آزمایش ویروس اپشتین بار (EBV) | آنتی بادی آنتی ژن هسته ای EBV (EBNA) | آنتی بادی آنتی ژن کپسید ویروسی EBV (VCA) | بیماری بوسه | مونونوکلئوز عفونی | لنفوم بورکیت

دکتر فرزاد باباخانی
آخرین بروزرسانی
17 آبان 1402
آخرین بروزرسانی
17 آبان 1402
آزمایش ویروس اپشتین بار (EBV) | آنتی بادی آنتی ژن هسته ای EBV (EBNA) | آنتی بادی آنتی ژن کپسید ویروسی EBV (VCA) | بیماری بوسه | مونونوکلئوز عفونی | لنفوم بورکیت
ویروس اپشتین بار (EBV) یکی از رایج ترین ویروس های انسانی در جهان است. در درجه اول از طریق بزاق پخش می شود. EBV می تواند باعث بیماری مونونوکلئوز عفونی و طیف وسیعی از بیمار های دیگر شود. اکثر افراد در طول زندگی خود به EBV مبتلا می شوند و معمولا علامت خاصی نخواهند داشت.اما در بعضی افراد میتواند خطرناک باشد.این آزمایش برای تشخیص عفونت با ویروس اپشتین بار (EBV) انجام می شود. آزمایش آنتی بادی EBV نه تنها یک عفونت اخیر، بلکه عفونتی را که در گذشته رخ داده است، تشخیص می دهد.
اسامی دیگر:
  • EBV Antibodies
  • EBV Viral Capsid Antigen Antibody (VCA) IgM ,IgG Ab
  • EBV Nuclear Antigen Antibody EBNA-IgG Ab
  • EBV Ab to Early Antigen D
  • EA-D IgG Ab

چرا آزمایش آنتی بادی ویروس اپشتین بار (EBV) درخواست می شود؟

  • برای کمک به تشخیص مونونوکلئوز عفونی (مونو)
  • تمایز بین عفونت ویروس اپشتین بار (EBV) و بیماری دیگری با علائم مشابه
  •  برای کمک به ارزیابی حساسیت به ویروس اپشتین بار (EBV)

چه زمانی آزمایش آنتی بادی ویروس اپشتین بار (EBV) بایستی انجام شود؟

  • وقتی علائم مونونوکلئوز عفونی دارید اما تست مونو منفی است.
  •  هنگامی که یک زن باردار علائمی شبیه آنفولانزا دارد.
  •  گاهی اوقات زمانی که یک فرد بدون علامت در معرض فردی مبتلا به مونو قرار گرفته است.
  • احتمالاً به عنوان راهی برای بررسی عملکرد سیستم ایمنی

نمونه مورد نیاز برای آزمایش آنتی بادی ویروس اپشتین بار (EBV):

  • ظرف/لوله: لوله با درب قرمز یا زرد(ترجیحا همراه با ژل جداکننده)/ لوله با درب بنفش حاوی ضد انعقاد EDTA برای بررسی مولکولی ویروس(حضور خود ویروس)/ لوله استریل در پیچ دار برای بررسی ویروس در دیگر مایعات بدن
  • نوع نمونه: سرم(برای آنتی بادی)/ خون کامل و دیگر مایعات(برای بررسی حضور خود ویروس)
  • حجم نمونه: 2 میلی لیتر
لوله-های-آزمایش-برای-ویروس-تب-دنگی

لوله های آزمایش برای ویروس EBV

شرایط-نگهداری-دمایی-نمونه-آزمایش-آنتی-بادی-ویروس-اپشتین-بار-(EBV)

شرایط-قبول-یا-رد-نمونه-آزمایش-آنتی-بادی-ویروس-اپشتین-بار-(EBV)

روش های مختلف جمع آوری نمونه های آزمایشگاه

روش های مختلف جمع آوری نمونه های آزمایشگاه

لوله های آزمایش و ضد انعقادها (Test tubes and Anticoagulants)

لوله های آزمایش و ضد انعقادها (Test tubes and Anticoagulants)

ذخیره سازی نمونه های آزمایشگاهی

ذخیره سازی نمونه های آزمایشگاهی

نام روش انجام آزمایش آنتی بادی ویروس اپشتین بار (EBV):

ایمونواسی Multiplex

شرح روش

برای تشخیص آنتی بادی آنتی ژن کپسید ویروسی (VCA)-IgG، آنتی بادی EA-D و آنتی بادی آنتی ژن هسته ای اپشتین بار (EBNA)، مقدار کمی از سرم بیمار، رقیق کننده نمونه و معرف بید در یک ظرف واکنش ترکیب می شوند. پس از شستشو، آنتی بادی ضد انسان-IgG کونژوگه به ​​فیکواریترین (PE) به بید ها اضافه شده و انکوبه می شود.

مرحله دیگر شستشو، کونژوگه اضافی را حذف می کند و سپس دانه ها در بافر شستشو معلق می شوند. مخلوط بید از یک آشکارساز عبور می کند که در آن هویت هر بید توسط فلورسانس رنگ بید تعیین می شود. علاوه بر این، مقدار آنتی بادی جذب شده توسط آنتی ژن توسط فلورسانس PE محدود شده اندازه گیری می شود.

برای تشخیص آنتی بادی VCA-IgM، نمونه بیمار با رقیق کننده حاوی IgG ضد انسانی و معرف بید ترکیب می شود. IgG ضد انسانی در ترکیب گنجانده شده است زیرا هر IgG اختصاصی ضد VCA موجود ممکن است با IgM برای مکان‌های اتصال رقابت کند و منجر به نتایج منفی کاذب VCA-IgM شود. پس از یک چرخه شستشو، آنتی بادی ضد انسان-IgM کونژوگه به ​​PE اضافه می شود. تشخیص IgM اختصاصی ضد VCA همانطور که در بالا توضیح داده شد برای سنجش VCA IgG انجام می‌شود.

اساس-کار-مولتی-پلکس-ایمونواسی

اساس کار مولتی پلکس ایمونواسی

آمادگی قبل از انجام آزمایش آنتی بادی ویروس اپشتین بار (EBV):

به آمادگی خاصی نیاز ندارد

چه چیزی در آزمایش آنتی بادی ویروس اپشتین بار (EBV) مورد بررسی قرار می گیرد؟

اپیدمیولوژی ویروس اپشتین بار

  • ویروس اپشتین بار (EBV) یک ویروس تبخال از گروه ویروس هرپس است و در سراسر جهان یافت می شود.
  • اولین بار در سال 1964 به عنوان عامل ایجاد کننده مونونوکلئوز عفونی تشخیص داده شد.
  • تخمین زده می شود که 95 درصد از جمعیت جهان در معرض این ویروس هستند.
  • هنگامی که عفونت وجود دارد، ویروس غیرفعال می شود و می تواند بعداً دوباره فعال شود و به بیماری بالینی تبدیل شود.
  • فعال سازی مجدد در 15 تا 20 درصد افراد سالم و تا 85 درصد در بیماران نقص ایمنی رخ می دهد.
  • نحوه انتشار ترشحات اوروفارنکس است.
  • EBV از طریق بزاق منتقل می شود.
  • همچنین از طریق انتقال خون و مسیرهای ترانس جفتی گزارش شده است.
  • همچنین می تواند از طریق پیوند اعضا پخش شود.
  • دوره کمون 4 تا 6 هفته (یا 10 تا 50 روز) است.

مورفولوژی ویروس اپشتین بار:

  • دو نوع ژنومی ویروس اپشتین بار (EBV) وجود دارد:
  1. EBV1. این یکی در غرب بیشتر است.
  2. EBV2. در حالی که EBV1 و EBV2 در سراسر جهان توزیع می شوند.
  • این ویروس 100 نانومتر قطر،دارای DNA دو رشته ای 172 کیلوبایتی، ایکوزاهدرال، و دارای پوشش است.
  • لنفوسیت های B را آلوده می کند.
  • این لنفوسیت های B بعد از عفونت شبیه لنفوسیت های T(از لحاظ ساختاری)می شوند.
  • زیستگاه این ویروس لنفوسیت های B و سلول های اپیتلیال اوروفارنکس است.
  • EBV یک ویروس لنفوتروپیک است.
  • EBV عضوی از خانواده ویروس هرپس است.
  • این ویروس معمولاً جوانان را تحت تأثیر قرار می دهد.
ساختار-EBV

ساختار ویروس EBV

چرخه زندگی ویروس اپشتین بار (EBV):

  • ویروس اپشتین بار (EBV) از طریق مخاط حلق وارد شده و سپس لنفوسیت های B را آلوده می کند.
  • ویروس اپشتین بار (EBV) از طریق حضور گیرنده های C3d(یک جزء کمپلمان) وارد لنفوسیت های B می شود.هنگامی که وارد سلول شد، کنترل سلول را به دست می گیرد.
  • ژنتیک ویروس اپشتین بار (EBV)بخشی از DNA می شود(ویروس DNA ی خود را وارد ِدش میزبان می کند) و به صورت EBV-DNA پنهان می ماند.
  • بعداً، سلول EBV-DNA فعال می شود و شروع به تکثیر می کند.
  • اکنون این امکانات وجود دارد:
  1. سلول ها به سلول های سرطانی تبدیل می شوند.
  2. ممکن است مونونوکلئوز عفونی برطرف شود.
  3. سیستم ایمنی ویروس عفونی کننده و لنفوسیت های B غیر طبیعی را از بین می برد.
  4. یا لیز سلولی وجود دارد و ویروس ها آزاد می شوند.
  • بیمار معمولاً پس از 2 هفته از بیماری آنتی بادی هایی از نوع IgM علیه کپسید ویروسی EBV ایجاد می کند.
  • این آنتی بادی ها به راحتی با گلبول های قرمز اسب واکنش نشان می دهند و آگلوتینه می شوند.
چرخه-زندگی-ویروس-اپشتین-بار-(EBV)

چرخه زندگی ویروس اپشتین بار (EBV)

تشخیص آزمایشگاهی ویروس اپشتین بار (EBV) و مونونوکلئوز عفونی:

  • هموگلوبین بیشتر طبیعی است.
  • ممکن است در 25 تا 50 درصد بیماران ترومبوسیتوپنی خفیف گزارش شود.
  • لکوسیتوز خفیف وجود دارد. در هفته اول ممکن است لکوپنی باشد.
  • تست های عملکرد کبد غیر طبیعی هستند و در عرض 90 روز به حالت طبیعی می رسند. اما GGT ممکن است در طول 3 تا 12 ماه بالا بماند.
  • LDH نیز ممکن است افزایش یابد.
  • اسمیر خون محیطی لنفوسیت های آتیپیک را نشان می دهد. بیش از 50 درصد لنفوسیت ها آتیپیک هستند. این لنفوسیتوز در 80 تا 90 درصد بیماران دیده می شود. اوج در هفته
  • های دوم و سوم است و در 2 تا 6 هفته بیشتر باقی می ماند. این لنفوسیت های آتیپیک به مدت 1 تا 2 ماه، در برخی موارد بین 4 تا 6 ماه باقی بمانند.
  • لنفوسیت های آتیپیک عمدتاً از نوع داونی هستند. اینها به سه نوع اصلی تقسیم می شوند.
  1. داونی نوع I: دارای هسته گرد و سیتوپلاسم واکوئله یا کفی است.
  2. داونی نوع II: دارای هسته ای کشیده و مسطح و سیتوپلاسم رنگ پریده بزرگ است. در حاشیه، سیتوپلاسم آبی شسته شده وجود دارد.
  3. داونی III: هسته ای نامنظم دارد. این سلول ممکن است دارای هستک باشد و سلول های بلاست نابالغ را نشان دهد.
سلول-های-داونی

سلول های داونی

  • همه این لنفوسیت های آتیپیک بزرگتر از لنفوسیت های معمولی هستند. اکثر آنها لنفوسیت های T فعال +CD8 (سیتوتوکسیک/سرکوبگر) هستند.
  • تعداد کمی از لنفوسیت های B فعال هستند و این ها اکثرا داونی نوع III هستند.
  • این لنفوسیت‌های غیر معمول در انواع بیماری‌ها مانند عفونت CMV و هپاتیت حاد ویروسی نیز یافت می‌شوند.
  • این لنفوسیت های آتیپیک ممکن است با لوسمی حاد یا لنفوم اشتباه گرفته شوند

ویروس اپشتین بار (EBV) ویروسی است که معمولاً باعث بیماری خفیف تا متوسط ​​می شود. آزمایش خون برای ویروس Epstein-Barr، آنتی بادی های EBV را در خون تشخیص می دهد و به تشخیص عفونت EBV کمک می کند.

ویروس اپشتین بار باعث عفونتی می شود که بسیار شایع است. با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، اکثر مردم در مقطعی از زندگی خود به EBV مبتلا می شوند. این ویروس بسیار مسری است و به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. ویروس اپشتین بار (EBV) در بزاق افراد آلوده وجود دارد و می تواند از طریق تماس نزدیک مانند بوسیدن و از طریق ظروف یا فنجان های مشترک منتقل شود.

پس از مواجهه اولیه با ویروس اپشتین بار (EBV)، یک دوره چند هفته ای وجود دارد که ممکن است علائم مرتبط ظاهر شوند که دوره کمون نامیده می شود. در طول عفونت اولیه حاد، تعداد ویروس چند برابر می شود. این امر با کاهش تعداد ویروس ها و رفع علائم همراه است، اما ویروس هرگز به طور کامل از بین نمی رود. ویروس اپشتین بار (EBV) به صورت نهفته تا پایان عمر در بدن فرد باقی می ماند و ممکن است دوباره فعال شود اما معمولاً مشکلات کمی ایجاد می کند مگر اینکه سیستم ایمنی فرد به طور قابل توجهی ضعیف شود.

اکثر افراد در دوران کودکی به ویروس اپشتین بار (EBV) مبتلا می شوند و علائم کمی را تجربه می کنند یا هیچ علائمی را تجربه نمی کنند. با این حال، هنگامی که عفونت اولیه در نوجوانی رخ می دهد، می تواند باعث مونونوکلئوز عفونی شود که معمولاً مونو نامیده می شود، وضعیتی که با خستگی، تب، گلودرد، تورم غدد لنفاوی، طحال بزرگ و گاهی اوقات کبد بزرگ می شود. این علائم در حدود 25 درصد از نوجوانان و جوانان مبتلا رخ می دهد و معمولاً ظرف یک یا دو ماه برطرف می شود.

لام-خونی-بیماران-مبتلا-به-مونونوکلئوز-عفونی

لام خونی بیماران مبتلا به مونونوکلئوز عفونی

افراد مبتلا به مونو معمولاً با علائم و یافته های شمارش کامل خون (CBC) و آزمایش مونو (که آنتی بادی هتروفیل را آزمایش می کند) تشخیص داده می شوند. حدود 25 درصد از افراد مبتلا به مونو آنتی بادی های هتروفیل تولید نمی کنند و تست مونو منفی خواهند داشت. این به ویژه در مورد کودکان صادق است. از آزمایش آنتی بادی های ویروس اپشتین بار (EBV) می توان برای تعیین اینکه آیا علائمی که این افراد تجربه می کنند به دلیل عفونت فعلی با ویروس ویروس اپشتین بار (EBV) است یا خیر، استفاده کرد.

ویروس اپشتین بار (EBV) شایع ترین علت مونونوکلئوز عفونی است. با توجه به بررسی های CDC، نمونه هایی از علل دیگر مونو شامل سیتومگالوویروس (CMV)، هپاتیت A، هپاتیت B یا هپاتیت C، سرخجه و توکسوپلاسموز هستند. گاهی اوقات، تشخیص ویروس اپشتین بار (EBV) از سایر بیماری ها می تواند مهم باشد.

به عنوان مثال، ممکن است تشخیص علت علائم یک بیماری ویروسی در یک زن باردار مهم باشد. آزمایش می تواند به تشخیص عفونت اولیه ویروس اپشتین بار (EBV)، از عفونت CMV، ویروس هرپس سیمپلکس یا عفونت توکسوپلاسموز کمک کند، زیرا این بیماری ها می توانند در دوران بارداری عوارضی ایجاد کنند و ممکن است به جنین آسیب برسانند.

همچنین مهم است که عفونت ویروس اپشتین بار (EBV) را رد کنید و به دنبال علل دیگر علائم باشید. به عنوان مثال، مبتلایان به گلودرد استرپتوکوکی، عفونتی که توسط استرپتوکوک گروه A ایجاد می شود، باید شناسایی و با آنتی بیوتیک درمان شوند. فرد ممکن است به جای مونونوکلئوز عفونی، گلودرد استرپتوکوکی داشته باشد یا ممکن است هر دو بیماری را همزمان داشته باشد.

چندین آزمایش برای انواع و کلاس های مختلف آنتی بادی های ویروس اپشتین بار (EBV) در دسترس است. آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که بدن در پاسخ ایمنی به چندین آنتی ژن مختلف ویروس اپشتین بار تولید می کند. در طول عفونت اولیه ویروس اپشتین بار (EBV)، سطح هر یک از این آنتی بادی های EBV در زمان های مختلف با پیشرفت عفونت افزایش و کاهش می یابد. اندازه گیری این آنتی بادی ها در خون می تواند به تشخیص کمک کند و به طور معمول اطلاعاتی در مورد مرحله عفونت و اینکه آیا عفونت فعلی، اخیر یا گذشته است به پزشک ارائه می دهد.

در مواردی که مشکوک به ویروس اپشتین بار (EBV) هستید، اما آنتی بادی هتروفیل شناسایی نشده است، ارزیابی مشخصات آنتی بادی ویژه EBV (به عنوان مثال، آنتی ژن کپسید ویروسی EBV [VCA] IgM، EBV [VCA] IgG، و آنتی ژن هسته ای EBV [EBNA]) ممکن است مفید باشد

آنتی ژن هسته ای EBV (EBNA) در هسته لنفوسیت آلوده قرار دارد. آنتی ژن دیگر EBV آنتی ژن اولیه (EA) نامیده می شود. دو آنتی ژن EA وجود دارد. یکی EA-D است و معمولاً با سرطان نازوفارنکس مرتبط است. EA-R معمولاً با لنفوم بورکیت همراه است.

تفسیر تست های آنتی بادی EBV بر اساس مفروضات زیر است:

  1. هنگامی که فرد مبتلا به EBV می شود، ابتدا آنتی بادی های ضد VCA ظاهر می شوند.
  2. آنتی بادی های Anti-EA (EA-D یا EA-R) در مرحله بعدی ظاهر می شوند یا همراه با آنتی بادی های ضد VCA در اوایل دوره بیماری وجود دارند. تیتر آنتی بادی ضد EA بیشتر از 80 در بیمار 2 سال بعد از مونونوکلئوز عفونی حاد نشان دهنده سندرم EBV مزمن است.
  3. با بهبودی بیمار، آنتی بادی های anti-VCA و anti-EA کاهش یافته و آنتی بادی های ضد EBNA ظاهر می شوند. آنتی بادی ضد EBNA مادام العمر باقی می ماند و عفونت گذشته را منعکس می کند.
  4. زمانی که بیمار خوب شد، آنتی بادی های ضد VCA و ضد EBNA همیشه وجود دارند اما در محدوده های پایین تر. گاهی اوقات آنتی بادی ضد EA نیز ممکن است در زمان بهبودی بیمار وجود داشته باشد.

آنتی بادی های ویروس اپشتین بار (EBV):

نوع آنتی بادیزمان تشخیص آنتی بادی به طور معمول در خون
آنتی ژن کپسید ویروسی (VCA) - آنتی بادی IgMابتدا پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شود و بعد از حدود 4 تا 6 هفته تمایل به ناپدید شدن دارد
آنتی بادی VCA-IgGدر طول عفونت حاد با بالاترین سطح در 2 تا 4 هفته ظاهر می شود، سپس کمی کاهش می یابد، تثبیت می شود و مادام العمر وجود دارد.
آنتی بادی اولیه آنتی ژن (EA-D)در مرحله حاد عفونت ظاهر می شود و سپس تمایل به ناپدید شدن دارد. حدود 20 درصد از افراد آلوده تا چندین سال پس از رفع عفونت EBV، مقادیر قابل تشخیصی خواهند داشت.
آنتی بادی آنتی ژن هسته ای اپشتین بار (EBNA)معمولاً تا زمانی که عفونت حاد برطرف نشده است ظاهر نمی شود. حدود 2 تا 4 ماه پس از عفونت اولیه ایجاد می شود و سپس مادام العمر وجود دارد.

در عفونت حاد، آنتی‌بادی‌های هتروفیل معمولاً در 3 هفته اول بیماری روی Monospot ظاهر می‌شوند، اما در عرض چند هفته به سرعت کاهش می‌یابند. با این حال، آنتی بادی هتروفیل در حدود 25 درصد از بزرگسالان، اغلب در کودکان، و تقریباً یکنواخت در نوزادان مبتلا به عفونت اولیه EBV، تولید نمی شوند.

اگر احتمال وجود عفونت ویروس اپشتین بار (EBV) بیش از چند هفته قبل از آزمایش وجود داشته باشد، آزمایش Monospot ممکن است منفی باشد. تشخیص آنتی VCA IgG یا EBNA مفید نخواهد بود زیرا نشان می دهد که عفونت EBV زمانی در زندگی بیمار رخ داده است اما نه لزوماً اخیراً. اما تشخیص ضد VCA IgM نشان می دهد که سندرم شکایاتی که بیمار چند هفته قبل تجربه کرده است به دلیل EBV بوده است.

نمودار-آنتی-بادی-های-EBV-در-طول-زمان

نمودار آنتی بادی های EBV در طول زمان

در بیماران سرکوب شده سیستم ایمنی (به عنوان مثال، مبتلایان به ایدز، پیوند، یا شیمی درمانی طولانی مدت)، عفونت EBV می تواند بسیار جدی تر باشد و باعث تحریک لنفوم خارج گرهی و اختلالات لنفوپرولیفراتیو پس از انتقال شود. این بیماران به دلیل سرکوب سیستم ایمنی ممکن است تست های سرولوژیک منفی داشته باشند.

 

عوامل مداخله گر در آزمایش آنتی بادی ویروس اپشتین بار (EBV)

  • همولیز نمونه خون ممکن است نتایج آزمایش را تغییر دهد.
  • نمونه هایی که خیلی زود در طول دوره بیماری جمع آوری می شوند ممکن است حاوی آنتی بادی قابل تشخیص برای ویروس اپشتین بار (EBV) نباشند. نمونه دیگری که 1 تا 2 هفته بعد جمع آوری می شود ممکن است مورد نیاز باشد.
  • IgG اختصاصی ضد VCA ممکن است با IgM برای مکان‌های اتصال رقابت کند و منجر به نتایج منفی کاذب شود. فاکتور روماتوئید (RF)، در حضور IgG خاص، ممکن است به نتایج مثبت کاذب کمک کند. جاذب موجود در رقیق کننده VCA IgM برای خنثی کردن اثرات RF و IgG خاص در نظر گرفته شده است. مطالعات نشان داده اند که جاذب قادر است تا 98 درصد از فعالیت را در نمونه ای که حاوی 3328 IU/mL فعالیت RF است خنثی کند.

مطلب پیشنهادی:تداخلات دارویی در آزمایش ها

اهمیت بالینی ویروس اپشتین بار (EBV)

افزایش سطح:

  • مونونوکلئوز عفونی
  • حالت ناقل ویروس اپشتین بار (EBV) مزمن: برای این تشخیص، باید یکی از آنتی بادی ها را در تیترهای غیر طبیعی یافت.
  • سندرم خستگی مزمن: آنتی بادی های EBV در همه موارد یافت نمی شود.
  • لنفوم بورکیت
  • سرطان نازوفارنکس: این سرطان اغلب با کشورهای ناقل EBV همراه است. با این حال، رابطه علت و معلولی مشخص نشده است.
  • بیماری هوچکین ویروس اپشتین بار
  • لوسمی لنفوسیتی

ملاحظات بالینی

برای شناسایی لنفوسیتوز و وجود لنفوسیت های آتیپیک که معمولاً در مونونوکلئوز عفونی یافت می شوند، باید شمارش خون سفید با افتراقی همزمان انجام شود.

اگر آزمایش مونو در ابتدا منفی باشد اما هنوز مشکوک به مونو است، ممکن است یک هفته یا بیشتر آزمایش مونو تکرار شود تا بررسی شود آیا آنتی‌بادی‌های هتروفیل ایجاد شده‌اند یا خیر

سوالات متداول

چگونه از نتایج آزمایش آنتی بادی ویروس اپشتین بار (EBV) استفاده می شود؟

آزمایش خون برای آنتی‌بادی‌های ویروس اپشتین بار (EBV) برای کمک به تشخیص عفونت EBV، شایع‌ترین علت مونونوکلئوز عفونی(مونو)، در صورتی که فردی علامت‌دار باشد، اما تست مونو منفی داشته باشد، استفاده می‌شود.

در زنان باردار با علائم یک بیماری ویروسی، ممکن است یک یا چند آزمایش آنتی بادی EBV همراه با آزمایش‌های سیتومگالوویروس (CMV)، توکسوپلاسموز و سایر عفونت‌ها (گاهی اوقات به عنوان بخشی از غربالگری TORCH) برای کمک به تمایز بین EBV و شرایطی که ممکن است علائم مشابهی ایجاد کند.

این آزمایش ها ممکن است برای یک فرد بدون علامت درخواست شود تا ببیند آیا آن فرد قبلاً در معرض EBV بوده است یا مستعد ابتلا به عفونت اولیه EBV است. این کار به طور معمول انجام نمی شود، اما ممکن است زمانی درخواست شود که فردی، مانند یک نوجوان یا یک فرد نقص ایمنی، در تماس نزدیک با یک فرد مبتلا به مونو بوده است.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) توصیه می کنند که چندین آزمایش را برای کمک به تعیین اینکه آیا یک فرد مستعد ابتلا به EBV است یا برای تشخیص عفونت اخیر یا عفونت قبلی یا عفونت EBV فعال شده توصیه می کند

چه زمانی آزمایش آنتی بادی ویروس اپشتین بار (EBV) درخواست می شود؟

آزمایش آنتی بادی ویروس اپشتین بار (EBV) ممکن است زمانی درخواست شود که فردی دارای علائمی باشد که نشان دهنده مونو اما تست مونو منفی است و زمانی که یک زن باردار علائمی شبیه آنفولانزا دارد و پزشک او می خواهد تعیین کند که آیا علائم ناشی از EBV است یا میکروب دیگری. برخی از علائم و نشانه های مرتبط با مونو عبارتند از:

  • ضعف یا خستگی شدید
  • تب
  • سردرد
  • گلو درد
  • غدد لنفاوی متورم در گردن و/یا زیر بغل
  • بزرگ شدن طحال و/یا کبد (گاهی اوقات)
علائم-مونونوکلئوز-عفونی

علائم مونونوکلئوز عفونی

ممکن است که یک پزشک بخواهد مواجهه قبلی با EBV را مشخص کند، آزمایش ممکن است درخواست شود.

نتیجه آزمایش آنتی بادی ویروس اپشتین بار (EBV) چه چیزی را نشان می دهد؟

هنگام تفسیر نتایج آزمایش آنتی بادی ویروس اپشتین بار (EBV) باید دقت شود. علائم و نشانه ها و همچنین سابقه پزشکی فرد مورد آزمایش باید در نظر گرفته شود. یک پزشک ممکن است با یک متخصص بیماری های عفونی، به ویژه فردی که در آزمایش EBV تجربه دارد، مشورت کند.

اگر فردی از نظر آنتی بادی های VCA-IgM مثبت باشد، احتمالاً فرد مبتلا به عفونت EBV است و ممکن است در اوایل دوره بیماری باشد. اگر فرد دارای علائم مرتبط با مونو نیز باشد، به احتمال زیاد تشخیص داده می شود که فرد مبتلا به مونو است، حتی اگر تست مونو منفی باشد.

اگر فردی تست های VCA-IgG و EA-D IgG مثبت داشته باشد، احتمال اینکه فرد دارای عفونت فعلی یا اخیر EBV باشد بسیار زیاد است.

اگر VCA-IgM منفی باشد اما VCA-IgG و آنتی بادی EBNA مثبت باشد، احتمالاً فرد مورد آزمایش عفونت قبلی EBV داشته است.

اگر فردی بدون علامت و از نظر VCA-IgG منفی باشد، احتمالاً قبلاً در معرض EBV قرار نگرفته است و در برابر عفونت آسیب پذیر است.

به طور کلی، افزایش سطح VCA-IgG نشان دهنده عفونت فعال EBV است، در حالی که کاهش غلظت نشان دهنده عفونت اخیر EBV است که در حال بهبود است. با این حال، باید در تفسیر غلظت آنتی بادی EBV دقت کرد زیرا مقدار آنتی بادی موجود با شدت عفونت یا مدت زمان ماندگاری آن ارتباطی ندارد. سطوح بالای VCA-IgG ممکن است وجود داشته باشد و ممکن است در آن غلظت تا پایان عمر فرد باقی بماند.

در زیر نمونه هایی از برخی نتایج به صورت جدول ارائه شده است.

خلاصه ای از نشانگرهای سرولوژیک مونونوکلئوز عفونی:

مرحله بیمارینشانگرهای سرولوژیکی
یک فرد عادی (غیر آلوده)VCA-IgM = منفی
VCA-IgG = منفی
عفونت حاد اولیهدارای علایم بالینی
آنتی بادی های هتروفیل= مثبت
VCA-IgG = مثبت
VCA-IgM = مثبت
بیماری حادVCA-IgM = مثبت
آنتی بادی هتروفیل = مثبت/منفی
EBNA-IgG = منفی
مرحله فعال شدن مجدد بیماریVCA-IgG = مثبت
VCA-IgM = منفی
EBNA-IgG = مثبت
EA-D = مثبت
آنتی بادی هتروفیل = منفی
عفونت گذشتهVCA-IgG = مثبت
VCA-IgM = منفی
EBNA IgG = مثبت
EA-D = منفی
آنتی بادی هتروفیل = منفی

آیا چیز دیگری هست که باید بدانم؟

شایع ترین عارضه مونو پارگی طحال است. سایر عوارض عفونت ویروس اپشتین بار (EBV) که می تواند رخ دهد شامل مشکلات تنفسی به دلیل تورم گلو و به ندرت زردی، بثورات پوستی، پانکراتیت، تشنج و/یا آنسفالیت است. EBV همچنین با چندین نوع نادر سرطان، از جمله لنفوم بورکیت، لنفوم هوچکین، و کارسینوم نازوفارنکس، و همچنین مولتیپل اسکلروزیس و فیبرومیالژیا مرتبط است و ممکن است در آن نقش داشته باشد.

فعال شدن مجدد ویروس به ندرت یک نگرانی برای سلامتی است، مگر اینکه فرد به طور قابل توجهی و به طور مداوم دچار نقص ایمنی باشد، همانطور که ممکن است در افرادی که HIV/AIDS یا گیرندگان پیوند عضو دارند اتفاق بیفتد. عفونت های اولیه در این افراد می تواند شدیدتر باشد و برخی ممکن است علائم مزمن مرتبط با EBV را تجربه کنند.

عفونت ویروس اپشتین بار (EBV) یا مونونوکلئوز عفونی (مونو) چگونه درمان می شود؟

مراقبت تا حد زیادی حمایتی است و معمولاً شامل استراحت و مایعات فراوان و همچنین درمان علائم می شود. برای جلوگیری از پارگی طحال، ممکن است اجتناب از هر گونه ورزش تماسی یا بلند کردن اجسام سنگین برای چند هفته تا چند ماه توصیه شود. هیچ داروی ضد ویروسی برای تسریع بهبودی در دسترس نیست. با این حال، ضد ویروس ها و استروئیدها می توانند برای درمان علائم در موارد شدید استفاده شوند. در حال حاضر، هیچ واکسنی برای EBV وجود ندارد، اما آزمایش های بالینی در حال انجام است.

آیا بزرگسالان مونونوکلئوز عفونی(مونو) می گیرند؟

ندرتا بله، زیرا اکثر آنها قبلاً در سنین پایین‌تری به ویروس اپشتین بار (EBV) آلوده شده‌اند. وقتی این کار را انجام می دهند، تورم غدد لنفاوی و گلودرد کمتر و بزرگی کبد و زردی بیشتر دارند.

آیا عفونت ویروس اپشتین بار (EBV) در سراسر جهان رخ می دهد؟

بله. زیرا اکثر جمعیت در اوایل زندگی با حداقل علائم به ویروس اپشتین بار (EBV) آلوده می شوند.

اگر عفونت EBV گرفته باشم، آیا امکان دار دوباره به مونونوکلئوز عفونی(مونو) مبتلا شوم؟

خیر. پس از ابتلا به عفونت ویروس اپشتین بار (EBV) ، به مونو مبتلا نخواهید شد. با این حال، ممکن است علائم مشابهی را از یک بیماری ویروسی دیگر تجربه کنید. در افراد با سیستم ایمنی ضعیف، ویروس می تواند دوباره فعال شود و باعث بیماری شود.

چرا مونونوکلئوز عفونی(مونو) گاهی اوقات “بیماری بوسه” نامیده می شود؟

این به این دلیل است که ویروس اپشتین بار (EBV) در بزاق یک فرد آلوده وجود دارد و معمولاً از طریق بوسیدن منتقل می شود. همچنین می‌تواند، به‌ویژه در مورد کودکان، از طریق انتقال بزاق به دست‌ها و/یا اسباب‌بازی‌ها و از طریق ظروف یا فنجان‌های مشترک سرایت کند.

آیا آزمایش های دیگری برای EBV موجود است؟

بله. تست های مولکولی وجود دارد که می تواند DNA EBV را شناسایی و اندازه گیری کند.

مطالب مرتبط در متااورگانون:

در جای دیگر وب:

مورد تایید و بازبینی شده توسط:

دکتر فرزاد باباخانی
دکتر فرزاد باباخانی

این مقاله را به دوستان خود معرفی کنید

منابع مقاله

 

(April 2011) Su-Mei Cao, et al. Fluctuations of Epstein-Barr Virus Serological Antibodies and Risk for Nasopharyngeal Carcinoma: A Prospective Screening Study with a 20-Year Follow-Up. PLOS One. Available online at http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0019100. Accessed June 12, 2016.

(Jan 2014) Centers for Disease Control and Prevention. Epstein-Barr Virus and Infectious Mononucleosis. Available online at http://www.cdc.gov/epstein-barr/laboratory-testing.html. Accessed June 11, 2016.

(Oct 2015) Cunha, B.A., et al. Infectious Mononucleosis Workup. Medscape. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/222040-workup. Accessed June 13, 2016.

(Aug 2004) Hess, R. Routine Epstein-Barr Virus Diagnostics from the Laboratory Perspective: Still Challenging after 35 Years. Journal of Clinical Microbiology. Available online at http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC497621/. Accessed June 11, 2016.

(2015) Reshkova, V. et al. Evaluation of Antiviral Antibodies against Epstein-Barr Virus and Neurotransmitters in Patients with Fibromyalgia. Journal of Neurology and Neuroscience. Available online at http://www.jneuro.com/neurology-neuroscience/evaluation-of-antiviral-antibodies-against-epsteinbarr-virus-and-neurotransmitters-in-patients-with-fibromyalgia.php?aid=7360. Accessed June 11, 2016.

Thomas, Clayton L., Editor (1997). Taber’s Cyclopedic Medical Dictionary. F.A. Davis Company, Philadelphia, PA [18th Edition].

Pagana, Kathleen D. & Pagana, Timothy J. (2001). Mosby’s Diagnostic and Laboratory Test Reference 5th Edition: Mosby, Inc., Saint Louis, MO. Pp 373-375.

Ebell, M. (2004 October 1). Epstein-Barr Virus Infectious Mononucleosis. American Family Physician [On-line journal]. Available online at http://www.aafp.org/afp/20041001/1279.html.

Levy, D. (2004 January 19, Updated). Epstein-Barr virus test. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003513.htm.

(© 1995-2005). Epstein-Barr Virus Infection. The Merck Manual- Second Home Edition [On-line information]. Available online at http://www.merck.com/mmhe/sec17/ch198/ch198f.html.

(© 2005). Epstein-Barr Virus. ARUP’s Guide to Clinical Laboratory Testing [On-line information]. Available online at http://www.aruplab.com/guides/clt/tests/clt_a238.jsp#1147825.

Schmid, S., Leader Herpesvirus Group (2005 September 13, Updated). Epstein-Barr Virus and Infectious Mononucleosis. CDC, National Center for Infectious Diseases [On-line information]. Available online at http://www.cdc.gov/ncidod/diseases/ebv.htm.

Pagana, Kathleen D. & Pagana, Timothy J. (© 2007). Mosby’s Diagnostic and Laboratory Test Reference 8th Edition: Mosby, Inc., Saint Louis, MO. Pp 401-403.

Wu, A. (2006). Tietz Clinical Guide to Laboratory Tests, Fourth Edition. Saunders Elsevier, St. Louis, Missouri. Pp 1556-1557.

Thomas, Clayton L., Editor (1997). Taber’s Cyclopedic Medical Dictionary. F.A. Davis Company, Philadelphia, PA [18th Edition]. Pp 663.

Smith, D. S. (2007 August 6). Epstein-Barr virus test. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003513.htm. Accessed on 11/23/08.

Bennett, N. J. and Domachowske, J (2008 August 12). Mononucleosis and Epstein-Barr Virus Infection. eMedicine [On-line information]. Available online at http://www.emedicine.com/ped/TOPIC705.HTM. Accessed on 11/23/08.

(© 2006-2008). Epstein-Barr Virus – EBV. ARUP Consult [On-line information]. Available online at http://www.arupconsult.com/Topics/InfectiousDz/Viruses/EBV.html. Accessed on 11/23/08.

Mayo Clinic Staff (2008 June 28). Mononucleosis. MayoClinic [On-line information]. Available online at http://www.mayoclinic.com/health/mononucleosis/DS00352. Accessed on 11/23/08.

(2005 November). Infectious Mononucleosis. The Merck Manual for Healthcare Professionals [On-line information]. Available online at http://www.merck.com/mmpe/sec14/ch189/ch189f.html?qt=EBV&alt=sh. Accessed on 11/23/08.

Peridin F, et. al (Published online 2007 March 28). Comparison of commercial and in-house Real-time PCR assays for quantification of Epstein-Barr virus (EBV) DNA in plasma. BMC Microbiol. 2007; 7: 22. Available online at http://www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?artid=pmc1852802. Accessed January 2009.

(Updated Feb 2, 2009) Centers for Disease Control and Prevention. Epstein-Barr Virus and Infectious Mononucleosis. Available online at http://www.cdc.gov/ncidod/diseases/ebv.htm. Accessed February 2009.

Bennett, N. and Domachowske, J. (Updated 2012 May 30). Pediatric Mononucleosis and Epstein-Barr Virus Infection. Medscape Reference [On-line information]. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/963894-overview. Accessed November 2012.

Vorvick, L. (Updated 2011 August 24). Epstein-Barr virus test. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003513.htm. Accessed November 2012.

Delgado, J. et. al. (Updated 2012 August). Epstein-Barr Virus – EBV. ARUP Consult [On-line information]. Available online at http://www.arupconsult.com/Topics/EBV.html?client_ID=LTD. Accessed November 2012.

(© 1995-2012). Epstein-Barr Virus (EBV) Antibody Profile, Serum. Mayo Clinic Mayo Medical Laboratories [On-line information]. Available online at http://www.mayomedicallaboratories.com/test-catalog/Overview/84421. Accessed November 2012.

Cunha, B. and Levy, C. (Updated 2011 September 21). Infectious Mononucleosis. Medscape Reference [On-line information]. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/222040-overview. Accessed November 2012.

Mayo Clinic Staff (2010 June 26). Mononucleosis. Mayo Clinic [On-line information]. Available online at http://www.mayoclinic.com/print/mononucleosis/DS00352/DSECTION=all&METHOD=print. Accessed November 2012.

Pagana, K. D. & Pagana, T. J. (© 2011). Mosby’s Diagnostic and Laboratory Test Reference 10th Edition: Mosby, Inc., Saint Louis, MO. Pp 407-409.

Kasper DL, Braunwald E, Fauci AS, Hauser SL, Longo DL, Jameson JL eds, (2005) Harrison’s Principles of Internal Medicine, 16th Edition, McGraw Hill, pp1046-1048.

Henry’s Clinical Diagnosis and Management by Laboratory Methods. 21st ed. McPherson R, Pincus M, eds. Philadelphia, PA: Saunders Elsevier: 2007, pp 555-556.

Hess R. Mini Review: Routine Epstein-Barr Virus Diagnostics from the Laboratory, Perspective: Still Challenging after 35 Years. Journal of Clinical Microbiology, Aug. 2004, Vol. 42, No. 8., Pg. 3381–3387.

این مقاله برای شما مفید بود؟

2 دیدگاه

  1. Avatar
    راضیه 10 اسفند 1401 در 10:41 ق.ظ - پاسخ دادن

    سلام EBV Igg من 2.8 شده که علامت قرمز هم کنارش زده. این مشکل داره؟

    • Avatar
      دکتر فرزاد باباخانی 10 اسفند 1401 در 6:54 ب.ظ - پاسخ دادن

      سلام و درود
      سطح بالایی از آنتی بادی های IgG علیه ویروس اپشتین بار (EBV) در آزمایش سرولوژی به طور کلی نشان دهنده عفونت قبلی با این ویروس است. آنتی بادی های IgG در پاسخ به عفونت توسط بدن تولید می شوند و پس از رفع عفونت برای مدت طولانی در جریان خون باقی می مانند.
      بنابراین اصلا جای نگرانی نیست

ثبت دیدگاه

Go to Top