بالای M2-PK در سرطان های مختلف مشاهده شده است و به عنوان یک نشانگر زیستی بالقوه برای تشخیص و نظارت سرطان مورد بررسی قرار گرفته است. وجود M2-PK در جریان خون یا سایر مایعات بدن ممکن است نشان دهنده افزایش فعالیت متابولیک مرتبط با سرطان باشد.
• غربالگری سرطان کولورکتال: آزمایش M2-PK به عنوان یک ابزار تشخیصی، به ویژه در غربالگری سرطان کولورکتال مورد مطالعه قرار گرفته است. تغییرات در سطح M2-PK در نمونه های خون یا مدفوع ممکن است به عنوان شاخصی از وجود و پیشرفت سرطان کولورکتال عمل کند.

درک عملکردها و نقش های M2-PK برای کشف اهمیت آن در فیزیولوژی سلولی و فرآیندهای بیماری بسیار مهم است. تحقیقات در حال انجام برای بررسی عملکردهای چندوجهی M2-PK، با هدف ترجمه این بینش ها به راهبردهای تشخیصی و درمانی بهبود یافته، به ویژه در زمینه تحقیقات و درمان سرطان، ادامه دارد.

اهمیت بالینی آزمایش M2-PK:

آزمایش M2-PK (ایزوفرم M2 پیروات کیناز) یک تست آزمایشگاهی است که حضور آنزیم M2-PK را اندازه گیری می کند. این آنزیم با متابولیسم گلوکز مرتبط است و تشخیص آن در مدفوع می تواند اهمیت بالینی داشته باشد، به ویژه در زمینه بیماری های گوارشی. در اینجا چند نکته کلیدی در رابطه با اهمیت بالینی تست M2-PK وجود دارد:

• غربالگری سرطان کولورکتال: آزمایش M2-PK به عنوان یک بیومارکر بالقوه برای غربالگری سرطان کولورکتال مورد مطالعه قرار گرفته است. افزایش سطح M2-PK در مدفوع ممکن است نشان دهنده رشد غیرطبیعی سلول در روده بزرگ، از جمله سرطان کولورکتال باشد.
• تشخیص زودهنگام: سرطان کولورکتال، مانند بسیاری از سرطان ها، زمانی که در مراحل اولیه تشخیص داده شود، می تواند به طور موثرتری درمان شود.آزمایش M2-PK ممکن است یک روش غیر تهاجمی برای تشخیص زودهنگام سرطان کولورکتال ارائه دهد.
• بیماری های التهابی روده (IBD): افزایش سطح M2-PK در بیماران مبتلا به بیماری های التهابی روده مانند بیماری کرون و کولیت اولسراتیو گزارش شده است. پایش سطوح M2-PK ممکن است به ارزیابی فعالیت بیماری در این شرایط کمک کند.
• نشانگر غیر تهاجمی: آزمایش M2-PK غیر تهاجمی است، زیرا شامل تجزیه و تحلیل نمونه های مدفوع به جای روش های تهاجمی مانند کولونوسکوپی است. این می تواند آن را به گزینه ای مناسب برای جمعیت های خاص بیمار تبدیل کند.
• کمک تشخیصی: در حالی که آزمایش M2-PK یک ابزار تشخیصی مستقل نیست، می‌تواند در ترکیب با سایر ارزیابی‌های بالینی و آزمایشگاهی برای کمک به تشخیص بیماری‌های گوارشی استفاده شود.

بیومارکر آنزیمی M2-PK به عنوان یک آنزیم اساسی در تشخیص سرطان های روده بزرگ و پولیپ ها شناخته شده است. این آزمایش از منابع خونی ناشناخته در روده مستثنی است و قادر به تشخیص سرطان های روده بزرگ دارای خونریزی و هم سرطان های روده بزرگ و پولیپ های غیرخونریزی‌کننده است.

به عنوان مثال، آزمایش M2-PK قادر به تشخیص 80.3 درصد از سرطان های روده بزرگ می‌باشد. این آزمایش قابلیت ارائه خدمات غربالگری برای سرطان کولورکتال را در بیماران بدون علائم را فراهم می‌کند. با این حال، غلظت بالای M2-PK در مدفوع باید همواره با انجام کولونوسکوپی تأیید شود.

سوالات متداول

مزایای آزمایش M2-PK چیست؟

مزایای اصلی تست M2-PK عبارتند از:

• حساسیت بالا (> 85 درصد)
• ویژگی بالا (>95 درصد)
• به وجود خون بستگی ندارد
• پولیپ های روده را با خونریزی یا بدون خونریزی تشخیص می دهد، به خصوص پولیپ های بزرگتر از 1 سانتی متر
• تومورهای روده بزرگ را با یا بدون خونریزی تشخیص می دهد
• مصرف غذاها بر آن تأثیر نمی گذارد
• رژیم غذایی خاصی لازم نیست
• به دلیل هموروئید یا سایر منابع خونی در دستگاه گوارش، نتیجه مثبت کاذب ندارد.
• فقط یک نمونه مدفوع بسیار کوچک کافی است

آزمایش M2-PK برای چه کسانی می تولند بیشتر موثر باشد؟

• در مردان و زنان بالای 50 سال
• در مردان و زنان زیر 50 سال با عوامل خطر، مانند:

• وجود پولیپ یا سرطان روده بزرگ
• زنان با سابقه سرطان رحم، تخمدان یا سینه
• سابقه خانوادگی سرطان روده بزرگ
• بیماران مبتلا به بیماری کرون و کولیت اولسراتیو
• افراد دارای چاقی
• سوء مصرف الکل و دخانیات
• در مردان و زنانی که به هر دلیلی تصمیم به انجام کولونوسکوپی نمی گیرند یا به تعویق می اندازند

آیا آزمایش M2-PK می تواند سرطان را در اندام هایی غیر از روده بزرگ تشخیص دهد؟

تمرکز اولیه آزمایش M2-PK روی سرطان کولورکتال است. در حالی که افزایش سطح M2-PK ممکن است نشان دهنده رشد غیر طبیعی سلول در روده بزرگ باشد، ویژگی آن برای سرطان در سایر اندام ها محدود است. این به عنوان یک ابزار جامع غربالگری سرطان برای اندام های فراتر از روده بزرگ طراحی نشده است.

ایزوآنزیم M2-PK توسط سلول های سرطانی آزاد می شود و می تواند در مایعات مختلف بدن شناسایی شود. غلظت ایزوآنزیم M2-PK در خون با بدخیمی تومور مرتبط است. در بیماران مبتلا به آدنوم یا سرطان کولون، M2-PK هم در خون و هم در مدفوع ترشح می شود. افزایش M2-PK در خون علاوه بر سرطان های دستگاه گوارش و در طیف وسیعی از تومورهای دیگر مانند سرطان ریه، کلیه، سینه و دهانه رحم مشاهده شد.

ارتباط آنزیم M2-PK با متابولیسم تومور چگونه است؟

آنزیم M2-PK یک ایزوفرم خاص از پیروات کیناز، آنزیم کلیدی درگیر در متابولیسم انرژی سلولی است. پیروات کیناز نقش مهمی در مرحله نهایی گلیکولیز دارد، یک مسیر متابولیکی که گلوکز را برای تولید انرژی تجزیه می کند. در سلول‌های سالم و نرمال، ایزوفرم‌های مختلفی از پیروات کیناز وجود دارد و فعالیت آن‌ها برای تامین انرژی مورد نیاز سلول به شدت تنظیم می‌شود.

در سلول‌های سرطانی، از جمله سلول‌های تومور، تغییری در مسیرهای متابولیکی به نام اثر واربورگ وجود دارد. این پدیده شامل ترجیح سلول های سرطانی برای تکیه بیشتر به گلیکولیز برای تولید انرژی، حتی در حضور اکسیژن (گلیکولیز هوازی)، به جای فرآیند کارآمدتر فسفوریلاسیون اکسیداتیو در میتوکندری است.

ایزوفرم M2-PK به ویژه با این وضعیت متابولیک تغییر یافته در سلول های سرطانی مرتبط است. این یک نوع پیوندی از ژن پیروات کیناز M (PKM) است و بیان آن در سلول‌هایی که به سرعت تقسیم می‌شوند، مانند سلول‌های سرطانی مورد علاقه است. M2-PK دارای خواص منحصر به فردی است که آن را برای نیازهای متابولیکی سلول های سرطانی مناسب می کند:

•  گلیکولیز هوازی: M2-PK از افزایش فعالیت گلیکولیتیک دیده شده در سلول های سرطانی پشتیبانی می کند. این امکان تولید سریع انرژی و تولید واسطه های مورد نیاز برای سنتز ماکرومولکول های مورد نیاز برای رشد و تقسیم سلولی را فراهم می کند.
• تنظیم فرآیندهای آنابولیک: M2-PK، در شکل تترامری خود (چهار زیر واحد)، با ترویج فرآیندهای آنابولیک، تسهیل ادغام کربن مشتق شده از گلوکز در بلوک‌های ساختمانی برای تکثیر سلولی، مانند اسیدهای نوکلئیک همراه است. و اسیدهای آمینه
• تقویت رشد تومور: بیان M2-PK اغلب در سرطان های مختلف تنظیم می شود. این بیان بیش از حد با مشخصه رشد سلولی کنترل نشده تومورها مرتبط است و M2-PK را به نشانگری برای وضعیت تکثیر سلول های سرطانی تبدیل می کند.

آیا آزمایش M2-PK می تواند بین سرطان کولورکتال و سایر بیماری های گوارشی تفاوت قائل شود؟

آزمایش M2-PK مختص سرطان کولورکتال نیست و ممکن است سطوح بالا را در سایر بیماری های گوارشی مانند بیماری های التهابی روده نشان دهد. در حالی که این یک نشانگر ارزشمند است، تشخیص قطعی نیاز به یک ارزیابی جامع از جمله تاریخچه بالینی، مطالعات تصویربرداری و گاهی اوقات آزمایش‌های آزمایشگاهی اضافی دارد.

آیا هنگام استفاده از آزمایش M2-PK برای غربالگری سرطان ملاحظات سن یا جنسیت وجود دارد؟

سن و جنسیت معمولاً به عنوان عوامل مستقیم مؤثر بر نتایج آزمایش M2-PK در نظر گرفته نمی شوند. با این حال، شیوع سرطان کولورکتال با افزایش سن افزایش می‌یابد و شیوه‌های غربالگری ممکن است بر اساس ارزیابی‌های خطر مرتبط با سن متفاوت باشد. تصمیم به استفاده از تست M2-PK در غربالگری سرطان اغلب بر اساس عوامل خطر فردی و قضاوت بالینی است.

آیا می توان از آزمایش M2-PK برای غربالگری در افراد بدون علامت استفاده کرد؟

آزمایش M2-PK می تواند به عنوان یک ابزار غربالگری در افراد بدون علامت استفاده شود و یک روش غیر تهاجمی برای تشخیص زودهنگام سرطان کولورکتال ارائه می دهد. با این حال، استفاده از آن باید همراه با سایر روش های غربالگری و ارزیابی های بالینی برای افزایش دقت کلی در نظر گرفته شود.

تأثیر آزمایش M2-PK بر میزان بقای بیمار چگونه است؟

آزمایش M2-PK خود مستقیماً بر بقای بیمار تأثیر نمی گذارد. نقش اصلی آن در تشخیص زودهنگام است که امکان مداخله و درمان به موقع را فراهم می کند. تأثیر بر بقا به عوامل مختلفی از جمله مرحله تشخیص سرطان، اثربخشی درمان‌های بعدی و ویژگی‌های فردی بیمار بستگی دارد. تشخیص زودهنگام، تسهیل شده توسط تست M2-PK، ممکن است به بهبود نتایج کمک کند.

در سایت www.athenslab.gr در مورد آزمایش M2-PK بیشتر بخوانید:

آزمایش M2-PK (پیرووات کیناز M2) یک آزمایش غربالگری پیش علامتی جدید برای سرطان روده بزرگ است. تا به حال، تنها آزمایش‌های غیر اختصاصی برای وجود خون در مدفوع می‌توانست به عنوان شواهدی از سرطان روده بزرگ یا نئوپلاسم زودرس استفاده شود. با اندازه‌گیری M2-PK در مدفوع، می‌توان سرطان‌های کولون را که خونریزی یا عدم خونریزی دارند و همچنین پولیپ‌هایی با حساسیت بالا (بیش از 85 درصد) و ویژگی (بیش از 95 درصد) تشخیص داد.

سلول های سرطانی و پولیپ ها آنزیم خاصی به نام پیروات کیناز M2 (M2-PK) تولید می کنند. این آنزیم، M2-PK، مشخصه همه سلول‌های سرطانی در حال تقسیم و به طور کلی همه سلول‌هایی است که به سرعت تقسیم می‌شوند. اگر تومور تشکیل شده باشد، مقدار آنزیم M2-PK افزایش می یابد.

اندازه گیری M2-PK جایگزین کولونوسکوپی نمی شود. تست M2-PK یک جایگزین راحت و با کیفیت برای تست های غیرتهاجمی مانند هموگلوبین مدفوع و به عنوان اولین گام در تشخیص زودهنگام سرطان روده بزرگ ارائه می دهد.

مطالب مرتبط در متااورگانون: