آزمایش تریپتاز | Tryptase

تریپتاز (Tryptase) آنزیمی است که عمدتا در ماست سل ها یافت می شود. ماست سل ها گلبول های سفید خونی هستند که بخشی از سیستم ایمنی بدن را تشکیل می دهند و در طی واکنش های آلرژیک فعال می شوند. آزمایش تریپتاز می تواند به پزشکان کمک کند تا تشخیص دهند که آیا یک واکنش آلرژیک شدید رخ داده است یا خیر.

اسامی دیگر:

• Alpha Tryptase
• Beta Tryptase
• Total Tryptase
• Mature Tryptase
• Mast Cell Tryptase

چرا آزمایش تریپتاز (Tryptase) درخواست می شود؟

• برای کمک به تشخیص آنافیلاکسی، ماستوسیتوز
• (ماست سل های زیاد) یا فعال شدن ماست سل

چه زمانی آزمایش تریپتاز (Tryptase) بایستی انجام شود؟

• هنگامی که علائمی مانند گرگرفتگی، حالت تهوع، تورم گلو یا فشار خون پایین دارید که ممکن است به دلیل یک واکنش آلرژیک تهدید کننده زندگی باشد.
• هنگامی که پزشک شما مشکوک به ماستوسیتوز یا فعال شدن ماست سل است

نمونه مورد نیاز برای آزمایش تریپتاز (Tryptase):

• ظرف/لوله: لوله با درب قرمز یا زرد (ترجیحا همراه با ژل جداکننده)
• نوع نمونه: سرم
• حجم نمونه: 0/5 میلی لیتر

روش های انجام آزمایش تریپتاز (Tryptase):

سنجش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم (ELISA): این رایج ترین روشی است که برای اندازه گیری سطح تریپتاز در نمونه های سرم استفاده می شود. در این آزمایش، نمونه سرم به یک چاهک پوشیده شده با آنتی بادی های مخصوص تریپتاز اضافه می شود. اگر تریپتاز در نمونه وجود داشته باشد، به آنتی بادی ها متصل می شود و سپس یک آنتی بادی ثانویه مرتبط با آنزیم اضافه می شود. این آنزیم در حضور یک بستر، تغییر رنگ ایجاد می کند که می تواند با استفاده از اسپکتروفتومتر اندازه گیری شود.

آنزیم ایمونواسی فلورسانس (FEIA): آنتی تریپتاز که به صورت کووالانسی با ImmunoCAP جفت شده است، با تریپتاز در نمونه سرم بیمار واکنش نشان می دهد. پس از شستشو، آنتی بادی های نشاندار شده با آنزیم علیه تریپتاز اضافه می شود تا یک کمپلکس تشکیل شود. پس از انکوباسیون، آنتی‌بادی‌های برچسب‌دار آنزیمی غیر متصل شسته می‌شوند و کمپلکس متصل با یک عامل در حال رشد انکوبه می‌شود. پس از توقف واکنش، فلورسانس در محلول شستشو اندازه گیری می شود. فلورسانس مستقیماً با غلظت تریپتاز در نمونه سرم متناسب است.

این روش مشابه الایزا است اما از تشخیص فلورسنت به جای تشخیص رنگ سنجی استفاده می کند. در این روش، یک آنتی بادی نشاندار شده با فلورسنت به تریپتاز در نمونه سرم متصل می شود و شدت فلورسانس واکنش اندازه گیری می شود.

رادیوایمونواسی (RIA): این روش قدیمی‌تری روش برای اندازه‌گیری سطح تریپتاز است که از ایزوتوپ‌های رادیواکتیو استفاده می‌کند. در این روش از یک آنتی بادی نشاندار برای تشخیص تریپتاز در نمونه سرم استفاده می شود و میزان سیگنال رادیواکتیو اندازه گیری می شود.

• در میان روش های فوق، متداول‌ترین روش برای اندازه‌گیری سطح تریپتاز در سرم، سنجش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم (ELISA) است. این روش به طور گسترده تایید شده است و روش مرجع برای اندازه گیری سطوح تریپتاز در نظر گرفته می شود. ELISA به دلیل حساسیت، ویژگی و تکرارپذیری بالا ترجیح داده می شود و می توان آن را به صورت خودکار انجام داد.
• روش Fluoroenzymeimmunoassay (FEIA) دارای حساسیت و ویژگی مشابه ELISA است، اما با مزیت افزوده تشخیص فلورسنت، که نیاز به مرحله رنگ سنجی را از بین می برد. با این حال، FEIA گران‌تر از ELISA است.
• رادیوایمونواسی (RIA) قدیمی‌ترین روش برای اندازه‌گیری سطوح تریپتاز است که از ایزوتوپ‌های رادیواکتیو استفاده می‌کند، اما به دلیل نگرانی‌های ایمنی مرتبط با جابجایی مواد رادیواکتیو، از محبوبیت خارج شده است.
• به طور کلی، ELISA ترجیح داده شده ترین و پذیرفته شده ترین روش برای اندازه گیری سطح تریپتاز در سرم است.

آمادگی قبل از انجام آزمایش تریپتاز (Tryptase):

به آمادگی خاصی نیاز ندارد. اما زمان جمع‌آوری نمونه باید بین ۱۵ دقیقه تا ۲ تا ۳ ساعت پس از شروع علائم و نشانه‌های آلرژی باشد

چه چیزی در آزمایش تریپتاز (Tryptase) مورد بررسی قرار می گیرد؟

تریپتاز، یک پروتئاز خنثی، جزء پروتئینی غالب گرانول های ترشحی ماست سل های انسانی است. 2 شکل تریپتاز وجود دارد که به عنوان آلفا و بتا تعیین می شوند که توسط 2 ژن جداگانه کدگذاری می شوند. هر دو به عنوان پروآنزیم های غیر فعال بیان می شوند. آلفا پروتریپتاز و بتا پروتریپتاز به طور خود به خود از ماست سل های در حال استراحت آزاد می شوند.

سطوح پروتریپتازها منعکس کننده تعداد کل سلول های توده ای در بدن هستند اما نشانه ای از فعال شدن ماست سل نیستند. بتا پروتریپتاز به شکل بالغ پردازش می شود که در گرانول ذخیره می شود و به عنوان یک تترامر فعال آزاد می شود که به پروتئوگلیکان های هپاران یا کندرویتین سولفات متصل می شود. در مقابل، تغییر اسید آمینه در آلفا پروتریپتاز مانع از پردازش به شکل بالغ می شود. پس از فعال شدن ماست سل، گرانولاسیون تریپتاز بالغ را آزاد می کند که تقریباً منحصراً به شکل بتا تریپتاز است.

تریپتاز علاوه بر نشان دادن فعالیت آنزیمی، رشد فیبروبلاست ها و سلول های عضلانی صاف را تقویت می کند، ماست سل ها را فعال می کند و باعث آزاد شدن ماده شیمیایی IL-8 از سلول های اپیتلیال می شود.

در طول یک دوره آنافیلاکتیک، گرانول های ماست سل تریپتاز آزاد می کنند. مقادیر قابل اندازه گیری در خون معمولاً در عرض 30 تا 60 دقیقه یافت می شود. سطوح تحت سینتیک مرتبه اول با نیمه عمر تقریباً 2 ساعت کاهش می یابد. اندازه گیری تریپتاز 1 تا 6 ساعت و حداقل 24 ساعت پس از اپیزود آنافیلاکتیک ممکن است برای نشان دادن بازگشت به غلظت اولیه و ارزیابی سینتیک پاسخ مفید باشد. غلظت تریپتاز نیز ممکن است برای مدتی پس از چالش آلرژن افزایش یابد.

تریپتاز همراه با هیستامین و سایر مواد شیمیایی از ماست سل ها هنگامی که به عنوان بخشی از یک پاسخ ایمنی طبیعی و همچنین در پاسخ های آلرژیک (حساسیت بیش از حد) فعال می شوند، آزاد می شود. این آزمایش میزان تریپتاز خون را اندازه گیری می کند.

ماست سل ها سلول های بافتی بزرگی هستند که در سراسر بدن یافت می شوند. آنها در بیشترین مقدار در پوست، پوشش روده و مجاری هوا و مغز استخوان وجود دارند. آنها حاوی گرانول هایی هستند که تعدادی از مواد شیمیایی از جمله تریپتاز و هیستامین را ذخیره می کنند. هنگامی که ماست سل ها فعال می شوند، محتویات خود را آزاد می کنند. اگر فردی دارای ماست سل های بیش از حد باشد (ماستوسیتوز) و/یا سلول ها به طور نامناسب فعال شوند، مواد شیمیایی آزاد شده (به ویژه هیستامین) ممکن است باعث ایجاد علائمی شوند که از متوسط ​​تا تهدید کننده زندگی متغیر است.

به طور معمول، سطح تریپتاز در خون بسیار پایین است. هنگامی که ماست سل ها فعال می شوند، سطح به سرعت افزایش می یابد، در عرض 15 تا 30 دقیقه افزایش می یابد، در 1 تا 2 ساعت به اوج خود می رسد و پس از چند ساعت تا چند روز به حالت عادی باز می گردد. در افراد مبتلا به آلرژی شدید، فعال شدن بسیاری از ماست سل ها می تواند باعث شکل شدید واکنش آلرژیک به نام آنافیلاکسی شود که می تواند باعث کاهش فشار خون، کهیر (تاول روی پوست)، تنگ شدن شدید مجاری هوا و حتی مرگ شود. سطح تریپتاز در افراد مبتلا به آنافیلاکسی بسیار بالا خواهد بود.

در برخی موارد، سطح تریپتاز در افراد مبتلا به اختلالات فعال سازی ماست سل بالا خواهد بود، که در آن ماست سل ها بدون حساسیت ظاهری یا دلایل دیگر فعال می شوند.

سطح تریپتاز همچنین می تواند به طور قابل توجهی و به طور مداوم با ماستوسیتوز افزایش یابد، گروهی نادر از اختلالات مرتبط با افزایش غیر طبیعی تعداد ماست سل ها. این سلول ها ممکن است در پوست (ماستوسیتوز جلدی) یا در اندام های سراسر بدن (ماستوسیتوز سیستمیک) تجمع کنند.

در حالی که ماستوسیتوز پوستی معمولاً فقط باعث مشکلات پوستی (به ویژه کهیر) می شود، افراد مبتلا به ماستوسیتوز سیستمیک یا اختلال فعال سازی ماست سل ممکن است آنافیلاکسی و علائم مرتبط با آن را تجربه کنند. این علائم ممکن است پایدار باشند و مربوط به اندام هایی است که تحت تاثیر تجمع ماست سل ها قرار گرفته اند. ماستوسیتوز سیستمیک ممکن است به آهستگی پیشرفت کند یا ممکن است تهاجمی باشد و باعث اختلال عملکرد ارگان و در موارد نادر باعث ایجاد نوعی لوسمی شود.

آزمایش تریپتاز برای کمک به تشخیص اختلالات ماست سل کمک می کند. اختلالات ماست سل شرایط غیر معمولی است که در آن بیماران ماست سل های زیادی در بدن خود دارند یا ماست سل های آنها بیش از حد واکنش پذیر هستند. این اختلالات عبارتند از:

• ماستوسیتوز سیستمیک (SM): ماستوسیتوز سیستمیک اختلالی است که در آن ماستوسیت های غیرطبیعی به انواع مختلفی از بافت مانند پوست، مغز استخوان و سایر اندام ها نفوذ می کنند.

• ماستوسیتوز جلدی (CM): ماستوسیتوز جلدی اختلالی است که در آن دسته‌هایی از ماست سل‌ها در پوست وجود دارند که ممکن است باعث ایجاد لکه‌های قرمز یا قهوه‌ای، تورم، خارش یا تاول شوند.

• سندرم فعال سازی ماست سل: این اختلال باعث دوره های مکرر فعال شدن ماست سل می شود که منجر به علائم آلرژیک، فشار خون پایین، گرگرفتگی و ناراحتی گوارشی می شود. هنگامی که این سندرم به دلیل تغییر ژنتیکی که منجر به نقص ماست سل می شود ایجاد شود، به آن سندرم فعال سازی ماست سل مونوکلونال می گویند. گاهی اوقات علت ناشناخته است.

علائم و نشانه های شایع اختلالات ماست سل که ممکن است باعث آزمایش تریپتاز شود عبارتند از:

• علائم پوستی، از جمله برافروختگی، خارش و لکه های قرمز یا قهوه ای
• علائم دستگاه گوارش، از جمله سوزش سر دل، حالت تهوع، و گرفتگی شکم
• علائم تنفسی و بینی، از جمله خس خس سینه، احتقان بینی و آبریزش بینی

ماستوسیتوز با جهش‌های پروتوآنکوژن KIT که گیرنده تیروزین کیناز برای فاکتور سلول‌های بنیادی (SCF) را کد می‌کند، و اغلب، KIT D816V با بیان CD117 همراه است. از نظر مورفولوژیکی، ماست سل های افزایش یافته در اندام های درگیر، اغلب با فیبروز مرتبط، یافت می شود.

ماست سل ها معمولاً سلول های تک هسته ای با هسته مرکزی، کروماتین توده ای و گرانول های بازوفیل متراکم هستند. با این حال، شناسایی آنها اغلب دشوار است، زیرا گرانول های ماست سل به خوبی در بافت ثابت حفظ نمی شوند و سلول ها ممکن است مانند سلول های شفاف، هیستیوسیت ها، فیبروبلاست ها یا سایرین ظاهر شوند.

ماست سل ها ممکن است در بافت با استفاده از رنگ آمیزی Giemsa یا تولویدین بلو و ایمونوهیستوشیمی شناسایی شوند. تریپتاز ماست سل اختصاصی ترین نشانگر است، اما سلول ها CD117 و CD45، CD33، CD68، CD2 و CD25 را نیز بیان می کنند. ماست سل ها فاقد میلوپراکسیداز هستند اما اغلب کلرواستات استراز را بیان می کنند. آزمایش‌های تشخیصی باید شامل سنجش‌های ایمونولوژیک (ایمونوهیستوشیمی و/یا فلوسیتومتری) برای CD117، CD2، CD25 و تریپتاز، و همچنین سنجش جهش KIT D816V در مغز، خون یا سایر اندام‌های خارج جلدی برای بیماری سیستمیک باشد.

محدوده مرجع آزمایش تریپتاز (Tryptase):

<11.5 ng/mL

توجه: واحد تست و محدوده نرمال تست وابسته به روش و کیت انجام دهنده تست می باشد و از آزمایشگاهی به آزمایشگاه دیگر ممکن است متغیر باشد.

سوالات متداول

چگونه از نتایج آزمایش تریپتاز (Tryptase) استفاده می شود؟

تست تریپتاز یک شاخص مفید برای فعال شدن ماست سل است. آزمایش تریپتاز ممکن است برای موارد زیر مورد استفاده قرار گیرد:

• برای تایید تشخیص آنافیلاکسی. آنافیلاکسی در درجه اول به صورت بالینی تشخیص داده می شود، اما ممکن است یک تریپتاز توتال همراه با آزمایش هیستامین برای کمک به تایید آنافیلاکسی به عنوان علت علائم حاد فرد درخواست شود. این امر به ویژه در صورتی صادق است که فرد دوره های مکرر داشته باشد و/یا اگر تشخیص نامشخص باشد.
• برای کمک به تشخیص ماستوسیتوز یا اختلال فعال سازی ماست سل. ماستوسیتوز گروه نادری از اختلالات همراه با افزایش غیرطبیعی تعداد ماست سل ها است که ممکن است در پوست (ماستوسیتوز جلدی) یا در اندام های سراسر بدن (ماستوسیتوز سیستمیک) تجمع کنند.
• گاهی اوقات، آزمایش تریپتاز ممکن است پس از مرگ یک فرد (پس از مرگ) انجام شود تا به تعیین اینکه آیا آنافیلاکسی علت مرگ فرد بوده است یا خیر.

چه زمانی آزمایش تریپتاز (Tryptase) درخواست می شود؟

تریپتاز یک آزمایش متداول نیست. آنافیلاکسی معمولاً بدون آزمایش تریپتاز تشخیص داده می شود و ماستوسیتوز نادر است.

آزمایش تریپتاز گاهی اوقات زمانی درخواست می‌شود که علائم و نشانه‌هایی دارید که حاکی از آنافیلاکسی هستند، به خصوص زمانی که تشخیص واضح نیست و/یا علائم عود می‌کنند. علائم و نشانه های آنافیلاکسی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• گرگرفتگی
• تورم گلو، صورت، زبان و/یا چشم
• فشار خون پایین
• حالت تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم
• آریتمی های قلبی
• سبکی سر یا سرگیجه
• دشواری در تنفس، خس خس سینه
• خارش، اغلب با کهیر قابل مشاهده
• گیجی و/یا از دست دادن هوشیاری

بسیاری از این علائم با شرایط دیگر نیز دیده می شود.

این آزمایش همچنین ممکن است زمانی درخواست شود که پزشک مشکوک به ماستوسیتوز پوستی یا سیستمیک یا اختلال فعال سازی ماست سل ها باشد. شما ممکن است بسیاری از علائم و نشانه های مشابه افراد مبتلا به آلرژی شدید را داشته باشید، اما اغلب بدون هیچ محرک خاصی، مانند قرار گرفتن در معرض یک ماده غذایی خاص (مانند بادام زمینی) یا نیش زنبور عسل.

ممکن است علائمی داشته باشید که نشان دهنده درگیری اندام باشد، مانند زخم معده، اسهال مزمن و درد مفاصل. ممکن است اندام هایی مانند کبد، طحال یا غدد لنفاوی بزرگ شوند. ممکن است درگیری پوست با بثورات یا ضایعات قرمز رنگ و تاول دار وجود داشته باشد.

نتیجه آزمایش تریپتاز (Tryptase) چه چیزی را نشان می دهد؟

نتایج نرمال تریپتاز ممکن است نشان دهد که علائم شما به دلیل فعال شدن ماست سل نیست. با این حال، ممکن است مشکلی با زمان بندی نمونه وجود داشته باشد. با آنافیلاکسی، سطح تریپتاز معمولاً یک تا دو ساعت پس از شروع علائم به اوج خود می رسد. اگر نمونه خیلی زود یا دیر گرفته شود، نتایج ممکن است طبیعی باشد.

اگر آزمایش هیستامین نیز انجام شود، می توان آن را با سطوح تریپتاز مقایسه کرد. غلظت هیستامین در عرض چند دقیقه پس از شروع آنافیلاکسی به اوج خود می رسد و در عرض یک ساعت کاهش می یابد. اگر زمان جمع‌آوری نمونه مناسب بود و غلظت هیستامین یا تریپتاز افزایش نمی‌یابد، بعید است که فرد دچار آنافیلاکسی شده باشد، اما نمی‌توان آن را رد کرد.

افزایش شدید سطح تریپتاز هنگامی که علائم آنافیلاکسی را دارید نشان دهنده آن به عنوان تشخیص احتمالی است.

افزایش مداوم سطح تریپتاز هنگامی که علائم فعال شدن ماست سل را دارید نشان می دهد که ماستوسیتوز دارید. برای تایید این تشخیص، آزمایش های اضافی مورد نیاز است. تصور می شود که سطح تریپتاز با بار (مقدار) ماست سل در افراد مبتلا به ماستوسیتوز سیستمیک مرتبط است.

مقایسه نتایج آزمایش از زمانی که علائم وجود داشت با یک آزمایش تکراری یا پایه می‌تواند به محدود کردن تشخیص احتمالی کمک کند. جدول زیر نمونه هایی از نحوه تفسیر آزمایش های تریپتاز اولیه و تکراری را ارائه می دهد:

چه آزمایش های دیگری ممکن است انجام شود؟

آزمایش‌های دیگری ممکن است برای ارزیابی وضعیت سلامتی فرد و کمک به رد سایر بیماری‌هایی که می‌توانند باعث علائم مشابه شوند، استفاده شود. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آزمایش خون IgE مخصوص آلرژن برای کمک به تعیین علت واکنش آلرژیک
• شمارش کامل خون (CBC) برای ارزیابی گلبول های قرمز و سفید خون
• پانل متابولیک جامع (CMP) برای ارزیابی عملکرد اندام
• آزمایش ادرار 5-هیدروکسی اندولاستیک اسید (5HIAA) برای رد تومور کارسینوئیدی که ممکن است علائم مشابهی مانند گرگرفتگی، اسهال و/یا خس خس سینه ایجاد کند.
• تست گاسترین برای بررسی افزایش ترشح این هورمون که ممکن است باعث زخم معده یا روده شود.

آیا چیز دیگری هست که باید بدانم؟

ماست سل ها حاوی اشکال مختلفی از آنزیم تریپتاز به نام آلفا (α) و بتا (β) تریپتاز هستند که در هر دو شکل غیر فعال و فعال (بالغ) هستند. تست آزمایشگاهی را می توان برای اندازه گیری تریپتاز کل، که همه اشکال با هم هستند، یا تریپتاز بالغ انجام داد. در بیشتر موارد، یک تریپتاز توتال درخواست می شود، اما گاهی اوقات ممکن است هر دو تریپتاز کامل و بالغ درخواست شوند و نسبت بین این دو مقایسه شود.

از آنجایی که تریپتاز بالغ غالب در خون معمولاً بتا تریپتاز است، این اساساً مقایسه ای بین تریپتاز تام و بتا تریپتاز است. نسبت تریپتاز کل به بالغ که کمتر از 10 است، نشان دهنده آنافیلاکسی است، در حالی که نسبت های بیشتر از 20 نشان دهنده ماستوسیتوز سیستمیک است.

اگر مشکوک به ماستوسیتوز سیستمیک باشد، آزمایش تریپتاز بالا ممکن است با آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی انجام شود تا مشخص شود آیا ماستوسیتوز سیستمیک وجود دارد یا خیر. به طور معمول، در این بیماری تعداد ماست سل ها در مغز استخوان افزایش می یابد.

تریپتاز همچنین می تواند با آسم، سندرم میلودیسپلاستیک (نوعی اختلال مغز استخوان)، لوسمی حاد میلوسیتیک، و هر شرایطی که ماست سل ها را فعال می کند، افزایش یابد.

انتشار تریپتاز از ماست سل ها ممکن است توسط طیف گسترده ای از مواد تحریک شود، اما تصور می شود واکنش به غذا شایع ترین علت آنافیلاکسی باشد.

هر کسی ممکن است ماستوسیتوز داشته باشد، اما کودکان بیشتر به ماستوسیتوز جلدی مبتلا می شوند. در کودکان، ماستوسیتوز بیشتر به خودی خود محدود می شود و ممکن است گذرا باشد.

اگر به آلرژی مبتلا باشم، آیا باید آزمایش تریپتاز (Tryptase) را انجام دهم؟

پزشک شما ممکن است آزمایش‌های آلرژی خاصی را برای کمک به تعیین موادی که به آن‌ها حساسیت دارید درخواست کند، اما آزمایش تریپتاز معمولاً تنها در صورت وجود علائم شدید آلرژیک انجام می‌شود. اکثر افراد مبتلا به آلرژی هرگز نیازی به انجام آزمایش تریپتاز ندارند.

آنافیلاکسی چگونه درمان می شود؟

آنافیلاکسی می تواند به سرعت کشنده باشد و نیاز به درمان فوری پزشکی با تزریق اپی نفرین و سایر داروها دارد. این امر با نظارت دقیق دنبال می شود، زیرا عود آنافیلاکسی در عرض چند روز پس از دوره اولیه غیر معمول نیست. به کسانی که واکنش های آلرژیک شدید دارند توصیه می شود همیشه کیت حاوی اپی نفرین تزریق اضطراری به همراه داشته باشند.

اگر تریپتاز من بالا باشد، آیا این بدان معناست که من ماستوسیتوز دارم؟

به صورت قطعی خیر. تریپتاز تنها یکی از معیارهایی است که پزشک شما قبل از تشخیص ماستوسیتوز، که یک اختلال نادر است، در نظر می گیرد.

در سایت National Institutes of Health در مورد تریپتاز بیشتر بخوانید:

ماست سل ها گرانولوسیت هایی هستند که در بافت محیطی یافت می شوند، نقش اصلی را در واکنش های التهابی و آلرژیک فوری ایفا می کنند. بتا تریپتاز یک سرین پروتئاز خنثی است و فراوان ترین واسطه ذخیره شده در گرانول های ماست سل است.

مطالب مرتبط در متااورگانون:

• تست آنتی بادی IgE اختصاصی آلرژن
• آزمایش ایمونوگلوبولین E
• الگوریتم تشخیصی ائوزینوفیلی 
• آزمایش بازآرایی ژن FIP1L1-PDGFRA 
• آزمایش هیستامین 

در جای دیگر وب:

• MedlinePlus Medical Encyclopedia: Anaphylaxis
• American Academy of Allergy, Asthma, and Immunology: Anaphylaxis
• National Library of Medicine: Systemic Mastocytosis
• American Society of Clinical Oncology: Mastocytosis
• National Institute of Allergy and Infectious Disease: Hereditary Alpha Tryptasemia and Hereditary Alpha Tryptasemia Syndrome FAQ