آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA)، اتوآنتی بادی های مخصوص سانترومر و کینتوکور هستند. آنها در برخی از بیماری‌های خودایمنی، اغلب در اسکلرودرمی سیستمیک محدود (که قبلاً سندرم CREST نامیده می‌شد) و گاهی اوقات در شکل منتشر اسکلرودرمی رخ می‌دهند. آنها در سایر بیماری های روماتیسمی و در افراد سالم نادر هستند.
چرا آزمایش آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) درخواست می شود؟
- برای تشخیص وجود آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA)
- برای کمک به تشخیص اسکلرودرمی محدود پوست (سندرم CREST) و یک زیرگروه از اسکلرودرمی به عنوان اسکلروز سیستمیک شناخته می شود، یک اختلال نادر بافت همبند که به طور کلی به عنوان یک اختلال خود ایمنی طبقه بندی می شود.
چه زمانی آزمایش آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) درخواست می شود؟
- هنگامی که یک یا چند علامت دارید که نشان دهنده سندرم CREST است.
- هنگامی که در آزمایش آنتی بادی ضد هسته ای (ANA) نتیجه مثبت دارید.
نمونه مورد نیاز برای آزمایش آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA):
- ظرف/لوله: لوله با درب قرمز یا زرد (ترجیحا همراه با ژل جداکننده)
- نوع نمونه: سرم
- حجم نمونه: 0/5 میلی لیتر
شاید این مطلب نیز برای شما مفید باشد
شاید این مطلب نیز برای شما مفید باشد
ذخیره سازی نمونه های آزمایشگاهی
روش های انجام آزمایش آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA):
روش ایمونوفلورسانس غیرمستقیم (IIF):
- جمع آوری نمونه: نمونه خون با استفاده از سرنگ از بیمار جمع آوری می شود. و سرم توسط سانتریفیوژ جدا می شود.
- آماده سازی بستر: بستری حاوی سلول های اپیتلیال انسان با تثبیت آنها بر روی یک لام شیشه ای یا لام چند چاهی تهیه می شود.
- انکوباسیون: یک قطره از سرم بیمار به بستر اضافه می شود و در دمای 37 درجه سانتی گراد به مدت 30 دقیقه تا 1 ساعت انکوبه می شود. در طی این مدت، هر گونه ACA موجود در سرم به آنتی ژن های سانترومر موجود در سوبسترا متصل می شود.
- شستشو: اسلاید چندین بار با محلول بافر شسته می شود تا هر گونه اجزای سرم غیر متصل شده از بین برود.
- آنتی بادی ثانویه: یک آنتی بادی ثانویه نشاندار شده با رنگ فلورسنت، مانند فلورسئین ایزوتیوسیانات (FITC)، به بستر اضافه می شود. آنتی بادی ثانویه به هر ACA که به آنتی ژن های سانترومر متصل است متصل می شود.
- بررسی: اسلاید زیر میکروسکوپ فلورسانس با بزرگنمایی 40 تا 100 برابر بررسی می شود. وجود ACA با الگوی رنگ آمیزی مشخصه نشان داده می شود.
روش سنجش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم (ELISA):
-
- جمع آوری نمونه: نمونه خون با استفاده از سرنگ از بیمار جمع آوری می شود. و سرم توسط سانتریفیوژ جدا می شود.
- آماده سازی بستر: یک بستر با پوشاندن آن با آنتی ژن سانترومر خالص شده تهیه می شود.
- انکوباسیون: سرم بیمار به بستر اضافه می شود و در دمای اتاق به مدت 1 ساعت انکوبه می شود. در طی این مدت، هر گونه ACA موجود در سرم به آنتی ژن های سانترومر روی سوبسترا متصل می شود.
- شستشو: بستر چندین بار با محلول بافر شسته می شود تا هر گونه اجزای سرم متصل نشده از بین برود.
- آنتی بادی ثانویه: یک آنتی بادی ثانویه که دارای آنزیمی مانند پراکسیداز ترب کوهی است، به سوبسترا اضافه می شود. آنتی بادی ثانویه به هر ACA که به آنتی ژن های سانترومر متصل است متصل می شود.
- افزودن سوبسترا: یک سوبسترای مخصوص آنزیم مانند تترمتیل بنزیدین (TMB) به سوبسترا اضافه می شود. اگر ACA در نمونه وجود داشته باشد، آنزیم بستر را به یک محصول رنگی تبدیل می کند.
- اندازه گیری: شدت رنگ با استفاده از اسپکتروفتومتر اندازه گیری می شود. شدت تغییر رنگ متناسب با مقدار ACA موجود در نمونه است.
آنتی ژن CENP-B نوترکیب به صورت کووالانسی با میکروسفرهای پلی استایرن که با رنگ های فلورسنت آغشته می شوند تا یک فلورسنت منحصر به فرد ایجاد کنند، جفت می شود. آنتی بادی های سانترومر در صورت وجود در سرم رقیق شده به آنتی ژن CENP-B روی میکروسفرها متصل می شوند. میکروسفرها شسته می شوند تا پروتئین های اضافی سرم حذف شوند. سپس آنتی بادی ضد IgG انسانی فیکواریترین (PE) برای شناسایی IgG anti-CENP-B متصل به میکروسفرها اضافه می شود.
میکروسفرها شسته می شوند تا کونژوگه ناپیوسته حذف شود و کونژوگه متصل شده توسط نورسنجی لیزری تشخیص داده می شود. لیزر اولیه امضای فلورسنت هر میکروسفر را نشان می دهد تا آن را از میکروسفرهایی که با آنتی ژن های دیگر برچسب گذاری شده اند متمایز کند، و لیزر ثانویه سطح فلورسانس PE مرتبط با هر میکروسفر را نشان می دهد. نتایج با مقایسه پاسخ فلورسانس متوسط برای میکروسفرهای CENP-B با منحنی کالیبراسیون 4 نقطه ای محاسبه می شود.
تست ایمونوفلورسانس غیرمستقیم (IIF) روش مرجع برای انجام آزمایش آنتی‌سانترومر (ACA) در نظر گرفته می‌شود. با این حال، روش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم (ELISA) به دلیل در دسترس بودن و هزینه پایین تر در مقایسه با روش های دیگر روش ارجح است.
آمادگی قبل از انجام آزمایش آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA):
نیاز به آمادگی خاصی ندارد
چه چیزی در آزمایش آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) مورد بررسی قرار می گیرد؟
آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) یک اتوآنتی بادی است، پروتئینی که توسط سیستم ایمنی تولید می شود و به اشتباه بافت های خود بدن را هدف قرار می دهد. آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) یکی از چندین آنتی بادی ضد هسته ای است. این آنتی بادی، سانترومر کروموزوم ها (ساختارهای هسته) را که در تمام سلول های هسته دار بدن ما به جز گلبول های قرمز وجود دارد، هدف قرار می دهد. تست آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) مقدار آنتی بادی آنتی سانترومر موجود در خون را شناسایی و اندازه گیری می کند تا به تشخیص نوعی اسکلرودرمی کمک کند.
اسکلرودرمی (همچنین به عنوان اسکلروز سیستمیک شناخته می شود) گروهی از اختلالات نادر بافت همبند است. دو نوع متمایز از اسکلروز سیستمیک وجود دارد که بر اساس میزان آسیب دیدگی پوست تعریف می شوند:
- اسکلروز سیستمیک پوستی منتشر که کل بدن را تحت تاثیر قرار می دهد
- اسکلروز سیستمیک پوستی محدود که معمولاً با یک یا چند علامت همراه است که در مجموع به عنوان سندرم CREST شناخته می شوند.
علائم سندرم CREST عبارتند از:
- کلسینوز – رسوب کلسیم در زیر پوست
- پدیده رینود – دوره‌هایی از کاهش جریان خون به انگشتان دست و پا، که باعث سفید و آبی شدن آنها می‌شود.
- اختلال عملکرد مری – مشکل در بلع، رفلاکس اسید و سوزش سر دل
- اسکلروداکتیلی – پوست سفت، ضخیم و براق روی دست ها و انگشتان
- تلانژکتازی – لکه های قرمز روی پوست به دلیل متورم شدن مویرگ ها
علائم دیگری که ممکن است در اسکلرودرمی در نظر گرفته شوند عبارتند از ضایعات نوک انگشتان، مویرگ های غیر طبیعی در پوست درست زیر ناخن ها، فشار خون بالا در ریه ها (فشار خون شریانی ریوی) و/یا زخم شدن ریه ها (بیماری بینابینی ریه).
آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) در حدود 60 تا 80 درصد از افرادی که اسکلرودرمی محدود پوستی دارند یافت می شود در حالی که تنها حدود 5 درصد از بیماران مبتلا به اسکلرودرمی منتشر آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) دارند. آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) می تواند در 95 درصد از افراد مبتلا به سندرم CREST وجود داشته باشد.
عوامل مداخله گر در آزمایش آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA):
- بیمارانی که عفونت سیفلیس دارند یا داشته اند ممکن است واکنش متقاطع به آنتی بادی مورد استفاده برای سنجش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم داشته باشند. بنابراین این بیماران یک نتیجه مثبت کاذب خواهند داشت.
- این آنتی بادی های گذرا می توانند در بیماران مبتلا به عفونت، سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز)، التهاب، بیماری های خودایمنی یا سرطان ایجاد شوند.
- نتایج مثبت کاذب در بیمارانی که از داروهایی مانند کلرپرومازین، هیدرالازین، پنی سیلین، فنی توئین، پروکائین آمید و کینیدین استفاده می کنند دیده شده است.
شاید این مطلب نیز برای شما مفید باشد
تداخلات دارویی در آزمایش ها | Interference of medicines in laboratory tests
سوالات رایج
چگونه از نتایج آزمایش آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) استفاده می شود؟
آزمایش آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) در درجه اول برای کمک به تشخیص اختلالات خودایمنی اسکلرودرمی محدود پوست، نوعی اسکلرودرمی سیستمیک و سندرم CREST درخواست می‌شود. این آزمایش ممکن است برای تمایز بین این بیماری و سایر شرایط با علائم مشابه استفاده شود.
ممکن است یک آزمایش آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) همراه با سایر آزمایش‌ها برای اتوآنتی‌بادی‌ها، از جمله آزمایش ANA (آنتی بادی ضد هسته‌ای) درخواست شود. اگر آزمایش ANA مثبت باشد، ممکن است از آزمایش آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) برای ارائه اطلاعات اضافی به پزشک شما استفاده شود، به خصوص اگر آزمایش الگوی مشخصی از آنتی بادی های خاص را تولید کند.
ممکن است آزمایش آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) همراه با آزمایش Scl-70 (آنتی توپوایزومراز I) درخواست شود. Scl-70 اتوآنتی بادی دیگری است که ممکن است در اسکلرودرمی وجود داشته باشد. آزمایش اتوآنتی بادی ضد RNA پلیمراز (ARA) III نیز ممکن است در تشخیص اسکلروز سیستمیک درخواست شود. این آزمایش های آنتی بادی خودایمنی را می توان به عنوان بخشی از پانل آنتی بادی آنتی ژن هسته ای قابل استخراج (ENA) یا سایر پانل های آنتی بادی برای اختلالات خود ایمنی و/یا اسکلروز سیستمیک انجام داد.
شاید این مطلب نیز برای شما مفید باشد
آزمایش آنتی بادی های آنتی ژن هسته ای قابل استخراج (ENA)
چه زمانی آزمایش آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) درخواست می شود؟
آزمایش آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) ممکن است زمانی درخواست شود که در آزمایش ANA و/یا یک یا چند مورد از علائم مرتبط با CREST نتیجه مثبت داشته باشید. این علائم عبارتند از:
- کلسینوز – رسوب کلسیم در زیر پوست
- پدیده رینود – دوره‌هایی از کاهش جریان خون به انگشتان دست و پا، که باعث سفید و آبی شدن آنها می‌شود.
- اختلال عملکرد مری – مشکل در بلع، رفلاکس اسید و سوزش سر دل
- اسکلروداکتیلی – پوست سفت، ضخیم و براق روی دست ها و انگشتان
- تلانژکتازی – لکه های قرمز روی پوست به دلیل متورم شدن مویرگ ها
نتیجه آزمایش آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) چه چیزی را نشان می دهد؟
اگر نتیجه آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) شما مثبت است که نشان می دهد آنتی بادی های ضد سانترومر در خون خود دارید و علائم CREST دارید، احتمالاً اسکلرودرمی پوستی محدودی دارید. آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) در حدود 60 تا 80 درصد از افرادی که اسکلرودرمی محدود پوستی دارند یافت می شود و می تواند در 95 درصد از افرادی که سندرم CREST دارند وجود داشته باشد. حدود 5 تا 7 درصد از بیماران آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) مثبت دچار اسکلرودرمی پوستی منتشر می شوند.
اگر نتیجه آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) شما منفی است، احتمالاً علائم شما به دلیل بیماری دیگری است. با این حال، ممکن است، هرچند به ندرت، اسکلرودرمی پوستی محدودی داشته باشید و آنتی بادی های آنتی سانترومر تولید نکنید و در نتیجه تست آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) منفی باشد.
آیا چیز دیگری هست که باید بدانم؟
آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) می تواند در برخی از اختلالات خودایمنی دیگر مانند لوپوس، آرتریت روماتوئید یا سیروز صفراوی اولیه مثبت باشد.
به طور معمول، فقط افرادی که علائم CREST را دارند برای آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) آزمایش می شوند. با این حال، برخی از افراد ممکن است قبل از ایجاد این علائم برای آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) مثبت باشند و آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) ممکن است همراه با آزمایش سایر اختلالات خودایمنی مانند آزمایش ANA انجام شود.
مقدار آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) موجود به طور کلی با شدت علائم و نشانه ها ارتباطی ندارد.
چه آزمایش های دیگری ممکن است انجام شود؟
علاوه بر آزمایش آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA)، ممکن است آزمایش‌های دیگری نیز برای پایش وضعیت سلامتی شما تجویز شود، از جمله:
- شمارش کامل خون (CBC) – برای ارزیابی گلبول های قرمز و سفید
- پانل متابولیک جامع (CMP) – برای ارزیابی عملکرد اندام و تعادل شیمیایی و الکترولیت
- آزمایش ادرار
- تست های عملکرد تیروئید
آیا می توان سطح آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) را کاهش داد؟
خیر، به تغییرات سبک زندگی پاسخ نمی دهد.
آیا آنتی بادی آنتی سانترومر از بین می رود؟
غلظت آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) در خون ممکن است در طول زمان متفاوت باشد، اما زمانی که بدن شما آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) را ایجاد کرد، به تولید آن برای مادام العمر ادامه خواهید داد.
در سایت South Tees Hospitals NHS Foundation Trust در مورد آزمایش آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) بیشتر بخوانید:
آنتی سانترومر آنتی بادی (ACA) ها مشخصه سندرم CREST (کلسینوز، رینود، ناتوانی حرکتی مری، اسکلروداکتیلی و تله آنژیکتازی)، نسخه اسکلروز سیستمیک (LcSSc) هستند. آنها همچنین می توانند در موارد کمی از کلانژیت صفراوی اولیه (PBC) و سندرم شوگرنس که در آن سندرم همپوشانی SSc وجود دارد، وجود داشته باشد.
مطالب مرتبط در متااورگانون:
- آزمایش آنتی بادی های آنتی ژن هسته ای قابل استخراج (ENA): این تست آزمایشگاهی برای تشخیص وجود آنتی بادی علیه آنتی ژن های هسته ای خاص در خون بیمار استفاده می شود. آنتی بادی های ENA با بیماری های خودایمنی مختلفی از جمله سندرم شوگرن، لوپوس اریتماتوز سیستمیک و بیماری بافت همبند مختلط مرتبط هستند. این آزمایش می تواند به تشخیص و پایش این بیماری ها کمک کند.
- آزمایش آنتی بادی های ضد هسته (ANA): این تست آزمایشگاهی وجود آنتی بادی علیه اجزای هسته ای در خون بیمار را تشخیص می دهد. ANA یک آنتی بادی غیر اختصاصی است که می تواند در افراد سالم و همچنین مبتلایان به بیماری های خودایمنی وجود داشته باشد. این آزمایش معمولاً برای کمک به تشخیص لوپوس اریتماتوز سیستمیک، سندرم شوگرن و سایر بیماری های بافت همبند استفاده می شود.
- آزمایش اتوآنتی بادی ها: اتوآنتی بادی ها، آنتی بادی هایی هستند که توسط سیستم ایمنی تولید می شوند و بافت ها و اندام های خود بدن را هدف قرار داده و به آنها حمله می کنند. این آنتی بادی ها با بیماری های خودایمنی مختلفی مرتبط هستند و از طریق آزمایش های آزمایشگاهی مانند آزمایش آنتی بادی ENA و آزمایش ANA قابل تشخیص هستند. وجود اتوآنتی بادی ها در خون بیمار می تواند به تشخیص و پایش بیماری های خودایمنی کمک کند.
جای دیگر وب:
2020 review performed by Nadia Ayala-Lopez, MLS (ASCP), PhD, Clinical Chemistry Fellow, Department of Pathology, Johns Hopkins University School of Medicine.
Nihtyanova, S., Denton, C. (2010). Autoantibodies as predictive tools in systemic sclerosis. Nat Rev Rheumatol 6, 112–116.
Van den Hoogen F, Khanna D, Fransen J, et al. (2013). 2013 classification criteria for systemic sclerosis: an American college of rheumatology/European league against rheumatism collaborative initiative. Annals of the Rheumatic Diseases; 72:1747-1755.
Ho, K. T., & Reveille, J. D. (2003). The clinical relevance of autoantibodies in scleroderma. Arthritis Research & Therapy, 5(2), 80–93.
Yoon, J. and Raugi, G. (2012 January 13). CREST Syndrome. Medscape Reference [On-line information]. Available online at http://emedicine.medscape.com/article/1064663-overview. Accessed February 2012.
(© 1995-2012). Test ID: CENTA Centromere Antibodies, Serum. Mayo Clinic Mayo Medical Laboratories [On-line information]. Available online at http://www.mayomedicallaboratories.com/test-catalog/Clinical+and+Interpretive/110006. Accessed February 2012.
Hill, H. and Tebo, A. (Updated 2011 May). Scleroderma – Systemic Sclerosis. ARUP Consult [On-line information]. Available online at http://www.arupconsult.com/Topics/SystemicSclerosis.html. Accessed February 2012.
(Updated 2010 May). Handout on Health: Scleroderma. National Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases [On-line information]. Available online at http://www.niams.nih.gov/Health_Info/Scleroderma/default.asp. Accessed February 2012.
(©2012). Scleroderma, How is it Diagnosed? Arthritis Foundation [On-line information]. Available online at http://www.arthritis.org/disease-center.php?disease_id=26&df=diagnosed. Accessed February 2012.
Granito, A. (2012 January 31). Antinuclear Antibodies as Ancillary Markers in Primary Biliary Cirrhosis. Medscape News Today from Expert Rev Mol Diagn 12(1):65-74. [On-line information]. Available online at http://www.medscape.com/viewarticle/755110. Accessed February 2012.
Bellando-Randone, S. et. al. (2010 December 9). Patient Subgroups and Potential Risk Factors in Systemic Sclerosis: Is There a Possibility of an Early Diagnosis? Medscape Today from Int. J. Clin. Rheumatol 5(5):555-564. [On-line information]. Available online at http://www.medscape.com/viewarticle/731883. Accessed February 2012.
Assassi, S. et. al. (2009 October). Primary Biliary Cirrhosis (PBC), PBC Autoantibodies, and Hepatic Parameter Abnormalities in a Large Population of Systemic Sclerosis Patients. J Rheumatol. v36(10): 2250–2256. [On-line information]. PDF available for download at http://ukpmc.ac.uk/articles/PMC2885441/pdf/nihms201893.pdf. Accessed February 2012.
Magrey, M. and Abelson, A. (© 2000-2011). Laboratory Evaluation of Rheumatic Diseases. Cleveland Clinic [On-line information]. Available online at http://www.clevelandclinicmeded.com/medicalpubs/diseasemanagement/rheumatology/laboratory-evaluation-rheumatic-diseases/. Accessed February 2012.
Makover, M. (Updated 2011 February 14). Scleroderma. MedlinePlus Medical Encyclopedia [On-line information]. Available online at http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/000429.htm. Accessed February 2012.
Hajj-ali, R. (Updated 2008 February). Systemic Sclerosis. Merck Manual for Healthcare Professionals [On-line information]. Available online through http://www.merckmanuals.com. Accessed February 2012.
Li, S. (Updated 2012 January 30). Pediatric Raynaud Phenomenon. Medscape Reference from [On-line information]. Available online http://emedicine.medscape.com/article/1355650-overview. Accessed February 2012.
Harris, M. and Rosen, A. (2003 November 18). Autoimmunity on Scleroderma: The Origin, Pathogenic Role, and Clinical Significance of Autoantibodies. Medscape Today from Curr Opin Rheumatol 15(6). [On-line information]. Available online http://www.medscape.com/viewarticle/463925. Accessed February 2012.
Pagana, K. D. & Pagana, T. J. (© 2011). Mosby’s Diagnostic and Laboratory Test Reference 10th Edition: Mosby, Inc., Saint Louis, MO. Pp 73.
Reviewed January 2016 by Boris Calderon, MD, DABCC, FACB, NIH.
Tamby MC, Chanseaud Y, Guillevin L, Mouthon L. New insights into the pathogenesis of systemic sclerosis. Autoimmunity Reviews. 2003;2(3):152-7. PubMed PMID: 12848956.
Gabrielli A, Avvedimento EV, Krieg T. Scleroderma. New England Journal of Medicine. 2009;360(19):1989-2003. doi: 10.1056/NEJMra0806188. PubMed PMID: 19420368.
White, B. Systemic sclerosis. In Clinical Immunology Principles and Practice. Second edition. Edited by R Rich, T Fleisher, W Shearer, et al. St. Louis, Mosby-Year Book, 2001, Chapter 64, pp 64.1-64.10.
(January 25, 2016). Varga, J. Diagnosis and differential diagnosis of systemic sclerosis (scleroderma) in adults. In: UpToDate., Axford, JS (Ed). UpToDate, Waltham, MA. Available online at http://www.uptodate.com/contents/diagnosis-and-differential-diagnosis-of-systemic-sclerosis-scleroderma-in-adults. Accessed on January 25, 2016.
بدون دیدگاه