آزمایش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) | سوماتومدین C

فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) هورمونی است که به عنوان واسطه اصلی رشد جسمی تحریک شده با هورمون رشد (GH) و همچنین واسطه پاسخ های آنابولیک مستقل از GH در بسیاری از سلول ها و بافت ها عمل می کند. IGF-1 اثرات هورمون رشد (GH) را در بدن شما مدیریت می کند. IGF-1 و GH با هم باعث رشد طبیعی استخوان ها و بافت ها می شوند. آزمایش IGF-1، میزان IGF-1 (فاکتور رشد شبه انسولین 1) را در خون شما اندازه گیری می کند.

اسامی دیگر:

• IGF-1
• Somatomedin C

چرا آزمایش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) درخواست می شود؟

• این آزمایش همراه با آزمایش هورمون رشد (GH) برای کمک به تشخیص کمبود هورمون رشد (GHD) یا، ترشح بیش از حد هورمون رشد استفاده می شود.
•  برای ارزیابی عملکرد هیپوفیز
• ارزیابی اختلالات رشد
• ارزیابی کمبود یا بیش از حد هورمون رشد در کودکان و بزرگسالان
• مانیتور درمان با هورمون رشد انسانی نوترکیب
• پیگیری افراد مبتلا به آکرومگالی و غول پیکر

چه زمانی آزمایش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) بایستی انجام شود؟

• زمانی که کودک رشد کند، قد کوتاه و بلوغ تاخیری دارد.
•  زمانی که یک فرد بالغ کاهش تراکم استخوان، کاهش قدرت عضلانی و افزایش لیپید دارد که نشان دهنده تولید ناکافی GH و IGF-1 است.
•  هنگامی که علائم و نشانه های غول پیکر در کودکان یا آکرومگالی در بزرگسالان وجود دارد.
•  در طول و بعد از درمان اختلالات فاکتور رشد(GH)
•  هنگامی که به اختلال هیپوفیز مشکوک هستید

نمونه مورد نیاز برای آزمایش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1):

• ظرف/لوله: لوله با درب قرمز یا زرد(ترجیحا همراه با ژل جداکننده)
• نوع نمونه: سرم
• حجم نمونه: 0/5 میلی لیتر

آمادگی قبل از انجام آزمایش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1):

به طور کلی، به آمادگی خاصی نیاز ندارد، مگر اینکه دستور به ناشتا بودن توسط پزشک یا آزمایشگاه داده شود

بیمارانی که دوزهای بالای بیوتین مصرف می کنند باید 72 ساعت قبل از آزمایش متوقف شوند زیرا ممکن است باعث تداخل در آزمایش شود.

نام روش انجام آزمایش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1):

• کروماتوگرافی مایع – طیف سنجی جرمی (LC/MS)
• سنجش ایمونوشیمی لومینومتری (ICMA)

شرح روش (LC/MS)

استاندارد داخلی با برچسب ایزوتوپ پایدار به نمونه های بیمار اضافه می شود. فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) سپس با رسوب انتخابی استخراج می شود. نمونه های استخراج شده توسط کروماتوگرافی مایع-طیف سنجی جرمی (LC/MS) آنالیز می شوند. این یک آزمایش طیف سنجی جرمی توسعه یافته آزمایشگاهی است که بر اساس اولین استاندارد بین المللی WHO برای IGF-1 (02/254) کالیبره شده است.

چه چیزی در آزمایش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) مورد بررسی قرار می گیرد؟

فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF1) یک پلی پپتید 70 اسید آمینه است (وزن مولکولی 7649 Da). IGF1 عضوی از خانواده فاکتورهای رشد مرتبط با همولوژی بالا با انسولین است که از طریق گروه مربوطه از گیرنده های تیروزین کیناز بسیار همولوگ سیگنال می دهد. فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) عمدتاً در کبد، ماهیچه های اسکلتی و بسیاری از بافت های دیگر در پاسخ به تحریک GH تولید می شود. IGF1 واسطه اصلی اثرات آنابولیک و محرک رشد هورمون رشد (GH) است.

فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) توسط پروتئین های متصل شونده به IGF، به ویژه پروتئین 3 اتصال دهنده فاکتور رشد شبه انسولین (IGFBP3) منتقل می شود، که همچنین فراهمی زیستی و نیمه عمر آن را کنترل می کند. IGF1 غیرکمپلکس و IGFBP3 نیمه عمر کوتاه به ترتیب 10 و 30 تا 90 دقیقه دارند، در حالی که کمپلکس IGFBP3/IGF1 بسیار کندتر 12 ساعت پاک می شود.

الگوهای ترشح IGF1 و IGFBP3 از یکدیگر تقلید می کنند، سنتز مربوطه آنها توسط GH کنترل می شود. برخلاف ترشح GH که ضربان دار است و تغییرات روزانه قابل توجهی را نشان می دهد، سطوح IGF1 و IGFBP3 فقط نوسانات جزئی را نشان می دهند. بنابراین، سطوح سرمی IGF1 و IGFBP3 نشان دهنده یک اندازه گیری پایدار و یکپارچه از تولید GH و اثر بافتی است.

فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) هورمونی است که همراه با هورمون رشد (GH) به رشد و تکامل طبیعی استخوان و بافت کمک می کند. این آزمایش میزان IGF-1 را در خون اندازه گیری می کند.

فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) واسطه بسیاری از اعمال GH است، رشد استخوان ها و سایر بافت ها را تحریک می کند و باعث تولید توده عضلانی بدون چربی می شود. فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) همچنین در فعالیت های غیر رشدی مانند متابولیسم گلوکز و لیپید نقش دارد و در سندرم متابولیک نقش دارد.

فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) و کمبود رشد

سطح فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1)، مانند GH، معمولاً در دوران نوزادی کم است، به تدریج در دوران کودکی افزایش می یابد، در دوران بلوغ به اوج خود می رسد و سپس در بزرگسالی کاهش می یابد.

کمبود GH و IGF-1 ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:

• یک غده هیپوفیز ناکارآمد با کاهش هورمون های هیپوفیز (هیپو هیپوفیز)
• تومور هیپوفیز غیر تولید کننده GH که به سلول های تولید کننده هورمون آسیب می رساند
• عدم پاسخگویی به GH این عدم حساسیت ممکن است اولیه (ژنتیکی) یا ثانویه به شرایطی مانند سوء تغذیه، کم کاری تیروئید، کمبود هورمون جنسی، بیماری کلیوی، بیماری کبدی و سندرم های مادرزادی باشد. عدم حساسیت ژنتیکی GH (مقاومت به GH) بسیار نادر است و حدود 300 مورد در سراسر جهان گزارش شده است.

کمبود IGF-1 می تواند رشد استخوان و رشد کلی را مهار کند و در نتیجه کودکی با قد کوتاه تر از حد طبیعی باشد. در بزرگسالان، کاهش تولید می تواند منجر به کاهش تراکم استخوان، توده عضلانی کمتر و تغییر سطح چربی شود. با این حال، آزمایش کمبود IGF-1 یا کمبود GH به طور معمول در بزرگسالانی که تراکم استخوان و/یا قدرت عضلانی کاهش یافته یا چربی‌ها افزایش یافته است، انجام نمی‌شود. کمبود GH و در نتیجه کمبود IGF-1 از علل بسیار نادر این اختلالات است.

فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) و هورمون رشد بیش از حد

GH و IGF-1 بیش از حد می تواند باعث رشد غیر طبیعی اسکلت و سایر علائم و نشانه های مشخصه دو بیماری نادر، غول پیکر و آکرومگالی شود، که عموماً به دلیل آدنوم هیپوفیز، یک تومور با رشد آهسته و اغلب خوش خیم است. این باعث می شود که هیپوفیز مقادیر اضافی GH را آزاد کند. اغلب، تومور را می توان با جراحی برداشت و/یا با دارو یا اشعه درمان کرد. در بیشتر موارد، این باعث می شود که سطوح GH و IGF-1 به سطح نرمال یا نزدیک به نرمال بازگردد.

در کودکان، غول‌پیکری باعث بلندتر شدن استخوان‌ها می‌شود و در نتیجه فرد بسیار قد بلندی با پاها و دست‌های بزرگ ایجاد می‌شود. در بزرگسالان، آکرومگالی باعث ضخیم شدن استخوان ها و نرم شدن بافت ها می شود، همانطور که با تورم بینی مشاهده می شود. بر خلاف غول‌گرایی، بزرگسالان مبتلا به آکرومگالی قد نمی‌کشند.

هر دو بیماری می توانند منجر به بزرگ شدن اندام ها (قلب، کبد، کلیه ها، طحال، تیروئید/غدد پاراتیروئید، لوزالمعده) و سایر عوارض مانند دیابت نوع 2، افزایش خطر بیماری قلبی عروقی، فشار خون بالا، آرتریت، افزایش خفیف سرطان (سینه) روده بزرگ، پروستات، ریه و کاهش طول عمر شوند.

هم کمبود GH و هم مقاومت خفیف تا متوسط ​​GH را می توان با تزریق GH نوترکیب انسانی (rhGH) درمان کرد، در حالی که مقاومت شدید معمولاً به GH پاسخ نمی دهد. با این حال، چنین بیمارانی ممکن است به درمان نوترکیب IGF1 پاسخ دهند، مگر اینکه نقص اساسی در گیرنده فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) یا سیستم های سیگنال دهی پایین دست آن باشد.

سوء تغذیه منجر به غلظت پایین فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) سرم می شود که با بازیابی تغذیه کافی بهبود می یابد.

عوامل مداخله گر در آزمایش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1)

• اسکن های رادیواکتیو ظرف 7 روز قبل از انجام این آزمایش ممکن است نتایج آزمایش را به طور کاذب افزایش دهد.
• استروژن ممکن است باعث کاهش سطوح شود.
• در طول بارداری طبیعی، فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1)سرم به طور متوسط ​​تقریباً 2 برابر (محدوده تقریباً 1.1 برابر تا تقریباً 4 برابر) نسبت به غلظت پایه قبل از بارداری افزایش می یابد.
• نتایج متناقض IGF1 و IGFBP3 گاهی اوقات ممکن است به دلیل بیماری کبد و کلیه رخ دهد. با این حال، این غیر معمول است و چنین نتایجی باید آزمایشگاه ها و پزشکان را در مورد وقوع احتمالی یک خطای پیش تحلیلی یا تحلیلی آگاه کند.
• چندین پلی مورفیسم اسید آمینه در فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) کشف شده است. حداقل 4 مورد از اینها منجر به ایزوفرم های IGF1 با کاهش فعالیت بیولوژیکی می شوند. ایمونواسی های فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) در توانایی آنها برای تشخیص این جهش یافته ها با عملکرد کاهش یافته متفاوت است. اگر آنها جهش یافته ها را شناسایی کنند، این امر منجر به تخمین بیش از حد IGF1 فعال عملکردی در بیمار مبتلا می شود.
• در مقابل، روش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) مبتنی بر طیف‌سنجی جرمی (MS) معمولاً می‌تواند به صورت انتخابی ایزوفرم‌های فعال IGF1 را تشخیص دهد. با این حال، ممکن است هنوز انواع مختلف عملکردی ناشناخته IGF1 وجود داشته باشد، که حتی MS نمی تواند آنها را از نوع وحشی (عادی) IGF1 تشخیص دهد.

اهمیت بالینی آزمایش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1)

افزایش سطح سرمی:

• غول پیکری
• آکرومگالی: این دو سندرم ناشی از افزایش سطح GH است که باعث افزایش سوماتومدین C می شود.
• فشار خون
• جراحی بزرگ
• گرسنگی
• حالت خواب عمیق
• ورزش: در شرایط فوق باعث تحریک ترشح GH می شود که باعث افزایش سوماتومدین C می شود.
• هیپوگلیسمی: هیپوگلیسمی GH را تحریک می کند که سوماتومدین C را تحریک می کند.
• سرطان کبد
• چاقی
• بلوغ زودرس
• بارداری
• تومور ویلمز

کاهش سطح سرمی:

• کمبود GH
• نارسایی هیپوفیز(هیپوفیتاریسم): GH در هیپوفیز تولید می شود. بیماری ها، تومورها، ایسکمی یا ضربه به هیپوفیز یا هیپوتالاموس باعث کاهش هورمون GH می شود.
• کوتولگی: ناشی از کمبود هورمون رشد و فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) در کودکان است.
• کوتولگی نوع لارون: این سندرم با مقاومت گیرنده های GH همراه است. ترشح IGF1 رخ نمی دهد.
• هایپرگلیسمی: افزایش سطح گلوکز ترشح هورمون رشد و IGF1 را مهار می کند.
• عدم رشد
• تأخیر در بلوغ جنسی: این بیماری ناشی از کمبود هورمون رشد و فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) در نوجوانان است.
• سوء تغذیه، سوء جذب
• بی اشتهایی عصبی: این بیماری ها منجر به هیپوپروتئینمی می شود. از آنجایی که سوماتومدین C یک پروتئین است، با هیپوپروتئینمی سطح آن کاهش می یابد.
• بیماری شدید کبدی: فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) در کبد ساخته می شود. با بیماری شدید کبدی، سطح فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) کاهش می یابد.
• کم کاری تیروئید: سطح فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) در بیماران کم کاری تیروئید کاهش می یابد.
• بیماری مزمن
• دیابت شیرین
• سندرم محرومیت عاطفی
• کم کاری تیروئید
• کواشیورکور
• استرس فیزیولوژیک

محدوده مرجع آزمایش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1):

Males:

• 0-11 months: 18-156 ng/mL
• 1 year: 14-203 ng/mL
• 2 years: 16-222 ng/mL
• 3 years: 22-229 ng/mL
• 4 years: 30-236 ng/mL
• 5 years: 39-250 ng/mL
• 6 years: 47-275 ng/mL
• 7 years: 54-312 ng/mL
• 8 years: 61-356 ng/mL
• 9 years: 67-405 ng/mL
• 10 years: 73-456 ng/mL
• 11 years: 79-506 ng/mL
• 12 years: 84-551 ng/mL
• 13 years: 90-589 ng/mL
• 14 years: 95-618 ng/mL
• 15 years: 99-633 ng/mL
• 16 years: 104-633 ng/mL
• 17 years: 107-615 ng/mL
• 18-22 years: 91-442 ng/mL
• 23-25 years: 66-346 ng/mL
• 26-30 years: 60-329 ng/mL
• 31-35 years: 54-310 ng/mL
• 36-40 years: 48-292 ng/mL
• 41-45 years: 44-275 ng/mL
• 46-50 years: 40-259 ng/mL
• 51-55 years: 37-245 ng/mL
• 56-60 years: 34-232 ng/mL
• 61-65 years: 33-220 ng/mL
• 66-70 years: 32-209 ng/mL
• 71-75 years: 32-200 ng/mL
• 76-80 years: 33-192 ng/mL
• 81-85 years: 33-185 ng/mL
• 86-90 years: 33-179 ng/mL
• > or =91 years: 32-173 ng/mL

Females:

• 0-11 months: 14-192 ng/mL
• 1 year: 23-243 ng/mL
• 2 years: 28-256 ng/mL
• 3 years: 31-249 ng/mL
• 4 years: 33-237 ng/mL
• 5 years: 36-234 ng/mL
• 6 years: 39-246 ng/mL
• 7 years: 44-279 ng/mL
• 8 years: 51-334 ng/mL
• 9 years: 61-408 ng/mL
• 10 years: 73-495 ng/mL
• 11 years: 88-585 ng/mL
• 12 years: 104-665 ng/mL
• 13 years: 120-719 ng/mL
• 14 years: 136-729 ng/mL
• 15 years: 147-691 ng/mL
• 16 years: 153-611 ng/mL
• 17 years: 149-509 ng/mL
• 18-22 years: 85-370 ng/mL
• 23-25 years: 73-320 ng/mL
• 26-30 years: 66-303 ng/mL
• 31-35 years: 59-279 ng/mL
• 36-40 years: 54-258 ng/mL
• 41-45 years: 49-240 ng/mL
• 46-50 years: 44-227 ng/mL
• 51-55 years: 40-217 ng/mL
• 56-60 years: 37-208 ng/mL
• 61-65 years: 35-201 ng/mL
• 66-70 years: 34-194 ng/mL
• 71-75 years: 34-187 ng/mL
• 76-80 years: 34-182 ng/mL
• 81-85 years: 34-177 ng/mL
• 86-90 years: 33-175 ng/mL
• > or =91 years: 25-179 ng/mL

مطلب پیشنهادی:  مقادیر بحرانی در آزمایشگاه های تشخیص طبی

توجه: محدوده مرجع و واحد آزمایش وابسته به روش انجام و کیت می باشد و ممکن است در آزمایشگاه های مختلف متفاوت باشد. بنابراین توصیه می گردد که آزمایش ها ترجیحا در یک آزمایشگاه مورد بررسی قرار گیرد.

سوالات متداول

چگونه از نتایج آزمایش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) استفاده می شود؟

ممکن است آزمایش فاکتور رشد شبه انسولین-1 (IGF1) همراه با آزمایش هورمون رشد (GH) برای کمک به موارد زیر مورد استفاده قرار گیرد:

• کمبود GH را شناسایی کنید. تشخیص کمبود GH نیست، اما ممکن است همراه با آزمایشات تحریک GH درخواست شود
• به عنوان پیگیری نتایج غیرطبیعی در سایر آزمایشات هورمونی
• ارزیابی عملکرد هیپوفیز
• برای تشخیص هورمون رشد اضافی و کمک به تشخیص و پایش درمان دو بیماری نادر، آکرومگالی و غول‌پیکری

برای کمک به تشخیص اختلال عملکرد غده هیپوفیز و کاهش هورمون های هیپوفیز ممکن است IGF1 همراه با سایر آزمایش های هورمون هیپوفیز مانند پرولاکتین یا FSH و LH درخواست شود.

آزمایش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) و آزمایش سرکوب GH می تواند برای تشخیص و پایش درمان تومور هیپوفیز تولید کننده GH استفاده شود. تومور قدامی هیپوفیز معمولاً با اسکن های تصویربرداری (اشعه ایکس، سی تی اسکن، MRI) تأیید می شود که به شناسایی و تعیین محل تومور کمک می کند. اگر جراحی لازم باشد، سطوح GH و IGF1 پس از برداشتن تومور اندازه گیری می شود تا مشخص شود که آیا کل تومور با موفقیت برداشته شده است یا خیر.

دارو و/یا پرتودرمانی ممکن است علاوه بر یا گاهی به جای جراحی برای کاهش تولید GH و بازگرداندن IGF1 به غلظت طبیعی یا نزدیک به نرمال استفاده شود. ممکن است فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) برای مانیتور اثربخشی این درمان در فواصل منظم برای سال‌ها پس از آن برای نظارت بر تولید GH و تشخیص عود تومور درخواست شود.

سطوح فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) و اندازه گیری GH همچنین می تواند اطلاعات مربوط به عدم حساسیت GH را ارائه دهد. قبل از انجام آزمایش قطعی GH، اگر سطح IGF1 برای سن و جنس طبیعی باشد، کمبود GH منتفی است و آزمایش قطعی لازم نیست.

چه زمانی آزمایش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) درخواست می شود؟

آزمایش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) ممکن است به همراه آزمایش تحریک GH در موارد زیر درخواست شود:

• کودک علائم کمبود GH مانند سرعت رشد کند و کوتاهی قد را دارد
• بزرگسالان علائمی دارند که پزشک به آن مشکوک است که ممکن است به دلیل کمبود GH باشد، مانند کاهش تراکم استخوان، خستگی، تغییرات نامطلوب در سطوح لیپیدها و کاهش تحمل ورزش. با این حال، آزمایش کمبود IGF1 در بزرگسالانی که این علائم را دارند معمول نیست. کمبود GH و IGF1 تنها علل بسیار نادر این اختلالات هستند.
• همچنین ممکن است زمانی که پزشک مشکوک به کم کاری غده هیپوفیز شما باشد، IGF1 درخواست شود و در فواصل زمانی آنهایی را که تحت درمان GH هستند تحت نظر داشته باشد.
• معمولاً زمانی که کودک علائم غول‌پیکری دارد یا بزرگسالی علائم آکرومگالی را نشان می‌دهد، آزمایش IGF1 همراه با آزمایش سرکوب GH درخواست می‌شود.

هنگامی که یک تومور هیپوفیز تولید کننده GH یافت می شود، تست های GH و IGF1 پس از برداشتن تومور با جراحی انجام می شود تا مشخص شود که آیا تمام آن استخراج شده است یا خیر. IGF1 همچنین در فواصل منظم در طول درمان دارویی و/یا پرتودرمانی که اغلب پس از جراحی تومور انجام می شود، درخواست می شود. سطوح IGF1 ممکن است در فواصل منظم برای سال‌ها برای پایش تولید GH شما و مشاهده عود تومور هیپوفیز درخواست شود.

نتیجه آزمایش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) چه چیزی را نشان می دهد؟

سطح نرمال فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) باید بسته به شرایط تفسیر شود. برخی از افراد ممکن است کمبود GH داشته باشند و همچنان سطح IGF1 طبیعی داشته باشند.

کاهش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1):

اگر سطح IGF1 کاهش یابد، احتمالاً کمبود GH یا عدم حساسیت به GH وجود دارد. اگر این در یک کودک باشد، ممکن است کمبود GH قبلاً باعث کوتاهی قد و تاخیر در رشد شده باشد و ممکن است با مکمل GH درمان شود. کمبود GH که در بدو تولد مشاهده می شود به دلیل یک جهش ژنتیکی است یا ممکن است به دلیل نقص / ضربه مغزی باشد. بزرگسالان کاهش تولید مرتبط با سن را خواهند داشت، اما سطوح پایین تر از حد انتظار ممکن است نشان دهنده کمبود یا عدم حساسیت GH باشد.

اگر احتمال کاهش IGF1 به دلیل کاهش کلی عملکرد هیپوفیز (هیپوفیتاریسم) باشد، چندین غدد درون ریز دیگر و هورمون های تنظیم کننده هیپوفیز آنها باید برای تصمیم گیری در مورد درمان مناسب ارزیابی شوند. کاهش عملکرد هیپوفیز ممکن است به دلیل نقص های ارثی باشد یا در نتیجه آسیب هیپوفیز به دنبال شرایطی مانند ضربه، عفونت و التهاب ایجاد شود.

کاهش سطح IGF1 همچنین ممکن است با کمبودهای تغذیه ای (از جمله بی اشتهایی عصبی)، بیماری های مزمن کلیوی یا کبدی، اشکال غیرفعال/غیر موثر GH، و با دوزهای بالای استروژن دیده شود.

افزایش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1):

سطوح بالا Iفاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) معمولاً نشان دهنده افزایش تولید GH است. از آنجایی که سطوح GH در طول روز متفاوت است، سطوح I IGF1 بازتابی از تولید متوسط ​​GH است، نه مقدار واقعی GH در خون در زمانی که نمونه برای اندازه گیری IGF1 گرفته شده است. این تا جایی که به ظرفیت کبد برای تولید IGF1 برسد دقیق است. با افزایش شدید تولید GH، سطح IGF1 در حداکثر سطح بالا تثبیت خواهد شد. افزایش IGF1 و GH ممکن است نشان دهنده آکرومگالی در بزرگسالان باشد.

افزایش سطح GH و IGF1 در دوران بلوغ و بارداری طبیعی است. در طول بارداری، IGF1 سرم به طور متوسط ​​تقریباً 2 برابر افزایش می یابد. در غیر این صورت، افزایش سطح اغلب به دلیل تومورهای هیپوفیز (معمولاً خوش خیم) است. GH بیش از حد می تواند منجر به غول پیکر در کودکان و آکرومگالی در بزرگسالان شود.

اگر فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) بعد از جراحی برای برداشتن تومور هیپوفیز تحت نظارت باشد و سطح آن همچنان بالا باشد، ممکن است جراحی کاملاً مؤثر نبوده باشد. کاهش سطح IGF1 در طول درمان های دارویی و/یا پرتو درمانی بعدی نشان می دهد که درمان باعث کاهش تولید GH می شود. با این حال، رسیدن به سطوح طبیعی GH ممکن است چندین سال طول بکشد. اگر سطح IGF1 “نرمال” شود، دیگر مقادیر اضافی GH تولید نمی کنید. هنگامی که تحت نظارت طولانی مدت هستید، افزایش سطح IGF1 ممکن است نشان دهنده بازگشت تومور هیپوفیز باشد.

تست تحریک GH چیست؟

تست های تحریک GH به تشخیص کمبود GH و هیپوفیز کمک می کند. برای آزمایش تحریک، پس از 10-12 ساعت ناشتا نمونه خون گرفته می شود. سپس، تحت نظارت دقیق پزشکی، یک محلول وریدی از ماده ای به شما داده می شود که به طور معمول آزاد شدن GH را از هیپوفیز تحریک می کند.

سپس نمونه های خون در فواصل زمانی مشخص گرفته می شود و سطح GH در هر کدام آزمایش می شود تا ببینیم آیا غده هیپوفیز برای تولید سطوح مورد انتظار GH تحریک شده است یا خیر. از آنجایی که ورزش به طور معمول باعث افزایش GH می شود، ورزش شدید نیز ممکن است به عنوان محرک برای آزادسازی GH استفاده شود.

تست سرکوب GH چیست؟

تست های سرکوب GH با تعیین اینکه آیا تولید GH توسط قند خون بالا سرکوب می شود یا خیر، به تشخیص GH اضافی کمک می کند. برای آزمایش سرکوب، پس از 10-12 ساعت ناشتایی، نمونه خون گرفته می شود. سپس یک محلول استاندارد گلوکز (یا بر اساس وزن در کودکان یا 100 گرم گلوکز استاندارد در بزرگسالان) برای نوشیدن داده می شود. نمونه خون در فواصل زمانی معین گرفته می شود و برای GH آزمایش می شود تا مشخص شود که آیا غده هیپوفیز به اندازه کافی توسط دوز گلوکز سرکوب شده است یا خیر.

چه علائم و نشانه هایی با کمبود GH و فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) مشاهده می شود؟

در کودکان، موارد زیر ممکن است نشان دهنده کمبود GH و/یا فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) باشد:

• کاهش سرعت رشد در اوایل کودکی نسبت به هنجارهای گروهی
• قد کوتاه تر، طول دست و پا و وزن کمتر نسبت به سایر کودکان هم سن
• بلوغ تاخیری
• اشعه ایکس تاخیر در رشد استخوان را نشان می دهد
• موی نازک
• رشد ضعیف ناخن
• تاخیر در بسته شدن بخیه های جمجمه

در بزرگسالان، سطوح پایین غیرطبیعی GH و/یا فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) ممکن است علائم نامشخص و غیر اختصاصی مانند:

• کاهش تراکم استخوان
• خستگی
• تغییرات نامطلوب چربی
• کاهش تحمل ورزش
• افسردگی
• پوست نازک و خشک

چه علائم و نشانه هایی با تولید بیش از حد GH و فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) مشاهده می شود؟

در یک کودک، علامت اصلی قد غیرعادی بلند است. سایر علائم و نشانه های غول پیکر در کودکان عبارتند از:

• چاقی خفیف تا متوسط
• سر بیش از حد بزرگ
• رشد بیش از حد دست ها و پاها

در بزرگسالان:

• بینی بزرگ‌تر
• لب‌های ضخیم‌تر
• فک برجسته‌تر
• ضخیم شدن انگشتان (حلقه‌ها و کفش‌هایی که دیگر مناسب نیستند)
• صدای عمیق و ژولیده
• بزرگ شدن اندام ها (کبد، قلب، کلیه ها، طحال، تیروئید/غدد پاراتیروئید، پانکراس)
• بزرگ شدن زبان
• اختلال در نعوظ
• خستگی
• سردرد و اختلالات بینایی
• درد و تورم مفاصل
• بی نظمی سیکل قاعدگی
• ضعف عضلانی
• خرناس
• افزایش اندازه/عملکرد غدد چربی و عرق، که منجر به تعریق بیش از حد و بوی بدن می شود.
• ضخیم شدن پوست، برچسب های پوستی، افزایش موهای زبر بدن
• نوروپاتی محیطی (به عنوان مثال، سندرم تونل کارپال)

چه مدت باید آزمایش فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) را انجام دهم؟

تا زمانی که تولید GH غیرطبیعی (کم یا زیاد) دارید یا در حال دریافت درمان جایگزینی GH هستید، IGF1 شما باید تحت نظر باشد. با این حال، IGF1 به طور معمول برای پایش درمان GH کودکان دارای کمبود GH اندازه گیری نمی شود. بهترین راه برای تعیین اینکه آیا درمان GH در کودکان مبتلا به کمبود GH موثر است یا خیر، توجه به این است که آنها سریعتر و بلندتر رشد می کنند.

آیا چیز دیگری هست که باید بدانم؟

اگر سطح فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) نرمال باشد و یک پزشک هنوز به شدت به کمبود GH مشکوک باشد، پزشک ممکن است آزمایش دیگری به نام IGFBP-3 (پروتئین اتصال 3 فاکتور رشد شبه انسولین) را برای کمک به تأیید کمبود GH تجویز کند. تقریباً تمام فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) در خون متصل می شود و سپس توسط پروتئین های اتصال دهنده، در درجه اول IGFBP-3 منتقل می شود. IGFBP-3 توسط GH تحریک می شود و همچنین در کبد تولید می شود. در تنظیم سیگنالینگ فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) نقش دارد و ممکن است در نظارت بر درمان نوترکیب GH انسانی مفید باشد.

مطالب مرتبط در متااورگانون:

• Growth Hormone
• تست تحمل گلوکز خوراکی(OGTT)
• آزمایش تیروکسین(T4)
• آزمایش تری یدوتیرونین(T3)
• Thyroid-stimulating Hormone (TSH)

در جا دیگر وب:

• MedlinePlus: Growth Disorders
• Hormone Health Network: Growth Hormone Deficiency
• Hormone Health Network: Acromegaly
• MAGIC Foundation