آزمایش تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) | ژنوتیپ TPMT | فنوتیپ TPMT

دکتر فرزاد باباخانی
آخرین بروزرسانی
18 آبان 1402
آخرین بروزرسانی
18 آبان 1402
آزمایش تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) | ژنوتیپ TPMT | فنوتیپ TPMT

تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) یک آنزیم ترانس متیلاز سیتوپلاسمی است که در گونه های پستانداران یافت می شود. TPMT متیلاسیون S ترکیبات آروماتیک و سولفیدریل هتروسیکلیک، از جمله داروهایی مانند مرکاپتوپورین، تیوگوانین، و آزاتیوپرین را کاتالیز می کند.

اسامی دیگر:

  • TPMT RBC
  • TPMT Genotype
  • TPMT Phenotype
  • Thiopurine S-methyltransferase Phenotype
  • Thiopurine S-methyltransferase Genotype

چرا آزمایش تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) درخواست می شود؟

برای تشخیص کمبود تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) و تعیین خطر ابتلا به عوارض جانبی شدید در صورت درمان با گروهی از داروهای تیوپورین سرکوب کننده سیستم ایمنی که شامل آزاتیوپرین، مرکاپتوپورین و تیوگوانین است.

چه زمانی آزمایش تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) بایستی انجام شود؟

به طور معمول، قبل از درمان دارویی با تیوپورین. این یک تست تخصصی است و به طور معمول درخواست نمی شود.

نمونه مورد نیاز برای آزمایش تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT):

  • ظرف/لوله: لوله با درب بنفش (حاوی ضد انعقاد EDTA) ترجیحا / ظرف استریل درپیچ دار(یک سواب از سلول های داخل گونه (سواب باکال)) / لوله با درب سبز (حاوی سدیم یا لیتیم هپارین)
  • نوع نمونه: خون کامل/ مغز استخوان / سلول های بزاق / DNA استخراج شده
  • حجم نمونه:  3 میلی لیتر
آزمایش تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT)

لوله مورد نیاز برای آزمایش تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT)

شرایط-نگهداری-دمایی-نمونه-برای-آزمایش-تیوپورین-متیل-ترانسفراز-(TPMT)

شرایط-قبول-یا-رد-نمونه-آزمایش-تیوپورین-متیل-ترانسفراز-(TPMT)

روش های مختلف جمع آوری نمونه های آزمایشگاه

روش های مختلف جمع آوری نمونه های آزمایشگاه

لوله های آزمایش و ضد انعقادها (Test tubes and Anticoagulants)

لوله های آزمایش و ضد انعقادها (Test tubes and Anticoagulants)

ذخیره سازی نمونه های آزمایشگاهی

ذخیره سازی نمونه های آزمایشگاهی

آمادگی قبل از انجام آزمایش تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT):

برای اندازه گیری فعالیت آنزیم تیوپورین متیل ترانسفراز (فنوتیپ TPMT)، آزمایش باید قبل از مصرف داروی تیوپورین انجام شود زیرا ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارد. برای آزمایش ژنتیکی (ژنوتایپ TPMT)، هیچ آماده سازی آزمایش خاصی مورد نیاز نیست.

فعالیت آنزیم تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) می تواند توسط چندین دارو مهار شود و ممکن است به نتایج کاذب کم کمک کند. بیماران باید حداقل 48 ساعت قبل از آزمایش تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) از داروهای زیر خودداری کنند: ناپروکسن (Aleve)، ایبوپروفن (Advil، Motrin)، کتوپروفن (Orudis)، فوروزماید (Lasix)، سولفاسالازین (Azulfidine)، مسالامین (Asacol)، اولسالازین. (Dipentum)، مفنامیک اسید (Ponstel)، تری متوپریم (Proloprim)، متوترکسات، دیورتیک های تیازیدی و مهارکننده های اسید بنزوئیک.

نام روش تست ژنتیکی تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT):

واکنش زنجیره ای پلیمراز در زمان واقعی (Real Time PCR) با تجزیه و تحلیل تشخیص آللی

شرح روش

DNA ژنومی از خون کامل، مغز استخوان یا بزاق استخراج می شود. ژنوتیپ برای آلل های TPMT و NUDT15 با استفاده از روش 5′-نوکلئاز مبتنی بر واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) انجام می شود. پروب های تشخیص نشاندار شده با فلورسنت به DNA هدف متصل می شوند. PCR برای تکثیر بخشی از DNA که حاوی پلی مورفیسم است استفاده می شود.

اگر پروب تشخیص دقیقا مطابق با DNA هدف باشد، پلیمراز 5′-نوکلئاز پروب را تخریب می کند، رنگ گزارشگر از اثرات رنگ خاموش کننده آزاد می شود و یک سیگنال فلورسنت تشخیص داده می شود. ژنوتیپ‌ها بر اساس سیگنال‌های فلورسنت خاص آللی که شناسایی می‌شوند تخصیص داده می‌شوند.

نام روش تعیین فعالیت تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT):

کروماتوگرافی مایع – طیف سنجی جرمی پشت سر هم (LC-MS/MS)

شرح روش

لیز گلبول قرمز در یک کوکتل چند سوبسترا انکوبه می شود. محصولات تیومیله شده آنزیمی تولید شده توسط طیف سنجی جرمی پشت سر هم کروماتوگرافی مایع اندازه گیری می شوند تا یک پروفایل فعالیت برای تیوپورین متیل ترانسفراز تولید شود.

چه چیزی در آزمایش تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) مورد بررسی قرار می گیرد؟

داروهای تیوپورین آنتی متابولیت های پورینی هستند که در درمان لوسمی لنفوبلاستیک حاد، اختلالات خودایمنی (مانند بیماری کرون، آرتریت روماتوئید) و دریافت کنندگان پیوند اعضا مفید هستند. داروهای تیوپورین، 6-مرکاپتوپورین (6-MP)، 6-تیوگوانین (6-TG)، و آزاتیوپرین (AZA) پیش داروهایی هستند که نیاز به فعال سازی درون سلولی به نوکلئوتیدهای 6-تیوگوانین (6-TGN) دارند. این فعال سازی توسط آنزیم های متعدد کاتالیز می شود.

تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT)

تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT)

اثرات سیتوتوکسیک داروهای تیوپورین عمدتاً از طریق الحاق 6-TGN به DNA و RNA حاصل می شود. مسیری که منجر به سنتز سیتوتوکسیک فعال 6-TGN می شود در رقابت با مسیرهای غیرفعال کاتالیز شده توسط تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) است. ارزیابی این مسیر مهم است زیرا سطح 6-TGN اندازه‌گیری شده در گلبول‌های قرمز خون با اثربخشی درمانی تیوپورین و سمیتی مانند سرکوب میلوسکوپی مرتبط است.

تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) آنزیمی است که دسته ای از داروها به نام تیوپورین ها را تجزیه می کند (متابولیزه می کند). این داروها برای سرکوب سیستم ایمنی استفاده می‌شوند و برای درمان بیماری‌های مختلف مرتبط با ایمنی یا اختلالات خونی (مانند سرطان خون) تجویز می‌شوند. سطح فعالیت آنزیم TPMT یا ژنتیک زیربنایی فعالیت آنزیم، قبل از درمان دارویی با تیوپورین مورد آزمایش قرار می گیرد تا اطمینان حاصل شود که افراد تحت درمان با این داروها می توانند آنها را متابولیزه کنند.

ارتباط بین پلی مورفیسم در تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) و سمیت مرکاپتوپورین به خوبی ثابت شده است. سه نوع آلل (TPMT*2، TPMT*3A و TPMT*3C)، که بیش از 95 درصد از فعالیت آنزیم TPMT کم یا متوسط ​​را تشکیل می دهند، منجر به افزایش سطح مرکاپتوپورین و سمیت شدید می شوند. FDA تعیین ژنوتیپ این سه TPMT SNP را قبل از درمان مرکاپتوپورین توصیه کرده است.

نمونه هایی از تیوپورین ها عبارتند از آزاتیوپرین، مرکاپتوپورین و تیوگوانین. این داروها برای درمان بیماری هایی مانند لوسمی لنفوبلاستیک حاد، بیماری التهابی روده و اختلالات خود ایمنی استفاده می شوند. آنها همچنین ممکن است برای گیرندگان پیوند عضو برای کمک به تاخیر یا جلوگیری از رد عضو تجویز شوند. اگر فعالیت TPMT فردی خیلی کم باشد، ممکن است فرد به طور موثر تیوپورین ها را متابولیزه نکند که می تواند منجر به عوارض جانبی شدید شود.

حدود یک نفر از هر 300 نفر به شدت دچار کمبود تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) است و حدود 10 درصد از جمعیت در ایالات متحده سطوح پایین تر از حد طبیعی TPMT دارند. افراد در هر دو دسته در معرض خطر افزایش مسمومیت با داروهای تیوپورین هستند که می تواند بر فعالیت مغز استخوان (سرکوب میل استخوان) تأثیر بگذارد و منجر به کاهش بسیار سطح گلبول های خونی مانند گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها شود (سمیت خون ساز). این می تواند منجر به عوارضی مانند کم خونی، عفونت های جدی و/یا خونریزی بیش از حد شود.

این عوارض جانبی می تواند باعث شود که فرد به شدت بیمار شود و حتی ممکن است تهدید کننده زندگی باشد. اگر آزمایش TPMT قبل از شروع درمان با تیوپورین انجام شود، می توان از این عوارض جانبی جلوگیری کرد.

دو راه برای تعیین اینکه آیا یک فرد در معرض خطر عوارض جانبی درمان با تیوپورین است یا خیر وجود دارد:

تست فعالیت TPMT (فنوتیپ) – این روش سطح فعالیت آنزیم تیوپورین اس-متیل ترانسفراز (TPMT) را در گلبول های قرمز خون فرد آزمایش می کند. بسته به سطح فعالیت آنزیم، ممکن است یک فرد دوز استاندارد داروی تیوپورین، دوز کاهش یافته داروی تیوپورین یا داروی دیگری غیر از تیوپورین تجویز شود.

فعالیت تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT)

فعالیت تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT)

آزمایش ژنتیکی TPMT (ژنوتیپ) – یک آزمایش جایگزین برای سطح فعالیت آنزیم TPMT یک آزمایش ژنتیکی است که می تواند تغییرات ژنتیکی در ژن TPMT را شناسایی کند. این آزمایش ژنتیکی تفاوت های ژنتیکی فردی مرتبط با خطر سمیت تیوپورین را شناسایی می کند. هر فرد دو نسخه از ژن TPMT دارد. اکثر مردم دو نسخه از TPMT “نوع وحشی” دارند که آنزیم TPMT کافی تولید می کنند.

تقریباً 10 درصد  از مردم یک نسخه از ژن نوع وحشی و یک نسخه از یک تنوع ژن مرتبط با کاهش TPMT (هتروزیگوت) و فعالیت آنزیم متوسط ​​دارند. تقریباً از هر 300 نفر، یک نفر دارای دو نسخه از TPMT با تغییراتی است که منجر به فعالیت آنزیم کم یا بدون آن می شود (هموزیگوت). در حالی که تغییرات متعددی می تواند در TPMT رخ دهد، به طور خاص پنج تغییر وجود دارد که ثابت شده است با کمبودهای TPMT مرتبط است.

نحوه توارث تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT)

نحوه توارث تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT)

بیشتر آزمایش‌های ژنتیکی به دنبال این پنج تغییر هستند، اگرچه بسته به روش مورد استفاده، می‌توان تغییرات بیشتری را شناسایی کرد. این آزمایش ژنتیکی اطلاعاتی در مورد پاسخ احتمالی فرد به تیوپورین ارائه می‌کند، اما میزان آنزیم TPMT را اندازه‌گیری نمی‌کند. بدن ممکن است تنوع فردی و قومی قابل توجهی در تولید TPMT وجود داشته باشد، حتی در افرادی با تغییرات ژنی یکسان.

بعد از شروع درمان با تیوپورین، ممکن است نوع سوم، آزمایش متفاوتی مورد استفاده قرار گیرد. آزمایشی که محصولات تجزیه تیوپورین (متابولیت های تیوپورین) را اندازه گیری می کند ممکن است برای مانیتور درمان و تنظیم دوز استفاده شود.

تصور می‌شود که Nudix hydrolase (NUDT15) متابولیت‌های فعال تیوپورین‌ها، TGTP و TdGTP را دفسفریله می‌کند، که از ادغام آنها در DNA و کاهش اثرات سیتوتوکسیک آنها جلوگیری می‌کند. انواع ژنتیکی در NUDT15 که این فعالیت را کاهش می دهند به شدت با سرکوب میلوسکوپی مرتبط با تیوپورین مرتبط هستند. کمبود NUDT15 در میان جمعیت های آسیای شرقی (6/22 درصد) ، آسیای جنوبی (6/13 درصد) و بومیان آمریکا (5/12 درصد تا 2/21 درصد) شایع ترین است.

مطالعات در سایر جمعیت ها ادامه دارد. این تست انواع مرتبط با NUDT15*2، NUDT15*3، NUDT15*4 و NUDT15*5 را ارزیابی می کند. اگر هیچ آلل نوع NUDT15 با این روش شناسایی نشد، محتمل‌ترین ژنوتیپ، ژنوتیپ NUDT15*1/*1 است، اگرچه وجود سایر آلل‌های کمیاب‌تر را نمی‌توان رد کرد. افراد دارای انواع در هر دو TPMT و NUDT15 شناسایی شده اند و به طور قابل توجهی نسبت به افراد هتروزیگوت برای یک واریانت تنها در یک ژن به مرکاپتوپورین حساس تر بودند.

ادغام هر دو تست TPMT و NUDT15 ممکن است امکان پیش‌بینی دقیق‌تر خطر سمیت مرتبط با تیوپورین را برای هدایت دوز، به ویژه در میان بیماران از جمعیت‌های مختلف فراهم کند.

سوالات متداول

چگونه از نتایج آزمایش تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) استفاده می شود؟

آزمایش‌های مربوط به فعالیت آنزیم تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) یا ژنتیک زیربنایی آن در افرادی که در شرف شروع درمان با داروی تیوپورین هستند، اندازه‌گیری می‌شود. یکی از این آزمایش‌ها برای شناسایی افراد در معرض خطر عوارض جانبی شدید درمان با تیوپورین، مانند سرکوب مغز استخوان که منجر به کاهش تعداد گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها می‌شود، استفاده می‌شود.

تیوپورین هایی مانند آزاتیوپرین، مرکاپتوپورین و تیوگوانین داروهایی هستند که برای بیماری هایی مانند لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL)، بیماری التهابی روده و اختلالات خود ایمنی تجویز می شوند. آنها همچنین ممکن است برای گیرندگان پیوند عضو برای کمک به جلوگیری از رد عضو تجویز شوند.

چه زمانی آزمایش تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) درخواست می شود؟

یک پزشک معمولاً قبل از شروع درمان دارویی با تیوپورین، آزمایش فعالیت آنزیمی تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) یا آزمایش ژنتیکی را درخواست می کند. گاهی اوقات، آزمایش ژنوتیپ TPMT ممکن است زمانی که فردی تحت درمان با داروی تیوپورین عوارض جانبی مانند کاهش تعداد WBC را تجربه کند، درخواست شود.

نتیجه آزمایش تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) چه چیزی را نشان می دهد؟

تست فنوتیپ برای تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT)

اگر فردی فعالیت تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) قابل تشخیص کمی یا بدون آن داشته باشد، آن فرد در معرض خطر عوارض جانبی شدید داروهای تیوپورین است. معمولاً پزشک یک درمان دارویی جایگزین پیدا می کند. گاهی اوقات پزشک ممکن است دوز بسیار کمی از تیوپورین را تجویز کند.

فعالیت کم تا متوسط ​​تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) نیز افراد را در معرض افزایش خطر سمیت قرار می دهد. در این مورد، پزشک ممکن است دوز داروی تیوپورین را کاهش دهد.

اگر فردی فعالیت طبیعی تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) داشته باشد، پزشک می تواند فرد را با دوز استاندارد یک داروی تیوپورین درمان کند.

آزمایش ژنوتیپ برای تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT)

یک آزمایش ژنتیکی برای تشخیص تغییرات ژنتیکی در ژن TPMT به تعیین فعالیت TPMT و خطر عوارض جانبی ناشی از فعالیت کم TPMT کمک می کند.

افراد با دو نسخه “نوع وحشی” از ژن TPMT، TPMT کافی تولید می کنند و خطر کمی برای سمیت تیوپورین دارند. اکثر افراد در این دسته قرار می گیرند و می توانند با دوز استاندارد درمان شوند.

افرادی که دارای یک ژن طبیعی و یک تنوع ژن مرتبط با کاهش TPMT (هتروزیگوت) هستند ممکن است مقدار متوسطی از TPMT تولید کنند. تقریباً 30 تا 60 درصد از افرادی که هتروزیگوت هستند عوارض جانبی شدید ناشی از دوزهای استاندارد تیوپورین دارند. آنها احتمالاً به دوزهای کاهش یافته دارو نیاز دارند، اما ممکن است نیاز به تجویز داروی جایگزین داشته باشند.

افرادی که دارای دو نسخه از یک نوع ژن TPMT (هموزیگوت) هستند و TPMT کمی تولید می کنند یا اصلاً تولید نمی کنند، در صورت درمان با دوزهای معمولی تیوپورین، 100 درصد احتمال ابتلا به سمیت شدید مغز استخوان (سرکوب مغز استخوان) را دارند. احتمالاً یک داروی جایگزین به آنها داده خواهد شد.

آزمایش ژنتیکی معمولاً رایج ترین انواع مرتبط با کمبود TPMT را تشخیص می دهد. ممکن است فردی دارای یک نوع نادر باشد که با این آزمایش تشخیص داده نشده است، که متعاقباً ممکن است عوارض جانبی جدی ناشی از درمان با داروی تیوپورین را تجربه کند.

آیا چیز دیگری هست که باید بدانم؟

اگرچه تست تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) برای پیش‌بینی خطر سمیت مغز استخوان استفاده می‌شود، شمارش کامل خون (CBC) نیز باید در فواصل زمانی منظم برای تشخیص سمیت مغز استخوان در طول درمان با داروهای تیوپورین انجام شود. CBC یک آزمایش خون رایج است که تعداد گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها را اندازه گیری می کند. اغلب برای نظارت بر درمان های دارویی که بر مغز استخوان تأثیر می گذارند استفاده می شود.

فعالیت آنزیم تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) در گلبول های قرمز خون اندازه گیری می شود، بنابراین اگر اخیراً تزریق خون دریافت کرده اید، ممکن است نتایج این آزمایش نادرست باشد.

علاوه بر ساختار ژنتیکی شما، ممکن است دلایل دیگری برای افزایش خطر سمیت مغز استخوان (سرکوب مغز استخوان) در اثر درمان با داروهای تیوپورین وجود داشته باشد. فعل و انفعالات بین داروهای خاص نیز می تواند فعالیت آنزیم TPMT را مهار کند. این داروها شامل ناپروکسن، ایبوپروفن، کتوپروفن، فوروزماید، سولفاسالازین، مسالامین، اولسالازین، مفنامیک اسید، دیورتیک‌های تیازیدی و مهارکننده‌های اسید بنزوئیک هستند. مهارکننده های TPMT ممکن است به نتایج کاذب کم کمک کنند. افراد نباید حداقل 48 ساعت قبل از آزمایش TPMT از این داروها استفاده کنند.

تعداد کمی از افراد ممکن است سطوح بالایی از فعالیت تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) داشته باشند. تصور می‌شود که این کار اثربخشی درمان با تیوپورین را کاهش می‌دهد و این افراد ممکن است با یک داروی جایگزین درمان شوند.

پزشک من آزمایشی برای متابولیت های تیوپورین درخواست کرد. این آزمایش چیست و چه ارتباطی با تست آزمایش تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) دارد؟

یک پزشک ممکن است آزمایش خون برای متابولیت های تیوپورین را برای پایش درمان دارویی درخواست کند. اندازه گیری متابولیت ها راه دیگری برای اطمینان از عدم تجمع سطوح سمی در خون است. قبل از تجویز اولین دوز، یک پزشک ممکن است فعالیت آنزیم تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) یا ژنوتیپ فرد را آزمایش کند تا به تعیین خطر عوارض جانبی همانطور که در بخش‌های دیگر این مقاله توضیح داده شده است کمک کند. پزشک می تواند دوز تجویز شده را با توجه به آن نتایج تنظیم کند. پس از شروع درمان، سطح متابولیت ها را می توان اندازه گیری و کنترل کرد و دوزهای بعدی را در صورت لزوم تنظیم کرد تا از سمیت جلوگیری شود.

مزایا و معایب تست فنوتیپ TPMT و تست ژنوتیپ TPMT چیست؟

نظرات سازمان های پزشکی در مورد اینکه کدام آزمایش تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) را توصیه می کند متفاوت است. شما باید با پزشک خود مشورت کنید که کدام یک با شرایط فردی شما مناسب تر است. مثلا:

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) و اطلاعات تجویزی برای آزاتیوپرین و مرکاپتوپورین، ژنوتیپ یا فنوتیپ تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) را قبل از درمان با تیوپورین توصیه می کند.

کالج آمریکایی گوارش، فنوتیپ تیوپورین متیل ترانسفراز (TPMT) را برای افرادی که تحت درمان با تیوپورین برای بیماری التهابی روده هستند ترجیح می دهد، زیرا آزمایش فنوتیپ سطح فعالیت آنزیم TPMT را اندازه گیری می کند.

مطالب مرتبط در متااورگانون:

  • Complete Blood Count (CBC)

در جای دیگر وب:

مورد تایید و بازبینی شده توسط:

دکتر فرزاد باباخانی

این مقاله را به دوستان خود معرفی کنید

منابع مقاله

 

Johnson-Davis, K. (2017 February Updated). Thiopurine Methyltransferase Testing – TPMT. ARUP Consult. Available online at https://arupconsult.com/content/thiopurine-methyltransferase-testing. Accessed on 3/19/17.

Torkamani, A. (2015 October 21 Updated). Azathioprine Metabolism and TPMT. Medscape Drugs and Diseases. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/1829596-overview. Accessed on 3/19/17.

(2015 April Reviewed). thiopurine S-methyltransferase deficiency. Genetics Home Reference. Available online at https://ghr.nlm.nih.gov/condition/thiopurine-s-methyltransferase-deficiency. Accessed on 3/19/17.

Zur, R. et. al. (2016 August). Thiopurine S-methyltransferase testing for averting drug toxicity: a meta-analysis of diagnostic test accuracy. Pharmacogenomics J. 2016 Aug;16(4):305-11. Available online at https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27217052. Accessed on 3/19/17.

(© 1995–2017). Thiopurine Methyltransferase (TPMT) Genotyping, Blood. Mayo Clinic Mayo Medical Laboratories. Available online at http://www.mayomedicallaboratories.com/test-catalog/Clinical+and+Interpretive/62753. Accessed on 3/19/17.

Rowe, W. and Lichtenstein, G. (2016 June 17 Updated).Inflammatory Bowel Disease. Medscape Drugs and Diseases. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/179037-overview. Accessed on 3/19/17.

(© 1995–2017). Thiopurine Methyltransferase (TPMT) Activity Profile, Erythrocytes. Mayo Clinic Mayo Medical Laboratories. Available online at http://www.mayomedicallaboratories.com/test-catalog/Clinical+and+Interpretive/65188. Accessed on 3/19/17.

Dr. Jonathon Berg. City Hospital, Birmingham, England.

Clarke, W. and Dufour, D. R., Editors (2006). Contemporary Practice in Clinical Chemistry, AACC Press, Washington, DC. Pp. 479.

Wu, A. (2006). Tietz Clinical Guide to Laboratory Tests, Fourth Edition. Saunders Elsevier, St. Louis, Missouri. Pp. 1420.

(2008 July). Thiopurine Methyltransferase, Red Blood Cell. ARUP Laboratories Technical Bulletin [On-line information]. PDF available for download at http://www.aruplab.com/Testing-Information/resources/TechnicalBulletins/Thiopurine%20Methyltransferase,%20Red%20Blood%20Cell.pdf. Accessed on 1/4/09.

Ansari, A.et. al (2008 December 17). Prospective Evaluation of the Pharmacogenetics of Azathioprine in the Treatment of Inflammatory Bowel Disease [On-line information]. Available online at http://www.medscape.com/viewarticle/584257. Accessed on 1/4/09.

Aberra, F. and Lichtenstein, G. (Review Article: Monitoring of Immunomodulators in Inflammatory Bowel Disease. Medscape from Aliment Pharmacol Ther. 2005; 21 (4): 307-319. [On-line information]. Available online at http://www.medscape.com/viewarticle/499922_1. Accessed on 1/4/09.

Derijks, L. et. al. (2006 September 26). Thiopurines in Inflammatory Bowel Disease. [On-line information]. Available online at http://www.medscape.com/viewarticle/543562. Accessed on 1/4/09.

Tietz Textbook of Clinical Chemistry and Molecular Diagnostics. Burtis CA, Ashwood ER and Bruns DE, eds. 4th ed. St. Louis, Missouri: Elsevier Saunders; 2006, Pg 1273.

Linnea Baudhuin, Phd, DABMG. Assistant Professor of Laboratory Medicine. Department of Laboratory Medicine and Pathology, Mayo Clinic, Rochester, MN.

Nguyen et al. (May 15, 2011). Thiopurine methyltransferase (TPMT) genotyping to predict myelosuppression risk. PLoS Currents. Evidence on Genomic Tests. Available online at http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3094768/. Accessed March 2013.

(2013). Thiopurine Methyltransferase, Red Blood Cell. ARUP Laboratories. Available online at http://www.aruplab.com/guides/ug/tests/0092066.jsp. Accessed March 2013.

(Updated Oct. 2011). TPMT Genotype. Quest Diagnostics.Available online at http://www.questdiagnostics.com/testcenter/testguide.action?dc=TS_TPMT_Genotype. Accessed March 2013.

Azathioprine Metabolism and TPMT. Medscape. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/1829596-overview. Accessed March 2013.

(2003) Relling, M. Genetics and Anti-Leukemia Therapy: The TPMT Story. American Childhood Cancer Organization. Available online at http://www.acco.org/Information/tpmt.aspx. Accessed April 2013.

Bruns D, Ashwood E, Burtis C, eds (2007). Fundamentals of Molecular Diagnostics, Saunders Elsevier, St. Lous, Missouri, Pp 200-203.

این مقاله برای شما مفید بود؟

ثبت دیدگاه

Go to Top