آزمایش ویتامین K | فیتومنادیون | فیلوکینون | مناکینون | Phylloquinone |

ویتامین K با ساخت پروتئین برای استخوان ها و بافت های سالم به بدن شما کمک می کند. همچنین در ساخت پروتئین هایی برای لخته شدن خون، نقش زیادی دارد. اگر ویتامین K کافی نداشته باشید، ممکن است خونریزی بیش از حد رخ دهد. نوزادان تازه متولد شده ویتامین K بسیار کمی دارند.

اسامی دیگر:

• Phylloquinone
• Phytonadione
• Mephyton
• Phytomenadione
• Synthex
• Konakion

چرا آزمایش ویتامین K درخواست می شود؟

آزمایش ویتامین K معمولا برای اندازه گیری سطح ویتامین K در خون درخواست می شود. این مهم است زیرا ویتامین K نقش مهمی در لخته شدن خون دارد و سطوح پایین ویتامین K می تواند منجر به خونریزی یا کبودی بیش از حد شود.

چه زمانی آزمایش ویتامین K درخواست می شود؟

آزمایش ویتامین K معمولاً زمانی درخواست می‌شود که فردی دچار اختلال خونریزی یا علائم دیگری باشد که نشان دهنده کمبود ویتامین K باشد. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• کبودی یا خونریزی بدون دلیل
• خونریزی های مکرر بینی
• قاعدگی های سنگین
• خون در ادرار یا مدفوع
• کبودی یا خونریزی آسان پس از صدمات جزئی
• خونریزی طولانی مدت پس از جراحی یا اقدامات دندانپزشکی

همچنین ممکن است در صورت داشتن مشکلات سوء جذب، مانند بیماری کرون یا بیماری سلیاک که می‌تواند در جذب ویتامین‌های محلول در چربی مانند ویتامین K اختلال ایجاد کند، آزمایش ویتامین K نیز درخواست شود.

نمونه مورد نیاز برای آزمایش ویتامین K:

• ظرف/لوله: لوله با درب بنفش (حاوی ضد انعقاد EDTA) / لوله با درب قرمز یا زرد (ترجیحا همراه با ژل جداکننده) / لوله با درب سبز (حاوی هپارین)
• نوع نمونه:  پلاسما / سرم
• حجم نمونه: 2 میلی لیتر

نمونه ها باید از نور محافظت شوند.

آمادگی قبل از انجام آزمایش ویتامین K:

• نیاز به ناشتایی 10 الی 12ساعته دارد.
• نمونه کودکان شیرخواران را قبل از تغذیه بعدی (قبل از شیردهی) جمع آوری کنید.

 روش های مختلف اندازه گیری ویتامین K:

روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC):

HPLC تکنیکی است که برای جداسازی و تعیین کمیت اجزای جداگانه در یک نمونه استفاده می شود. در مورد اندازه گیری ویتامین K، از HPLC برای جداسازی و اندازه گیری اشکال مختلف ویتامین K شامل K1، K2، K3 استفاده می شود.

اصل اولیه HPLC عبور نمونه از ستونی است که شامل یک فاز ثابت (معمولاً یک ماده جامد یا مایع) و یک فاز متحرک (یک حلال مایع) است. نمونه در هنگام عبور از ستون با فاز ساکن برهمکنش می کند و باعث جدایی تک تک اجزا بر اساس خواص فیزیکی و شیمیایی آنها می شود. سپس اجزای جدا شده شناسایی و کمی سازی می شوند.

در مورد اندازه گیری ویتامین K، فاز متحرک معمولاً مخلوطی از حلال هایی مانند متانول و آب است. فاز ثابت نوع خاصی از مواد به نام ستون فاز معکوس است که شامل گروه های آبگریز (دفع کننده آب) است. این گروه‌های آبگریز با بخش‌های غیر قطبی مولکول‌های ویتامین K تعامل دارند و باعث می‌شوند که آنها برای مدت طولانی‌تری نسبت به اجزای قطبی روی ستون باقی بمانند.

هنگامی که نمونه به سیستم HPLC تزریق شد، تحت فشار بالا از ستون عبور داده می شود. از آنجایی که اجزای نمونه با فاز ساکن تعامل دارند، بر اساس قرابت نسبی آنها برای فاز ساکن و فاز متحرک از یکدیگر جدا می شوند. سپس اجزای جدا شده با استفاده از یک آشکارساز مانند طیف‌سنجی مرئی ماوراء بنفش (UV-Vis) یا فلورسانس شناسایی می‌شوند.

برای اندازه‌گیری ویتامین K، سیستم HPLC معمولاً از یک آشکارساز UV-Vis استفاده می‌کند که روی یک طول موج خاص که با حداکثر جذب ویتامین K مطابقت دارد، استفاده می‌کند. با مقایسه جذب نمونه با استانداردهای شناخته شده ویتامین K خالص، غلظت هر یک شکل ویتامین K را می توان تعیین کرد.

به طور کلی، HPLC یک روش بسیار دقیق و دقیق برای اندازه گیری ویتامین K در نظر گرفته می شود. با این حال، برای انجام آن نیاز به تجهیزات تخصصی و تخصص دارد و ممکن است نسبت به روش‌های دیگر مانند الایزا زمان‌بر و گران‌تر باشد.

روش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم (ELISA):

الایزا یک تکنیک سنجش ایمنی است که از ویژگی برهمکنش های آنتی بادی-آنتی ژن برای شناسایی و تعیین کمیت مولکول های زیستی از جمله ویتامین ها استفاده می کند.

برای اندازه گیری ویتامین K با استفاده از ELISA، یک نمونه حاوی ویتامین K به یک میکروپلیت پوشیده شده با آنتی بادی اختصاصی ویتامین K اضافه می شود. ویتامین K موجود در نمونه به آنتی بادی موجود در چاهک متصل می شود.

سپس میکروپلیت شسته می‌شود تا هرگونه ماده غیرمجاز حذف شود و یک آنتی‌بادی دوم که با آنزیم (معمولا پراکسیداز ترب کوهی) برچسب‌گذاری شده است، به صفحه اضافه می‌شود. این آنتی بادی دوم نیز ویتامین K را تشخیص می دهد، اما در محل متفاوتی از آنتی بادی اول. سپس پلیت مجدداً شسته می شود تا هر گونه آنتی بادی نشاندار آنزیمی متصل نشده از بین برود.

سپس، یک سوبسترای خاص برای آنزیم (مانند 3،3’،5،5′-Tetramethylbenzidine) به صفحه اضافه می شود. اگر ویتامین K در نمونه وجود داشته باشد، مولکول آنزیم در نزدیکی سوبسترا قرار گرفته و باعث تغییر رنگ می شود.

شدت این تغییر رنگ متناسب با مقدار ویتامین K موجود در نمونه است. رنگ را می توان با استفاده از اسپکتروفتومتر اندازه گیری کرد که میزان جذب محصول رنگی را تعیین می کند. با مقایسه جذب نمونه با منحنی استاندارد، که غلظت های شناخته شده ویتامین K را به مقادیر جذب مرتبط می کند، می توان غلظت ویتامین K در نمونه را تعیین کرد.

به طور کلی، ELISA یک روش حساس و اختصاصی برای اندازه‌گیری سطوح ویتامین K در نمونه‌های بیولوژیکی است که آن را در تحقیقات و تنظیمات بالینی برای نظارت بر وضعیت و کمبود ویتامین K مفید می‌کند.

روش کروماتوگرافی مایع – طیف سنجی جرمی پشت سر هم (LC-MS/MS):

روش کروماتوگرافی مایع- طیف سنجی جرمی پشت سر هم (LC-MS/MS) یک روش تحلیلی بسیار حساس و انتخابی است که برای اندازه گیری ویتامین K در ماتریس های بیولوژیکی مختلف مانند پلاسما، سرم و ادرار استفاده می شود.

روش LC-MS/MS شامل دو مرحله اصلی است: جداسازی کروماتوگرافی و تشخیص طیف سنجی جرمی. در طول مرحله جداسازی کروماتوگرافی، نمونه تحت کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا فاز معکوس (HPLC) قرار می گیرد که گونه های مختلف مولکولی را بر اساس آبگریزی آنها جدا می کند. ستون کروماتوگرافی که معمولا برای این مرحله استفاده می شود C18 است که مولکول های ویتامین K را حفظ می کند.

پس از مرحله جداسازی کروماتوگرافی، شوینده حاوی ترکیبات ویتامین K برای تشخیص به طیف سنج جرمی وارد می شود. در طیف‌سنج جرمی، مولکول‌های ویتامین K یونیزه شده توسط تفکیک ناشی از برخورد (CID) در معرض تکه تکه شدن قرار می‌گیرند، که یون‌های محصولی را تولید می‌کند که مخصوص هر گونه ویتامین K است.

سپس یون های محصول تولید شده در مرحله CID با استفاده از نظارت بر واکنش چندگانه (MRM)، که یک تکنیک طیف سنجی جرمی بسیار خاص و حساس است، تجزیه و تحلیل می شوند. MRM امکان تشخیص و تعیین کمیت گونه های ویتامین K را بر اساس الگوهای تکه تکه شدن منحصر به فرد آنها فراهم می کند.

چه چیزی در آزمایش ویتامین K مورد بررسی قرار می گیرد؟

ویتامین K یک ماده مغذی است که بدن در مقادیر کم و منظم به آن نیاز دارد. برای تشکیل چندین ماده به نام فاکتورهای انعقادی که با هم کار می کنند تا در هنگام آسیب به رگ های خونی خون را منعقد کنند، ضروری است. کمبود ویتامین K می تواند منجر به خونریزی بیش از حد و کبودی بدن شود. همچنین تصور می شود ویتامین K نقش مهمی در جلوگیری از تحلیل استخوان دارد. غلظت کم ویتامین K در جریان خون با تراکم استخوان پایین مرتبط است و شواهدی وجود دارد که نشان می دهد غلظت کافی ویتامین K می تواند سلامت استخوان را بهبود بخشد و خطر شکستگی را کاهش دهد.

اشکال مختلف ویتامین K:

ویتامین K1 (فیلوکینون یا فیتومنادیون):

ویتامین K1 منبع طبیعی ویتامین K است که از غذاها، به ویژه سبزیجات برگ سبز و همچنین محصولات لبنی و روغن های گیاهی به دست می آید. K1 به عنوان “شکل گیاهی” ویتامین K در نظر گرفته می شود، اما همچنین به صورت تجاری برای درمان برخی شرایط مرتبط با خونریزی بیش از حد تولید می شود. این فرم غذایی اولیه ویتامین K است و در فرآیند فتوسنتز گیاهان نقش دارد.

ویتامین K2 (مناکینون):

ویتامین K2  توسط باکتری ها، فلور طبیعی روده ساخته می شود. باکتری های موجود در روده نیز می توانند K1 را به K2 تبدیل کنند. ویتامین K2 مکمل K1 از رژیم غذایی است تا نیازهای بدن را برآورده کند.

ویتامین K2 در محصولات حیوانی مانند گوشت، پنیر و تخم‌مرغ نیز یافت می‌شود. ویتامین K2 دارای چندین زیرگروه از جمله MK-4، MK-7، MK-8 و MK-9 است که بستگی به تعداد واحدهای تکراری در زنجیره جانبی دارد.

MK-4 به مقدار کم در محصولات حیوانی یافت می شود و همچنین می تواند از ویتامین K1 در کبد سنتز شود. نیمه عمر کوتاهی دارد و به سرعت از بدن پاک می شود. MK-7 توسط باکتری ها در طی تخمیر تولید می شود و در غذاهای تخمیر شده مانند ناتو، یک غذای سنتی ژاپنی که از سویا تهیه می شود، یافت می شود.

ویتامین K3 (منادیون):

ویتامین K3 که با نام منادیون نیز شناخته می شود، شکل مصنوعی ویتامین K است که معمولاً در مکمل های غذایی یا غنی سازی مواد غذایی استفاده نمی شود. اغلب در خوراک دام برای حمایت از رشد و جلوگیری از کمبود استفاده می شود، اما استفاده از آن برای مصرف انسان به دلیل نگرانی های ایمنی محدود شده است.

منادیون در دوزهای بالا می تواند باعث مسمومیت کبد و استرس اکسیداتیو شود و به عنوان مکمل غذایی در برخی کشورها ممنوع شده است. علاوه بر این، نشان داده شده است که منادیون نسبت به اشکال طبیعی ویتامین K در حمایت از سلامت استخوان و جلوگیری از کلسیفیکاسیون در بافت‌های نرم کمتر مؤثر است.

بنابراین، به طور کلی توصیه می شود که ویتامین K را از منابع غذایی طبیعی یا از مکمل های حاوی اشکال طبیعی ویتامین K (K1 و K2) به جای منادیون یا سایر اشکال مصنوعی ویتامین دریافت کنید.

ویتامین K1 یا فیلوکینون بخشی از گروهی از ویتامین های محلول در چربی مشابه است که حلقه 2-متیل-1،4-نفتوکینون در آن رایج است. فیلوکینون یک کوفاکتور مورد نیاز است که در گاما کربوکسیلاسیون باقی مانده های گلوتامات چندین پروتئین نقش دارد. مهم‌تر از همه، اشکال غیرفعال فاکتورهای انعقادی پروترومبین (فاکتور II)، فاکتورهای VII، IX و X، و پروتئین S و پروتئین C با تبدیل باقی‌مانده‌های گلوتامات به گاما کربوکسی گلوتامیک اسید (Gla) به اشکال فعال خود تبدیل می‌شوند.

کمبود فاکتورهای انعقادی ذکر شده می تواند منجر به اختلال خونریزی شود. اثرات روی استئوکلسین ممکن است به پوکی استخوان و پروتئین غیرطبیعی گلا در بیماری قلبی عروقی کمک کند. در هر واکنش، ویتامین K، یک هیدروکینون فعال، اکسید می شود و به ویتامین K اپوکسیدی تبدیل می شود که یک فرم غیرفعال است. سپس توسط آنزیم ویتامین K اپوکسید ردوکتاز (VKOR) به شکل هیدروکینون فعال خود کاهش می یابد.

سایر پروتئین‌ها مانند پروتئین‌هایی که در متابولیسم استخوان، رشد سلولی و آپوپتوز نقش دارند نیز تحت این تبدیل قرار می‌گیرند. اندازه گیری ویتامین K1 (فیلوکینون) در سرم ناشتا یک شاخص قوی برای دریافت و وضعیت رژیم غذایی است.

از آنجایی که بدن قادر به تولید مقدار کافی ویتامین K نیست، باید مقدار مشخصی از آن از طریق رژیم غذایی دریافت شود. این ماده در طیف گسترده ای از غذاها وجود دارد و رژیم غذایی معمولی به طور معمول به اندازه کافی تامین می کند. نمونه هایی از غذاهای مختلف که حاوی مقادیر زیاد (اغلب بیشتر از مقدار مجاز روزانه توصیه شده) هستند، عبارتند از:

سبزیجات سبز برگ مانند کلم پیچ، کلم پیچ، اسفناج، شلغم، سبزی خردل، کاهو برگ سبز و سبزیجات دیگر مانند کلم بروکلی، پیاز، جعفری، مارچوبه، کلم بروکسل و کلم. منابع دیگر عبارتند از محصولات لبنی، غلات، روغن های گیاهی و سویا.

K1 و K2، انواعی که توسط رژیم غذایی تهیه شده و توسط بدن تولید می شوند، هر دو محلول در چربی هستند و در بافت چربی بدن و در کبد ذخیره می شوند. یک فرد بالغ به طور معمول حدود یک هفته ویتامین K را ذخیره می کند.

کمبود رژیم غذایی غیر معمول است. در سوء جذب چربی اتفاق می افتد. همچنین، استریل کردن فلور روده با آنتی بیوتیک ممکن است منجر به کمبود ویتامین K شود. وارفارین با اعمال VKOR، آنزیمی که ویتامین K اکسید شده را به هیدروکینون فعال بازیافت می کند، تداخل دارد. کمبود ویتامین K در نوزاد با تجویز روتین در بدو تولد پیشگیری می شود.

محدوده مرجع آزمایش ویتامین K :

• > or =18 years: 0.10-2.20 ng/mL
• <18 years: Not established

مطلب پیشنهادی: مقادیر بحرانی در آزمایشگاه های تشخیص طبی

توجه: واحد تست و محدوده نرمال تست وابسته به روش و کیت انجام دهنده تست می باشد و از آزمایشگاهی به آزمایشگاه دیگر ممکن است متغیر باشد.

عوامل مداخله گر در آزمایش ویتامین K 

وارفارین (Coumadin®): افرادی که از داروی ضد انعقاد وارفارین (COUMADIN®) استفاده می کنند باید مراقب میزان ویتامین K موجود در غذاهایی باشند که می خورند. ویتامین K آنتاگونیست وارفارین است. این بدان معنی است که با عملکرد وارفارین مقابله می کند، فعالیت دارویی آن را معکوس می کند، و آن را در درمان شرایطی که برای آن تجویز شده است، کم اثر می کند.

وارفارین به افراد مبتلا به شرایط مختلف مانند ترومبوز ورید عمقی (DVT) و بیماری قلبی عروقی (CVD) داده می شود تا خون آنها “رقیق” شود و از لخته شدن نامناسب جلوگیری کند. این دارو با مهار تولید فاکتورهای انعقادی وابسته به ویتامین K عمل می کند. وارفارین روی افراد متفاوت تأثیر می گذارد و باید به دقت تحت نظر باشد، معمولاً با آزمایش زمان پروترومبین (PT) که نتایج را به عنوان مقدار INR (نسبت عادی شده بین المللی) ارائه می دهد. INR باید در یک محدوده درمانی باریک نگه داشته شود.

وارفارین بسیار کم می تواند منجر به لخته شدن خون خطرناک شود، اما مقدار بیش از حد آن می تواند باعث خونریزی شود. به جای پرهیز از غذاهای غنی از ویتامین K، برای افرادی که از این دارو استفاده می کنند، مهم تر است که روزانه مقدار ثابت ویتامین K مصرف کنند. افزایش یا کاهش قابل توجه ویتامین K می تواند بر نحوه عملکرد وارفارین در بدن آنها تأثیر بگذارد.

آنتی بیوتیک ها: آنتی بیوتیک ها می توانند باکتری های خوب روده شما را از بین ببرند. برخی از این باکتری‌ها ویتامین K را می‌سازند. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها برای بیش از چند هفته ممکن است میزان ویتامین K ساخته شده در روده شما را کاهش دهد و بنابراین، مقدار موجود برای استفاده بدن را کاهش دهد.

کاهش دهنده های اسید صفراوی: برخی از افراد برای کاهش سطح کلسترول خون، از داروهای جداکننده اسیدهای صفراوی (مانند کلستیرامین [Questran®] و colestipol [Colestid®]) استفاده می کنند. این داروها می توانند میزان جذب ویتامین K بدن شما را کاهش دهند، به خصوص اگر آنها را برای چندین سال مصرف کنید.

اورلیستات (Orlistat) (Alli® و Xenical®) یک داروی کاهش وزن است. این مقدار چربی جذب شده توسط بدن را کاهش می دهد و می تواند جذب ویتامین K را کاهش دهد.

چه زمانی آزمایش ویتامین K درخواست می شود؟

علل کمبود ویتامین K

شایع ترین علل کمبود ویتامین K، دریافت ناکافی رژیم غذایی، جذب ناکافی و کاهش ذخیره ویتامین به دلیل بیماری کبدی است، اما ممکن است به دلیل کاهش تولید در روده نیز ایجاد شود.

کمبود ویتامین K در رژیم غذایی در افراد سالم نادر است، اما در افرادی که به شدت بیمار هستند یا شرایط مزمن خاصی دارند، نسبتاً شایع است. به عنوان مثال، اغلب در بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه، بیماران سرطانی تحت شیمی‌درمانی، بیماران دیالیزی مزمن، و بیمارانی که در معرض خطر سوءتغذیه هستند، مانند افرادی که رژیم غذایی نامناسبی دارند که با مصرف الکل یا مواد مخدر همراه است، دیده می‌شود.

سوء جذب، به ویژه اختلال در جذب چربی ها به دلیل بیماری هایی مانند فیبروز کیستیک، بیماری سلیاک، پانکراتیت مزمن یا بیماری کرون، ممکن است باعث کمبود ویتامین K شود. بیماری‌های کبدی کلستاتیک مانند انسداد مجرای صفراوی یا سیروز صفراوی اولیه نیز می‌توانند منجر به سوء جذب و کمبود ویتامین K شوند.

برخی از داروها مانند آنتی بیوتیک ها، آنتی اسیدها و داروهای ضد تشنج می توانند در جذب ویتامین K1 اختلال ایجاد کنند، مقدار K2 تولید شده در روده ها را کاهش دهند یا باعث کاهش ویتامین K شوند. دوزهای بالای آسپرین ممکن است نیاز به ویتامین K را افزایش دهد.

کمبود در نوزادان با بیماری هموراژیک نوزاد (همچنین خونریزی ناشی از کمبود ویتامین K یا VKDB نامیده می شود) مرتبط است. این می تواند باعث خونریزی و کبودی شود و در موارد شدید می تواند منجر به خونریزی کشنده در مغز شود. VKDB قبلاً یک اتفاق نسبتاً رایج بود زیرا نوزادان در هنگام تولد دارای ذخایر کوچک ویتامین K هستند، روده آنها هنوز فلور طبیعی ایجاد نکرده است و شیر مادر ویتامین K زیادی برای آنها فراهم نمی کند.

علاوه بر این، اگر مادر نوزاد تازه متولد شده باشد. در دوران بارداری داروهای خاصی مانند داروهای ضد تشنج مصرف می کند، در این صورت ممکن است نوزاد در بدو تولد دچار کمبود ویتامین K باشد. این شرایط اکنون تا حد زیادی با تزریق ویتامین K به همه نوزادان بلافاصله پس از تولد برطرف شده است. از تجویز داخل عضلانی ویتامین K در نوزادانی که در معرض خطر بالای اختلالات خونریزی هستند، باید خودداری کرد و باید راه‌های مصرف دیگر در نظر گرفته شود. هنگامی که جراحی لازم باشد، ممکن است قبل از عمل به نوزادان ویتامین K داده شود تا از خونریزی بیش از حد جلوگیری شود.

علائم و نشانه های کمبود ویتامین K

علائم و نشانه های مرتبط با کمبود ویتامین K ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• کبودی آسان
• تراوش از بینی یا لثه
• خونریزی بیش از حد از زخم ها، سوراخ ها و محل های تزریق یا جراحی
• قاعدگی های سنگین
• خونریزی از دستگاه گوارش (GI).
• وجود خون در ادرار و/یا مدفوع
• افزایش زمان پروترومبین (PT)

در بیماری هموراژیک نوزاد، علائم و نشانه‌ها ممکن است مشابه موارد ذکر شده در بالا باشد، اما در موارد جدی‌تر، ممکن است شامل خونریزی داخل جمجمه (داخل جمجمه) نیز باشد.

هنگامی که علائم ذکر شده در بالا در فردی که در معرض خطر بیشتری است ظاهر شود، ممکن است به کمبود ویتامین K مشکوک شود، مانند:

• کسانی که یک بیماری مزمن مرتبط با سوء تغذیه یا سوء جذب دارند
• کسانی که تحت درمان طولانی مدت با آنتی بیوتیک بوده اند. آنتی بیوتیک ها می توانند باکتری هایی را که به تولید ویتامین K2 در روده کوچک کمک می کنند، بکشند.
• بیمارانی که به شدت بیمار هستند مانند بیماران سرطانی یا دیالیزی یا کسانی که در بخش مراقبت های ویژه هستند

 چه مقدار ویتامین K باید در روز دریافت کنم؟

مقدار ویتامین K مورد نیاز شما به سن و جنس شما بستگی دارد. میانگین مقادیر توصیه شده روزانه در زیر بر حسب میکروگرم (mcg) ذکر شده است.

چه غذاهایی ویتامین K را تامین می کند؟

ویتامین K به طور طبیعی در بسیاری از غذاها یافت می شود. شما می توانید مقادیر توصیه شده ویتامین K را با خوردن غذاهای مختلف از جمله موارد زیر دریافت کنید:

• سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج، کلم پیچ، کلم بروکلی و کاهو
• روغن های گیاهی
• برخی از میوه ها مانند زغال اخته و انجیر
• گوشت، پنیر، تخم مرغ و سویا

تست های آزمایشگاهی مرتبط با ویتامین K

کمبود ویتامین K معمولاً زمانی کشف می شود که خونریزی غیرمنتظره یا بیش از حد اتفاق می افتد. در چنین مواردی، زمان پروترومبین (PT) آزمایش اصلی آزمایشگاهی است که برای بررسی خونریزی انجام می شود. اگر نتیجه طولانی مدت باشد و مشکوک باشد که به دلیل سطوح پایین ویتامین K باشد، اغلب ویتامین K مکمل تجویز می شود. اگر خونریزی متوقف شود و PT به حالت عادی برگردد، کمبود ویتامین K دلیل آن فرض می شود .

آزمایش‌های انعقادی دیگر ممکن است گاهی برای ارزیابی فردی با علائم خونریزی و کبودی بیش از حد انجام شود، مانند PTT، زمان ترومبین، تعداد پلاکت‌ها، آزمایش‌های عملکرد پلاکتی، آزمایش‌های فاکتور انعقادی، فیبرینوژن، فاکتور فون ویلبراند و d-dimer.

اندازه گیری غلظت ویتامین K در خون به ندرت برای تعیین وجود کمبود استفاده می شود. از آنجایی که این یک آزمایش معمولی نیست، معمولاً در یک آزمایشگاه مرجع انجام می شود و نتایج ممکن است چند هفته طول بکشد.

اثرات دیگر ویتامین K بر سلامتی چیست؟

دانشمندان در حال مطالعه ویتامین K هستند تا بفهمند چگونه بر سلامت ما تأثیر می گذارد. در اینجا چند نمونه از آنچه این تحقیق نشان داده است آورده شده است.

پوکی استخوان

ویتامین K برای سلامت استخوان ها مهم است. برخی تحقیقات نشان می دهد افرادی که غذاهای غنی از ویتامین K بیشتری مصرف می کنند استخوان های قوی تری دارند و نسبت به افرادی که کمتر از این غذاها می خورند احتمال شکستگی لگن کمتری دارند.

چند مطالعه نشان داده‌اند که مصرف مکمل‌های ویتامین K استحکام استخوان‌ها و احتمال شکستگی استخوان را بهبود می‌بخشد، اما مطالعات دیگر چنین نبود. تحقیقات بیشتری برای درک بهتر اینکه آیا مکمل های ویتامین K می توانند به بهبود سلامت استخوان و کاهش خطر پوکی استخوان کمک کنند، مورد نیاز است.

بیماری عروق کرونر قلب

دانشمندان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا سطوح پایین ویتامین K خون خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب را افزایش می‌دهد، شاید با سفت‌تر و باریک‌تر کردن عروق خونی تغذیه‌کننده قلب. تحقیقات بیشتری برای درک اینکه آیا مکمل های ویتامین K ممکن است به پیشگیری از بیماری قلبی کمک کند، مورد نیاز است.

درمان کمبود ویتامین K:

درمان کوتاه مدت کمبود ویتامین K معمولاً شامل مکمل های خوراکی یا تزریقی است. مکمل های طولانی مدت یا مادام العمر ممکن است برای کسانی که شرایط مزمن زمینه ای دارند لازم باشد. عمل ویتامین K معمولاً به 2 تا 5 روز پس از تزریق نیاز دارد تا اثر درمانی نشان داده شود.

مشکلات مربوط به سطوح بالای اشکال طبیعی ویتامین K گزارش نشده است. این اشکال حتی در غلظت های بالا سمیت کمی دارند. با این حال، ویتامین K3 محلول در آب اگر در مقادیر زیاد تجویز شود می تواند سمی باشد. همچنین، K3 به عنوان عامل کم خونی همولیتیک در نوزادان شناخته شده است، بنابراین برای درمان کودکان بسیار جوان استفاده نمی شود.

فاکتورهای انعقادی وابسته به ویتامین K توسط کبد تولید می شوند. اگر فردی مبتلا به بیماری مزمن کبدی باشد، ممکن است آن فرد نتواند فاکتورهای لخته کننده کافی را تولید کند، حتی زمانی که ویتامین K کافی در دسترس باشد. مصرف مکمل ویتامین K ممکن است در کسانی که کبدشان به طور جدی آسیب دیده باشد، موثر نباشد.

در سایت Harvard University در مورد ویتامین K بیشتر بخوانید:

ویتامین K یک ویتامین محلول در چربی است که به سه شکل وجود دارد. نوع اصلی آن فیلوکینون نامیده می شود که در سبزیجات برگ سبز مانند کلم سبز، کلم پیچ و اسفناج یافت می شود. نوع دیگر، مناکینون ها، در برخی از غذاهای حیوانی و غذاهای تخمیری یافت می شود. مناکینون ها همچنین می توانند توسط باکتری ها در بدن انسان تولید شوند.

مطالب مرتبط در متااورگانون:

• آزمایش دی دایمر (D-dimer test)
• آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT)
• زمان ترومبین
•  آزمایش‌های عملکرد پلاکتی
• آزمایش‌های بخش انعقادی
• فیبرینوژن
• فاکتور فون ویلبراند