آزمایش کلامیدیا تراکوماتیس | Chlamydia Trachomatis

کلامیدیا تراکوماتیس نوعی باکتری است که مسئول ایجاد انواع عفونت ها در انسان است. این یکی از شایع ترین عفونت های مقاربتی (STIs) در سطح جهان است. عفونت کلامیدیا تراکوماتیس می تواند قسمت های مختلف بدن از جمله دستگاه تناسلی، چشم ها و مجاری تنفسی را درگیر کند.

چرا آزمایش کلامیدیا تراکوماتیس درخواست می شود؟

آزمایش کلامیدیا تراکوماتیس برای چندین هدف مهم مرتبط با سلامت جنسی و باروری درخواست می شود. این آزمایش برای تشخیص وجود باکتری کلامیدیا تراکوماتیس در بدن انجام می شود. در اینجا دلایل اصلی درخواست آزمون آمده است:

• غربالگری عفونت های بدون علامت: عفونت های کلامیدیا تراکوماتیس اغلب بدون علامت هستند، به این معنی که بسیاری از افراد آلوده به این باکتری علائم قابل توجهی را تجربه نمی کنند. در نتیجه، غربالگری معمول، به ویژه برای افراد فعال جنسی، برای شناسایی و درمان عفونت هایی که ممکن است در غیر این صورت مورد توجه قرار نگیرند، توصیه می شود. تشخیص و درمان زودهنگام کلامیدیا می تواند از عوارض و سرایت عفونت به دیگران جلوگیری کند.
• تشخیص علائم: هنگامی که افراد علائمی مانند ترشحات تناسلی، درد در هنگام ادرار، درد لگن یا سایر علائم عفونت احتمالی را تجربه می کنند، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است آزمایش کلامیدیا تراکوماتیس را برای تأیید تشخیص درخواست کنند.
• اقدامات پیشگیرانه: غربالگری کلامیدیا تراکوماتیس بخش مهمی از مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه است. شناسایی و درمان زودهنگام عفونت‌ها می‌تواند از بروز عوارض جدی‌تری مانند بیماری التهابی لگن (PID) که می‌تواند منجر به مشکلات باروری و درد مزمن لگن شود، جلوگیری کند.
• آزمایش شریک جنسی: اگر یکی از شریک ها برای کلامیدیا تراکوماتیس مثبت باشد، مهم است که شریک جنسی آنها نیز آزمایش و درمان شوند. این به جلوگیری از عفونت مجدد و گسترش بیشتر عفونت کمک می کند.
• سلامت بارداری: افراد باردار اغلب از نظر کلامیدیا غربالگری می شوند تا از انتقال عفونت به نوزاد در حین زایمان جلوگیری شود. عفونت کلامیدیا در نوزادان می تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی مانند ورم ملتحمه (عفونت چشم) و ذات الریه شود.

چه زمانی آزمایش کلامیدیا تراکوماتیس بایستی انجام شود؟

عفونت کلامیدیا تراکوماتیس می تواند بدون علامت باشد، به این معنی که بسیاری از افراد آلوده به این باکتری علائم قابل توجهی را تجربه نمی کنند. با این حال، زمانی که علائم ظاهر می شوند، بسته به ناحیه آسیب دیده بدن می توانند متفاوت باشند. مهم است به خاطر داشته باشید که حتی در صورت عدم وجود علائم، عفونت کلامیدیا تراکوماتیس همچنان می تواند وجود داشته باشد و در صورت عدم درمان ممکن است عوارضی ایجاد کند. در اینجا علائمی وجود دارد که ممکن است نشان دهنده نیاز به آزمایش باشد:

علائم تناسلی:
– ترشحات غیرمعمول تناسلی: هر گونه ترشح غیر طبیعی از آلت تناسلی یا واژن که می تواند به رنگ شفاف، سفید، زرد یا سبز باشد.
– درد یا ناراحتی در هنگام ادرار.
– خارش یا سوزش ناحیه تناسلی.
– درد هنگام مقاربت جنسی
– درد زیر شکم یا لگن (در زنان شایع تر است).

علائم رکتوم:
– ترشح، درد یا ناراحتی مقعدی.
– خونریزی از راست روده
– خارش یا سوزش در ناحیه مقعد.

علائم حلقی:
– گلودرد یا ناراحتی در گلو پس از برقراری رابطه جنسی دهانی با شریک آلوده.

علائم چشمی (تراخم):
– ناراحتی یا سوزش چشم.
– قرمزی یا تورم پلک ها.
– ترشحات آبکی یا مخاطی از چشم.
– تاری دید یا حساسیت به نور (در موارد شدیدتر).

بیماری التهابی لگن (PID):
– اگر عفونت کلامیدیا درمان نشود، می تواند منجر به PID شود که ممکن است باعث درد شدید لگن، تب و سایر علائم شود. PID می تواند عواقب جدی دراز مدت داشته باشد، از جمله مشکلات باروری.

علائم در شرکای جنسی:
– اگر شریک جنسی شما مبتلا به کلامیدیا تراکوماتیس تشخیص داده شده است یا علائمی را تجربه می کند، توصیه می شود حتی اگر بدون علامت هستید، آزمایش دهید.

با توجه به احتمال ابتلا به عفونت‌های بدون علامت، به افراد زیر توصیه می‌شود که آزمایش‌های روتین برای کلامیدیا تراکوماتیس را انجام دهند:

– همه افراد زیر 25 سال از نظر جنسی فعال بدون توجه به علائم.
– افراد باردار، چون کلامیدیا می تواند منجر به عوارض دوران بارداری و انتقال به نوزاد شود.
– افرادی که دارای شرکای جنسی متعدد یا استفاده ناسازگار از کاندوم هستند.

نمونه مورد نیاز برای آزمایش کلامیدیا تراکوماتیس:

• ظرف/لوله: لوله استریل درب پیچ دار همراه با سواب استریل / ظرف ادرار / لوله با درب قرمز یا زرد (برای بررسی آنتی بادی)
• نوع نمونه: برای مردان یا زنان، قسمت اولیه جریان ادرار (نمونه ادرار اولین بار). یا در زنان، سواب مایع و سلول های واژن یا دهانه رحم. در مردان، سوابی از لوله ای که ادرار را از مثانه به خارج از بدن (پیشابراه) می برد. نمونه سرم (برای بررسی آنتی بادی). نمونه چشمی (قرنیه/ ملتحمه). سواب نازوفارنکس

ظروف مورد نیاز برای آزمایش کلامیدیا تراکوماتیس

نمونه برای آزمایش کلامیدیا تراکوماتیس چگونه جمع آوری می شود؟

روش جمع آوری نمونه برای آزمایش کلامیدیا تراکوماتیس به علائم خاص و بخشی از بدن که ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد بستگی دارد. در اینجا نحوه جمع آوری نمونه معمولا برای انواع مختلف آزمایش کلامیدیا آمده است:

نمونه ادرار (آزمایش کلامیدیا تناسلی):
– برای آزمایش کلامیدیا تناسلی، نمونه ادرار به طور معمول جمع آوری می شود.
– یک ظرف استریل برای جمع آوری نمونه ادرار میانی در اختیار شما قرار خواهد گرفت. این بدان معنی است که شما شروع به ادرار می کنید، برای مدت کوتاهی متوقف می شوید و سپس قسمت میانی جریان ادرار را در ظرف جمع می کنید.

سواب تناسلی:
– برای مردان: ممکن است یک سواب در مجرای ادرار (کانال ادرار) قرار داده شود. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به آرامی سواب را در دهانه آلت تناسلی قرار می دهد و آن را برای جمع آوری سلول ها و مایعات می چرخاند.
– برای زنان: ممکن است سواب از دهانه رحم گرفته شود. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یک اسپکولوم را به واژن وارد می کند تا دهانه رحم را تجسم کند و سپس از یک سواب برای جمع آوری آرام سلول ها از دهانه رحم استفاده می کند.

سواب رکتوم:
– در صورت نیاز به آزمایش کلامیدیا رکتوم، از سواب برای جمع آوری سلول ها از ناحیه رکتوم استفاده می شود.
– ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به آرامی یک سواب را در رکتوم قرار می دهد و آن را برای جمع آوری نمونه می چرخاند.

سواب حلقی:
– برای آزمایش عفونت کلامیدیا دهان و حلق، از سواب برای جمع آوری سلول ها از گلو استفاده می شود.
– ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به آرامی پشت گلو را برای جمع آوری نمونه سواب می کشد.

سواب چشم (تست تراخم):
– برای آزمایش تراخم یا مربوط به چشم، از سواب برای جمع آوری ترشحات چشمی یا سلول های ملتحمه استفاده می شود.
– ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به آرامی ناحیه آسیب دیده را برای جمع آوری نمونه سواب می کشد.

در همه موارد، مهم است که نمونه ها با استفاده از تکنیک های استریل جمع آوری شوند تا از آلودگی جلوگیری شود. نمونه‌ها سپس برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند و معمولاً از آزمایش‌های تقویت اسید نوکلئیک (NAATs) برای تشخیص وجود DNA کلامیدیا تراکوماتیس استفاده می‌کنند.

شاید این مطلب برای شما مفید باشد:

روش های مختلف جمع آوری نمونه های آزمایشگاه

بروزرسانی شده در17 آبان 1402 | توسط دکتر فرزاد باباخانی

شاید این مطلب برای شما مفید باشد:

لوله های آزمایش و ضد انعقادها (Test tubes and Anticoagulants)

بروزرسانی شده در17 آبان 1402 | توسط دکتر فرزاد باباخانی

شاید این مطلب برای شما مفید باشد:

ذخیره سازی نمونه های آزمایشگاهی

بروزرسانی شده در17 آبان 1402 | توسط دکتر فرزاد باباخانی

آمادگی قبل از انجام آزمایش کلامیدیا تراکوماتیس:

به آمادگی خاصی مانند ناشتایی نیاز ندارد. فقط اگز داروی خاص یا آنتی بیوتیک مصرف می کنید حتما به پزشک یا همکاران آزمایشگاه اطلاع دهید تا دستورالعمل لازم را به شما شرح دهند.

روش های مختلف آزمایشگاهی برای انجام آزمایش کلامیدیا تراکوماتیس:

تست‌های تقویت اسید نوکلئیک (NAATs):

NAATs تکنیک‌های مولکولی بسیار حساسی هستند که برای شناسایی حضور توالی‌های DNA یا RNA خاص در یک نمونه استفاده می‌شوند. NAAT معمولاً برای تشخیص عفونت کلامیدیا تراکوماتیس استفاده می شود. در اینجا شرح مفصلی از روش NAAT برای شناسایی کلامیدیا تراکوماتیس آورده شده است:

• مجموعه نمونه: بسته به علائم و نوع عفونت مورد آزمایش، نمونه ای از محل مشکوک عفونت مانند ناحیه تناسلی، رکتوم یا حلقی جمع آوری می شود. نمونه می تواند ادرار، سواب یا سایر نمونه های مناسب باشد.
•  آماده سازی نمونه: نمونه جمع آوری شده تحت فرآیند استخراج ماده ژنتیکی (DNA یا RNA) از باکتری کلامیدیا تراکوماتیس موجود در نمونه قرار می گیرد.  این مرحله برای جداسازی ماده ژنتیکی هدف از سایر اجزای نمونه حیاتی است.
• تقویت اسید نوکلئیک: ماده ژنتیکی استخراج شده در یک ترموسایکلر تحت یک سری چرخه دمایی قرار می گیرد. چرخه های دما با استفاده از پرایمرها و آنزیم های خاص، تکثیر DNA یا RNA را تسهیل می کنند.

1. نمونه تا دمای بالا (معمولاً در حدود 95 تا 98 درجه سانتیگراد) گرم می شود. این باعث می شود که رشته های دو رشته ای DNA از هم جدا شوند (دناتوره) و الگوهای DNA تک رشته ای ایجاد شود.
2. سپس دما کاهش می یابد تا پرایمرهای DNA کوتاه به توالی های مکمل روی الگوهای DNA تک رشته ای متصل شوند (آنیل). این پرایمرها برای هدف قرار دادن خاص مناطق DNA کلامیدیا تراکوماتیس طراحی شده اند.
3. آنزیمی به نام DNA پلیمراز رشته های DNA جدید مکمل DNA الگو را سنتز می کند و از پرایمرهاشروع می شود. مرحله گسترش در دمای بهینه برای فعالیت آنزیم DNA پلیمراز رخ می دهد.
4.  مراحل دناتوراسیون، بازپخت و گسترش برای چندین سیکل تکرار می شود. هر چرخه مقدار DNA موجود را دو برابر می کند و در نتیجه DNA هدف تقویت می شود.

• تشخیص فلورسانس یا سیگنال:بسیاری از NAAT ها دارای پروب های فلورسنت یا رنگ هایی هستند که هنگام اتصال به توالی های DNA تقویت شده، نور ساطع می کنند. با پیشرفت تقویت، فلورسانس یا سیگنال متناسب با مقدار DNA هدف موجود افزایش می یابد.
• تحلیل داده ها: داده های فلورسانس یا سیگنال جمع آوری شده در طول چرخه های تقویت توسط نرم افزار دستگاه مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند. وجود منحنی تقویت نشان دهنده وجود DNA کلامیدیا تراکوماتیس در نمونه است.
• تفسیر نتیجه: نتیجه مثبت نشان دهنده وجود DNA کلامیدیا تراکوماتیس در نمونه است که نشان دهنده عفونت فعال است. نتیجه منفی حاکی از عدم شناسایی DNA کلامیدیا تراکوماتیس در نمونه است. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که منفی کاذب ممکن است رخ دهد، به خصوص اگر نمونه دارای بار باکتریایی کم باشد یا اگر فرآیند آزمایش بهینه نشده باشد.

NAAT ها روش های بسیار حساس و ویژه ای هستند که قادر به تشخیص مقادیر بسیار کمی از DNA کلامیدیا تراکوماتیس در یک نمونه هستند.

روش آنتی بادی فلورسنت مستقیم (DFA):

روش آنتی بادی فلورسنت مستقیم (DFA) روش قدیمی تری است که برای تشخیص کلامیدیا تراکوماتیس و سایر پاتوژن ها استفاده می شود. در حالی که تا حد زیادی با روش‌های پیشرفته‌تری مانند آزمایش‌های تقویت اسید نوکلئیک (NAATs) جایگزین شده است. در اینجا شرح مفصلی از روش DFA برای تشخیص کلامیدیا تراکوماتیس آورده شده است:

• مجموعه نمونه: نمونه ای از محل مشکوک به عفونت مانند ناحیه تناسلی، رکتوم یا حلق جمع آوری می شود. این را می توان با استفاده از سواب یا سایر روش های جمع آوری مناسب انجام داد.
•  آماده سازی اسلاید: نمونه جمع آوری شده روی یک لام شیشه ای پخش یا آغشته می شود و لایه نازکی از سلول ها و هر گونه باکتری بالقوه موجود در نمونه ایجاد می کند.
• تثبیت: سپس لام با استفاده از محلول ثابت کننده ثابت می شود. تثبیت به حفظ نمونه و جلوگیری از زوال ساختارهای سلولی کمک می کند.
•  افزودن آنتی بادی: آنتی بادی های نشاندار شده با فلورسنت مخصوص آنتی ژن های کلامیدیا تراکوماتیس بر روی نمونه ثابت روی لام اعمال می شود.  این آنتی بادی ها برای اتصال به باکتری کلامیدیا تراکوماتیس در صورت وجود در نمونه طراحی شده اند.
• انکوباسیون: سپس لام در یک محیط کنترل شده انکوبه می شود تا آنتی بادی ها به هر باکتری کلامیدیا تراکوماتیس در نمونه متصل شوند.
•  شستشو: پس از انکوباسیون، لام شسته می شود تا هر گونه آنتی بادی متصل نشده و سایر مواد زائد از بین برود.
• تشخیص فلورسنت: برای مشاهده لام از میکروسکوپ فلورسنت استفاده می شود. اگر باکتری کلامیدیا تراکوماتیس وجود داشته باشد و به آنتی بادی های نشاندار شده با فلورسنت متصل شده باشد، هنگامی که در معرض طول موج های خاص نور قرار می گیرند، فلورسانس ساطع می کنند. باکتری کلامیدیا تراکوماتیس به صورت ساختارهای روشن و فلورسنت در پس زمینه تاریک ظاهر می شود.

توجه به این نکته مهم است که روش DFA دارای محدودیت هایی است. این نسبتاً کار فشرده است و نتایج می‌تواند بر اساس عواملی مانند کیفیت نمونه، کارایی اتصال آنتی‌بادی و تخصص تکنسینی که معاینه را انجام می‌دهد، متغیر باشد. با توجه به این محدودیت‌ها و در دسترس بودن روش‌های حساس‌تر و خاص‌تر مانند NAAT، DFA امروزه کمتر برای آزمایش کلامیدیا استفاده می‌شود.

 روش سنجش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم (ELISA):

•  مجموعه نمونه: نمونه خون از فرد مورد آزمایش جمع آوری می شود. این نمونه خون حاوی آنتی بادی هایی است که سیستم ایمنی در پاسخ به مواجهه با کلامیدیا تراکوماتیس تولید کرده است.
•  پوشش میکروپلیت: آنتی ژن ها یا پروتئین های کلامیدیا تراکوماتیس بر روی سطح چاهک های میکروپلیت پوشانده می شوند. این آنتی ژن ها می توانند شامل اجزای باکتری باشند که توسط سیستم ایمنی تشخیص داده می شوند.
• انکوباسیون با نمونه: چاهک های میکروپلیت با آنتی ژن های پوشش داده شده با نمونه خون (سرم یا پلاسما) انکوبه می شود. در طی این انکوباسیون، آنتی بادی های مخصوص کلامیدیا تراکوماتیس که در خون وجود دارند می توانند به آنتی ژن های روی میکروپلیت متصل شوند.
• شستشو: پس از انکوباسیون، میکروپلیت شسته می شود تا هر گونه اجزای متصل نشده از جمله آنتی بادی های غیر اختصاصی حذف شود.
• افزودن آنتی بادی های ثانویه نشاندار شده با آنزیم: آنتی بادی های ثانویه نشاندار آنزیمی به چاهک میکروپلیت اضافه می شوند. این آنتی بادی های ثانویه مخصوص آنتی بادی های انسانی هستند و با یک آنزیم (مانند پراکسیداز ترب کوهی یا آلکالین فسفاتاز) برچسب گذاری شده اند. آنتی بادی های ثانویه نشاندار شده با آنزیم به آنتی بادی های اختصاصی کلامیدیا تراکوماتیس که قبلاً به آنتی ژن های موجود در چاه متصل شده اند متصل می شوند.
• شستشو: آنتی بادی های ثانویه نشاندار آنزیمی اضافی شسته می شوند.
• افزودن سوبسترا: محلولی حاوی یک سوبسترای بی رنگ که می تواند توسط آنزیم به محصول رنگی یا فلورسنت تبدیل شود به چاهک اضافه می شود. اگر آنتی بادی های اختصاصی کلامیدیا تراکوماتیس در نمونه خون وجود داشته باشد، به آنتی ژن های روی میکروپلیت متصل می شوند. آنتی بادی های ثانویه نشاندار شده با آنزیم، به نسبت مقدار آنتی بادی های اختصاصی کلامیدیا تراکوماتیس موجود، سوبسترا را به یک محصول رنگی یا فلورسنت تبدیل می کنند.
• اندازه گیری: شدت رنگ یا فلورسانس ایجاد شده با استفاده از اسپکتروفتومتر یا ابزار تخصصی اندازه گیری می شود. شدت رنگ یا فلورسانس با مقدار آنتی بادی های اختصاصی کلامیدیا تراکوماتیس در نمونه خون متناسب است.

 روش کشت برای شناسایی کلامیدیا تراکوماتیس:

• مجموعه نمونه: نمونه ای از محل مشکوک به عفونت مانند ناحیه تناسلی، رکتوم یا حلق جمع آوری می شود. معمولاً برای جمع آوری این نمونه ها از سواب استفاده می شود.
•  تلقیح کشت سلول: نمونه جمع آوری شده برای تلقیح سیستم های کشت سلولی تخصصی که از رشد کلامیدیا تراکوماتیس حمایت می کنند استفاده می شود. سلول های McCoy معمولا برای این منظور استفاده می شود. نمونه بر روی سطح سلول های کشت داده می شود. سلول های McCoy از سلول های فیبروبلاست مانند هستند که از بافت کلیه سگ به دست می آیند. این سلول ها به ویژه در برابر عفونت کلامیدیا تراکوماتیس حساس هستند و آنها را به گزینه ای مناسب برای پرورش باکتری تبدیل می کند.
• انکوباسیون: صفحات کشت سلولی تلقیح شده در یک محیط کنترل شده معمولاً در دمای 37 درجه سانتی گراد با 5 درصد دی اکسید کربن قرار می گیرند که شرایط لازم برای رشد کلامیدیا تراکوماتیس را شبیه سازی می کند. باکتری کلامیدیا تراکوماتیس در سلول های میزبان آلوده و تکثیر می شود.
• رشد درون سلولی: کلامیدیا تراکوماتیس یک باکتری داخل سلولی اجباری است، به این معنی که فقط می تواند در سلول های میزبان تکثیر شود. این یک انکلوژن را تشکیل می دهد که یک محفظه متصل به غشاء در داخل سلول میزبان است.
• نظارت بر رشد: کشت ها به طور منظم زیر میکروسکوپ نظارت می شوند تا رشد کلامیدیا تراکوماتیس به شکل انکلوژن های مشخصه در سلول های میزبان مشاهده شود.
• رنگ آمیزی و تایید: پس از یک دوره انکوباسیون، کشت های سلولی با استفاده از رنگ های خاص، مانند ید یا آنتی بادی های فلورسنت، رنگ آمیزی می شوند تا انکلوژن ها به چشم بیایند. رنگ آمیزی به تایید وجود کلامیدیا تراکوماتیس کمک می کند و امکان تجسم بهتر در زیر میکروسکوپ را فراهم می کند. وجود انکلوژن های مشخصه در داخل سلول های میزبان وجود کلامیدیا تراکوماتیس را تایید می کند.

توجه به این نکته ضروری است که روش کشت دارای محدودیت هایی است. این نیاز به امکانات آزمایشگاهی تخصصی، تخصص فنی و دوره انکوباسیون طولانی‌تر در مقایسه با روش‌های مولکولی مانند آزمایش‌های تقویت اسید نوکلئیک (NAATs) دارد. در حالی که کشت بسیار اختصاصی است، ممکن است حساسیت کمتری نسبت به NAAT داشته باشد، که اکنون به دلیل حساسیت، سرعت و دقت بالا، روش تشخیصی ترجیحی برای تشخیص کلامیدیا تراکوماتیس است.

چه چیزی در آزمایش کلامیدیا تراکوماتیس مورد بررسی قرار می گیرد؟

کلامیدیا گونه ای باکتریایی است که قرن هاست با بیماری های مختلف انسان همراه بوده است.کلامیدیا (kluh-MID-e-uh) یک عفونت شایع مقاربتی (STI) است که به عنوان یک بیماری مقاربتی (STD) نیز شناخته می شود. بیماری کلامیدیا توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود.

کلامیدیا تراکوماتیس بیشتر زنان جوان را مبتلا می کند، اما می تواند در مردان و زنان و در تمام گروه های سنی رخ دهد. درمان آن دشوار نیست، اما اگر درمان نشود می تواند منجر به مشکلات سلامتی جدی تری شود.

ساختار باکتری کلامیدیا تراکوماتیس:

کلامیدیا تراکوماتیس نوعی باکتری با ساختار سلولی منحصر به فرد است که به آن اجازه می دهد در سلول های میزبان رشد کند. در اینجا توضیح دقیقی از ساختار آن ارائه شده است:

اجسام ابتدایی (EBs):

• اجسام ابتدایی شکل عفونی کلامیدیا تراکوماتیس هستند.
• کوچک، گرد و قطری در حدود 0/2 تا 0/4 میکرومتر (200 تا 400 نانومتر) دارند.
• هر جسم ابتدایی توسط یک غشای خارجی سفت و نسبتاً ضخیم احاطه شده است که از سیستم ایمنی میزبان و شرایط محیطی خارجی محافظت می کند.

اجسام مشبک (RBs):

• پس از آلوده شدن سلول میزبان، اجسام ابتدایی به اجسام مشبک تبدیل می شوند.
• اجسام مشبک در مقایسه با اجسام ابتدایی بزرگتر و کمتر متراکم هستند.
•  قطری در حدود 0/8 تا 1/0 میکرومتر (800 تا 1000 نانومتر) دارند.
• اجسام مشبک از نظر متابولیکی فعال و مسئول همانندسازی درون سلولی هستند.

دیواره سلولی و غشای خارجی:

• کلامیدیا تراکوماتیس دارای دیواره سلولی با ویژگی های باکتری های گرم منفی و گرم مثبت است.
• دارای غشای بیرونی مشابه باکتری های گرم منفی است، اما فاقد پپتیدوگلیکان است که مشخصه بارز دیواره سلولی گرم مثبت است.
• یکی از ویژگی های منحصر به فرد کلامیدیا تراکوماتیس عدم وجود پپتیدوگلیکان در دیواره سلولی است. پپتیدوگلیکان جزء اصلی دیواره سلولی باکتری است و یکپارچگی ساختاری را فراهم می کند.
• عدم وجود پپتیدوگلیکان به توانایی کلامیدیا برای فرار از آنتی بیوتیک هایی که سنتز پپتیدوگلیکان را هدف قرار می دهند کمک می کند.

مواد ژنتیکی:

• کلامیدیا تراکوماتیس دارای کروموزوم دایره ای است که حاوی ماده ژنتیکی آن (DNA) است.
• ژنوم آن نسبتا کوچک است و حدود 1 تا 1/5 میلیون جفت باز دارد.
• ژنوم پروتئین های لازم برای سبک زندگی درون سلولی باکتری و تعامل با سلول های میزبان را کد می کند.

 عدم تحرک و وجود تاژک:

• کلامیدیا تراکوماتیس فاقد تاژک و سایر ساختارها برای حرکت است.
• برای حرکت و توزیع درون سلولی به دستگاه اسکلت سلولی سلول میزبان متکی است.

ساختار باکتری کلامیدیا تراکوماتیس

درک ساختار پیچیده کلامیدیا تراکوماتیس برای توسعه روش‌های تشخیصی دقیق، درمان‌های مؤثر و استراتژی‌های پیشگیرانه برای مدیریت عفونت‌های ناشی از این باکتری ضروری است.

چرخه تولید مثل و تکثیر کلامیدیا تراکوماتیس:

کلامیدیا تراکوماتیس یک چرخه تولید مثل و تکثیر منحصر به فرد و پیچیده دارد که به طور کامل در سلول های میزبان رخ می دهد. این باکتری تحت یک چرخه رشد دو فازی قرار می گیرد که شامل دو شکل مجزا است: جسم ابتدایی (EB) و جسم مشبک (RB). در اینجا شرح مفصلی از نحوه تولید مثل و تکثیر کلامیدیا تراکوماتیس آورده شده است:

• اتصال و ورود: کلامیدیا تراکوماتیس در ابتدا به سطح سلول های میزبان مانند سلول های اپیتلیال پوشاننده مخاط تناسلی، چشمی یا تنفسی می چسبد. اجسام ابتدایی (EBs) شکل عفونی کلامیدیا هستند. آنها به گیرنده های روی سطح سلول میزبان متصل می شوند و از طریق اندوسیتوز درونی می شوند.
• تبدیل بدن ابتدایی به شبکه مشبک: هنگامی که باکتری در داخل سلول میزبان قرار می گیرند، EB ها در یک محفظه متصل به غشاء به نام انکلوژن محصور می شوند. در داخل انکلوژن، EB ها به اجسام مشبک (RBs) تبدیل می شوند. این دگرگونی شامل تغییرات متابولیک و فعال شدن ژن های لازم برای تکثیر درون سلولی است.
• همانندسازی اجسام مشبک: اجسام مشبک از نظر متابولیکی فعال هستند و با شکافت دوتایی در داخل انکلوزیون تکثیر می شوند. آنها از منابع سلول میزبان برای انرژی و نیازهای بیوسنتزی خود استفاده می کنند. با تکثیر اجسام مشبک، انکلوژن به تدریج منبسط می شود و اجسام مشبک شروع به پر کردن انکلوژن می کنند.
• تبدیل به اجسام ابتدایی: پس از چندین دور تکرار، برخی از اجسام مشبک به اجسام ابتدایی متمایز می شوند. این تبدیل شامل تغییراتی در بیان ژن، از جمله بیان ژن های مورد نیاز برای تشکیل EB و سنتز غشای خارجی است.
• انتشار اجسام ابتدایی: با ادامه پر شدن انکلوژن با اجسام ابتدایی، در داخل سلول میزبان بزرگ می شود. در نهایت، سلول میزبان تحت لیز (پارگی) قرار می گیرد و اجسام ابتدایی بالغ را به محیط خارج سلولی رها می کند.
•  عفونت سلول های میزبان جدید: اجسام ابتدایی آزاد شده سپس می توانند به سلول های میزبان جدید بچسبند و آنها را آلوده کنند و چرخه عفونت را در سلول همسایه آغاز کنند.

چرخه تولید مثل و تکثیر کلامیدیا تراکوماتیس

این چرخه رشد منحصر به فرد به Chlamydia trachomatis اجازه می دهد تا عفونت مزمن را در بافت میزبان ایجاد کند. چرخه اتصال، ورود، تبدیل، تکثیر و رهاسازی باکتری را قادر می سازد تا از پاسخ ایمنی میزبان فرار کند و در داخل میزبان باقی بماند. توانایی کلامیدیا برای تکثیر انحصاری در سلول های میزبان به کلونیزاسیون و انتقال موفقیت آمیز آن کمک می کند.

پاتوژنز کلامیدیا تراکوماتیس:

پاتوژنز کلامیدیا تراکوماتیس شامل یک تعامل پیچیده بین باکتری ها، سلول های میزبان و پاسخ ایمنی است. کلامیدیا تراکوماتیس یک پاتوژن درون سلولی است که عمدتاً سلول های اپیتلیال مخاطی دستگاه تناسلی، چشمی و تنفسی را آلوده می کند.

کلامیدیا تراکوماتیس مکانیسم های مختلفی را برای فرار از پاسخ ایمنی میزبان ایجاد کرده است. این باکتری می تواند پروتئین های غشای بیرونی خود را تغییر دهد تا مانع از شناسایی توسط سیستم ایمنی شود. سبک زندگی درون سلولی کلامیدیا از آن در برابر نظارت ایمنی و حمله مستقیم ایمنی محافظت می کند.

وجود کلامیدیا تراکوماتیس باعث ایجاد پاسخ ایمنی در میزبان می شود که منجر به التهاب در محل عفونت می شود. سیتوکین های التهابی آزاد می شوند و سلول های ایمنی را به محل عفونت جذب می کنند. التهاب می تواند باعث آسیب بافتی شود و به علائمی مانند قرمزی، تورم و درد کمک کند.

کلامیدیا تراکوماتیس می تواند از طریق تماس جنسی، زایمان یا تماس دست به چشم در مورد عفونت های چشمی منتقل شود. در عفونت های دستگاه ادراری تناسلی، باکتری می تواند از دستگاه تناسلی بالا برود و دهانه رحم، رحم، لوله های فالوپ و تخمدان ها را آلوده کند و به طور بالقوه منجر به بیماری التهابی لگن (PID) شود. در عفونت های چشمی، کلامیدیا می تواند باعث ورم ملتحمه و تراخم شود که در صورت عدم درمان می تواند منجر به اختلال بینایی و کوری شود.

کلامیدیا تراکوماتیس می تواند عفونت مزمن و با درجه پایین را در بافت میزبان ایجاد کند. باکتری ها می توانند به شکل اجسام ابتدایی در داخل سلول های میزبان باقی بمانند. افراد آلوده می توانند EB های عفونی را از بین ببرند و به گسترش عفونت کمک کنند.

در صورت عدم درمان، عفونت کلامیدیا تراکوماتیس می تواند منجر به عوارض جدی مانند ناباروری، درد مزمن لگنی و حاملگی خارج از رحم در زنان شود. در عفونت های چشمی، عفونت های مکرر تراخم می تواند منجر به زخم قرنیه و کوری شود.

درک پاتوژنز کلامیدیا تراکوماتیس برای توسعه روش های تشخیصی موثر، استراتژی های درمانی و اقدامات پیشگیرانه برای کنترل و مدیریت عفونت های ناشی از این باکتری ضروری است.

بیماری ها کلامیدیا تراکوماتیس:

کلامیدیا تراکوماتیس مسئول ایجاد طیفی از بیماری ها است که عمدتاً سلول های اپیتلیال مخاطی دستگاه تناسلی، چشمی و تنفسی را تحت تأثیر قرار می دهد. در اینجا شرح مفصلی از بیماری های مرتبط با باکتری کلامیدیا تراکوماتیس آورده شده است:

عفونت های دستگاه تناسلی:

• اورتریت و سرویکسیت: عفونت کلامیدیا تراکوماتیس اغلب به صورت اورتریت (التهاب مجرای ادرار) در مردان و سرویکس (التهاب دهانه رحم) در زنان ظاهر می شود. این عفونت ها می توانند بدون علامت باشند یا علائمی مانند درد در هنگام ادرار، ترشح و ناراحتی ایجاد کنند.
• بیماری التهابی لگن (PID): عفونت های کلامیدیا درمان نشده می توانند به دستگاه تناسلی زنان صعود کنند و منجر به PID شوند. PID یک بیماری جدی است که با التهاب اندام های تولید مثل مشخص می شود که می تواند باعث درد لگن، ناباروری، حاملگی خارج رحمی و ناراحتی مزمن لگن شود.

لنفوگرانولوم ونروم (LGV):

• LGV توسط سرووارهای خاصی (L1، L2 و L3) کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود. این بیماری عمدتاً ناحیه تناسلی را تحت تأثیر قرار می دهد و با زخم های تناسلی، تورم غدد لنفاوی و علائم سیستمیک مشخص می شود. LGV در صورت عدم درمان می تواند منجر به تخریب شدید بافت و عوارض شود.

عفونت های چشمی:

• ورم ملتحمه: کلامیدیا تراکوماتیس می تواند باعث ورم ملتحمه ملتحمه (التهاب ملتحمه) در بزرگسالان و نوزادان شود. در بزرگسالان، اغلب از طریق تماس دست به چشم منتقل می شود. در نوزادان تازه متولد شده، می تواند در طی عبور از کانال زایمان به دست آید و باعث التهاب ملتحمه نوزاد شود.
• تراخم: عفونت مزمن با سرووارهای خاص کلامیدیا تراکوماتیس می تواند منجر به تراخم شود که یکی از علل اصلی نابینایی قابل پیشگیری در سراسر جهان است. تراخم باعث ایجاد زخم در سطح داخلی پلک می شود که منجر به چرخش مژه ها به داخل و خراشیدن قرنیه می شود که در نهایت در صورت عدم درمان منجر به زخم قرنیه و کوری می شود.

عفونت های تنفسی:

•  کلامیدیا تراکوماتیس می تواند مجاری تنفسی را آلوده کند و علائم تنفسی خفیفی شبیه سرماخوردگی یا آنفولانزا ایجاد کند. با این حال، عفونت های تنفسی کمتر شایع هستند و معمولاً به شدت عفونت های دستگاه ادراری تناسلی یا چشمی نیستند.

شاید این مطلب برای شما مفید باشد:

آزمایش تریکومونیازیس | تریکوموناس واژینالیس | Trichomoniasis | Trich | Trichomonas vaginalis

بروزرسانی شده در21 آبان 1402 | توسط دکتر فرزاد باباخانی

انتقال کلامیدیا:

کلامیدیا تراکوماتیس عمدتاً از طریق تماس جنسی از جمله رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی منتقل می شود. این باکتری می تواند سطوح مخاطی ناحیه تناسلی، رکتوم و حلق را آلوده کند. حتی اگر علائم قابل توجهی وجود نداشته باشد، انتقال ممکن است رخ دهد. همچنین می تواند در حین زایمان از مادر به نوزاد منتقل شود و منجر به ورم ملتحمه نوزاد و ذات الریه شود.

پیشگیری از کلامیدیا:

پیشگیری از عفونت کلامیدیا تراکوماتیس شامل چندین استراتژی است:

• رابطه جنسی ایمن: استفاده صحیح و مداوم از کاندوم های لاتکس یا پلی اورتان در طول فعالیت جنسی می تواند خطر انتقال را کاهش دهد. با این حال، کاندوم ممکن است محافظت کاملی ایجاد نکند، زیرا باکتری می تواند مناطقی را که کاندوم پوشش نمی دهد، آلوده کند.
• غربالگری منظم: افراد فعال از نظر جنسی منظم، به ویژه آنهایی که دارای چندین شریک جنسی هستند، باید تحت غربالگری منظم از نظر کلامیدیا و سایر عفونت های مقاربتی (STIs) قرار گیرند. تشخیص و درمان به موقع می تواند از عوارض جلوگیری کند.
• تک همسری: پرهیز از فعالیت جنسی یا حفظ رابطه تک همسری متقابل با شریکی که آزمایش کلامیدیا منفی داشته است، می تواند خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهد.

درمان کلامیدیا:

عفونت کلامیدیا تراکوماتیس معمولا با آنتی بیوتیک درمان می شود. رایج ترین آنتی بیوتیک های مورد استفاده برای کلامیدیا عبارتند از:

• آزیترومایسین: یک دوز واحد آزیترومایسین اغلب برای عفونت های کلامیدیا بدون عارضه استفاده می شود. برای بیماران راحت است و انطباق با درمان را تضمین می کند.
• داکسی سایکلین: دوره طولانی تر داکسی سایکلین که معمولاً به مدت 7 روز مصرف می شود، جایگزین موثری برای درمان عفونت کلامیدیا است.
• درمان شریک جنسی: شرکای جنسی افراد آلوده نیز باید به طور همزمان درمان شوند تا از عفونت مجدد جلوگیری شود. این به شکستن چرخه انتقال کمک می کند.

ملاحظات بالینی عفونت با کلامیدیا تراکوماتیس:

افراد باردار: افراد باردار مبتلا به کلامیدیا باید درمان آنتی بیوتیکی مناسب دریافت کنند، زیرا عفونت می تواند منجر به عوارضی مانند زایمان زودرس و عفونت های نوزادی شود.

• آزمایش مجدد: افرادی که برای کلامیدیا درمان می شوند باید پس از چند ماه مجدداً آزمایش شوند تا اطمینان حاصل شود که عفونت از بین رفته است. اگر شرکای جنسی تحت درمان قرار نگرفته باشند یا اقدامات جنسی ایمن رعایت نشود، عفونت مجدد امکان پذیر است.
• اجتناب از فعالیت جنسی: افرادی که برای کلامیدیا تحت درمان قرار می گیرند باید تا زمانی که درمان کامل نشده و هر شریک یا شریک زندگی نیز درمان نشده اند، از فعالیت جنسی خودداری کنند.
• مقاومت داروئی: مقاومت آنتی بیوتیکی یک نگرانی است، بنابراین ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است در صورت نیاز آنتی بیوتیک های جایگزین را توصیه کنند.

غربالگری های منظم، تشخیص زودهنگام و درمان سریع برای جلوگیری از عوارض مرتبط با عفونت کلامیدیا تراکوماتیس بسیار مهم است. پیروی از توصیه‌های ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی و انجام رفتارهای جنسی ایمن برای کاهش خطر انتقال و حفظ سلامت کلی جنسی مهم است.

سوالات متداول

علائم عفونت با کلامیدیا تراکوماتیس چیست؟

عفونت کلامیدیا تراکوماتیس اغلب می تواند بدون علامت باشد، به این معنی که افراد ممکن است علائم قابل توجهی را تجربه نکنند. هنگامی که علائم ظاهر می شوند، می توانند بین مردان و زنان متفاوت باشند. در زنان، علائم ممکن است شامل ترشحات غیرطبیعی واژن، ادرار دردناک، درد لگن و لکه بینی بین قاعدگی ها باشد. در مردان، علائم می تواند شامل ترشح از آلت تناسلی، درد یا سوزش در هنگام ادرار، و تورم یا حساس شدن بیضه ها باشد.

عفونت کلامیدیا تراکوماتیس درمان نشده در زنان چه عوارضی دارد؟

عفونت های کلامیدیا تراکوماتیس درمان نشده در زنان می تواند منجر به چندین عارضه جدی شود. عفونت می تواند به دستگاه تناسلی صعود کند و باعث بیماری التهابی لگن (PID) شود که می تواند منجر به درد مزمن لگن، زخم لوله های فالوپ، حاملگی خارج از رحم (بارداری خارج از رحم) و ناباروری شود. همچنین خطر ابتلا و انتقال HIV را افزایش می دهد.

عفونت کلامیدیا تراکوماتیس درمان نشده در مردان چه عوارضی دارد؟

عفونت های کلامیدیا تراکوماتیس درمان نشده در مردان می تواند منجر به عوارضی مانند اپیدیدیمیت (التهاب اپیدیدیم) شود که در صورت عدم درمان به موقع می تواند باعث درد، تورم و ناباروری احتمالی شود. همچنین می تواند خطر ابتلا و انتقال سایر بیماری های مقاربتی از جمله HIV را افزایش دهد.

کلامیدیا تراکوماتیس چگونه بر زنان باردار و نوزادان آنها تأثیر می گذارد؟

عفونت کلامیدیا تراکوماتیس در زنان باردار می تواند منجر به زایمان زودرس، پارگی زودرس پرده ها و وزن کم هنگام تولد شود. اگر نوزاد در هنگام زایمان در معرض کلامیدیا قرار گیرد، ممکن است به ورم ملتحمه (عفونت چشم) یا ذات الریه مبتلا شود.

آیا واکسنی برای کلامیدیا تراکوماتیس موجود است؟

تاکنون هیچ واکسن تایید شده ای برای کلامیدیا تراکوماتیس وجود ندارد. محققان روی ساخت واکسن کار کرده اند، اما واکسنی هنوز به طور گسترده در دسترس نیست.

کلامیدیا تراکوماتیس چه تفاوتی با سایر عفونت های مقاربتی (STIs) دارد؟

کلامیدیا تراکوماتیس با سایر عفونت های مقاربتی (STIs) از چند جهت کلیدی متفاوت است:

• عامل: کلامیدیا تراکوماتیس توسط نوع خاصی از باکتری به نام کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود. سایر بیماری های مقاربتی توسط پاتوژن های مختلف مانند ویروس ها (به عنوان مثال HIV، ویروس هرپس سیمپلکس)، باکتری ها (مانند نایسریا گونوره که باعث سوزاک می شود) و انگل ها (مانند تریکوموناس واژینالیس که باعث تریکومونیازیس می شود) ایجاد می شوند.
• نوع عفونت: کلامیدیا تراکوماتیس یک عفونت باکتریایی است، در حالی که بسیاری از بیماری های مقاربتی دیگر توسط ویروس ها ایجاد می شوند. این تمایز پیامدهایی برای نحوه درمان عفونت ها دارد، زیرا عفونت های باکتریایی معمولاً با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند، در حالی که عفونت های ویروسی اغلب برای مدیریت به داروهای ضد ویروسی نیاز دارند.
• ماهیت بدون علامت: عفونت های کلامیدیا تراکوماتیس اغلب بدون علامت هستند، به این معنی که افراد می توانند عفونت را بدون تجربه علائم قابل توجه حمل و انتقال دهند. این برخلاف برخی دیگر از بیماری های مقاربتی مانند تبخال تناسلی یا سیفلیس است که ممکن است با زخم ها یا بثورات قابل مشاهده ظاهر شود.
• تاثیر بر سلامت باروری: کلامیدیا تراکوماتیس می تواند منجر به عوارض قابل توجهی در سلامت باروری شود، به ویژه در موارد درمان نشده. این می تواند باعث بیماری التهابی لگن (PID)، زخم شدن لوله های فالوپ و مشکلات باروری در زنان شود. در حالی که سایر بیماری های مقاربتی نیز می توانند بر سلامت باروری تأثیر بگذارند، ارتباط کلامیدیا با PID و مسائل باروری به ویژه قابل توجه است.
• انتقال: کلامیدیا تراکوماتیس می تواند از طریق تماس جنسی از جمله رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی منتقل شود. سایر بیماری‌های مقاربتی راه‌های انتقال مختلفی دارند، مانند تماس خون به خون برای HIV، تماس پوست به پوست برای تبخال، و تماس مستقیم با دستگاه تناسلی آلوده برای تریکومونیازیس.
• درمان و مقاومت: عفونت های کلامیدیا تراکوماتیس معمولاً با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند و معمولاً از رژیم های تک دوز استفاده می شود. برخی از بیماری های مقاربتی باکتریایی، مانند سوزاک، به طور فزاینده ای مقاومت آنتی بیوتیکی ایجاد می کنند و درمان را چالش برانگیزتر می کند. از سوی دیگر، بیماری های مقاربتی ویروسی با داروهای ضد ویروسی مدیریت می شوند که فرآیندهای تکثیر ویروسی خاص را هدف قرار می دهند.
• توسعه واکسن: تحقیقات مداومی در مورد ساخت واکسن کلامیدیا تراکوماتیس وجود دارد، اگرچه هنوز یکی از آنها تایید نشده است. این امر آن را از بیماری‌های مقاربتی ویروسی مانند HPV که واکسن‌هایی برای آن در دسترس است، متمایز می‌کند.

دوره نهفتگی آزمایش کلامیدیا تراکوماتیس پس از مواجهه چقدر است؟

دوره کمون برای کلامیدیا تراکوماتیس متفاوت است، اما علائم می تواند در عرض 1 تا 3 هفته پس از مواجهه ظاهر شود. با این حال، همانطور که قبلا ذکر شد، عفونت کلامیدیا نیز می تواند بدون علامت باشد، که می تواند تعیین زمان عفونت را بدون آزمایش دشوار کند.

در سایت World Health Organization (WHO) در مورد باکتری کلامیدیا تراکوماتیس بیشتر بخوانید:

کلامیدیا یک عفونت مقاربتی قابل پیشگیری و قابل درمان است که توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود که عمدتاً از طریق رابطه جنسی واژینال، دهانی و مقعدی منتقل می شود. در سال 2020 حدود 128/5 میلیون عفونت کلامیدیا جدید در بین بزرگسالان (15 تا 49 سال) در سراسر جهان وجود داشت.

عفونت کلامیدیا اغلب بدون علامت است، اما علائم شایع می تواند شامل ترشحات غیر معمول مجرای ادرار و واژن باشد.
در صورت عدم درمان، عفونت کلامیدیا می تواند منجر به مشکلات سلامتی جدی از جمله ناباروری در زنان شود. همچنین خطر ابتلا به HIV را افزایش می دهد.

مطالب مرتبط در متااورگانون:

شاید این مطلب برای شما مفید باشد:

آزمایش ویروس لنفوتروپیک سلول T انسانی (HTLV) | ویروس Human T-cell Lymphotropic Virus | HTLV-1

بروزرسانی شده در21 آبان 1402 | توسط دکتر فرزاد باباخانی

شاید این مطلب برای شما مفید باشد:

آزمایش سیفلیس | VDRL | RPR | FTA-ABS | TPPA | MHA-TP | ترپونما پالیدوم | میکروسکوپ دارکفیلد (Darkfield)

بروزرسانی شده در21 آبان 1402 | توسط دکتر فرزاد باباخانی

شاید این مطلب برای شما مفید باشد:

آزمایش HIV | ویروس نقص ایمنی انسانی | آزمایش ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) | آنتی ژن p24

بروزرسانی شده در21 آبان 1402 | توسط دکتر فرزاد باباخانی

شاید این مطلب برای شما مفید باشد:

آزمایش پاپیلوما ویروس انسانی (HPV) | Human Papilloma Virus

بروزرسانی شده در21 آبان 1402 | توسط دکتر فرزاد باباخانی

شاید این مطلب برای شما مفید باشد:

آزمایش تریکومونیازیس | تریکوموناس واژینالیس | Trichomoniasis | Trich | Trichomonas vaginalis

بروزرسانی شده در21 آبان 1402 | توسط دکتر فرزاد باباخانی

شاید این مطلب برای شما مفید باشد:

آزمایش هپاتیت C | آزمایش آنتی بادی (هپاتیت C) | HCV-PCR | Hepatitis C Viral Load | Hepatitis C Virus Genotype

بروزرسانی شده در21 آبان 1402 | توسط دکتر فرزاد باباخانی

شاید این مطلب برای شما مفید باشد:

آزمایش (هپاتیت B) | HBsAg | HBsAb | HBeAg | Anti-HBc | HBV DNA

بروزرسانی شده در21 آبان 1402 | توسط دکتر فرزاد باباخانی

شاید این مطلب برای شما مفید باشد:

آزمایش بیماری های مقاربتی (STDs) | آزمایش بیماری های منتقله از راه جنسی (STD)

بروزرسانی شده در21 آبان 1402 | توسط دکتر فرزاد باباخانی

شاید این مطلب برای شما مفید باشد:

آزمایش سوزاک | آزمایش گونوره | نایسریا گونوره | Neisseria gonorrhoeae

بروزرسانی شده در18 آبان 1402 | توسط دکتر فرزاد باباخانی

شاید این مطلب برای شما مفید باشد:

آزمایش ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) | تب خال | اسمیر Tzanck | آنتی بادی HSV | تب خال تناسلی | Herpes Simplex Virus

بروزرسانی شده در17 آبان 1402 | توسط دکتر فرزاد باباخانی