آزمایش کاتکول آمین ها | دوپامین | اپی نفرین | نوراپی نفرین | آدرنالین | نوراپی نفرین

دکتر فرزاد باباخانی
آخرین بروزرسانی
19 آبان 1402
آخرین بروزرسانی
19 آبان 1402
آزمایش کاتکول آمین ها | دوپامین | اپی نفرین | نوراپی نفرین | آدرنالین | نوراپی نفرین

کاتکول آمین ها هورمون هایی هستند که توسط غدد فوق کلیوی، دو غده کوچک واقع در بالای کلیه ها، ساخته می شوند. این هورمون ها در پاسخ به استرس فیزیکی یا احساسی در بدن ترشح می شوند. انواع اصلی کاتکول آمین ها دوپامین، نوراپی نفرین و اپی نفرین هستند. اپی نفرین به عنوان آدرنالین نیز شناخته می شود.

اسامی دیگر:

  • دوپامین
  • اپی نفرین
  • نوراپی نفرین
  •  کاتکولامین های آزاد
  • Dopamine
  • Epinephrine
  • Norepinephrine
  • Free Catecholamines

چرا آزمایش کاتکولامین ها درخواست می شود؟

برای تأیید یا رد تومور نادر غده فوق کلیه به نام فئوکروموسیتوم یا تومور نادر خارج از غده فوق کلیه به نام پاراگانگلیوم ؛ این تومورها (PPGL) کاتکول آمین های اضافی تولید می کنند که به متانفرین تجزیه می شوند.

چه زمانی آزمایش کاتکول آمین ها بایستی انجام شود؟

بعد یا همراه با آزمایش های متانفرین های آزاد پلاسما و/یا متانفرین های ادرار و هنگامی که پزشک شما به اطلاعات اضافی در مورد تومور احتمالی که کاتکول آمین تولید می کند نیاز دارد.

نمونه مورد نیاز برای آزمایش کاتکول آمین ها:

  • ظرف/لوله: ظرف ادرار 24 ساعته / لوله درب بنفش حاوی ضد انعقاد EDTA / لوله درب سبز حاوی ضد انعقاد هپارین
  • نوع نمونه: ادرار/ پلاسما
  • حجم نمونه: 2 میلی لیتر
ظروف نمونه مورد نیاز برای آزمایش کاتکول آمین ها

ظروف نمونه مورد نیاز برای آزمایش کاتکول آمین ها

شرایط-نگهداری-دمایی-نمونه-برای-آزمایش-کاتکولامین-هاشرایط-قبول-یا-رد-نمونه-آزمایش-کاتکولامین-هانگهدارنده-های-ادرار-24-ساعته-برای-آزمایش-کاتکولامین-ها

روش های مختلف جمع آوری نمونه های آزمایشگاه

روش های مختلف جمع آوری نمونه های آزمایشگاه

لوله های آزمایش و ضد انعقادها (Test tubes and Anticoagulants)

لوله های آزمایش و ضد انعقادها (Test tubes and Anticoagulants)

ذخیره سازی نمونه های آزمایشگاهی

ذخیره سازی نمونه های آزمایشگاهی

قبل از شروع جمع آوری نمونه  25 میلی لیتر اسید استیک 50% به عنوان نگهدارنده اضافه کنید. برای کودکان کمتر از 5 سال از 15 میلی لیتر اسید استیک 50 درصد استفاده کنید. این نگهدارنده برای دستیابی به PH بین ۲ تا ۴ در نظر گرفته شده است.

نام روش انجام آزمایش کاتکول آمین ها:

کروماتوگرافی مایع – طیف سنجی جرمی پشت سر هم (LC-MS/MS)

شرح روش

نوراپی نفرین (NE)، اپی نفرین (E) و دوپامین (DA) قبل از جذب روی آلومینا فعال در pH 8.6 با استالدئید مشتق می شوند، با آب و اسید استیک 2٪ شسته می شوند. محلول شستشو با استفاده از کروماتوگرافی مایع/طیف‌سنجی جرمی پشت سر هم (LC-MS/MS) تجزیه و تحلیل می‌شود و با استفاده از استانداردهای داخلی برچسب‌گذاری شده با ایزوتوپ پایدار، d6-نوراپی نفرین (d6-NE)، d6-اپی نفرین (d6-E) و d4-دوپامین کمی سازی می‌شود.

آنالیت های مشتق شده و استانداردهای داخلی با استفاده از یونیزاسیون الکترو اسپری (ESI) یونیزه می شوند و در حالت نظارت بر واکنش چندگانه (MRM) شناسایی می شوند.

LC-MS-MS

مکانیسم روش LC MS

آمادگی قبل از انجام آزمایش کاتکول آمین ها:

  • داروهایی که متابولیسم اپی نفرین، نوراپی نفرین یا دوپامین را آزاد می کنند یا مانع متابولیسم می شوند، حداقل به مدت 1 هفته قبل از جمع آوری نمونه قطع کنید. اگر به دلایل پزشکی این امکان وجود ندارد، با آزمایشگاه تماس بگیرید تا در مورد اینکه آیا دوره کوتاه تر ترک دارو ممکن است قابل قبول باشد یا خیر، صحبت کنید.
  • از بیمار بخواهید از مصرف قهوه، چای، موز، شکلات، کاکائو، شیرین بیان، مرکبات، تمام مواد غذایی و مایعات حاوی وانیل و آسپرین خودداری کند.
  • به بیمار آموزش دهید که از مصرف داروهای ضد فشار خون و گاهی اوقات همه داروها در این دوره زیر نظر پزشک معالج خودداری کند
  •  به جز اینکه دلیل آزمایش نظارت بر دارو باشد، هر گونه تزریق یا انفوزیون اپی نفرین، نوراپی نفرین یا دوپامین را حداقل 12 ساعت قبل از جمع آوری نمونه قطع کنید.
  • از استرس های احساسی و جسمی و ورزش شدید قبل و در حین جمع آوری نمونه اجتناب کنید زیرا باعث افزایش ترشح کاتکول آمین می شوند.

چه چیزی در آزمایش کاتکول آمین ها مورد بررسی قرار می گیرد؟

کاتکول آمین ها (دوپامین، اپی نفرین و نوراپی نفرین) از تیروزین از طریق یک سری تبدیل آنزیمی مشتق می شوند. هر سه کاتکول آمین انتقال دهنده های عصبی مهم در سیستم عصبی مرکزی هستند و نقش مهمی در تنظیم خودکار بسیاری از عملکردهای هومئوستاتیک، یعنی تون عروق، تون عضلات صاف روده و برونش، ضربان قلب و انقباض و متابولیسم گلوکز دارند.

ساخت کاتکول آمین ها از تیروزین

ساخت کاتکول آمین ها از تیروزین

اعمال آنها از طریق گیرنده های آلفا و بتا آدرنرژیک و گیرنده های دوپامین انجام می شود که همگی در چندین زیرشکل وجود دارند. 3 کاتکول آمین با هم همپوشانی دارند، اما در پروفایل فعال سازی گیرنده و اعمال بیولوژیکی متعاقب آن با هم تفاوت دارند.

بخش گردشی سیستمیک کاتکول آمین ها تقریباً به طور انحصاری از بصل الکلیف آدرنال، با کمک های اندکی از گانگلیون های سمپاتیک مشتق می شود. آنها معمولاً در مقادیر اندکی در پلاسما وجود دارند، اما در پاسخ به تغییر وضعیت بدنی، دمای محیط، استرس فیزیکی و عاطفی، هیپوولمی، از دست دادن خون، افت فشار خون، هیپوگلیسمی و ورزش، سطوح آن می تواند به طور چشمگیری و به سرعت افزایش یابد.

کاتکول آمین ها گروهی از مواد هستند که در پاسخ به استرس جسمی یا روحی در خون آزاد می شوند. کاتکول آمین های اصلی دوپامین، اپی نفرین (آدرنالین) و نوراپی نفرین هستند. آزمایش کاتکول آمین میزان این هورمون ها را در ادرار و/یا خون اندازه گیری می کند. آزمایش ادرار بیش از آزمایش خون توصیه می شود. حتی استرس گرفتن خون می تواند سطح کاتکول آمین خون را افزایش دهد، بنابراین نتایج آزمایش خون به اندازه نتایج آزمایش ادرار قابل اعتماد نیست.

آزمایش ادرار 24 ساعته به آزمایش خون ارجحیت دارد زیرا ترشح کاتکول آمین از تومور ممکن است اپیزودیک باشد و در یک زمان تصادفی در طول روز از دست برود. ادرار 24 ساعته تولید کاتاکولامین را در یک روز کامل منعکس می کند. بهتر است زمانی که علائم (فشار خون بالا) تومور بالقوه آدرنال مهم هستند، آزمایش انجام شود. در آن زمان، تولید کاتکول آمین بیشترین میزان را دارد و با اطمینان بیشتری می توان آن را شناسایی کرد.

کاتکول آمین ها در مدولا آدرنال، قسمت داخلی غدد فوق کلیوی تولید می شوند و در خون آزاد می شوند. غدد فوق کلیوی اندام های کوچک و مثلثی شکل هستند که در بالای هر کلیه قرار دارند. کاتکول آمین ها نیز توسط سلول های سیستم عصبی سمپاتیک تولید می شوند. آنها در پاسخ به استرس جسمی و روحی وارد خون می شوند.

ساختار غدد فوق کلیوی

ساختار غدد فوق کلیوی

آنها به انتقال تکانه های عصبی در مغز، افزایش گلوکز و ترشح اسیدهای چرب برای تولید انرژی، گشاد شدن برونشیول ها و گشاد شدن مردمک ها کمک می کنند. نوراپی نفرین همچنین عروق خونی را منقبض کرده و باعث افزایش فشار خون می شود و اپی نفرین ضربان قلب و متابولیسم را افزایش می دهد.

ارگان ها تحت تاثیر کاتکولامین ها

ارگان ها تحت تاثیر کاتکولامین ها

پس از اتمام اقدامات خود، کاتکول آمین ها به ترکیبات غیر فعال متابولیزه می شوند. دوپامین به اسید همووانیلیک (HVA) تبدیل می شود، نوراپی نفرین به نورمتان افرین و اسید وانیل ماندلیک (VMA) تجزیه می شود و اپی نفرین به متانفرین و VMA تبدیل می شود. هورمون ها و متابولیت های آنها از طریق ادرار از بدن دفع می شوند.

متابولیسم کاتکولامین ها

متابولیسم کاتکولامین ها

به طور معمول، کاتکول آمین ها و متابولیت های آنها در مقادیر اندک و متغیر در بدن وجود دارند که فقط در طول یک موقعیت استرس زا و اندکی پس از آن به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. با این حال، تومورهای نادری به نام فئوکروموسیتوما و پاراگانگلیوما (که در مجموع PPGL نامیده می شود) می تواند مقادیر زیادی هورمون تولید کند و در نتیجه باعث افزایش غلظت در خون و ادرار شود. این می تواند باعث افزایش مداوم یا ناگهانی فشار خون بالا شود، که ممکن است منجر به سردردهای شدید شود. علائم دیگر شامل تپش قلب، تعریق، تهوع، اضطراب و سوزن سوزن شدن دست و پا است.

فئوکروموسیتوما

فئوکروموسیتوما

فئوکروموسیتوما و پاراگانگلیوما نادر هستند. در حالی که تعداد کمی از آنها سرطانی می شوند، بیشتر آنها خوش خیم هستند و فراتر از محل اصلی خود گسترش نمی یابند. اگرچه این تومورها درمان نمی شوند، ممکن است به رشد خود ادامه دهند و علائم بدتر شوند. با گذشت زمان، فشار خون بالا ناشی از هورمون های اضافی ممکن است منجر به آسیب کلیه، بیماری های قلبی و افزایش خطر سکته مغزی یا حمله قلبی شود.

تشخیص و درمان این تومورها بسیار مهم است زیرا آنها باعث ایجاد نوعی فشار خون بالا می شوند. در بیشتر موارد، تومورها را می توان با جراحی برداشته و/یا درمان کرد تا میزان تولید کاتکول آمین ها به میزان قابل توجهی کاهش یابد و علائم و عوارض مرتبط با آنها کاهش یا از بین برود.

تنظیم گلوکز با واسطه گلوکاگون، کاتکول آمین ها، کورتیزول و هورمون رشد در پیشگیری از هیپوگلیسمی مهم است. گلوکاگون در ابتدا گلیکوژنولیز و سپس گلوکونئوژنز را برای افزایش سطح گلوکز پلاسما تحریک می کند. کاتکولامین ها باعث افزایش گلیکوژنولیز، گلوکونئوژنز و لیپولیز می شوند. هم هورمون رشد و هم کورتیزول باعث کاهش جذب گلوکز انسولیدی شده و افزایش انتشار گلوکز در گردش خون می شود. هورمون رشد و کورتیزول واسطه گلیکوژنولیز و گلوکونئوژنز هستند.

کمبود ترشح این هورمون‌های تنظیمی می‌تواند باعث کاهش سطح گلوکز خون شود. هیپوگلیسمی در بزرگسالان به ندرت به کمبود گلوکاگون یا کاتکول آمین ها نسبت داده می شود، اما پاسخ ضعیف گلوکاگون و اپی نفرین به هیپوگلیسمی در بیماران مبتلا به دیابت شیرین طولانی مدت شایع است و با دوره های هیپوگلیسمی طولانی مدت همراه است. نوزادان و کودکان با کمبود کورتیزول و هورمون رشد مستعد ابتلا به هیپوگلیسمی هستند، به ویژه در زمان روزه داری و بیماری حاد.

عوامل مداخله گر در آزمایش کاتکول آمین ها:

بسیاری از تغییرات در حالت های فیزیولوژیک و پاتولوژیک می تواند به شدت بر غلظت کاتکول آمین تأثیر بگذارد.

از هر گونه فاکتور محیطی که ممکن است تولید کاتکول آمین درون زا را افزایش دهد باید اجتناب شود. اینها شامل سر و صدا، استرس، ناراحتی، وضعیت بدن و مصرف غذا، نوشیدنی های کافئین دار و نیکوتین است. اثرات کافئین و نیکوتین کوتاه مدت هستند، فقط چند دقیقه تا چند ساعت.

سایر مواد و داروهایی که ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارند عبارتند از:

  1. موادی که منجر به افزایش آزادسازی یا کاهش متابولیسم کاتکول آمین های درون زا می شوند:
  • مهارکننده‌های مونامین اکسیداز (MOIs): دسته‌ای از داروهای ضد افسردگی با اثرات مشخص بر سطوح کاتکولامین، به‌ویژه اگر بیمار غذاهای غنی از تیروزین مانند آجیل، موز یا پنیر مصرف کند.
  • مهارکننده های بازجذب کاتکول آمین از جمله کوکائین و مشتقات کوکائین مصنوعی، مانند بسیاری از بی حس کننده های موضعی، که می توانند داروهای ضد آریتمی نیز باشند (مثلا لیدوکائین)
  • برخی از گازهای بیهوشی، به ویژه هالوتان
  • ترک داروهای آرام بخش، پزشکی یا تفریحی، به ویژه الکل، بنزودیازپین ها (مثلاً والیوم)، مواد افیونی، و برخی از داروهای ضد فشار خون مرکزی، به ویژه کلونیدین، یا سایر مواد توهم زا مانند اسید لیسرژیک دی اتیل آمید (LSD) مسکال یا پیوت
  • داروهای گشادکننده عروق (به عنوان مثال، آنتاگونیست های کلسیم، مسدود کننده های آلفا)
  • داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای معمولاً تأثیر ناچیزی دارند
  • موادی که حجم پلاسما را به طور حاد کاهش می‌دهند یا افزایش می‌دهند (مانند دیورتیک‌ها، مواد حاجب رادیوگرافی، هورمون آنتی‌دیورتیک مصنوعی [مانند دسموپرسین 1-دآمینو-8-d-آرژنین وازوپرسین: DDAVP])
  • داروهایی که ممکن است سطوح VMA/کاتکول آمین ادراری را افزایش دهند: استامینوفن، آمینوفیلین، کافئین، کلرال هیدرات، دی سولفیرام، اپی نفرین، اریترومایسین، اتانول، انسولین، لوودوپا، لیتیوم، متنامین ماندلات، متیل دوپا، نیکوتینیک اسید، نیتروگلیسیرین، کینیدین، تتراسایکلین ها.
  • داروهایی که ممکن است سطوح VMA/کاتکول آمین ادراری را کاهش دهند: کلونیدین، دی سولفیرام، گوانتیدین سولفات، ایمی پرامین، مهارکننده های MAO، فنوتیازین ها، رزرپین، سالیسیلات ها.
  • غذاها/محصولاتی که ممکن است با نتایج آزمایش تداخل داشته باشند: الکل، قهوه، چای، تنباکو (از جمله استفاده از چسب نیکوتین)، موز، مرکبات، و وانیل.

اهمیت بالینی آزمایش کاتکول آمین ها:

افزایش سطح:

  • فئوکروموسیتوم
  • نوروبلاستوما
  • گانگلیونوروما
  • گانگلیوبلاستوم: این تومورها می توانند کاتکولامین تولید کنند. سطوح HVA/VMA بالا خواهد رفت.
  • استرس شدید
  • ورزش شدید
  • اضطراب حاد: کاتکولامین ها در طول استرس فیزیکی (بیماری جدی) یا عاطفی یا بعد از ورزش سنگین افزایش می یابد. سطوح HVA/VMA بالا خواهد رفت.

کاهش سطح:

  • بی اشتهایی عصبی
  • دیستونی خانوادگی
  • فشار خون ارتواستاتیک ایدیوپاتیک

محدوده مرجع آزمایش کاتکول آمین ها:

Free Catecholamines:

<100 mcg/24 hr or <590 nmol/day (SI units)

Epinephrine (Adrenaline):

Adult/elderly:

  • <20 mcg/24 hr or <109 μmol/day (SI units)

Child:

  • 0–1 years: 0–2.5 mcg/24 hr
  • 1–2 years: 0–3.5 mcg/24 hr
  • 2–4 years: 0–6 mcg/24 hr
  • 4–7 years: 0.2–10 mcg/24 hr
  • 7–10 years: 0.5–14 mcg/24 hr

Norepinephrine (Noradrenaline):

Adult/elderly:

  • <100 mcg/24 hr or <590 nmol/day (SI units)

Child:

  • 0–1 years: 0–10 mcg/24 hr
  • 1–2 years: 0–17 mcg/24 hr
  • 2–4 years: 4–29 mcg/24 hr
  • 4–7 years: 8–45 mcg/24 hr
  • 7–10 years: 13–65 mcg/24 hr

Dopamine:

Adult/elderly:

  • 65–400 mcg/24 hr

Child:

  • 0–1 year: 0–85 mcg/24 hr
  • 1–2 years: 10–140 mcg/24 hr
  • 2–4 years: 40–260 mcg/24 hr
  • >4 years: 65–400 mcg/24 hr

Metanephrine:

  • <1.3 mg/24 hr or <7 μmol/day (SI units)

Normetanephrine:

  • 15–80 mcg/24 hr or 89–473 nmol/day (SI units)

سوالات متداول

چگونه از نتایج آزمایش کاتکول آمین ها استفاده می شود؟

آزمایش کاتکول آمین ها ممکن است برای پیگیری متانفرین های آزاد پلاسما و/یا آزمایش متانفرین های ادرار برای تایید یا رد تومورهای نادر به نام فئوکروموسیتوما و پاراگانگلیوما استفاده شود. همچنین ممکن است برای پایش عود این تومورها استفاده شود. فئوکروموسیتوم ها و پاراگانگلیوم ها بیش از حد کاتکول آمین تولید می کنند، بنابراین اندازه گیری مقدار خون و/یا ادرار ممکن است به تشخیص تومور کمک کند.

انجمن غدد درون ریز آزمایش های متانفرین های آزاد  پلاسما و متانفرین های ادرار را توصیه می کند تا به تشخیص فئوکروموسیتوم یا پاراگانگلیوم کمک کند. اگر نتایج این آزمایشها بی نتیجه باشد، ممکن است از آزمایش ادرار برای کاتکول آمین ها برای ارائه اطلاعات بیشتر استفاده شود.

گاهی اوقات ممکن است از آزمایش کاتکول آمین خون استفاده شود، اما این روش چندان قابل اعتماد نیست زیرا استرس خون گیری می تواند سطح را افزایش دهد. با این حال، پزشک شما بسته به علائم و نشانه های شما، سابقه خانوادگی و/یا مشخصات ژنتیکی شما ممکن است یکی (یا بیش از یک) از این آزمایش ها را انتخاب کند.

  •  آزمایش کاتکول آمین های ادرار میزان کل کاتکول آمین های آزاد شده به ادرار را در 24 ساعت اندازه گیری می کند. از آنجایی که ممکن است سطح هورمون ها در این دوره نوسان قابل توجهی داشته باشد، آزمایش ادرار ممکن است تولید بیش از حد اپیزودیک را که با آزمایش خون از دست رفته تشخیص دهد.
  •  آزمایش خون کاتکول آمین ممکن است زمانی مفید باشد که فشار خون پایدار دارید یا در حال حاضر دچار افزایش ناگهانی (پاروکسیسم) فشار خون هستید. این به این دلیل است که هورمون ها مدت زیادی در خون باقی نمی مانند. آنها توسط بدن مورد استفاده قرار می گیرند و به سرعت تجزیه می شوند (متابولیزه می شوند) و/یا سپس حذف می شوند.

چه زمانی آزمایش کاتکول آمین ها درخواست می شود؟

آزمایش کاتکول آمین ها ممکن است زمانی درخواست شود که آزمایش های متانفرین های آزاد پلاسما و/یا متانفرین های ادرار بی نتیجه باشد و پزشک به اطلاعات بیشتری در مورد تومور احتمالی که کاتکول آمین تولید می کند، نیاز داشته باشد. ممکن است در صورت بروز ناگهانی (پاروکسیسم) علائم و نشانه های خاص (به ویژه اگر کمتر از 40 سال سن دارید) درخواست شود. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • فشار خون بالا (فشار خون بالا) ، به ویژه هنگامی که شما مبتلا به فشار خون بالا هستید که به درمان پاسخ نمی دهد (افراد مبتلا به PPGL اغلب به درمانهای معمولی مقاوم هستند)
  • سردردهای شدید
  • تعریق
  • سرخ شدن
  • ضربان قلب سریع (تپش قلب)
  • لرزش

همچنین ممکن است هنگامی که تومور آدرنال یا نوروآندوکرین در طی اسکنی که به منظور دیگری انجام شده است تشخیص داده شود یا در صورت داشتن سابقه شخصی یا خانوادگی فئوکروموسیتوم تشخیص داده شود ، آزمایشات ممکن است انجام شود.

همچنین ممکن است در فواصل زمانی که قبلاً برای یکی از این تومورها تحت درمان قرار گرفته اید ، درخواست شود.

نتیجه آزمایش کاتکول آمین ها چه چیزی را نشان می دهد؟

سطح بالایی از کاتکول آمین ها در خون و/یا ادرار هنگامی که علائم و نشانه هایی را نشان می دهید به شدت وجود تومور تولید کننده کاتکول آمین ها را نشان می دهد. این نشان می دهد که بررسی های بیشتری مورد نیاز است. توصیه می شود هنگامی که نتایج آزمایش شواهد واضحی از چنین توموری را نشان می دهد، مطالعات تصویربرداری برای تعیین تومور انجام شود.

آزمایش کاتکول آمین ها بسیار حساس است و مثبت کاذب رخ می دهد. استرس، داروها، سیگار کشیدن و غذاهای مختلف مانند نوشیدنی های حاوی کافئین و الکل در این آزمایش تأثیر می گذارد. اگر سطح شما نسبتاً بالا است ، پزشک ممکن است داروهای شما ، رژیم غذایی و میزان استرس شما را مجددا ارزیابی کند تا به دنبال مواد یا شرایط مداخله کننده باشد. پس از برطرف شدن این موارد، ممکن است مجدداً آزمایش شوید تا مشخص شود که آیا سطح هنوز بالا است یا اقدامات مناسب را انجام دهید.

اگر بعد از درمان چنین توموری سطح کاتکول آمین افزایش یابد، احتمالاً یا درمان کاملاً موثر نبوده یا تومور عود کرده است و پیگیری مناسب لازم است.

اگر سطح کاتکول آمین ها طبیعی است، بعید است که شما توموری داشته باشید که کاتکول آمین تولید می کند. با این حال، فئوکروموسیتوم ها لزوماً کاتکول آمین ها را با سرعت ثابت تولید نمی کنند. بنابراین، اگر شما اخیراً قسمت پرفشاری خون نداشته اید، سطح کاتکول آمین خون و ادرار شما حتی در شرایطی که فئوکروموسیتوم وجود دارد می تواند در حد طبیعی یا نزدیک به حد طبیعی باشد. در صورت بالا بودن شبهه، آزمایش ممکن است تکرار شود.

آیا چیز دیگری هست که باید بدانم؟

در حالی که آزمایش های کاتکول آمین های پلاسما و ادرار می توانند به تشخیص تومورهایی که کاتکول آمین تولید می کنند کمک کنند، اما نمی توانند محل تومور را تشخیص دهند که آیا بیش از یک مورد وجود دارد یا اینکه آیا تومور خوش خیم است یا خیر (اگرچه اکثر آنها چنین هستند). مقدار کل کاتکول آمین های تولید شده با افزایش اندازه یا تعداد تومور افزایش می یابد.

مطالب مرتبط در متااورگانون:

در جای دیگر وب:

مورد تایید و بازبینی شده توسط:

دکتر فرزاد باباخانی

این مقاله را به دوستان خود معرفی کنید

منابع مقاله

 

2019 review performed by Brett Holmquist, PhD, DABCC, FAACC, Technical Director, Endocrine Sciences, LabCorp.

Lenders, J.W.M. et al. Guidelines on Pheochromocytoma and Paraganglioma. The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, Volume 99, Issue 6, 1 June 2014, Pages 1915–1942. Available online at https://doi.org/10.1210/jc.2014-1498. Accessed July 2019.

Tietz Fundamentals of Clinical Chemistry and Molecular Diagnostics, Eighth edition, Chapter 26 (2019). Rifai, Horvath, Wittwer. Elsevier.

Handbook of Diagnostic Endocrinology, Third Edition (in development, expected publication 2020).

Development and validation of a liquid chromatography tandem mass spectrometry method for the measurement of urinary catecholamines in diagnosis of pheochromocytoma. Biomedical Chromatography. DOI 10.1002/bmc.4003. Accessed July 2019.

A simple and robust liquid chromatography tandem mass spectrometry assay for determination of plasma free metanephrines and its application to routine clinical testing for diagnosis of pheochromocytoma. Biomedical Chromatography. DOI 10.1002/bmc.4622 (epub ahead of print). Accessed July 2019.

Thomas, Clayton L., Editor (1997). Taber’s Cyclopedic Medical Dictionary. F.A. Davis Company, Philadelphia, PA [18th Edition].

Pagana, Kathleen D. & Pagana, Timothy J. (2001). Mosby’s Diagnostic and Laboratory Test Reference 5th Edition: Mosby, Inc., Saint Louis, MO.

Martell, B. Updated (2003 May 20, Updated). Catecholamines – blood. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003561.htm.

Webner, D. Updated (2003 August 18, Updated). Catecholamines – urine. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003613.htm.

Brose, M. Updated (2004 August 3, Updated). Pheochromocytoma. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/000340.htm.

(2002 December, Reviewed). Pheochromocytoma. UrologyHealth.org [On-line information]. Available online at http://urologyhealth.org/adult/index.cfm?cat=02&topic=114.

(© 2005). Catecholamines, Plasma and Urine Free. ARUP’s Guide to Clinical Laboratory Testing [On-line information]. Available online at http://www.arup-lab.com/guides/clt/tests/clt_a141.jsp#1059229.

(1998 May 27, Updated) Adrenal Medullary Hormones. Colorado State University, Hypertexts for Biological Sciences [On-line hypertextbook]. Available online at http://arbl.cvmbs.colostate.edu/hbooks/pathphys/endocrine/adrenal/medhormones.html.

Pagana, Kathleen D. & Pagana, Timothy J. (© 2007). Mosby’s Diagnostic and Laboratory Test Reference 8th Edition: Mosby, Inc., Saint Louis, MO. Pp 987-990.

Wu, A. (2006). Tietz Clinical Guide to Laboratory Tests, Fourth Edition. Saunders Elsevier, St. Louis, Missouri. Pp 226-230.

Pacak, K. et. al. (2007 March 21). Pheochromocytoma: Recommendations for Clinical Practice from the First International Symposium. Medscape from Nature Clinical Practice Endocrinology & Metabolism [On-line information]. Available online at http://www.medscape.com/viewarticle/553428. Accessed on 8-24-08.

Sweeney, A. et. al. (2007 September 11, Updated). Pheochromocytoma. eMedicine [On-line information]. Available online at http://www.emedicine.com/med/TOPIC1816.HTM. Accessed on 8-24-08.

Van Voorhees, B. (2007 May 17, Updated). Catecholamines – urine. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003613.htm. Accessed on 8-24-08.

Van Voorhees, B. (2007 January 22, Updated). Catecholamines – blood. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003561.htm. Accessed on 8-24-08.

Nanda, R. (2006 September 11, Updated). Pheochromocytoma. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/000340.htm. Accessed on 8-24-08.

Levy, A. (2006 May 22, Updated). Neuroblastoma. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/001408.htm. Accessed on 8-24-08.

Dugdale, D. (Updated 2010 September 26). Pheochromocytoma. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/000340.htm. Accessed December 2011.

Vorvick, L. (Updated 2011 February 1). Catecholamines – blood. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003561.htm. Accessed December 2011.

Dugdale, D. (Updated 2011 June 1). Catecholamines – urine. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003613.htm. Accessed December 2011.

Mayo Clinic staff (2011 April 5). Pheochromocytoma. Mayo Clinic [On-line information]. Available online at http://www.mayoclinic.com/print/pheochromocytoma/DS00569/DSECTION=all&METHOD=print. Accessed December 2011.

Frank, E. et. al. (Updated 2011 June). Pheochromocytoma. ARUP Consult [On-line information]. Available online at http://www.arupconsult.com/Topics/Pheochromocytoma.html?client_ID=LTD. Accessed December 2011.

Blake, M. and Sweeney, A. (Updated 2011 October 19). Pheochromocytoma. Medscape Reference [On-line information]. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/124059-overview. Accessed December 2011.

Pagana, K. D. & Pagana, T. J. (© 2011). Mosby’s Diagnostic and Laboratory Test Reference 10th Edition: Mosby, Inc., Saint Louis, MO. Pp 1023-1026.

Dugdale, D. (2013 May 11 Updated). Catecholamines – urine. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003613.htm. Accessed on 4/25/15.

Dugdale, D. (2013 January 26 Updated). Catecholamines – blood. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003561.htm. Accessed on 4/25/15.

Blake, M. and Sweeney, A. (2014 June 16, Updated). Pheochromocytoma. Medscape Drugs & Diseases [On-line information]. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/124059-overview. Accessed on 4/25/15.

(2015 April 2, Updated). Pheochromocytoma and Paraganglioma Treatment (PDQ®). National Cancer Institute [On-line information]. Available online at http://www.cancer.gov/cancertopics/pdq/treatment/pheochromocytoma/Patient. Accessed 4/25/15.

Baldwin, E. et. al. (2015 April, Updated). Pheochromocytoma. ARUP Consult [On-line information]. Available online at http://www.arupconsult.com/Topics/Pheochromocytoma.html?client_ID=LTD. Accessed 4/25/15.

(© 1995–2015). Catecholamine Fractionation, Free, 24 Hour, Urine. Mayo Clinic Mayo Medical Laboratories [On-line information]. Available online at http://www.mayomedicallaboratories.com/test-catalog/Overview/9276. Accessed 4/25/15.

National Cancer Institute. PDQ® Pheochromocytoma and Paraganglioma Treatment. Bethesda, MD: National Cancer Institute. Date last modified 04/30/2015. Available online at http://www.cancer.gov/types/pheochromocytoma/hp/pheochromocytoma-treatment-pdq. Accessed 07/21/15.

Lenders, J.W.M. et al. Guidelines on Pheochromocytoma and Paraganglioma. J Clin Endocrinol Metab, June 2014, 99(6): 1915-42.

Eisenhofer, G. and Peitzch, M. Laboratory Evaluation of Pheochromocytoma and Paraganglioma. Clinical Chemistry, 2014, 60(12) 1486–1499.

این مقاله برای شما مفید بود؟

ثبت دیدگاه

Go to Top