تست RPR مثبت و نحوه کامنت گذاری در گزارش

تست RPR که مخفف عبارت Rapid Plasma Reagin test است، یک آزمایش خونی است که برای غربالگری و تشخیص سیفلیس، یک عفونت مقاربتی (STI) ناشی از باکتری Treponema pallidum استفاده می شود. تست RPR یک تست غیر ترپونمال است، به این معنی که به طور مستقیم باکتری را شناسایی نمی کند، بلکه حضور آنتی بادی های تولید شده توسط سیستم ایمنی در پاسخ به عفونت سیفلیس را اندازه گیری می کند.

تست RPR مثبت و نحوه کامنت گذاری در گزارش:

نتیجه نهایی تست RPR یک خانم جوان ۲۹ ساله که قصد بارداری دارد پس از ری چک و آماده شدن برای تأیید در کارتابل شما به عنوان مسئول فنی و یا سوپروایزر آزمایشگاه قرار گرفته است که به صورت گزارش پیوست می باشد. چه کامنت یا یادداشتی بر مبنای ارزش دیاگنوستیک، حساسیت و ویژگی تست های سرولوژیک تشخیص انواع سیفلیس در گزارش نهایی بیمار ضرورت دارد؟ باتوجه به اینکه موارد مثبت کاذب در تست های اسکرینینگ سفلیس بسیار شایع است.

بیماری سیفلیس یک عفونت منتقله از راه جنسی [STI=Sexually Transmitted Infection] است که به وسیله اسپیروکت ِتره پونم پالیدوم [Treponema pallidum] منتقل می گردد. آنتی بادی های ضد سیفلیس ۴ تا ۶ هفته پس از عفونت در خون ترشح می شوند. تست های غیر تره پونمایی برای تشخیص رآژین طراحی شده اند که یک آنتی بادی غیر تره پونمایی علیه کاردیولیپین می باشد.

اصول تست RPR

تست RPR (و VDRL در گذشته ) یک تست خونی است که به پیشنهاد CDC برای اسکرین سیفلیس به کارمی رود. در این تست آنتی بادی های غیر اختصاصی [non-specific] تولید شده در بدن افراد مبتلا به سفلیس شناسایی می شوند. در حالیکه این تست ها ممکن است نتایج منفی در برخی کیس ها داشته باشند؛ نتایج مثبت کاذب بیولوژیک هم در این تست ها شایع است. یک نتیجه RPR نان -رآکتیو بدین معنی است که آنتی بادی های سیفلیس در خون بیمار وجود ندارند.

برعکس تست های غیر تره پونمایی مانند RPR، تست های تره پونمایی، آنتی بادی علیه تره پونم پالیدوم [T.pallidum] را شناسایی می کنند. این گروه از تست ها آنتی بادی های اختصاصی ضد اسپیروکت ِعامل پاتوژن سیفلیس را تشخیص می دهند که شامل تره پونم پالیدوم -پاسیو آگلوتیناسیون [TP-PA] و تست معروف FTA-ABS می باشند.

تست FTA-ABS تایید کننده سفلیس در کسانی است که نتیجه تست RPR [non-Treponemal antibody Test] آنها مثبت شده است. برطبق گزارش USPSTF حساسیت تست RPR تقریباً ۸۶ تا ۷۸ درصد است در حالیکه FTA-ABS حساسیت ۸۴ درصد برای تشخیص سفلیس اولیه و ۱۰۰ درصد برای سفلیس ثانویه و ثالثیه دارد. استفاده از این گروه از تست های تره پونمایی برای اسکرینینگ توصیه نمی شود.

مقایسه تست RPR با TP-PA و FTA-ABS

با توجه به اینکه RPR یک تست غربالگری ِآزمایشگاهی [screening lab test] با نتایج مثبت کاذب فراوان برای سفلیس است و برای شناسایی آنتی بادی های ضد سفلیس غیر اختصاصی می باشد؛ در مواجهه با نتیجه “ Reactive “ مانند گزارش پیوست -کامنت زیر در ریپورت نهایی بیمار توسط مسئول فنی آزمایشگاه بشدت توصیه می شود:

✅ Comment: Because the RPR test is a non-specific test for syphilis infection; The FTA-ABS is recommended as a confirmatory test.

تست RPR در مقایسه با سایر تست های تشخیصی سیفلیس دارای مزایا و معایب خاص خود است. در اینجا، ما این مزایا و معایب را در رابطه با سایر آزمایش‌های رایج سیفلیس، مانند آزمایش آگلوتیناسیون ذرات ترپونما پالیدوم (TP-PA) و تست جذب آنتی‌بادی فلورسنت ترپونمال (FTA-ABS) بررسی خواهیم کرد:

مزایای تست RPR:

• نتایج سریع: همانطور که از نام آن پیداست، تست RPR نتایج نسبتاً سریعی را ارائه می دهد. این می تواند برای غربالگری اولیه و تصمیم گیری سریع مفید باشد.
• مقرون به صرفه: تست RPR عموماً در مقایسه با سایر آزمایشات سیفلیس مقرون به صرفه تر است و آن را به گزینه ای مناسب برای غربالگری جمعیت های بزرگ با منابع محدود تبدیل می کند.
• داده های کمی: تست RPR داده های کمی را ارائه می دهد، به این معنی که می تواند تیتر یا غلظت آنتی بادی های موجود در خون را اندازه گیری کند. این ویژگی می تواند در نظارت بر پیشرفت بیماری و پاسخ به درمان مفید باشد.
• سهولت در تفسیر: نتایج آزمون RPR معمولاً به راحتی قابل تفسیر به صورت بصری است، زیرا آنها بر واکنش آگلوتیناسیون متکی هستند. این سادگی می تواند یک مزیت در محیط های بالینی باشد.

معایب تست RPR:

• غیر اختصاصی: تست RPR یک تست غیر ترپونمال است و آنتی بادی هایی را که ممکن است به دلیل عواملی غیر از سیفلیس وجود داشته باشد را شناسایی می کند. این می تواند منجر به نتایج مثبت کاذب در افراد مبتلا به شرایط خاص پزشکی، واکسیناسیون اخیر یا بارداری شود.
• نیاز به تایید: یک تست RPR مثبت باید با آزمایش تاییدی با استفاده از تست ترپونمال (به عنوان مثال TP-PA یا FTA-ABS) برای تایید عفونت فعال سیفلیس دنبال شود. این مرحله اضافی به فرآیند آزمایش اضافه می کند.
• محدود برای تشخیص زودهنگام: تست RPR ممکن است سیفلیس را در مراحل اولیه عفونت تشخیص ندهد، زمانی که سطح آنتی بادی هنوز پایین است. آزمایش‌های ترپونمال که مستقیماً آنتی‌بادی‌ها را علیه باکتری تشخیص می‌دهند، اغلب در سیفلیس اولیه حساس‌تر هستند.
• منفی کاذب در مراحل پایانی: در مراحل پایانی سیفلیس، به ویژه سیفلیس سوم، آزمایش RPR ممکن است نتایج منفی کاذب ایجاد کند زیرا سطح آنتی بادی کاهش می یابد.

ترجمه و نگارش:
دکتر علیرضا لطفی کیان
دکترای علوم آزمایشگاهی بالینی
از دانشگاه علوم پزشکی ایران