انتروبیوس ورمیکولاریس | کرمک | اکسیور | کرم سنجاقی | کرم سوزنی | Enterobius vermicularis | pin worm

دکتر فرزاد باباخانی
آخرین بروزرسانی
22 آبان 1402
آخرین بروزرسانی
22 آبان 1402
انتروبیوس ورمیکولاریس | کرمک | اکسیور | کرم سنجاقی | کرم سوزنی | Enterobius vermicularis | pin worm

انتروبیوس ورمیکولاریس (Enterobius vermicularis)، یک کرم انگلی کوچک است که معمولاً روده‌های انسان، به‌ویژه کودکان را آلوده می‌کند. کرم سوزنی ماده بالغ تخم های خود را روی پوست اطراف مقعد می گذارد که می تواند باعث خارش شدید شود. هنگامی که فرد مبتلا ناحیه مقعد خود را می‌خراشد، تخم‌ها می‌توانند به انگشتان او و سپس به سطوح دیگر منتقل شوند، جایی که می‌توانند توسط فرد دیگری برداشته شده و بلعیده شوند و منجر به عفونت بیشتر شود.

علائم عفونت کرم سوزنی شامل خارش اطراف مقعد، بی قراری، اختلال در خواب و گاهی دردهای خفیف شکمی است. درمان معمولاً شامل مصرف دارو برای کشتن کرم‌ها، همراه با اقدامات بهداشتی دقیق برای جلوگیری از عفونت مجدد و گسترش عفونت به دیگران است.

اسامی دیگر:

  • کرمک
  • کرم سوزنی (Pinworm) یا کرم سنجاقی
  • کرم نخی (Threadworm)
  • کرم صندلی (Seatworm)
  • انتروبیازیس (Enterobiasis)
  • اکسیوریازیس (Oxyuriasis)

چرا آزمایش انگل انتروبیوس ورمیکولاریس (Enterobius vermicularis) یا کرمک درخواست می شود؟

  • برای تشخیص آلودگی به انگل انتروبیوس ورمیکولاریس
  • تشخیص تخم های انتروبیوس ورمیکولاریس روی پوست چین های اطراف مقعدی
  • وجود علایم مانند خارش و بی قراری در کودکان یا زخم های اطراف مقعد

چه زمانی و در صورت داشتن چه علائمی آزمایش انگل انتروبیوس ورمیکولاریس (Enterobius vermicularis) یا کرمک بایستی انجام شود؟

  • اگر فردی علائمی دارد که نشان دهنده عفونت با انتروبیوس ورمیکولاریس است، مانند خارش اطراف مقعد، مشکل در خوابیدن به دلیل خارش، و گاه درد شکم، باید آزمایش کرم سوزنی انجام شود.
  • توجه به این نکته ضروری است که برخی از افراد آلوده به کرم سوزنی ممکن است اصلاً علائمی را تجربه نکنند، بنابراین اگر مشکوک به عفونت (مانند قرار گرفتن در معرض شخص دیگری که تشخیص داده شده است) وجود داشته باشد، توصیه می شود حتی در صورت عدم وجود علائم هم این آزمایش را انجام دهید.
  • علاوه بر این، از آنجایی که عفونت‌های کرم سوزنی بسیار مسری هستند، اغلب توصیه می‌شود که سایر اعضای خانواده یا افراد نزدیک نیز آزمایش شوند، حتی اگر علائمی نداشته باشند، به‌ویژه اگر یکی از اعضای خانواده به کرم سوزنی مبتلا شده باشد.

نمونه مورد نیاز برای آزمایش انگل انتروبیوس ورمیکولاریس (Enterobius vermicularis):

  • ظرف/لوله: ظرف مدفوع /  لام حاوی نوار چسبب که به ناحیه اطراف مقد چسپیده باشد
  • نوع نمونه:  مدفوع / نوار چسبب که به ناحیه اطراف مقعد چسپیده باشد
ظروف و وسایل مورد نیاز برای آزمایش انگل انتروبیوس ورمیکولاریس یا کرمک

ظروف و وسایل مورد نیاز برای آزمایش انگل انتروبیوس ورمیکولاریس یا کرمک

نمونه مورد نیاز برای آزمایش انتروبیوس ورمیکولاریس که به کرم سوزنی نیز معروف است، نمونه‌ای از تخم‌هایی است که کرم‌های ماده در اطراف مقعد می‌گذارند. نمونه را می توان با استفاده از یک تکه نوار چسب شفاف جمع آوری کرد که روی پوست اطراف مقعد فشار داده می شود و سپس روی یک لام شیشه ای قرار می گیرد. سپس لام زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد تا وجود تخم کرم سنجاق پیدا شود.

مهم است که نمونه را صبح قبل از استحمام یا استفاده از توالت جمع آوری کنید، زیرا این زمانی است که کرم های سنجاق ماده تخم می گذارند. همچنین مهم است که از استفاده از هرگونه کرم، پماد یا پودر در ناحیه قبل از جمع‌آوری نمونه خودداری کنید، زیرا این موارد می‌توانند در نتایج آزمایش اختلال ایجاد کنند. در ضمن چندین نمونه گرفته شده در روزهای مختلف باید قبل از رد عفونت بررسی شوند.

تست نوار اسکاچ یا تست گراهام

نحوه نمونه گیری برای تست نوار اسکاچ یا تست گراهام

روش های مختلف جمع آوری نمونه های آزمایشگاه

روش های مختلف جمع آوری نمونه های آزمایشگاه

لوله های آزمایش و ضد انعقادها (Test tubes and Anticoagulants)

لوله های آزمایش و ضد انعقادها (Test tubes and Anticoagulants)

ذخیره سازی نمونه های آزمایشگاهی

ذخیره سازی نمونه های آزمایشگاهی

آمادگی قبل از انجام آزمایش انگل انتروبیوس ورمیکولاریس

قبل از انجام آزمایش انگل انتروبیوس ورمیکولاریس، چند آمادگی وجود دارد که باید انجام شود:

  1. اگر دارو مصرف می کنید یا شرایط پزشکی دارید که ممکن است بر نتایج آزمایش تأثیر بگذارد، به پزشک و آزمایشگه اطلاع دهید.
  2. قبل از جمع آوری نمونه از استفاده از هرگونه کرم، پماد یا پودر در ناحیه اطراف مقعد خودداری کنید، زیرا این موارد می توانند با نتایج آزمایش تداخل داشته باشند.
  3. نمونه را صبح قبل از اجابت مزاج، استحمام یا استفاده از توالت جمع آوری کنید، زیرا در این زمان است که کرم های سنجاق ماده تخم می گذارند.
  4. قبل و بعد از جمع آوری نمونه، دست های خود را کاملا با آب و صابون بشویید تا از گسترش عفونت جلوگیری کنید.
  5. اگر نمونه را در خانه جمع آوری می کنید، حتماً دستورالعمل های ارائه شده توسط پزشک یا آزماشگاه را به دقت دنبال کنید تا مطمئن شوید که نمونه به درستی جمع آوری شده است.

با پیروی از این آماده سازی ها، می توانید اطمینان حاصل کنید که نتایج آزمایش دقیق و قابل اعتماد هستند.

روش های مختلف شناسایی انگل انتروبیوس ورمیکولاریس:

روش تست نوار اسکاچ یا تست گراهام (Scotch tape test):

روش اسکاچ که به عنوان تکنیک سواب مقعدی نیز شناخته می‌شود، یک روش تشخیصی ساده و غیرتهاجمی است که برای شناسایی وجود انتروبیوس ورمیکولاریس، که معمولاً به عنوان کرم سوزنی شناخته می‌شود، در انسان استفاده می‌شود. این شامل استفاده از نوار چسب شفاف (نوار اسکاچ) در ناحیه اطراف مقعد برای جمع آوری تخم ها یا کرم های بالغی است که ممکن است روی پوست وجود داشته باشد.

در اینجا دستورالعمل های گام به گام برای انجام تست نوار اسکاچ آورده شده است:

  • مواد را آماده کنید: به یک رول نوار چسب شفاف (ترجیحاً به عرض 2 تا 3 سانتی متر) و یک لام شیشه ای یا یک لام میکروسکوپ تمیز نیاز دارید.
  • جمع آوری نمونه: به بیمار آموزش دهید که یک شب قبل از آزمایش از شستشو یا استفاده از توالت اجتناب کند. سپس از بیمار بخواهید پاهایش را باز نگه دارد و کمی به جلو خم شود. با استفاده از یک جفت فورسپس (چوب معاینه)، یک تکه از نوار چسب را روی ناحیه اطراف مقعدی اطراف مقعد قرار دهید و آن را به مدت چند ثانیه محکم روی پوست فشار دهید. نوار را با احتیاط بردارید و روی اسلاید شیشه ای بچسبانید.
  • نمونه را بررسی کنید: لام را زیر میکروسکوپ قرار دهید و آن را با بزرگنمایی کم (10X یا 20X) بررسی کنید. به دنبال هر گونه تخم کرم سنجاق یا کرم بالغ متصل به نوار بگردید. تخم‌های کرم سنجاق بیضی شکل، شفاف یا زرد روشن هستند و طول آن حدود 50 میکرومتر است. کرم‌های سنجاقی بالغ نخ مانند، سفید هستند و طول آن حدود 1 سانتی‌متر است.
  • تفسیر نتایج: اگر تخم کرم سنجاق یا کرم بالغ در نمونه شناسایی شود، آزمایش برای انتروبیوس ورمیکولاریس مثبت در نظر گرفته می شود. عدم وجود تخم مرغ یا کرم لزوماً عفونت را رد نمی کند، زیرا انگل ها ممکن است همیشه تخم های خود را روی سطح پوست نگذارند.
  • تکرار آزمایش: توصیه می شود برای افزایش حساسیت تست و بهبود شانس تشخیص عفونت، تست نوار چسب را در سه صبح متوالی انجام دهید.
تخم انتروبیوس ورمیکولاریس در تست گراهام

تخم انتروبیوس ورمیکولاریس در تست گراهام

به طور کلی، تست نوار اسکاچ روشی ساده و قابل اعتماد برای تشخیص عفونت انتروبیوس ورمیکولاریس است، به ویژه در کودکانی که در معرض خطر بالای ابتلا به عفونت هستند. برای جلوگیری از سرایت عفونت به دیگران، درمان هر مورد مثبت مهم است.

روش معاینه مستقیم میکروسکوپی مدفوع:

معاینه مستقیم مدفوع یکی دیگر از روش های تشخیصی است که برای شناسایی انتروبیوس ورمیکولاریس (Enterobius vermicularis) که به عنوان کرم سوزنی نیز شناخته می شود، در انسان استفاده می شود. این تکنیک شامل جمع آوری نمونه ای از مدفوع بیمار و بررسی آن در زیر میکروسکوپ برای وجود تخم های انگل است.

این روش با جمع آوری یک نمونه مدفوع تازه شروع می شود، که باید در یک ظرف تمیز و خشک قرار داده شود و به سرعت به آزمایشگاه منتقل شود. اگر عفونت کرم سوزنی مشکوک باشد اما در نمونه مدفوع اولیه تشخیص داده نشود، ممکن است چندین نمونه جمع آوری شده طی چند روز برای افزایش حساسیت آزمایش ضروری باشد. گاهی در عفونت های شدید خود کرم ماده نیز در ظرف نمونه در حال حرکت دیده می شود. معمولا کرم نر دیده نمی شود و پس از جفتگیری از روده دفع می شود.

هنگامی که نمونه مدفوع جمع آوری شد، مقدار کمی از آن را روی یک لام شیشه ای قرار داده و با یک قطره سرم فیزیولوژی یا محلول لوگل مخلوط می کنند. مخلوط با یک لغزش پوششی پوشانده می شود و در زیر میکروسکوپ با بزرگنمایی کم (10x یا 40x) برای وجود تخم کرم سوزنی یا حتی خود کرم بررسی می شود.

تخم‌های کرم سنجاق بیضی شکل هستند و طول آن تقریباً 50 تا 60 میکرومتر است. آنها دارای یک سمت صاف مشخص و یک پوسته ضخیم و بی رنگ هستند (اصطلاحا D شکل هستند) که در زیر میکروسکوپ به رنگ زرد مایل به قهوه ای به نظر می رسد. تخم ها لارودار بوده و لافاصله قابل انتقال اند. تخم‌ها اغلب به‌صورت توده‌ها یا خوشه‌هایی یافت می‌شوند که می‌تواند به تشخیص آن‌ها از سایر انواع انگل‌های روده کمک کند. کرم‌های سنجاقی بالغ نخ مانند، سفید هستند و طول آن حدود یک سانتی‌متر است.

اگر تخم کرم سنجاق شناسایی شود، می توان آنتروبیازیس را تشخیص داد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که روش معاینه مستقیم میکروسکوپی نسبت به روش تست نواری حساسیت کمتری دارد، زیرا ممکن است تخم‌های کرم سوزنی در هر نمونه مدفوعی وجود نداشته باشد. بنابراین، تست اسکاچ اغلب به عنوان روش تشخیصی خط اول برای انتروبیازیس توصیه می شود. در شکل زیر تخم لارودار مشاهده می شود.

روش معاینه مستقیم میکروسکوپی مدفوع برای تشخیص انگل انتروبیوس ورمیکولاریس

روش معاینه مستقیم میکروسکوپی مدفوع برای تشخیص انگل انتروبیوس ورمیکولاریس

کرم بالغ دارای یک باله راسی است که تا میانه های بدن ادامه دارد. در برش های انگل این باله به صورت دو زائده در دو طرف دیده می شود. اهمیت این زائده ها در تشخیص انگل در بافت است. در نمونه های آپاندیسیت که برش انگل در آن وجود دارد این زائده ها همراه با کوتیکول انگل که بصورت لایه بدون سلول است از شاخص های تشخیصی است.

برش مقطعی کرم انتروبیوس ورمیکولاریس در نمونه پاتولوژی آپاندیسیت

برش مقطعی کرم انتروبیوس ورمیکولاریس در نمونه پاتولوژی آپاندیسیت

چه چیزی در آزمایش انگل انتروبیوس ورمیکولاریس (Enterobius vermicularis) مورد بررسی قرار می گیرد؟

انتروبیوس ورمیکولاریس (Enterobius vermicularis)، همچنین به عنوان کرم سوزنی شناخته می شود، یک کرم انگلی رایج است که انسان را در سراسر جهان آلوده می کند. تاریخچه این انگل را می توان به دوران باستان ردیابی کرد و شواهدی از عفونت کرم سوزنی در بقایای انسان یافت شده که قدمت آن به عصر برنز باز می گردد.

اولین توصیف ثبت شده از کرم های سوزنی توسط پزشک یونانی بقراط در قرن پنجم قبل از میلاد انجام شد. وی علائم عفونت کرم سوزنی را شامل خارش اطراف مقعد و مشکل در خواب عنوان کرد و درمان با سیر و سایر داروهای گیاهی را توصیه کرد. همچنین در متون پزشکی چین باستان از کرم‌های سوزنی نام برده می‌شود، جایی که از آنها به عنوان “کرم روده” یاد می‌شد و با انواع داروهای گیاهی درمان می‌شد.

اولین توصیف دقیق از کرم سوزنی توسط پزشک ایتالیایی جیووانی باتیستا گراسی در سال 1879 ارائه شد. گراسی این کرم را شناسایی کرد و چرخه زندگی آن را توصیف کرد که شامل بلع تخم‌ها، انکوباسیون در روده کوچک، مهاجرت به روده بزرگ و تخمگذاری روی پوست اطراف مقعد است.

امروزه کرم سنجاقی به عنوان یک عفونت انگلی رایج به ویژه در کودکان باقی مانده است. این انگل از طریق خوردن تخم‌های کرم سنجاقی که در مدفوع افراد آلوده ریخته می‌شود و می‌تواند چندین هفته در محیط زنده بماند، منتقل می‌شود. تخم ها می توانند به راحتی از طریق تماس با سطوح یا اشیاء آلوده مانند ملافه، لباس و اسباب بازی پخش شوند.

طبقه بندی انتروبیوس ورمیکولاریس:

انتروبیوس ورمیکولاریس (Enterobius vermicularis)، در شاخه نماتودا متعلق به کلاس سیسرننتیا (Secernentea) است که شامل بیشتر نماتدهای انگلی است که انسان و حیوانات را آلوده می کند. Secernentea با وجود یک غده تخصصی به نام غده دفعی مشخص می شود که در تنظیم تعادل مایعات و دفع مواد زائد نقش دارد.

انتروبیوس ورمیکولاریس متعلق به خانواده اکسیوریده (Oxyuridae) است که شامل چندین گونه دیگر از کرم های سنباده است که حیوانات را آلوده می کند. مشخصه‌های Oxyuridae با اندازه کوچکشان است و کرم‌های بالغ بالغ معمولاً تنها چند میلی‌متر طول دارند. آنها همچنین با شکل متمایز متمایز خود مشخص می شوند که یک طرف بدن صاف و طرف دیگر گرد است.

در جنس Enterobius، تنها یک گونه وجود دارد، انتروبیوس ورمیکولاریس (Enterobius vermicularis)،. این گونه در بین کرم های سنجاقی منحصر به فرد است زیرا منحصراً یک انگل انسانی است و هیچ حیوان دیگری را آلوده نمی کند. چرخه زندگی انتروبیوس ورمیکولاریس نسبتا ساده است و کرم های بالغ در روده بزرگ زندگی می کنند و تخم های خود را در اطراف مقعد می گذارند. سپس تخم ها توسط میزبان خورده می شوند و چرخه زندگی را تکمیل می کنند.

طبقه بندی کرم انگلی انتروبیوس ورمیکولاریس

طبقه بندی کرم انگلی انتروبیوس ورمیکولاریس

ساختار انتروبیوس ورمیکولاریس یا کرمک:

کرم انتروبیوس ورمیکولاریس بالغ شکل استوانه ای دارد و به طور معمول 8 الی 13 میلی متر طول دارد. هر دو کرم سنجاق نر و ماده ظاهری مشابه دارند و تفاوت اصلی آنها اندازه و شکل دستگاه تناسلی آنهاست. انتهای کرم ماده صاف و انتهای نر پیچ خورده است.

ساختار کرم نر و ماده انتروبیوس ورمیکولاریس

ساختار کرم نر و ماده انتروبیوس ورمیکولاریس

در کرم ماده، دستگاه تناسلی از دو تخمدان، یک مجرای تخمدان دراز و پیچ خورده، یک رحم و یک واژن کوتاه تشکیل شده است. رحم به یک سوراخ منفرد به نام ولو ختم می شود که در انتهای خلفی کرم قرار دارد. بدن ماده در دو انتها مخروطی است و انتهای خلفی نوک تیزتر از انتهای قدامی است.

ساختار کرم ماده انتروبیوس ورمیکولاریس

ساختار کرم ماده انتروبیوس ورمیکولاریس

در کرم نر، دستگاه تناسلی از دو بیضه تشکیل شده است که هر کدام به یک مجرای انزال منتهی می شود. مجرای انزال به روده می پیوندد و از طریق کلواک که در انتهای خلفی کرم نیز قرار دارد باز می شود. بدن نر نیز در هر دو انتها مخروطی است، با انتهای خلفی نوک تیزتر و اکثر مواقع خمیده

ساختار کرم ماده انتروبیوس ورمیکولاریس

ساختار کرم نر انتروبیوس ورمیکولاریس

تخم انتروبیوس ورمیکولاریس بیضی شکل است و ابعادی در حدود 50 الی 60 میکرومتر طول در 20 الی 30 میکرومتر عرض دارد. دارای پوسته شفاف و ضخیم است که از یک طرف صاف و از طرف دیگر خمیده است. سمت صاف دارای یک ساختار دستگیره مانند کوچک به نام اپرکولوم (operculum) است که به عنوان یک درب عمل می کند.

اپرکولوم دهانه کوچکی به نام میکروپیل را می پوشاند که از طریق آن اسپرم می تواند برای لقاح وارد تخمک شود. در داخل تخم، یک لارو کاملاً تشکیل شده با شکل مشخصه “کاما” وجود دارد. لارو در عرض چند ساعت پس از تخمگذاری به مرحله عفونی تبدیل می‌شود و در شرایط مساعد می‌تواند تا سه هفته در خارج از بدن زنده بماند.

ساختار تخم کرم انتروبیوس ورمیکولاریس

ساختار تخم کرم انتروبیوس ورمیکولاریس

چرخه زندگی و پاتوژنز کرم انتروبیوس ورمیکولاریس یا کرمک:

چرخه زندگی انتروبیوس ورمیکولاریس شامل چندین مرحله است:

  • کرم های بالغ: کرم های سنجاق ماده 8 تا 13 میلی متر طول دارند در حالی که نرها کوچکتر هستند و طول آنها 2 تا 5 میلی متر است. آنها در سکوم و کولون صعودی میزبان انسان زندگی می کنند و از محتویات روده تغذیه می کنند.
  • تخمگذاری: در شب کرم سنجاق ماده به ناحیه مقعد مهاجرت می کند و در خارج از مقعد تخم می گذارد و باعث خارش شدید می شود. هر کرم ماده می تواند تا 10000 تخم در یک دوره چند هفته ای بگذارد. تخم‌ها در یک ماده چسبنده و ژلاتینی رسوب می‌کنند که باعث خارش و سوزش می‌شود و منجر به خاراندن و انتقال تخم‌ها به انگشتان دست و زیر ناخن‌ها می‌شود.

nejmicm1811156 f1

  •  تخم‌ها: تخم‌ها روی پوست اطراف مقعد و اشیاء مجاور مانند رختخواب، لباس یا صندلی توالت رسوب می‌کنند. تخم ها بیضی شکل هستند. آنها در عرض چند ساعت پس از خروج از بدن کرم ماده عفونی می شوند.
  • لارو: پس از 4 تا 6 ساعت پس از رسوب، تخم ها به لاروها تبدیل می شوند که پس از حدود 3 تا 4 هفته عفونی می شوند. لاروهای عفونی می توانند برای چند روز در محیط زنده بمانند.
  • انتقال: عفونت زمانی منتقل می شود که تخم های عفونی توسط میزبان انسان خورده شود، هنگامی که تخم ها توسط میزبان انسان بلعیده می شوند، در روده کوچک بیرون می آیند و لارو را آزاد می کنند. لاروها سپس به روده بزرگ حرکت می کنند، جایی که طی 2 تا 6 هفته بالغ می شوند و تبدیل به کرم بالغ می شوند. کرم‌های بالغ جفت‌گیری می‌کنند و کرم‌های ماده تخم‌ها را در ماده چسبنده و ژلاتینی اطراف مقعد می‌گذارند و چرخه زندگی را کامل می‌کنند.
  • مهاجرت لاروها و کرم های بالغ در داخل میزبان انسان می تواند باعث التهاب و تحریک پوشش روده شود که منجر به درد شکمی، اسهال و سایر علائم گوارشی می شود. در موارد شدید، کرم ها می توانند باعث انسداد یا سوراخ شدن روده شوند که منجر به عوارض جدی تری می شود.
  •  عفونت های مکرر: عفونت کرم سنجاق در میان کودکان مدرسه ای و خانواده هایشان شایع است و عفونت مجدد به دلیل ماندگاری تخمک های عفونی در محیط شایع است.
چرخه زندگی و پاتوژنز کرم انتروبیوس ورمیکولاریس

چرخه زندگی و پاتوژنز کرم انتروبیوس ورمیکولاریس

بیماری ها و علائم مرتبط با کرم انتروبیوس ورمیکولاریس یا کرمک:

بیماری ها و علائم مرتبط با عفونت انتروبیوس ورمیکولاریس بسته به شدت عفونت و سن و سلامت میزبان می تواند متفاوت باشد.

شایع ترین علامت عفونت انتروبیوس ورمیکولاریس خارش و سوزش در اطراف مقعد و گاها اطراف واژن در دختر بچه ها  به خصوص در شب است. این به دلیل رسوب تخم‌های کرم‌های ماده در ناحیه اطراف مقعد است که می‌تواند منجر به تشکیل یک ماده چسبنده و ژلاتینی شود که باعث خارش و تحریک می‌شود. خارش مقعد می تواند به قدری شدید باشد که باعث اختلال در خواب شود که می تواند منجر به خستگی و تحریک پذیری شود. خارش که شدید باشد، می تواند تخم ها را به نواحی دیگر بدن گسترش دهد و خطر عفونت های باکتریایی ثانویه را افزایش دهد.

سایر علائم عفونت انتروبیوس ورمیکولاریس می تواند شامل درد شکمی، تهوع، استفراغ و اسهال باشد. این علائم در اثر مهاجرت لاروها و کرم های بالغ در داخل دستگاه روده ایجاد می شود که می تواند منجر به التهاب و تحریک پوشش روده شود. در موارد شدید، عفونت کرم سنجاقی می تواند به دلیل عدم توانایی بدن در جذب مناسب مواد مغذی باعث کاهش اشتها و کاهش وزن شود.

Colonoscopic detection of Enterobius vermicularis in the cecum of an adult patient thatدر موارد شدید، عفونت انتروبیوس ورمیکولاریس می تواند منجر به عوارض جدی تری مانند انسداد روده یا سوراخ شود. این عوارض نادر هستند اما اگر تعداد زیادی کرم در مجرای روده وجود داشته باشد ممکن است رخ دهد.

کودکان به ویژه در معرض عفونت انتروبیوس ورمیکولاریس هستند و علائم در این جمعیت می تواند شدیدتر باشد. علاوه بر علائمی که در بالا توضیح داده شد، کودکان مبتلا به عفونت انتروبیوس ورمیکولاریس ممکن است بیقراری، تحریک پذیری و مشکل در خواب را تجربه کنند.

راه های پیشگیری از عفونت با کرم انتروبیوس ورمیکولاریس یا کرمک:

در اینجا چند راه برای جلوگیری از عفونت با انتروبیوس ورمیکولاریس آورده شده است:

  • اقدامات بهداشتی: موثرترین راه برای جلوگیری از عفونت با انتروبیوس ورمیکولاریس، رعایت بهداشت خوب است. این شامل شستن مکرر دست‌ها، به‌ویژه قبل از خوردن یا تهیه غذا، پس از استفاده از توالت، و پس از تعویض پوشک یا تمیز کردن کودکی است که از توالت استفاده کرده است. کودکان را به شستن مرتب دست ها تشویق کنید و روش های صحیح شستن دست ها را به آنها آموزش دهید.
  • کوتاه نگه داشتن ناخن ها: ناخن های کوتاه می توانند به جلوگیری از انتقال تخم های انتروبیوس ورمیکولاریس از ناحیه اطراف مقعدی به انگشتان کمک کنند.
  • از خاراندن ناحیه اطراف مقعد خودداری کنید: خاراندن ناحیه اطراف مقعد می تواند تخم انتروبیوس ورمیکولاریس را به سایر نواحی بدن گسترش دهد و خطر عفونت را افزایش دهد. در کودکان آلوده بهتر است کمربند مناسب و محکم بسته شود تا کودک از خاراندن خود در محیط های شلوغ مانند مهد کودک و انتقال آن خودداری کند.

پیشگیری از کرم انتروبیوس ورمیکولاریس

  • محیط اطراف خود را تمیز نگه دارید: به طور مرتب خانه خود را تمیز کنید، به خصوص سطوحی که مکرراً لمس می شوند مانند دستگیره درها، کلیدهای چراغ و اسباب بازی ها. فرش ها و اثاثه یا لوازم داخلی را به طور مرتب جاروبرقی بکشید و ملافه ها و لباس ها را در آب داغ بشویید تا تخم های موجود در آن از بین بروند.
  •  از تماس نزدیک با افراد آلوده خودداری کنید: عفونت کرم سوزنی بسیار مسری است، بنابراین مهم است که از تماس نزدیک با افرادی که عفونت فعال دارند خودداری کنید. این شامل پرهیز از به اشتراک گذاشتن لباس، حوله و رختخواب با فرد آلوده است.
  • رابطه جنسی ایمن را انجام دهید: انتقال جنسی کرم سنجاق نادر است، اما ممکن است رخ دهد. اگر از نظر جنسی فعال هستید، برای کاهش خطر عفونت از کاندوم استفاده کنید. این انتقال در رابطه جنسی مقعدی رخ می دهد.
  • غذا را به طور کامل بپزید: این راه برای انتقال انگل معمول نیست ولی افراد آلوده می توانند در تماس با مواد خوراکی، این بیماری را به دیگران منتقل کنند. تخم انگل بلافاصله پس از دفع آلوده کننده است لذا افراد آلوده در زیر ناخن خود قادر به حمل تخم هستند.

راه های درمانی عفونت با کرم انتروبیوس ورمیکولاریس یا کرمک:

در زیر چند راه برای درمان عفونت با انتریوس ورمیکولاریس آورده شده است:

داروهای ضد کرم مانند مبندازول، آلبندازول و پیرانتل پاموات، رایج ترین درمان برای عفونت انتروبیوس ورمیکولاریس هستند. این داروها با کشتن کرم ها و جلوگیری از عفونت مجدد عمل می کنند. آنها معمولاً در یک دوز مصرف می شوند و ممکن است لازم باشد بعد از دو هفته تکرار شوند تا اطمینان حاصل شود که همه کرم ها از بین رفته اند.

اقدامات بهداشتی خوب، مانند شستن مکرر دست ها و شستن ملافه و لباس، می تواند به جلوگیری از انتشار تخم انتروبیوس ورمیکولاریس و عفونت مجدد کمک کند. همچنین تمام اعضای خانواده و تماس های نزدیک یک فرد مبتلا باید برای جلوگیری از عفونت مجدد درمان شوند.

سوالات متداول

انتروبیوس ورمیکولاریس یا کرمک در کجا یافت می شود و پراکندگی آن چگونه است؟

انتروبیوس ورمیکولاریس در سراسر جهان یافت می شود و دارای توزیع جهانی است. بیشتر در مناطق معتدل یافت می شود و در مناطقی که بهداشت ضعیفی دارند شیوع بیشتری دارد. در مناطق گرمسیری بدلیل وجود بیماری های جدی تر این بیماری کمتر مورد توجه قرار می گیرد.

آیا عفونت انتروبیوس ورمیکولاریس یا کرمک می تواند کشنده باشد؟

عفونت با انتروبیوس ورمیکولاریس که معمولاً به عنوان عفونت کرم سوزنی شناخته می شود، به طور کلی یک بیماری کشنده در نظر گرفته نمی شود. در حالی که عفونت می تواند باعث ناراحتی و مشکلات سلامت قابل توجهی شود، به ویژه در کودکان، معمولاً تهدید کننده زندگی نیست.

در موارد نادر، عفونت انتروبیوس ورمیکولاریس می تواند منجر به عوارضی مانند انسداد یا سوراخ شدن روده شود که می تواند جدی باشد و نیاز به مراقبت پزشکی دارد. با این حال، این عوارض نادر هستند و به طور معمول فقط در موارد شدید عفونت رخ می دهند.

عوارض عفونت با انتروبیوس ورمیکولاریس چیست؟

انتروبیوس ورمیکولاریس معمولاً باعث عفونت خفیف می شود که منجر به عوارض جدی نمی شود. با این حال، در برخی موارد، به خصوص اگر برای مدت طولانی درمان نشود، عوارض زیر ممکن است رخ دهد:

  • عفونت های باکتریایی پوست: خارش دور مقعدی ناشی از تخم گذاری کرم های ماده در اطراف مقعد در شب می تواند منجر به خاراندن شدید شود که می تواند باعث شکستگی در پوست شود. این شکاف ها می توانند محلی برای عفونت های باکتریایی ایجاد کنند که ممکن است منجر به عفونت های پوستی شدیدتر شود.
  • ولوواژینیت: در زنان، عفونت انتروبیوس ورمیکولاریس گاهی اوقات می تواند باعث ولوواژینیت شود، وضعیتی که با التهاب فرج و واژن مشخص می شود. این می تواند با علائمی مانند ترشحات واژن، خارش و درد ظاهر شود.
  • آپاندیسیت: اگرچه نادر است، اما انتروبیوس ورمیکولاریس به عنوان عفونت آپاندیس شناخته شده است که منجر به التهاب و حتی آپاندیسیت در برخی موارد می شود. با توجه به باز شدن تخم در روده کوچک و سپس حرکت به سمت روده بزرگ، کرم می تواند در آپاندیس محبوس شود و درصد قابل توجهی از جراحی های آپاندیس در کودکان حاوی کرم انتروبیوس یا بقایای آن است.
  • عفونت های دستگاه ادراری: لارو انتروبیوس ورمیکولاریس می تواند از ناحیه مقعد به مجرای ادرار یا واژن مهاجرت کند و باعث عفونت ادراری در زنان شود. در دختربچه ها بدلیل نزدیکی دستگاه تناسلی و مقعد، تخم ها می تواند تا لوله های فالوپ حرکت کنند و ایجاد گرانولوم نمایند. علاوه بر این می توانند گرانولوم صفاقی نیز ایجاد کنند.
  • اثرات روانی اجتماعی: عفونت مزمن کرم سنجاق می‌تواند منجر به پریشانی روانی اجتماعی و تداخل در فعالیت‌های روزانه و خواب در کودکان شود.

تخم های انتروبیوس ورمیکولاریس یا کرمک چقدر در خارج از بدن زنده می مانند؟

تخم‌های انتروبیوس ورمیکولاریس، می‌توانند در شرایط بهینه (دمایی مطلوب بین 20 تا 30 درجه سانتی با رطوبت نسبی 40 تا 75 درصد) تا سه هفته در خارج از بدن زنده بمانند. این شرایط شامل یک محیط گرم و مرطوب است، مانند مواردی که در رختخواب، لباس یا فرش وجود دارد. با این حال، در شرایط کمتر مساعد، مانند سطوح خشک یا در دمای سرد، تخم‌ها ممکن است تنها چند روز زنده بمانند. اثبات شده است که بدلیل سبک بودن تخم ها قابلیت انتقال از راه باد و گرد و خاک را نیز دارند.

علاوه بر عوامل محیطی، عفونت‌پذیری تخم‌ها به مدت زمانی که آنها در معرض محیط قرار گرفته‌اند و همچنین اقدامات بهداشتی در محیط اطراف نیز بستگی دارد. تخم‌هایی که برای مدت طولانی دست نخورده باقی می‌مانند ممکن است خشک شوند و احتمال عفونی بودن آن‌ها را کاهش دهد.

انتروبیوس ورمیکولاریس یا کرمک چگونه کودکان را متفاوت از بزرگسالان تحت تاثیر قرار می دهد؟

انتروبیوس ورمیکولاریس، می تواند افراد در هر سنی را مبتلا کند، اما در کودکان 5 تا 10 ساله شیوع بیشتری دارد. کودکان و بزرگسالان ممکن است علائم مشابهی از عفونت انتروبیوس ورمیکولاریس، مانند خارش اطراف مقعد، درد شکم و اسهال را تجربه کنند. با این حال، تفاوت هایی در نحوه تأثیر عفونت بر کودکان در مقایسه با بزرگسالان وجود دارد.

در کودکان، علائم عفونت کرم سوزنی ممکن است شدیدتر و مخرب تر از بزرگسالان باشد. این به این دلیل است که کودکان ممکن است در کنترل میل خود برای خاراندن ناحیه آسیب دیده مشکل داشته باشند که می تواند منجر به تحریک و ناراحتی پوست شود. علاوه بر این، اختلال ناشی از عفونت می تواند باعث اختلال در خواب شود که می تواند بر رفتار و عملکرد شناختی کودک تأثیر بگذارد.

علاوه بر این، کودکان به دلیل تماس فیزیکی نزدیک با سایر کودکان در محیط هایی مانند مدارس یا مهدکودک ها، ممکن است احتمال بیشتری برای سرایت عفونت به دیگران داشته باشند.

عفونت انتروبیوس ورمیکولاریس چگونه زنان باردار را تحت تاثیر قرار می دهد؟

اطلاعات محدودی در مورد اثرات عفونت با انتروبیوس ورمیکولاریس، بر روی زنان باردار وجود دارد. با این حال، به طور کلی دریافت درمان عفونت کرم سوزنی برای زنان باردار بی خطر تلقی می شود، زیرا داروهایی که برای درمان عفونت استفاده می شوند، آسیبی به جنین در حال رشد نمی شناسند.

آیا انتروبیوس ورمیکولاریس می تواند از راه هایی مانند استخر، حیوانات خانگی، غذا و … منتقل شود؟

  • از طریق جنسی منتقل نمی شود.
  • از طریق حیوانات خانگی منتقل نمی شود.
  • از طریق شیردهی منتقل نمی شود.
  • از طریق انتقال خون منتقل نمی شود.
  • از طریق پیوند اعضا منتقل نمی شود.
  • اگر آب با مدفوع آلوده آلوده باشد، عفونت انتروبیوس ورمیکولاریس از طریق استخرها قابل انتقال است.
  • اگر غذا با مدفوع آلوده آلوده باشد، عفونت انتروبیوس ورمیکولاریس از طریق غذا قابل انتقال است.
  • اگر خاک با مدفوع آلوده آلوده باشد، عفونت انتروبیوس ورمیکولاریس از طریق خاک قابل انتقال است.

در سایت Centers for Disease Control and Prevention (CDC) در مورد کرم انگی انتروبیوس ورمیکولاریس یا کرمک بیشتر بخوانید:

عفونت کرم سوزنی توسط یک کرم گرد کوچک، نازک و سفید به نام نتروبیوس ورمیکولاریس ایجاد می شود. اگرچه عفونت کرم سنجاق می‌تواند همه افراد را تحت تاثیر قرار دهد، اما بیشتر در میان کودکان، افراد بستری و اعضای خانواده افراد مبتلا به عفونت کرم سنجاق رخ می‌دهد.

مطالب مرتبط در متااورگانون:

مورد تایید و بازبینی شده توسط:

دکتر فرزاد باباخانی

این مقاله را به دوستان خود معرفی کنید

منابع مقاله

 

1. Cook, G. C. (1994). Enterobius vermicularis infection. Gut, 35(9), 1159-1162. (https://gut.bmj.com/content/35/9/1159)

2. Burkhart, C. N., & Burkhart, C. G. (2005). Assessment of frequency, transmission, and genitourinary complications of enterobiasis (pinworms). International Journal of Dermatology, 44(10), 837-840. (https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1365-4632.2004.02128.x)

3. Caldwell, J. P. (1982). Pinworms (Enterobius vermicularis). Canadian Family Physician, 28, 306-309. (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2306481/)

4. Hasegawa, H., Takao, Y., Nakao, M., Fukuma, T., Tsuruta, O., & Ide, K. (1998). Molecular identification of the causative agent of human strongyloidiasis acquired in Tanzania: dispersal and diversity of Strongyloides spp. and their hosts. Parasitology International, 47(4), 243-248.(https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1383576998000189)

5. Park, J. H., Han, E. T., Kim, W. H., Shin, E. H., Guk, S. M., Kim, J. L., & Chai, J. Y. (2005). A survey of Enterobius vermicularis infection among children on western and southern coastal islands of the Republic of Korea. The Korean Journal of Parasitology, 43(4), 129-134. (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2721350/)

6. Kim, D. H., Son, H. M., Kim, J. Y., & Cho, M. K. (2016). Prevalence of Enterobius vermicularis among preschool children in Gimhae-si, Gyeongsangnam-do, Korea. The Korean Journal of Parasitology, 54(4), 439-442. (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4975699/)

7. Cook, G. C. (1986). Enterobius vermicularis infection in the British Isles: a study of 1,000 coprological specimens. Transactions of the Royal Society of Tropical Medicine and Hygiene, 80(6), 1006-1008.(https://academic.oup.com/trstmh/article-abstract/80/6/1006/1911049)

8. Burkhart, C. G., & Burkhart, C. N. (2000). The moleculobiologic complexities of human host recognition by the common pinworm, Enterobius vermicularis. Journal of Parasitology, 86(2), 409-410.(https://www.jstor.org/stable/3284829)

9. Gutiérrez, Y. (2000). Diagnostic pathology of parasitic infections with clinical correlations. Oxford University Press.(https://global.oup.com/academic/product/diagnostic-pathology-of-parasitic-infections-with-clinical-correlations-9780195121438)

10. Beaver, P. C., Jung, R. C., & Cupp, E. W. (1984). Clinical parasitology. Lea & Febiger. (https://www.worldcat.org/title/clinical-parasitology/oclc/1036809621)

11. Despommier, D., Gwadz, R. W., Hotez, P. J., & Knirsch, C. A. (2005). Parasitic diseases. Apple Trees Productions. (https://www.worldcat.org/title/parasitic-diseases/oclc/62127845)

12. Roberts, L. S., & Janovy, J. (2009). Foundations of parasitology. McGraw-Hill Higher Education. (https://www.worldcat.org/title/foundations-of-parasitology/oclc/191890768)

13. Garcia, L. S. (2001). Diagnostic medical parasitology. ASM Press. (https://www.worldcat.org/title/diagnostic-medical-parasitology/oclc/45172747)

14. Chai, J. Y. (2013). Enterobius vermicularis infection. In Human Parasitic Diseases Sourcebook (pp. 303-312). Jones & Bartlett Learning. (https://www.worldcat.org/title/human-parasitic-diseases-sourcebook/oclc/858601240)

15. Bethony, J., Brooker, S., Albonico, M., Geiger, S. M., Loukas, A., Diemert, D., & Hotez, P. J. (2006). Soil-transmitted helminth infections: ascariasis, trichuriasis, and hookworm. The Lancet, 367(9521), 1521-1532. (https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(06)68653-4/fulltext)

این مقاله برای شما مفید بود؟

ثبت دیدگاه

Go to Top