آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی (PTT)

دکتر فرزاد باباخانی
آخرین بروزرسانی
17 آبان 1402
آخرین بروزرسانی
17 آبان 1402
آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی (PTT)

آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) زمان تشکیل لخته خون را اندازه گیری می کند. به طور معمول، هنگامی که بریدگی یا جراحتی ایجاد می‌کنید که باعث خونریزی می‌شود، پروتئین‌های موجود در خون به نام فاکتورهای انعقادی با هم کار می‌کنند و لخته خون را تشکیل می‌دهند. این لخته مانع از دست دادن بیش از حد خون می شود.

اسامی دیگر:

  • PTT Activated Partial Thromboplastin Time APTT aPTT

چرا آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) درخواست می شود؟

  • به عنوان بخشی از بررسی یک اختلال خونریزی احتمالی یا لخته خون (قسمت ترومبوتیک)
  •  برای کمک به بررسی سقط های مکرر یا تشخیص سندرم آنتی فسفولیپید (APS)
  •  در صورت نیاز برای مانیتور درمان ضد انعقاد هپارین غیرقطعی (استاندارد).
  • به عنوان بخشی از ارزیابی قبل از جراحی یا سایر روش های تهاجمی
  • فاکتورهای I، II، V، VIII، IX، X، XI و XII را ارزیابی می کند (1، 2، 5، 8، 9، 10، 11، 12).

چه زمانی آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) بایستی انجام شود؟

  • هنگامی که خونریزی غیرقابل توضیح، لخته شدن خون نامناسب، یا سقط مکرر دارید.
  • گاهی اوقات هنگامی که تحت درمان استاندارد ضد انعقاد هپارین هستید.
  •  گاهی قبل از یک جراحی برنامه ریزی شده

نمونه مورد نیاز برای آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT):

  • ظرف/لوله: لوله با درب آبی کم رنگ(حاوی ضد انعقاد سدیم سیترات 3/2 درصد)
  • نوع نمونه: پلاسما
  • حجم نمونه: 1 میلی لیتر
  • اطلاعات اضافی: نمونه دو سانتریفیوژ شده برای نتایج دقیق بسیار مهم است زیرا آلودگی پلاکتی ممکن است باعث نتایج جعلی شود.
    لوله سدیم سیترات

    لوله سدیم سیترات مخصوص آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT)

شرایط-نگهداری-دمایی-نمونه-آزمایش-زمان-ترومبوپلاستین-نسبی(PTT)شرایط-قبول-یا-رد-نمونه-آزمایش-زمان-ترومبوپلاستین-نسبی(PTT)

روش های مختلف جمع آوری نمونه های آزمایشگاه

روش های مختلف جمع آوری نمونه های آزمایشگاه

لوله های آزمایش و ضد انعقادها (Test tubes and Anticoagulants)

لوله های آزمایش و ضد انعقادها (Test tubes and Anticoagulants)

ذخیره سازی نمونه های آزمایشگاهی

ذخیره سازی نمونه های آزمایشگاهی

نام روش انجام آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی (PTT):

انعقاد سنجی (کدورت سنجی)

شرح روش

تشخیص لخته انعقادی (کدورت سنجی) بر این اصل استوار است که نور عبوری از محیطی که در آن فیبرینوژن به فیبرین تبدیل می شود توسط رشته های فیبرین جذب می شود. نور در 671 نانومتر از طریق یک نمونه به یک آشکارساز نوری که 180 درجه نسبت به منبع قرار دارد، منتقل می شود. با پیشرفت تشکیل لخته فیبرین، جذب نور افزایش می یابد. در نتیجه، عبور نور از طریق نمونه به طور مداوم کاهش می یابد و توسط ردیاب نوری اندازه گیری می شود. خروجی سیگنال الکتریکی مربوطه از ردیاب نوری با توجه به نور شناسایی شده تغییر می کند. سیگنال خروجی از طریق نرم افزار از طریق یک سری الگوریتم برای تعیین نقطه لخته پردازش می شود.

در این آزمایش، انکوباسیون نمونه پلاسما با مقدار بهینه فسفولیپید، یک فعال کننده تماسی با بار منفی و بافر، آغازگر فعال شدن مسیر انعقادی ذاتی است. پس از انکوباسیون در دمای 37 درجه سانتیگراد، کلسیم برای شروع فرآیند انعقاد اضافه می شود و زمان لازم برای تشکیل لخته اندازه گیری می شود. ترومبوپلاستین نسبی فعال موجود در کیت یک معرف بافر مایع است که حاوی فسفولیپید مصنوعی برای فعالیت بهینه پلاکت مانند و سیلیس کلوئیدی غیر ته نشین بسیار مشخص برای فعال سازی بهینه فاز تماس انعقاد است.

روش انجام آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT)

روش انجام آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT)

آمادگی قبل از انجام آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT):

  • یک وعده غذایی پرچرب قبل از خونگیری ممکن است در آزمایش اختلال ایجاد کند و باید از آن اجتناب شود.
  • نتایج زمان ترومبوپلاستین نسبی فعال (APTT) ممکن است تحت تأثیر بسیاری از داروهای رایج تجویز شده قرار گیرد و باید به عنوان منبع بالقوه نتایج غیر طبیعی غیر منتظره در نظر گرفته شود.
  • اگر بیمار با تزریق متناوب هپارین دریافت می کند، برنامه ریزی کنید که نمونه خون برای PTT را 30 دقیقه تا 60 دقیقه قبل از دوز بعدی هپارین بگیرید.
  • اگر بیمار انفوزیون مداوم هپارین دریافت می کند، خون را در هر زمانی می توان گرفت.
  • از بازویی که هپارین در آن تزریق می شود نمونه برداری نکنید.
  • اگر قرار است نمونه خون از یک لاین شریانی با کیسه فشار هپارین گرفته شود، قبل از گرفتن نمونه برای PTT حداقل 10 میلی لیتر خون بردارید.

چه چیزی در آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) مورد بررسی قرار می گیرد؟

زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT)(همچنین به عنوان زمان ترومبوپلاستین جزئی فعال (aPTT) شناخته می‌شود) یک آزمایش غربالگری است که به ارزیابی توانایی فرد در ایجاد لخته‌های خونی کمک می‌کند. تعداد ثانیه هایی که طول می کشد تا یک لخته در نمونه خون پس از افزودن مواد (معرف ها) تشکیل شود را اندازه گیری می کند. زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) مقدار و عملکرد پروتئین های خاصی را در خون به نام فاکتورهای انعقادی یا لخته شدن که بخش مهمی از تشکیل لخته خون هستند، ارزیابی می کند.

هنگامی که بافت(های) بدن یا دیواره رگ های خونی آسیب می بیند، خونریزی رخ می دهد و فرآیندی به نام هموستاز شروع می شود. قطعات سلولی کوچکی به نام پلاکت به آن چسبیده و سپس در محل آسیب جمع می شوند. همزمان فرآیندی به نام آبشار انعقادی آغاز می شود و فاکتورهای انعقادی در یک فرآیند گام به گام فعال می شوند. از طریق واکنش های آبشاری، رشته هایی به نام فیبرین تشکیل می شود و به شبکه ای متصل می شود که به محل آسیب می چسبد و آن را تثبیت می کند.

این یک لخته خون پایدار تشکیل می دهد تا جراحات رگ های خونی را مسدود کند، از دست دادن خون اضافی جلوگیری می کند و به نواحی آسیب دیده زمان می دهد تا بهبود یابند.

هموستاز

هموستاز

هر بخش از این فرآیند هموستاتیک باید به درستی عمل کند و به مقدار کافی برای تشکیل لخته خون طبیعی وجود داشته باشد. اگر مقدار یک یا چند عامل خیلی کم باشد، یا اگر عوامل نتوانند کار خود را به درستی انجام دهند، ممکن است لخته پایدار تشکیل نشود و خونریزی ادامه یابد.

با زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT)، نتیجه شما با یک فاصله مرجع طبیعی برای زمان لخته شدن مقایسه می شود. زمانی که لخته شدن PTT شما بیشتر از حد طبیعی طول بکشد، PTT “طولانی شده” در نظر گرفته می شود.

هنگامی که از زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) برای بررسی خونریزی یا دوره های لخته شدن یا برای رد خونریزی یا بیماری لخته شدن استفاده می شود (به عنوان مثال، ارزیابی قبل از عمل)، اغلب همراه با زمان پروترومبین (PT) درخواست می شود. یک پزشک نتایج هر دو آزمایش را برای کمک به رد یا تعیین علت خونریزی یا اختلال لخته شدن ارزیابی می کند.

اکنون فهمیده شده است که آزمایش‌های انعقادی مانند PT و PTT بر اساس آنچه به طور مصنوعی در محیط آزمایش اتفاق می‌افتد (در شرایط آزمایشگاهی) است و بنابراین لزوماً آنچه را که واقعاً در بدن اتفاق می‌افتد (in vivo) منعکس نمی‌کند. با این وجود، می توان از آنها برای ارزیابی اجزای خاصی از سیستم هموستاز استفاده کرد. تست‌های PTT و PT هر کدام فاکتورهای انعقادی را ارزیابی می‌کنند که بخشی از گروه‌های مختلف مسیرهای واکنش شیمیایی در آبشار هستند که مسیرهای درونی، بیرونی و مشترک نامیده می‌شوند.

  • زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) برای ارزیابی فاکتورهای انعقادی XII، XI، IX، VIII، X، V، II (پروترومبین)، و I (فیبرینوژن) و همچنین پرکالیکرئین (PK) و کینینوژن با وزن مولکولی بالا (HK) استفاده می شود.
  • تست PT فاکتورهای انعقادی VII، X، V، II و I (فیبرینوژن) را ارزیابی می کند.

فاز اولیه مکانیسم هموستاتیک شامل تجمع پلاکت به رگ خونی است. بعد، هموستاز ثانویه رخ می دهد. اولین مرحله واکنش ها سیستم ذاتی نامیده می شود. فاکتور XII و سایر پروتئین ها روی کلاژن ساب اندوتلیال در رگ خونی آسیب دیده کمپلکس تشکیل می دهند. از طریق یک سری واکنش ها، فاکتور XI فعال (XIa) تشکیل می شود و فاکتور IX (IXa) را فعال می کند. در کمپلکسی که توسط عوامل VIII، IX و X تشکیل شده است، X فعال شده (Xa) تشکیل می شود.

در همان زمان، سیستم بیرونی فعال می شود و یک کمپلکس بین ترومبوپلاستین بافتی (فاکتور III) و فاکتور VII تشکیل می شود. VIIa می تواند مستقیماً فاکتور X را فعال کند. همچنین، VIIa می تواند IX و X را با هم فعال کند.

مرحله داخلی یک مسیر رایج است که در آن پروترومبین در سطح پلاکت های تجمع یافته به ترومبین تبدیل می شود. هدف اصلی ترومبین تبدیل فیبرینوژن به فیبرین است که سپس به ژل پایدار پلیمریزه می شود. فاکتور سیزدهم پلیمرهای فیبرین را برای تشکیل یک لخته پایدار به هم متصل می کند.

آبشار انعقادی

آبشار انعقادی

تقریباً بلافاصله سه فعال کننده اصلی سیستم فیبرینولیتیک روی پلاسمینوژن که قبلاً در لخته جذب شده بود، عمل می کنند و پلاسمین را تشکیل می دهند. پلاسمین پلیمر فیبرین را به قطعاتی تبدیل می کند که توسط ماکروفاژها پاک می شوند.

Fibrinolysis

زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) فاکتورهای I (فیبرینوژن)، II (پرترومبین)، V، VIII، IX، X، XI و XII را ارزیابی می کند. هنگامی که زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) با زمان پروترومبین ترکیب می شود، تقریباً تمام ناهنجاری های هموستاتیک را می توان تشخیص داد. هنگامی که هر یک از این عوامل در مقادیر ناکافی وجود داشته باشد، مانند هموفیلی A و B یا انعقاد مصرفی، PTT طولانی می شود.

از آنجایی که فاکتورهای II، IX و X فاکتورهای وابسته به ویتامین K هستند، انسداد صفراوی، که مانع از جذب GI چربی و ویتامین‌های محلول در چربی (به عنوان مثال، ویتامین K) می‌شود، می‌تواند غلظت آنها را کاهش داده و در نتیجه PTT را طولانی‌تر کند. از آنجایی که فاکتورهای انعقادی در کبد ساخته می شوند، بیماری های سلولی کبدی نیز PTT را طولانی می کنند.

مشخص شده است که هپارین پروترومبین (فاکتور II) را غیرفعال می کند و از تشکیل ترومبوپلاستین جلوگیری می کند. این اقدامات مسیر انعقاد ذاتی را تقریباً 4 تا 6 ساعت بعد از هر دوز هپارین طولانی می کند. بنابراین هپارین قادر به ارائه ضد انعقاد درمانی است. دوز مناسب هپارین را می توان با زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) کنترل کرد. نتایج تست زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) در چند ثانیه همراه با یک مقدار کنترل ارائه می شود. مقدار کنترل ممکن است از روز به روز به دلیل معرف های مورد استفاده کمی متفاوت باشد.

اثرات داروهای ضد انعقاد بر روی سیستم انعقادی

اثرات داروهای ضد انعقاد بر روی سیستم انعقادی

اخیراً فعال‌کننده‌هایی به معرف‌های آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) اضافه شده‌اند تا زمان لخته شدن طبیعی را کوتاه کرده و محدوده نرمال باریکی را فراهم کنند. زمان کوتاه شده، PTT فعال نامیده می شود. aPTT معمولی 30 تا 40 ثانیه است. محدوده مورد نظر برای ضد انعقاد درمانی 1.5 تا 2.5 برابر طبیعی است (مثلاً 70 ثانیه). نمونه aPTT باید 30 تا 60 دقیقه قبل از تجویز دوز بعدی هپارین به بیمار گرفته شود.

اگر aPTT کمتر از 50 ثانیه باشد، ممکن است ضد انعقاد درمانی حاصل نشده باشد و هپارین بیشتری مورد نیاز باشد. aPTT بیشتر از 100 ثانیه نشان می دهد که هپارین بیش از حد داده شده است. و خطر خونریزی خود به خودی جدی زمانی وجود دارد. اثرات هپارین را می توان با تجویز تزریقی 1 میلی گرم پروتامین سولفات به ازای هر 100 واحد دوز هپارین معکوس کرد.

اثر هپارین، برخلاف وارفارین، فوری و کوتاه مدت است. هنگامی که یک دوره ترومبوآمبولیک (مانند آمبولی ریه، آمبولی شریانی، ترومبوفلبیت) رخ می دهد، ضد انعقاد فوری و کامل با تجویز هپارین به سرعت و بدون خطر انجام می شود.

داروهای ضد انعقاد مختلفاثرات ضد انعقادهای مختلف بر PTT
هپارین افزایش
اوروکیناز افزایش
استرپتوکیناز افزایش
آسپرین بی اثر
وارفارینبی اثر
دی پیریدامولبی اثر
سولفین پیرازونبی اثر

در طی جراحی قلب و عروق برای جلوگیری از لخته شدن داخل عروقی در هنگام بستن عروق. اغلب دوزهای کوچک هپارین (5000 واحد زیر جلدی هر 12 ساعت) برای جلوگیری از ترومبوآمبولی در بیماران پرخطر تجویز می شود. این دوز PTT را بسیار کم تغییر می دهد و خطر خونریزی خود به خودی حداقل است.

عوامل مداخله گر در آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT): 

  • همولیز نمونه خون ممکن است نتایج آزمایش را تغییر دهد.
  • وجود ضد انعقاد لوپوس می تواند نتایج زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) را افزایش دهد.
  • سطوح هماتوکریت بالا یا پایین ممکن است به دلیل تأثیر بر غلظت سیترات با نتایج آزمایش تداخل داشته باشد.
  • داروهایی که ممکن است زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) را افزایش دهند: آنتی بیوتیک ها، آسپاراژیناز، آسپرین، کلستیرامین، سیکلوفسفامید، انوکساپارین، کینین، ترومبولیتیک ها، وارفارین، آنتی هیستامین ها، اسید اسکوربیک، کلرپرومازین، هپارین و سالیسیلات ها.

مطلب پیشنهادی: تداخلات دارویی در آزمایش ها

اهمیت بالینی آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT):

افزایش زمان:

  • نقص مادرزادی فاکتورهای انعقادی (به عنوان مثال، بیماری فون ویلبراند، هموفیلی، هیپوبرینوژنمی): این بیماری های ارثی با فاکتورهای انعقادی بسیار کمی، مرتبط هستند. در نتیجه زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) طولانی می شود.
  • سیروز کبدی
  • کمبود ویتامین K: کبد بیشتر عوامل انعقادی را می سازد. برای سنتز برخی از آن فاکتورهای انعقادی، ویتامین K مورد نیاز است. در بیماری های فوق فاکتورهای انعقادی سیستم ذاتی و مسیرهای مشترک از نظر کمیت ناکافی هستند. در نتیجه زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) طولانی می شود.
  • انعقاد داخل عروقی منتشر (DIC): فاکتورهای کلیدی لخته شدن دخیل در سیستم ذاتی مصرف می شوند.
  • تجویز هپارین: هپارین سیستم درونی را در چندین نقطه مهار می کند. در نتیجه زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) طولانی می شود.
  • تجویز کومارین: اگرچه کومارین تأثیر بیشتری بر زمان پروترومبین دارد، اما عملکرد فاکتورهای II، IX و X را مهار می کند. در نتیجه زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) طولانی می شود.

کاهش زمان:

  • مراحل اولیه DIC: پیش انعقادهای در گردش در مراحل اولیه DIC وجود دارند. این اقدام برای کوتاه کردن یا کاهش PTT است.
  • سرطان گسترده (به عنوان مثال، تخمدان، پانکراس، کولون): پاتوفیزیولوژی این ارتباط به خوبی شناخته نشده است.

ملاحظات بالینی در آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT):

  • زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) برای مانیتور هپارین درمانی استفاده می شود. اثر هپارین فوری و کوتاه مدت است.
  • اگر هپارین بیش از حد داده شود، اثرات آن را می توان با تجویز تزریقی پروتامین سولفات معکوس کرد.
  • بیمارانی که هپارین دریافت می کنند باید از نظر تمایل به خونریزی بررسی شوند. این موارد شامل کبودی، پتشی، کمردرد و خونریزی لثه است. ممکن است خون در ادرار و مدفوع تشخیص داده شود.
  • عوارض احتمالی عبارتند از: هماتوم در محل به دلیل طولانی شدن زمان خونریزی
  • خونریزی خود به خودی می تواند با APTT  بالاتر از  100 ثانیه رخ دهد.
  • ارزیابی بیمار از نظر خونریزی خود به خود: اپیستاکسی، خونریزی لثه، کمردرد ناشی از خونریزی احتمالی خلفی صفاقی، درد مفاصل، کبودی، پتشی، هماچوری یا ملنا

محدوده مرجع آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT):

  • aPTT: 30–40 seconds
  • PTT: 60–70 seconds

بیمارانی که درمان ضد انعقادی دریافت می کنند: 5/1 تا 5/2 برابر مقدار کنترل در ثانیه

مقادیر بحرانی:

  • aPTT: >70 seconds
  • PTT: >100 seconds

مطلب پیشنهادی: مقادیر بحرانی در آزمایشگاه های تشخیص طبی

توجه: محدوده مرجع و واحد آزمایش وابسته به روش انجام و کیت می باشد و ممکن است در آزمایشگاه های مختلف متفاوت باشد. بنابراین توصیه می گردد که آزمایش ها ترجیحا در یک آزمایشگاه مورد بررسی قرار گیرد.

سوالات متداول

چگونه از آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) استفاده می شود؟

زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) عمدتاً برای بررسی خونریزی یا لخته شدن غیرقابل توضیح استفاده می شود. ممکن است همراه با زمان پروترومبین (PT/INR) برای ارزیابی فرآیندی که بدن برای تشکیل لخته های خون برای کمک به توقف خونریزی استفاده می کند، درخواست شود. این آزمایش ها معمولاً نقطه شروعی برای بررسی خونریزی بیش از حد یا اختلالات لخته شدن هستند.

با ارزیابی نتایج دو آزمایش با هم، یک پزشک می‌تواند سرنخ‌هایی در مورد اینکه چه اختلالی در خونریزی یا لخته شدن وجود دارد به دست آورد. PTT و PT تشخیصی نیستند، اما معمولاً اطلاعاتی را در مورد اینکه آیا ممکن است آزمایش‌های بیشتری مورد نیاز باشد ارائه می‌دهند.

چند نمونه از کاربردهای زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) عبارتند از:

  • برای شناسایی کمبود فاکتور انعقادی؛ اگر زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) طولانی شود، می توان مطالعات بیشتری را برای شناسایی عوامل انعقادی که ممکن است کمبود یا ناکارآمد باشند، یا تعیین اینکه آیا آنتی بادی علیه یک فاکتور انعقادی (معروف به یک مهارکننده خاص فاکتور) در خون وجود دارد انجام داد.
  • برای تشخیص اتوآنتی بادی های غیر اختصاصی (آنتی فسفولیپیدی آنتی بادی)، مانند ضد انعقاد لوپوس. اینها با دوره های لخته شدن و با سقط های مکرر همراه است. به همین دلیل، آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) ممکن است به عنوان بخشی از پانل اختلال لخته شدن برای کمک به بررسی سقط های مکرر یا تشخیص سندرم آنتی فسفولیپید (APS) انجام شود. ممکن است برای این منظور از نوعی PTT به نام PTT حساس به LA استفاده شود.
  • برای مانیتور درمان استاندارد ضد انعقاد هپارین (غیرفرش نشده، UF). با این حال، برخی از آزمایشگاه‌ها اکنون از تست anti-Xa برای پایش درمان هپارین استفاده می‌کنند. هپارین یک داروی ضد انعقاد است که به صورت داخل وریدی (IV) یا تزریقی برای پیشگیری و درمان لخته های خون (آمبولی و ترومبوآمبولی) تجویز می شود. PTT را طولانی می کند. هنگامی که هپارین برای اهداف درمانی تجویز می شود، باید به دقت تحت نظر باشد. اگر بیش از حد داده شود، فرد تحت درمان ممکن است خونریزی بیش از حد داشته باشد. با بسیار کم، فرد تحت درمان ممکن است به لخته شدن ادامه دهد.
  • قبل از یک جراحی. بر اساس تاریخچه بیمار که با دقت به دست آمده است، گاهی اوقات PTT و PT به صورت انتخابی قبل از یک جراحی برنامه ریزی شده یا سایر روش های تهاجمی برای غربالگری تمایلات بالقوه خونریزی انجام می شود.

چه زمانی آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) درخواست می شود؟

زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) ممکن است همراه با سایر آزمایش‌ها مانند PT در موارد زیر درخواست شود:

  • خونریزی بدون دلیل یا کبودی آسان
  • لخته شدن خون در ورید یا شریان
  • یک بیماری حاد مانند انعقاد داخل عروقی منتشر (DIC) که ممکن است باعث خونریزی و لخته شدن خون شود زیرا فاکتورهای انعقادی با سرعت زیادی مصرف می شوند.
  • یک بیماری مزمن مانند بیماری کبد که ممکن است بر لخته شدن خون تأثیر بگذارد
Disseminated intravascular coagulation DIC

Disseminated-intravascular-coagulation-(DIC)

نتیجه آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) چه چیزی را نشان می دهد؟

نتایج زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) معمولاً براساس ثانیه گزارش می شود.

یک نتیجه زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) که در محدوده مرجع آزمایشگاه قرار می گیرد، معمولاً عملکرد طبیعی لخته شدن را نشان می دهد. با این حال، حتی با یک نتیجه طبیعی زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT)، ممکن است کمبودهای خفیف تا متوسط ​​یک فاکتور انعقادی وجود داشته باشد.

زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) ممکن است تا زمانی که سطوح فاکتور به 30 تا 40 درصد از حد نرمال کاهش پیدا نکند طولانی نشود. از طرف دیگر، ضد انعقاد لوپوس ممکن است وجود داشته باشد اما ممکن است نتیجه زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) را طولانی نکند. اگر به ضد انعقاد لوپوس (LA) مشکوک شدید، می توان از زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) حساس تر به LA یا زهر افعی راسل رقیق شده(DRVVT) برای آزمایش آن استفاده کرد.

زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) طولانی مدت به این معنی است که لخته شدن بیش از حد طبیعی طول می کشد و ممکن است به دلایل مختلفی باشد.

زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) طولانی مدت ممکن است به دلایل زیر باشد:

شرایط زمینه ای که باعث سطوح پایین عوامل انعقادی می شوند، مانند:

  • بیماری کبد – بیشتر فاکتورهای انعقادی توسط کبد تولید می شوند، بنابراین بیماری کبدی ممکن است باعث طولانی شدن PT و PTT شود. با این حال، PT بیشتر از PTT طولانی می شود.
  • کمبود ویتامین K – ویتامین K برای تشکیل چندین فاکتور لخته شدن ضروری است. کمبود ویتامین K نادر است، اما می تواند به دلیل رژیم غذایی بسیار ضعیف، اختلالات سوء جذب، یا استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک های خاص ایجاد شود. احتمال طولانی شدن PT بیشتر از PTT است.

    کمبودهای کمتر شایع ارثی فاکتورهای انعقادی:

  • بیماری ون ویلبراند (vWD) شایع ترین اختلال خون ریزی ارثی است و به دلیل کاهش فاکتور ون ویلبراند بر عملکرد پلاکت ها تأثیر می گذارد. PTT در اکثر موارد vWD طبیعی است اما در vWD شدید می تواند طولانی شود.
  • هموفیلی A و هموفیلی B (بیماری کریسمس) دو اختلال خونریزی دهنده ارثی هستند که به ترتیب ناشی از کاهش فاکتورهای VIII و IX هستند.
  • کمبود سایر عوامل انعقادی مانند فاکتورهای XII و XI. کمبود XI می تواند باعث خونریزی غیرطبیعی شود، اما کمبود XII با خطر خونریزی در بدن همراه نیست.
  • یک مهارکننده غیراختصاصی مانند ضد انعقاد لوپوس – این یک اتوآنتی بادی (آنتی فسفولیپید آنتی بادی) است که با PTT تداخل می کند زیرا موادی به نام فسفولیپیدها را که در PTT استفاده می شود هدف قرار می دهد. اگرچه آنها می توانند نتیجه PTT را طولانی کنند، اما در بدن با لخته شدن بیش از حد همراه هستند. فردی که این آنتی بادی ها را تولید می کند ممکن است در معرض خطر افزایش لخته خون باشد.
  • یک مهارکننده خاص – اگرچه نسبتاً نادر است، اما اینها آنتی بادی هایی هستند که به طور خاص فاکتورهای انعقادی خاصی را هدف قرار می دهند (که به عنوان بازدارنده خاص فاکتور شناخته می شود) که بر عملکرد آنها تأثیر می گذارد. یک مثال آنتی بادی است که فاکتور هشت را هدف قرار می دهد. مهارکننده های خاص فاکتور می توانند باعث خونریزی شدید شوند.
  • هپارین – یک ضد انعقاد است و PTT را طولانی می کند، چه به عنوان آلاینده نمونه یا به عنوان بخشی از درمان ضد انعقاد. برای درمان ضد انعقاد، PTT هدف اغلب حدود 1.5 تا 2.5 برابر بیشتر از سطح قبل از درمان یک فرد است. PTT هنوز برای پایش درمان استاندارد هپارین استفاده می شود.
  • درمان ضد انعقادی وارفارین (Coumadin®) – PTT برای مانیتور درمان با وارفارین استفاده نمی شود، اما PTT ممکن است توسط وارفارین در دوز بالا طولانی شود. به طور معمول، زمان پروترومبین به نسبت نرمال شده بین المللی (PT/INR) برای پایش درمان با وارفارین استفاده می شود.
  • سایر داروهای ضد انعقاد – درمان ضد انعقاد با مهارکننده مستقیم ترومبین (مانند آرگاتروبان، دابیگاتران) یا مهارکننده مستقیم فاکتور Xa (مانند ریواروکسابان، آپیکسابان)
  • سطوح طولانی مدت PTT همچنین ممکن است با انواع خاصی از سرطان خون، خونریزی بیش از حد در زنان باردار قبل یا بعد از زایمان، یا سقط های مکرر دیده شود.

نتایج زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) اغلب با نتایج PT در تعیین اینکه چه شرایطی ممکن است وجود داشته باشد تفسیر می شود.

تفسیر نتایج تست های انعقادی:

نتایج PT نتایج PTT شرایط رایج موجود
طولانی نرمال بیماری کبد، کمبود ویتامین K، کاهش یا نقص فاکتور VII، DIC مزمن، وارفارین یا سایر آنتاگونیست های ویتامین( K مانند برودیفاکوم در برخی کانابینوئیدها)
نرمال طولانی هموفیلی A (کاهش یا معیوب فاکتور VIII یا IX) یا کمبود فاکتور XI، بیماری فون ویلبراند (یا B شکل شدید)، کمبود فاکتور XII، یا وجود ضد انعقاد لوپوس
طولانی طولانی کاهش یا نقص فاکتور I (فیبرینوژن)، II (پرترومبین)، V یا X، بیماری شدید کبد، DIC حاد
نرمال طبیعی یا کمی طولانیممکن است نشان دهنده هموستاز طبیعی باشد. با این حال، PT و PTT در شرایطی مانند کمبود خفیف سایر عوامل و شکل خفیف بیماری فون ویلبراند می توانند طبیعی باشند. ممکن است برای تشخیص این شرایط به آزمایش های بیشتری نیاز باشد.

کوتاه شدن زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) ممکن است به دلایل زیر باشد:

  • انعقاد داخل عروقی منتشر (DIC) – در مراحل اولیه DIC، پیش انعقادهای در گردش هستند که PTT را کوتاه می کنند.
  • سرطان پیشرفته (تخمدان، لوزالمعده، روده بزرگ)، به جز زمانی که کبد درگیر باشد
  • یک واکنش فاز حاد: این وضعیتی است که باعث التهاب یا ترومای بافتی گسترده می شود که به طور قابل توجهی سطح فاکتور VIII را افزایش می دهد. معمولاً این یک تغییر موقتی است که با PTT کنترل نمی شود. هنگامی که شرایط ایجاد کننده واکنش فاز حاد برطرف شد، PTT به حالت عادی باز می گردد.

زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) حساس به LA چیست و چه تفاوتی با آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) معمولی دارد؟

زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) حساس به LA (LA-PTT یا PTT-LA) یک نوع PTT است که برای ارزیابی وجود ضد انعقاد لوپوس (LA)، آنتی بادی مرتبط با دوره های لخته شدن و سقط های مکرر طراحی شده است. LA-PTT از یک معرف با فسفولیپید کم استفاده می کند که برای تشخیص ضد انعقاد لوپوس بهینه شده است و بنابراین به LA حساس تر است. این آزمایش بر این اصل استوار است که ضد انعقاد لوپوس به فسفولیپیدهایی که به عنوان یکی از معرف‌های آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) استفاده می‌شوند متصل می‌شود و باعث طولانی شدن زمان لخته شدن غیرطبیعی می‌شود.

علاوه بر آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) چه آزمایش های دیگری ممکن است انجام شود؟

نمونه هایی از آزمایش های دیگر که ممکن است همراه با زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) یا در پی نتایج غیرطبیعی انجام شود عبارتند از:

  • تعداد پلاکت ها – همیشه باید در طول درمان با هپارین کنترل شود تا هر گونه ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین به سرعت تشخیص داده شود.
  • آزمایش زمان ترومبین – گاهی اوقات برای کمک به رد آلودگی هپارین تجویز می شود
  • آزمایش فیبرینوژن – ممکن است برای رد سطح پایین فیبرینوژن به عنوان علت PTT طولانی مدت انجام شود.
  • هنگامی که یک PTT اولیه طولانی می شود، یک آزمایش PTT دوم با مخلوط کردن پلاسمای فرد با پلاسمای نرمال (مجموعه ای از پلاسما از تعدادی اهداکننده طبیعی) انجام می شود. اگر زمان PTT به حالت عادی برگردد (“تصحیح”)، نشان دهنده کمبود یک یا چند عامل انعقادی در پلاسمای فرد است. اگر زمان طولانی‌تر باقی بماند، ممکن است مشکل به دلیل وجود یک مهارکننده فاکتور اختصاصی غیرطبیعی (اتوآنتی بادی) یا مهارکننده غیراختصاصی مانند ضد انعقاد لوپوس باشد.
  • تست های فاکتور انعقادی این تست ها فعالیت (عملکرد) فاکتورهای انعقادی را اندازه گیری می کنند. آنها می توانند سطوح کاهش یافته پروتئین یا پروتئین هایی را که به درستی کار نمی کنند (کاهش عملکرد دارند) تشخیص دهند. به ندرت، سطح آنتی ژن (مقدار) یک فاکتور انعقادی نیز ممکن است اندازه گیری شود.
  • آزمایش زهر افعی راسل رقیق شده (DRVVT) – آزمایشی که در صورت مشکوک بودن به وجود ضد انعقاد لوپوس ممکن است انجام شود.
  • فاکتور ون ویلبراند – گاهی اوقات برای کمک به تعیین اینکه آیا بیماری ون ویلبراند (شکل شدید) علت PTT طولانی مدت است یا خیر درخواست می شود.

آیا آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) همیشه برای پابش هپارین درمانی استفاده می شود؟

در چند موقعیت، اینطور نیست.

  • هنگامی که از دوزهای بسیار بالای هپارین استفاده می شود، همانطور که ممکن است در طی جراحی قلب باز رخ دهد، PTT حساسیت خود را از دست می دهد. لخته نخواهد شد در این سطح شدید ضد انعقاد، زمان انعقاد فعال (ACT) می تواند به عنوان یک ابزار نظارتی مورد استفاده قرار گیرد.
  • برخی از بیمارستان‌ها در حال حاضر درمان استاندارد هپارین (تجزیه‌نشده) را با استفاده از تست کروموژنیک ضد فاکتور Xa به جای PTT کنترل می‌کنند.
  • هپارین با وزن مولکولی کم (LMWH) یک شکل سریع الاثر از هپارین است که اغلب در درمان بیماری هایی مانند پیشگیری از ترومبوز ورید عمقی (DVT) استفاده می شود. اگرچه به طور کلی نیاز به نظارت ندارد، اما باید با استفاده از تست ضد فاکتور Xa پایش شود زیرا LMWH معمولا PTT را طولانی نمی کند.
  • برای افرادی که دارای ضد انعقاد و لخته شدن لوپوس هستند و تحت درمان با هپارین هستند، PTT قابل اعتماد نیست. بنابراین باید از تست آنتی فاکتور Xa برای نظارت بر هپارین درمانی آنها استفاده شود.

چگونه می توان زمان آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) را تغییر داد؟

زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) چیزی نیست که بتوانید از طریق تغییر سبک زندگی آن را تغییر دهید (مگر اینکه کمبود ویتامین K داشته باشید). این بازتابی از یکپارچگی سیستم انعقادی شما است. اگر PTT شما به دلیل کمبود فاکتورهای اکتسابی طولانی شود، رسیدگی به شرایط زمینه ای ممکن است نتایج را به سطوح تقریباً نرمال برساند. اگر به دلیل یک بیماری موقت یا حاد طولانی شود، باید پس از برطرف شدن شرایط حاد، خود به خود به حالت عادی برگردند. ناهنجاری ها یا کمبودهای انعقادی ارثی باید به دقت بررسی شوند و ممکن است با تزریق های جایگزین مکرر فاکتور لخته شدن از دست رفته درمان شوند.

آیا چیز دیگری هست که باید بدانم؟

دو ضد انعقاد اغلب مورد استفاده قرار می گیرند، هپارین با وزن مولکولی کم (LMWH) و داناپاروید، ممکن است PTT را طولانی نکنند و در صورت لزوم، باید با استفاده از سنجش هپارین آنتی Xa کنترل شوند.

عوامل متعددی می توانند بر نتایج زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) و تفسیر نتایج آزمایش تأثیر بگذارند:

  • افراد با سطوح هماتوکریت بالا ممکن است زمان ترومبوپلاستین نسبی(PTT) به طور کاذب طولانی مدت داشته باشند.
  • آلودگی هپارین – این شایع ترین مشکل است، به خصوص زمانی که خون از خطوط داخل وریدی که با فلاش هپارین “باز” ​​نگه داشته می شوند جمع آوری می شود.
  • داروهایی مانند آنتی هیستامین ها، ویتامین C (اسید اسکوربیک)، آسپرین و کلرپرومازین

در برخی موارد، هپارین می تواند به طور ناخواسته تعداد پلاکت های فرد را در عارضه ای به نام ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین کاهش دهد. هنگامی که این اتفاق می افتد، ممکن است داروهای ضد انعقاد جایگزین مانند یک مهارکننده مستقیم ترومبین (به عنوان مثال، آرگاتروبان یا بیوالیرودین) تجویز شود. همچنین ممکن است از تست PTT برای مانیتور این درمان ها استفاده شود. این دارو مستقیماً ضد انعقادهای مورد استفاده را اندازه گیری نمی کند، اما تأثیر آنها را بر لخته شدن خون اندازه گیری می کند.

مطالب مرتبط در متااورگانون:

در جای دیگر وب:

مورد تایید و بازبینی شده توسط:

دکتر فرزاد باباخانی

این مقاله را به دوستان خود معرفی کنید

منابع مقاله

[/cz_title][vc_row][vc_column][cz_accordion open_icon=”fa czico-200-down-arrow” close_icon=”fa czico-199-up-arrow” toggle=”true” id=”cz_74115″ sk_title=”font-size:15px;color:#d8d8d8;font-weight:300;padding-top:10px;padding-bottom:10px;padding-left:60px;border-style:solid;border-width:2px;border-color:#424242;background:#282828;” sk_active=”color:#ffffff;border-style:solid;border-color:#ffffff;box-shadow:1px 10px 34px rgba(0,0,0,0.1);” sk_content=”background-color:#ffffff;border-style:solid;border-width:0px;”][cz_acc_child title=”منابع مورد استفاده در این مطلب” id=”cz_43566″][cz_title id=”cz_17334″ cz_title=”” sk_overall=”font-size:14px;font-weight:300;”]

Activated Partial Thromboplastin Time (APTT), Plasma. Mayo Medical Laboratories. Available online at https://www.mayomedicallaboratories.com/test-catalog/Clinical+and+Interpretive/40935. Accessed March 2019.

(November 23, 2015) Partial Thromboplastin Time, Activated. Medscape. Available online at https://emedicine.medscape.com/article/2085837-overview. Accessed March 2019.

(June 2013) Elevated APTT? How to Best Follow Up. Journal of Family Practice. Available online at https://www.mdedge.com/jfponline/article/76289/cardiology/elevated-aptt-how-best-follow. Accessed March 2019.

Partial Thromboplastin Time (PTT). MedlinePlus. Available online at https://medlineplus.gov/ency/article/003653.htm. Accessed March 2019.

Activated Partial Thromboplastin Time (APTT). University of Rochester Medical Center. Available online at https://www.urmc.rochester.edu/encyclopedia/content.aspx?contenttypeid=167&contentid=aptt. Accessed March 2019.

Vandiver JW, Vondracek T. Antifactor Xa levels versus activated partial thromboplastin time for monitoring unfractionated heparin. Pharmacotherapy. 2012 Jun;32(6):546-58. Available online at https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22531940. Accessed March 2019.

Thomas, Clayton L., Editor (1997). Taber’s Cyclopedic Medical Dictionary. F.A. Davis Company, Philadelphia, PA [18th Edition].

Pagana, Kathleen D. & Pagana, Timothy J. (2001). Mosby’s Diagnostic and Laboratory Test Reference 5th Edition: Mosby, Inc., Saint Louis, MO.

(2002 November 19, Modified). Activated Partial Thromboplastin Time. Mass Gen. Hospital Pathology Service Laboratory Medicine [On-line information, Coag Test Handbook]. Available online at http://www.mgh.harvard.edu/labmed/lab/coag/handbook/co003400.htm#co003400.

Activated Partial Thromboplastin Time. MCL Web Resources, Topics in Hemostasis [On-line information]. Available online at http://155.58.145.40/hemostasis/PTT1.html.

Olson, J. (1999 September). Addressing clinical etiologies of a prolonged aPTT. CAP Today, In the News [On-line Newsletter]. Available online at http://www.cap.org/captoday/CaseStudy/coag4.html.

Activated Partial Thromboplastin Time. Florida Hospital Cancer Institute, Clinical and Research Laboratories Coagulation Test Panels [On-line information]. Available online at http://www.fhci-labs.com/researchlabs/clinicallabs/hemostasisandthrombosis/panels.htm.

PTT-LA. Florida Hospital Cancer Institute, Clinical and Research Laboratories Coagulation Test Panels [On-line information]. Available online at http://www.fhci-labs.com/researchlabs/clinicallabs/hemostasisandthrombosis/panels.htm.

Duke University Medical Center Clinical Coagulation Laboratory Coagulation Test Descriptions [On-line information]. Available online at http://pathology.mc.duke.edu/coag/TestDes.htm.

Elstrom, R. (2001 November 25, Updated ). PTT. MedlinePlus Health Information, Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003653.htm.

Coagulation Test Panels. Clinical and Research Laboratories, Florida Hospital Cancer Institute [On-line information]. Available online at http://www.fhci-labs.com/researchlabs/clinicallabs/hemostasisandthrombosis/panels.htm.

Menta, S. (1999 Spring). The Coagulation Cascade. Physiology Disorders Evaluation, College of Medicine, Univ of Florida [On-line information]. Available online at http://www.medinfo.ufl.edu/year2/coag/title.html.

Elstrom, R. (2001 November 25, Updated). PT. MedlinePlus Health Information, Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003652.htm.

Elstrom, R. (2001 November 25, Updated). PTT. MedlinePlus Health Information, Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003653.htm.

What is a Bleeding Disorder? National Hemophilia Foundation, Bleeding Disorders Info Center [On-line information]. Available online at http://www.hemophilia.org/bdi/bdi_general.htm.

DeLoughery, T. (1999 March 15). Tests of Hemostasis and Thrombosis. OHSU [Online student handout]. Available online at http://www.ohsu.edu/som-hemonc/handouts/deloughery/printtest.html.

Pagana, Kathleen D. & Pagana, Timothy J. (© 2007). Mosby’s Diagnostic and Laboratory Test Reference 8th Edition: Mosby, Inc., Saint Louis, MO. Pp 705-707.

Clarke, W. and Dufour, D. R., Editors (2006). Contemporary Practice in Clinical Chemistry, AACC Press, Washington, DC. Harris, N. et. al. Chapter 19: Assessment of Hemostasis in the Clinical Laboratory. Pp 227-239.

Dugdale, D. (Updated 2010 August 19). Partial thromboplastin time (PTT). MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003653.htm. Accessed September 2010.

(© 1995–2010). Unit Code 9058: Activated Partial Thromboplastin Time (APTT), Plasma. Mayo Clinic, Mayo Medical Laboratories [On-line information]. Available online at http://www.mayomedicallaboratories.com/test-catalog/Overview/9058. Accessed September 2010.

Ballas, M. and Kraut, E. (2008 April 15). Bleeding and Bruising: A Diagnostic Work-up. Am Fam Physician. 2008 Apr 15;77(8):1117-1124. [On-line information]. Available online at http://www.aafp.org/afp/2008/0415/p1117.html. Accessed September 2010.

(© 1996 – 2010). 3895: Activated Partial Thromboplastin Time (APTT). Specialty Laboratories [On-line information]. Available online at http://www.specialtylabs.com/tests/details.asp?id=3895. September June 2010.

(© 1995-2010). Blood Test: Partial Thromboplastin Time (PTT). KidsHealth from Nemours [On-line information]. Available online at http://kidshealth.org/parent/system/medical/test_ptt.html. Accessed September 2010.

Moake, J. (Revised 2009 June). Uncommon Hereditary Coagulation Disorders. Merck Manual for Healthcare Professionals [On-line information]. Available online at http://www.merck.com/mmpe/sec11/ch136/ch136e.html. Accessed September 2010.

Pagana, K. D. & Pagana, T. J. (© 2007). Mosby’s Diagnostic and Laboratory Test Reference 8th Edition: Mosby, Inc., Saint Louis, MO. Pp 705-707.

Wu, A. (© 2006). Tietz Clinical Guide to Laboratory Tests, 4th Edition: Saunders Elsevier, St. Louis, MO. Pp 46-47, 932-933.

(January 2008) How to Interpret and Pursue an Abnormal Prothrombin Time, Activated Partial Thromboplastin Time and Bleeding Time. MyoMedialLaboratories.com, Vol. 33 No.1. PDF available for download at http://www.mayomedicallaboratories.com/mediax/articles/communique/2008/mc2831-0108.pdf. Accessed September 2010.

Jacobs DS, DeMott WR, Oxley DK. Laboratory Test Handbook, 5th ed.Lexicomp: Hudson, OH. Coagulation: EM Van Cott & M Laposata, Pp 327-358, 2001.

Florida Hospital, Center for Thrombosis Research, © 2008, PTT-LA. Available online at http://www.fhthrombosis.com/PTT-LA. Accessed October 2010.

Dugdale, D.C. (Updated 2011 February 13) Partial Thromboplastin Time (PTT). National Institutes of Health MedlinePlus. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003653.htm. Accessed May 2014.

Hammami, M. B. (Updated 2013 February 20). Partial Thromboplastin Time, Activated. Medscape. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/2085837-overview. Accessed May 2014.

(© 1995–2014). Activated Partial Thromboplastin Time (APTT), Plasma. Mayo Medical Laboratories. Available online at http://www.mayomedicallaboratories.com/test-catalog/Clinical+and+Interpretive/9058. Accessed May 2014.

Tuazon, S.A. et al. (Updated 2012 September 4). Prothrombin Time. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/2086058-overview. Accessed May 2014.

Pollak, E.S. (Updated 2012 April 6). von Willebrand Disease. Medscape. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/206996-overview. Accessed May 2014.

Pagana, K. D. & Pagana, T. J. (© 2014). Mosby’s Manual of Diagnostic and Laboratory Tests Reference 5th Edition: Mosby, Inc., Saint Louis, MO. Pp 383-386.

(Reviewed 2013 February). Recurrent Miscarriage Evaluation/Coagulation Panel. Quest Diagnostics. Available online at http://www.questdiagnostics.com/testcenter/testguide.action?dc=TS_Recurrent_Miscarriage. Accessed May 2014.

Moake, J. (Reviewed 2012 July). Excessive Bleeding. The Merck Manual. Available online at http://www.merckmanuals.com/professional/hematology_and_oncology/hemostasis/excessive_bleeding.html?qt=partial%20thromboplastin&alt=sh. Accessed May 2014.

Moake, J. (Reviewed 2013 December). Coagulation Disorders Caused by Circulating Anticoagulants. The Merck Manual. Available online through http://www.merckmanuals.com. Accessed May 2014.

Eke, Sancar. (Reviewed 2012 March). Medscape. Heparin-Induced Thrombocytopenia Treatment & Management. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/1357846-treatment. Accessed May 2014.

Szigeti, Reka. (Updated 2012 October). Anti-Xa Assay (Heparin Assay). Medscape. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/2085000-overview#a30. Accessed May 2014.

این مقاله برای شما مفید بود؟

ثبت دیدگاه

Go to Top