آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم | Anti Sperm Antibody | ASA
آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) یا Anti Sperm Antibody پروتئین های سیستم ایمنی هستند که به اشتباه سلول های اسپرم را در بدن هدف قرار داده و به آنها حمله می کنند. این آنتی بادی ها می توانند هم در مردان و هم در زنان ایجاد شوند و می توانند در خون، مایع منی، مخاط دهانه رحم یا ترشحات واژن وجود داشته باشند.
در مردان، آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در حرکت و عملکرد اسپرم شوند و رسیدن اسپرم به تخمک و لقاح آن را دشوارتر می کند. در زنان، آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) می تواند در انتقال اسپرم از طریق دستگاه تناسلی اختلال ایجاد کنند یا حتی از کاشت تخمک بارور شده جلوگیری کنند.
چرا آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) یا Anti Sperm Antibody درخواست می شود؟
- آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) برای تشخیص وجود آنتی بادی علیه اسپرم در خون انجام می شود. این آزمایش معمولاً زمانی درخواست می شود که نگرانی هایی در مورد ناباروری وجود دارد، مانند مشکل در بارداری یا سقط های مکرر.
- در مردان، اگر تعداد اسپرم کم، تحرک ضعیف اسپرم یا مورفولوژی غیر طبیعی اسپرم داشته باشند، ممکن است آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) توصیه شود.
- در زنانی که ناباروری بدون دلیل، سابقه بیماری التهابی لگن، اندومتریوز یا سقط های مکرر داشته باشند، آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) ممکن است انجام شود.
- وجود آنتی بادی های ضد اسپرم می تواند در تحرک و عملکرد اسپرم اختلال ایجاد کند و بارور کردن تخمک را برای اسپرم دشوارتر کند. اگر ASA تشخیص داده شود، ممکن است آزمایشات و ارزیابی بیشتر برای تعیین بهترین روش درمانی برای بهبود باروری ضروری باشد.
- آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) معمولاً زمانی انجام می شود که زوجین در باردار شدن با مشکل مواجه شوند. این برای تعیین اینکه آیا هر یک از طرفین آنتی بادی هایی ایجاد کرده است که به سلول های اسپرم حمله می کنند، استفاده می شود که می تواند منجر به کاهش باروری یا ناباروری شود.
- علاوه بر این، آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) ممکن است برای مردانی که تحت درمان‌های پزشکی خاصی مانند شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی قرار گرفته‌اند، درخواست شود که می‌تواند به بیضه‌ها آسیب برساند و منجر به تولید ASA شود.
چه زمانی آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) یا Anti Sperm Antibody بایستی انجام شود؟
آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) معمولاً زمانی انجام می شود که یک زوج در باردار شدن مشکل دارند یا تحت درمان باروری هستند. سطح آنتی بادی هایی را که در مایع منی، مخاط دهانه رحم یا خون هر یک از طرفین به اسپرم متصل می شوند اندازه گیری می کند. ASA می تواند در حرکت و عملکرد اسپرم اختلال ایجاد کند و بارور کردن تخمک را برای آنها دشوارتر کند.
علائمی که ممکن است نشان دهنده نیاز به آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) باشد عبارتند از:
- مشکل در باردار شدن پس از تلاش برای یک سال یا بیشتر
- سابقه سقط های مکرر
- التهاب یا عفونت دستگاه تناسلی
- واریکوسل (وریدهای بزرگ در کیسه بیضه)
- وازکتومی قبلی یا برگشت وازکتومی
نمونه مورد نیاز برای آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) یا Anti Sperm Antibody:
- ظرف/لوله: لوله با درب قرمز یا زرد (ترجیحا همراه با ژل جداکننده) / ظرف استریل درپیچ دار برای نمونه مایع منی و مایع مخاط واژن
- نوع نمونه: سرم / نمونه مایع منی / مایع مخاط واژن
- حجم نمونه: یک میلی لیتر
- انتخاب نوع نمونه به عوامل مختلفی مانند تاریخچه بیمار، تظاهرات بالینی و توانایی های آزمایشگاه بستگی دارد.
لوله و ظروف مورد نیاز برای آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم (ASA)
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
روش های مختلف جمع آوری نمونه های آزمایشگاه
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
لوله های آزمایش و ضد انعقادها (Test tubes and Anticoagulants)
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
ذخیره سازی نمونه های آزمایشگاهی
آمادگی قبل از انجام آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم (ASA):
قبل از انجام آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم (ASA)، چند چیز وجود دارد که بیماران ممکن است برای آماده شدن لازم باشند:
1. حداقل 48 ساعت قبل از انجام آزمایش از فعالیت جنسی خودداری کنید.
2. حداقل 24 ساعت قبل از آزمایش از مصرف الکل و کافئین خودداری کنید.
3. در مورد داروهایی که ممکن است مصرف کنید به پزشک خود اطلاع دهید زیرا ممکن است با نتایج آزمایش تداخل داشته باشد.
4. آماده ارائه نمونه منی در آزمایشگاه یا کلینیک در روز آزمایش باشید. نمونه باید با خودارضایی پس از یک دوره پرهیز جمع آوری شود.
روش های انجام آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم (ASA):
روش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم (ELISA):
ELISA یک روش آزمایشگاهی حساس و اختصاصی است که معمولاً برای تشخیص وجود آنتی بادی های ضد اسپرم (ASA) در سرم یا مایع منی بیمار استفاده می شود. این سنجش بر اساس یک واکنش ایمونولوژیک بین ASA موجود در نمونه و آنتی ژن های خاص متصل به یک سطح جامد است.
روش الایزا با استفاده از پلیت میکروتیتر که شامل 96 چاهک است که با مقدار ثابتی از آنتی ژن پوشانده شده اند انجام می شود، مانند اسپرم انسان یا اجزای آنها که توسط ASA شناسایی می شوند. مراحل انجام یک ELISA برای تست ASA به شرح زیر است:
- آماده سازی نمونه ها: نمونه های سرم یا منی از بیمار جمع آوری شده و سانتریفیوژ می شوند تا سلول ها یا باقی مانده ها از بین بروند. سپس نمونه ها با محلول بافری که حاوی یک عامل مسدود کننده است رقیق می شوند تا اتصال غیر اختصاصی آنتی بادی ها را کاهش دهد.
- انکوباسیون: مقدار کمی از هر نمونه رقیق شده به چاهک های صفحه میکروتیتر که از قبل با آنتی ژن پوشانده شده اند، اضافه می شود. سپس پلیت برای مدتی در دمای مشخصی انکوبه می شود تا ASA موجود در نمونه ها به آنتی ژن متصل شود.
- شستشو: چاهک ها چندین بار با محلول شستشو شسته می شوند تا هرگونه آنتی بادی غیر متصل یا سایر پروتئین ها از بین برود.
- تشخیص: یک آنتی بادی ثانویه که آنتی بادی اولیه مورد نظر را تشخیص می دهد به چاهک ها اضافه می شود. این آنتی بادی ثانویه با آنزیمی مانند پراکسیداز ترب کوهی (HRP) کونژوگه شده است، که در واکنش با یک سوبسترا تغییر رنگ ایجاد می کند.
- انکوباسیون: پلیت دوباره برای مدتی انکوبه می شود تا آنتی بادی ثانویه به هر آنتی بادی اولیه ای که به آنتی ژن متصل شده است متصل شود.
- شستشو: پلیت مجدداً شسته می شود تا هرگونه آنتی بادی ثانویه غیرمجاز حذف شود.
- توسعه رنگ: یک محلول سوبسترا به چاهک ها اضافه می شود که با آنزیم HRP واکنش داده و تغییر رنگ ایجاد می کند. شدت رنگ متناسب با مقدار آنتی بادی موجود در نمونه است.
- واکنش توقف: واکنش توسعه رنگ با افزودن محلول توقف متوقف می شود، که از توسعه بیشتر رنگ جلوگیری می کند و رنگ را برای اندازه گیری تثبیت می کند.
- خواندن نتایج: جذب هر چاه با استفاده از یک اسپکتروفتومتر در یک طول موج مشخص اندازه گیری می شود که با رنگ تولید شده توسط واکنش آنزیمی همبستگی دارد. یک منحنی استاندارد با استفاده از غلظت های شناخته شده سرم کنترل مثبت یا نمونه های پلاسمای منی حاوی ASA ایجاد می شود. مقادیر جذب نمونه های ناشناخته با منحنی استاندارد برای تعیین مقدار ASA موجود مقایسه می شود.
روش ایمونوفلورسانس غیرمستقیم (IFA):
IFA یک روش آزمایشگاهی متداول برای تشخیص وجود آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) در سرم یا منی انسان است. این روش شامل استفاده از آنتی بادی های نشاندار شده با فلورسنت برای تجسم و تشخیص اتصال ASA به سلول های اسپرم است.
در اینجا مراحل اساسی مربوط به انجام آزمایش IFA برای ASA آمده است:
- نمونه برداری: نمونه ای از مایع واژن، مایع منی یا خون از بیمار جمع آوری می شود که این آزمایش بر روی بیماران مرد یا زن انجام می شود. سپس نمونه سانتریفیوژ می شود تا سلول های اسپرم از اجزای دیگر جدا شوند.
- آماده سازی اسپرم: سلول های اسپرم چندین بار با محلول بافر شسته می شوند تا پلاسمای منی باقی مانده حاوی آنتی بادی های غیر اختصاصی حذف شود.
- انکوباسیون با سرم: اسپرم تهیه شده با سرم یا پلاسمای منی بیمار که ممکن است حاوی آنتی بادی های ضد اسپرم باشد انکوبه می شود.
- شستشو: پس از انکوباسیون، آنتی بادی های غیر متصل با استفاده از محلول بافر برای به حداقل رساندن سیگنال پس زمینه شسته می شوند.
- انکوباسیون آنتی بادی ثانویه: یک آنتی بادی ثانویه نشاندار شده با فلورسنت، که آنتی بادی اولیه را می شناسد و به آن متصل می شود (در صورت وجود)، سپس برای تشخیص وجود ارتباط با سلول های اسپرم اضافه می شود.
- تجسم: اسلاید زیر یک میکروسکوپ فلورسانس مشاهده می شود که در آن آنتی بادی های نشاندار شده نور را در یک طول موج خاص هنگامی که در معرض طول موج تحریک مناسب قرار می گیرند، ساطع می کنند. سلول‌های اسپرمی که آنتی‌بادی‌های اولیه متصل دارند، به‌عنوان لکه‌های فلورسنت روشن ظاهر می‌شوند.
- تفسیر: نتایج با بررسی الگوها و شدت فلورسانس روی اسلایدها تفسیر می شود. الگوهای مختلف فلورسانس می تواند نشان دهنده انواع مختلف ASA باشد.
بسته به کیت خاص و سازنده مورد استفاده، تغییراتی در این پروتکل وجود دارد و معمولاً کنترل‌های اضافی مانند نمونه‌های کنترل مثبت و منفی برای اطمینان از صحت و تکرارپذیری نتایج آزمایش گنجانده می‌شود.
روش واکنش آگلوتیناسیون مختلط (MAR):
روش واکنش آگلوتیناسیون مخلوط (MAR) یک تکنیک آزمایشگاهی پرکاربرد برای تشخیص وجود آنتی بادی های ضد اسپرم (ASA) در سرم یا پلاسمای منی است. آنتی بادی های ضد اسپرم ایمونوگلوبولین هایی هستند که به اسپرم متصل می شوند و به طور بالقوه با اختلال در عملکرد و تحرک اسپرم باعث ناباروری می شوند. تست MAR به ویژه در تشخیص ناباروری ایمونولوژیک در مردان و زنان مفید است.
در اینجا شرح مفصلی از روش MAR برای انجام آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم آورده شده است:
- نمونه برداری: نمونه های خون و/یا مایع منی از بیمار جمع آوری می شود. سرم از نمونه خون و پلاسمای منی از نمونه منی جدا می شود.
- آماده سازی اسپرم: یک سوسپانسیون اسپرم شسته شده با سانتریفیوژ کردن نمونه مایع منی و معلق کردن مجدد قرص اسپرم در محیطی مناسب، مانند سالین بافر فسفات (PBS) تهیه می شود.
- حساس شدن دانه های لاتکس: دانه های لاتکس پوشیده شده با آنتی بادی های ضد ایمونوگلوبولین انسانی (Ig) در تست MAR استفاده می شود. این دانه ها با انکوباسیون با سرم یا نمونه پلاسمای منی بیمار حساس می شوند. در طی این انکوباسیون، هر گونه آنتی بادی ضد اسپرم موجود در نمونه به آنتی بادی های ضد Ig انسانی روی دانه های لاتکس متصل می شود.
- واکنش آگلوتیناسیون مخلوط: دانه های لاتکس حساس شده سپس با سوسپانسیون اسپرم شسته شده مخلوط می شوند. اگر آنتی‌بادی‌های ضد اسپرم وجود داشته باشند، به اسپرم متصل می‌شوند و باعث می‌شوند که دانه‌های لاتکس نیز به اسپرم متصل شوند و توده‌ها یا آگلوتینات‌های قابل مشاهده را تشکیل دهند.
- ارزیابی: واکنش آگلوتیناسیون مخلوط زیر میکروسکوپ مشاهده می شود و درصد اسپرم با دانه های لاتکس متصل تعیین می شود. درصد بالاتر اسپرم با مهره های متصل نشان دهنده سطح بالاتر آنتی بادی ضد اسپرم در نمونه است.
- تفسیر: نتایج آزمون MAR بر اساس مقادیر قطع تعیین شده تفسیر می شود. یک تست MAR مثبت (که نشان دهنده وجود آنتی بادی های ضد اسپرم است) معمولاً دارای مقدار قطعی 50 درصد یا بیشتر اسپرم با دانه های لاتکس متصل است. با این حال، کات آف تست ممکن است بسته به آزمایشگاه و جمعیت مورد آزمایش متفاوت باشد.
به طور خلاصه، روش واکنش آگلوتیناسیون مخلوط (MAR) یک تکنیک قابل اعتماد و ساده برای تشخیص آنتی بادی های ضد اسپرم در سرم یا پلاسمای منی است. این شامل حساس کردن دانه های لاتکس با نمونه بیمار، مخلوط کردن دانه ها با سوسپانسیون اسپرم، و ارزیابی درصد اسپرم با دانه های متصل در زیر میکروسکوپ است. تست MAR مثبت نشان دهنده وجود آنتی بادی های ضد اسپرم است که ممکن است به ناباروری ایمونولوژیک کمک کند.
روش اتصال Immunobead (IBT):
IBT یک روش متداول برای انجام آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) است. این یک آزمایش بسیار حساس و اختصاصی است که می تواند وجود آنتی بادی علیه اسپرم را در مردان و زنان تشخیص دهد.
برای انجام IBT، نمونه‌ای از مایع منی یا مخاط دهانه رحم از بیمار جمع‌آوری می‌شود و با دانه‌های لاتکس که با پروتئینی به نام آلبومین سرم انسانی (HSA) پوشانده شده‌اند، مخلوط می‌شود. HSA به عنوان یک نگهدارنده برای آنتی ژن های اسپرم استفاده می شود زیرا اپی توپ های مشابهی با اسپرم دارد. سپس مخلوط انکوبه می شود تا آنتی بادی های موجود در نمونه به دانه های پوشش داده شده با HSA متصل شوند.
پس از انکوباسیون، مخلوط شسته می شود تا هر گونه آنتی بادی غیر متصل و سایر مواد حذف شود. سپس آنتی بادی های متصل با استفاده از یک آنتی بادی ثانویه که با یک نشانگر فلورسنت نشاندار شده است، شناسایی می شوند. فلورسانس وجود آنتی بادی هایی را نشان می دهد که به دانه های پوشش داده شده با HSA متصل شده اند.
نتایج معمولاً به صورت درصدی از اتصال گزارش می شوند که نشان دهنده مقدار آنتی بادی های موجود در نمونه است. نتیجه مثبت نشان دهنده وجود آنتی بادی های ضد اسپرم است، در حالی که نتیجه منفی نشان دهنده عدم وجود این آنتی بادی ها است.
IBT یک روش قابل اعتماد و دقیق برای تشخیص آنتی بادی های ضد اسپرم است و اغلب در ارزیابی های ناباروری برای تعیین اینکه آیا ASA یک عامل کمک کننده در مشکلات تولید مثل است استفاده می شود. با این حال، باید توجه داشت که IBT دارای محدودیت‌هایی است، از جمله این واقعیت که نمی‌تواند بین آنتی‌بادی‌های IgG و IgA تمایز قائل شود و توافقی در مورد اینکه چه درصد قطع اتصالی برای تشخیص ASA است، وجود ندارد.
چه چیزی در آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) مورد بررسی قرار می گیرد؟
اسپرم سلول زایشی مردانه یا گامت است. در بیضه ها تولید می شود و برای تولید مثل جنسی ضروری است. سلول‌های اسپرم معمولاً کوچک هستند و حدود 0/05 میلی‌متر طول دارند و ساختار سر، میانی و دم مشخصی دارند.
سر سلول اسپرم حاوی مواد ژنتیکی است، به ویژه 23 کروموزوم که در طول لقاح با 23 کروموزوم تخمک زن ترکیب می شود و مجموعه کاملی از 46 کروموزوم را در جنین به وجود می آورد. سر همچنین حاوی آکروزوم است که یک اندامک تخصصی است که به اسپرم کمک می کند تا در طول لقاح به لایه بیرونی محافظ تخمک زن نفوذ کند.
قسمت میانی سلول اسپرم مملو از میتوکندری های تولید کننده انرژی است که انرژی لازم را برای شنا کردن اسپرم به سمت تخمک فراهم می کند. دم یا تاژک، ساختاری بلند و شلاق مانند است که سلول اسپرم را از طریق دستگاه تناسلی زنانه به جلو می راند.
اسپرم ها از آلت تناسلی در طول رابطه جنسی خارج می شوند. آنها می توانند برای چند روز در دستگاه تناسلی زن زنده بمانند و به آنها اجازه می دهند از طریق دهانه رحم، رحم و لوله های فالوپ در جستجوی تخمک برای بارور شدن حرکت کنند.
کمیت و کیفیت اسپرم می تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند سن، انتخاب سبک زندگی (مانند سیگار کشیدن، مصرف الکل) و شرایط پزشکی قرار گیرد. برای ارزیابی سلامت و ویژگی های اسپرم مردان می توان آنالیز مایع منی را انجام داد.
آنتی بادی ضد اسپرم (ASA):
آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) پروتئین هایی هستند که توسط سیستم ایمنی تولید می شوند و می توانند به سلول های اسپرم متصل شوند و به آنها حمله کنند. آنتی بادی های ضد اسپرم متعلق به انواع IgA و IgG هستند. این آنتی بادی ها می توانند هم در مردان و هم در زنان وجود داشته باشند و می توانند برای زوجین برای بچه دار شدن مشکل ساز شوند.
آنتی بادی ضد اسپرم (ASA)
در مردان، آنتی بادی ضد اسپرم می تواند در نتیجه آسیب، عفونت یا جراحی در سیستم تولید مثل ایجاد شوند. آنها همچنین ممکن است خود به خود و بدون هیچ دلیل ظاهری ظاهر شوند. آنتی بادی ها می توانند به سطح سلول های اسپرم بچسبند و در حرکت آنها اختلال ایجاد کنند و رسیدن به تخمک را برای آنها دشوار کند. علاوه بر این، آنتی‌بادی‌ها می‌توانند باعث حمله سیستم ایمنی و تخریب سلول‌های اسپرم شوند و منجر به ناباروری شوند.
در زنان، آنتی‌بادی ضد اسپرم می‌توانند پس از قرار گرفتن در معرض اسپرم شریک مرد یا پس از اقدامات پزشکی مانند لقاح مصنوعی یا بستن لوله‌ها ایجاد شوند. آنتی بادی ها می توانند به سلول های اسپرم متصل شوند و از رسیدن آنها به تخمک جلوگیری کنند، یا می توانند توانایی اسپرم برای نفوذ به تخمک را مهار کنند. این می تواند منجر به مشکل در بارداری یا سقط مکرر شود.
علت ایجاد آنتی بادی ضد اسپرم (ASA):
در مردان
جراحت یا جراحی:
هنگامی که بیضه ها آسیب می بینند یا عمل جراحی انجام می شود، سد خونی بیضه ممکن است شکسته شود و در نتیجه اسپرم با سیستم ایمنی تماس پیدا کند و پاسخ التهابی ایجاد کند. این پاسخ باعث تشکیل آنتی بادی های ضد اسپرم می شود.
وازکتومی یکی از شایع ترین علل است، با یک مطالعه نشان داده شده است که 50 درصد از مردان وازکتومی شده دارای آنتی بادی ضد اسپرم پس از وازکتومی هستند. جراحی معکوس وازکتومی یا وازووازوستومی، همیشه بروز آنتی بادی های ضد اسپرم را کاهش نمی دهد. مطالعه‌ای در سال 2013 نشان داد که سطوح قابل‌توجهی از آنتی‌بادی‌های ضد اسپرم در 53 درصد از بیماران معکوس وازکتومی مشاهده شد و بر اساس سن، فاصله انسدادی یا روش جراحی قابل پیش‌بینی نبود. سایر جراحی‌ها مانند بیوپسی بیضه نیز با آنتی‌بادی‌های ضد اسپرم مرتبط هستند.
ضربه هایی مانند پیچ خوردگی بیضه نیز می تواند منجر به تشکیل آنتی بادی های ضد اسپرم شود. یک مطالعه در سال 2019 نشان داد که حتی پس از جراحی پیچش بیضه که این مشکل را اصلاح کرد، آنتی‌بادی‌های ضد اسپرم هنوز هم گاهی اوقات در مایع منی تشخیص داده می‌شوند.
عفونت:
همانطور که در یک مطالعه در سال 2016 نشان داده شده است، عفونت های پروستات مانند پروستاتیت مزمن (التهاب) ممکن است باعث ایجاد آنتی بادی های ضد اسپرم شوند. پروستاتیت باعث ایجاد یک پاسخ التهابی در بدن می شود که منجر به عدم تعادل فاکتورهای طرفدار و آنتی اکسیداتیو در مایع منی مردانه می شود که منجر به تشکیل پروتئین مخرب می شود.
انسداد:
در نهایت، یک مطالعه در ژاپن نشان داد که مردان دارای انسداد در مجرای دفران، لوله‌ای که اسپرم را از بیضه‌ها به آلت تناسلی می‌آورد، مربوط به فتق دوران کودکی نیز ممکن است دارای آنتی‌بادی‌های ضد اسپرم باشند. این مطالعه نشان داد که افرادی که این نوع انسداد را داشتند به اندازه بیماران وازکتومی شده از آنتی بادی های ضد اسپرم برخوردار بودند.
در زنان
آنتی بادی ضد اسپرم می توانند در سیستم تناسلی زنانه تولید شوند که بدن “واکنش آلرژیک” به اسپرم داشته باشد. دلایل این پاسخ ایمنی به طور کامل شناخته نشده است.
یک مطالعه روی 45 زن نابارور در عراق نشان داد که آنتی بادی ضد اسپرم در ترشحات دهانه رحم 62/2 درصد زنان یافت شده است. محققان پیشنهاد کردند که این به دلیل “اختلال مکانیکی یا شیمیایی در لایه مخاطی دستگاه تناسلی زنانه” است که سیستم ایمنی را در معرض اسپرم قرار می دهد و در نهایت منجر به تولید آنتی بادی های ضد اسپرم می شود.
عفونت ها ممکن است خطر آنتی بادی های ضد اسپرم را در زنان افزایش دهد. یک مطالعه نشان داد که 46 درصد از زنانی که با عفونت دستگاه تناسلی فوقانی (بیماری التهابی لگن) تشخیص داده شده بودند، آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم مثبت بود. این با آنتی بادی های ضد اسپرم که در 20 درصد از زنان مبتلا به عفونت های دستگاه تناسلی تحتانی مانند قارچ، کلامیدیا یا واژینوز باکتریایی یافت شد، مقایسه شد.
در نهایت، آنتی‌بادی ضد اسپرم در 69 درصد از زنان مبتلا به بیماری چسبندگی لگنی تایید شده از طریق لاپاروسکوپی، وضعیتی که در آن بافت اسکار اندام‌های مجاور را به یکدیگر متصل می‌کند، شناسایی شد – گاهی اوقات یک عارضه بیماری التهابی لگن یا آندومتریوز است.
علت ایجاد آنتی بادی ضد اسپرم (ASA)
وجود آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) چه تاثیری بر باروری دارد؟
آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) سلول‌های اسپرم را هدف قرار می‌دهند و گویی مهاجمان خارجی هستند. وجود این آنتی بادی ها می تواند به طور بالقوه بر باروری در مردان و زنان تأثیر بگذارد.
در مردان، آنتی‌بادی‌های ضد اسپرم می‌توانند باعث جمع شدن اسپرم‌ها در کنار هم شوند و توانایی آنها برای شنا کردن و بارور کردن تخمک را کاهش دهند. این می تواند منجر به کاهش تعداد اسپرم و کاهش تحرک شود که می تواند رسیدن و نفوذ اسپرم به تخمک زن را دشوارتر کند.
در زنان، آنتی‌بادی‌های ضد اسپرم می‌توانند با حمله و تخریب اسپرم قبل از رسیدن به تخمک، در فرآیند لقاح اختلال ایجاد کنند. این می تواند منجر به ناتوانی در بارداری یا سقط های مکرر شود. یک مطالعه نشان داد که آنتی بادی های ضد اسپرم نیز ممکن است در بافت رحم تشکیل شوند که باعث ترشح هیستامین و خروج جنین کاشته شده می شود.
مکانیسم اثر آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) در ناباروری
با این حال، توجه به این نکته مهم است که همه افرادی که آنتی‌بادی ضد اسپرم دارند، ناباروری را تجربه نمی‌کنند. تاثیر این آنتی بادی ها بر باروری می تواند بسته به سطوح و انواع آنتی بادی های موجود و همچنین عوامل دیگری مانند سن، سلامت کلی و عوامل سبک زندگی متفاوت باشد. برای تشخیص دقیق و گزینه های درمانی مناسب بهتر است با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
درمان آنتی بادی های ضد اسپرم (ASA):
درمان آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) به علت زمینه ای و شدت بیماری بستگی دارد. در برخی موارد، ممکن است نیازی به درمان نباشد، زیرا آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) ممکن است همیشه با باروری تداخل نداشته باشند. در اصل، حذف آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) به طور دائم امکان پذیر نیست، اما گزینه های درمانی مختلفی وجود دارد که ممکن است کمک کند. با این حال، اگر آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) علت ناباروری باشد، برخی از درمان های ممکن عبارتند از:
- درمان تعدیل کننده ایمنی: این شامل استفاده از داروها برای سرکوب پاسخ سیستم ایمنی به اسپرم است که می تواند به کاهش تولید آنتی بادی های ضد اسپرم کمک کند.
- کورتیکواستروئیدها: دوزهای بالای کورتیکواستروئیدها می تواند به کاهش مقدار آنتی بادی های ضد اسپرم کمک کند و باروری مردان را به طور موقت بازگرداند و در نتیجه شانس بارداری را در یک بازه زمانی خاص افزایش دهد. کورتیکواستروئیدها نوعی هورمون هستند که در غدد فوق کلیوی تولید می شوند و اثر ضد التهابی و سرکوب کننده سیستم ایمنی دارند.
- تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI): این نوعی از فناوری کمک باروری (ART) است که شامل تزریق یک اسپرم به طور مستقیم به تخمک در آزمایشگاه قبل از انتقال جنین به رحم است.
تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI)
- لقاح آزمایشگاهی (IVF): این نوع دیگری از ART است که شامل لقاح تخمک با اسپرم در آزمایشگاه قبل از انتقال جنین(های) حاصله به رحم است.
لقاح آزمایشگاهی (IVF)
- شستشوی اسپرم و IUI: در صورتی که یک مرد مجبور باشد برای بچه دار شدن به کمک باروری مراجعه کند، شستشوی اسپرم قبل از لقاح مصنوعی (AI) یا لقاح آزمایشگاهی (IVF) به کاهش تعداد آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) در نمونه اسپرم کمک می کند. با این حال، شستشوی اسپرم دو اشکال اساسی دارد: 1) به دلیل میل ترکیبی زیاد بین ASA و آنتی ژن های اسپرم، 100 درصد موثر نیست. و 2) تحرک اسپرم را تحت تأثیر قرار می دهد.
شستشوی اسپرم و IUI
در مورد لقاح مصنوعی (AI)، این بیماران ممکن است بر اساس محل آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) به یکی از انواع زیر ارجاع داده شوند:
لقاح داخل رحمی (IUI) یا Intrauterine Insemination: آنتی بادی های ضد اسپرم در مخاط دهانه رحم وجود دارد. بنابراین، با توجه به اینکه IUI اسپرم را مستقیماً در رحم قرار می دهد، به غلبه بر سد دهانه رحم کمک می کند.
لقاح داخل لوله ای (ITI) یا Intratubal Insemination: هنگامی که آنتی بادی های ضد اسپرم به دلیل آسیب به سد خونی بیضه در مایع منی قرار می گیرند استفاده می شود. به همین دلیل لازم است اسپرم ها را به تخمک نزدیکتر کرد تا بتواند به آن ضربه بزند. این نوع لقاح مصنوعی (AI) امروزه در حال منسوخ شدن است.
تلقیح داخل رحمی (IUI) در مقابل تلقیح داخل لوله ای (ITI)
لقاح مصنوعی روشی موثر برای رسیدن به بارداری است. متأسفانه وقتی آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) در سر اسپرم یافت شود، لقاح بعید است. برعکس، اگر آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) در دم باشد، این اتفاق نمی افتد. اگرچه روی آوردن به IVF گزینه دیگری است، اما میزان بارداری افزایش نمی یابد، زیرا شناسایی اسپرم هایی که فاقد آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) هستند و قادر به بارور کردن تخمک هستند امکان پذیر نیست. توجه به این نکته ضروری است که اثربخشی این درمان‌ها ممکن است بسته به مورد فردی متفاوت باشد و بهتر است برای تعیین مناسب‌ترین اقدام با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید.
سوالات متداول
انواع مختلف آنتی بادی های ضد اسپرم چیست و از نظر تأثیر بر باروری چه تفاوتی با هم دارند؟
آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) پروتئین هایی هستند که توسط سیستم ایمنی تولید می شوند و می توانند به اسپرم متصل شوند و در عملکرد آنها اختلال ایجاد کنند. دو نوع اصلی ASA وجود دارد:
- آنتی بادی های IgA: این آنتی بادی ها در غشاهای مخاطی یافت می شوند و می توانند از ورود اسپرم به دستگاه تناسلی زنان جلوگیری کنند.
- آنتی بادی های IgG: این آنتی بادی ها می توانند به سطح اسپرم بچسبند و در تحرک آنها اختلال ایجاد کنند و شنا کردن به سمت تخمک را برای آنها دشوارتر کند.
انواع مختلف آنتی بادی های ضد اسپرم
اثرات ASA ها بر باروری می تواند بسته به نوع و سطح آنتی بادی های موجود متفاوت باشد. سطوح پایین آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) ممکن است تأثیر قابل توجهی بر باروری نداشته باشد، اما سطوح بالای آن می تواند در عملکرد اسپرم اختلال ایجاد کند و شانس باروری را کاهش دهد.
آیا آنتی بادی های ضد اسپرم می تواند علت ناباروری غیرقابل توضیح در زوجین باشد؟
بله، ممکن است آنتی بادی های ضد اسپرم عامل ناباروری غیرقابل توضیح در زوجین باشد. آنتی بادی های ضد اسپرم آنتی بادی هایی هستند که توسط سیستم ایمنی تولید می شوند و سلول های اسپرم را هدف قرار داده و به آنها حمله می کنند. هنگامی که این اتفاق می افتد، اسپرم ممکن است آسیب ببیند یا بی حرکت شود و بارور کردن تخمک را برای آنها دشوار یا غیرممکن می کند.
در حالی که علل دقیق آنتی‌بادی‌های ضد اسپرم همیشه مشخص نیست، گاهی اوقات می‌توانند با آسیب یا التهاب در دستگاه تناسلی، مانند عفونت یا جراحی، ایجاد شوند. در برخی موارد، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص یا تشعشع ممکن است منجر به تولید آنتی بادی های ضد اسپرم شود.
اگر مشکوک هستید که آنتی بادی های ضد اسپرم ممکن است در ناباروری شما نقش داشته باشند، مهم است که با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید که می تواند آزمایش هایی را برای تأیید تشخیص انجام دهد و گزینه های درمانی مناسب را توصیه کند.
آیا اختلالات خودایمنی می تواند خطر ایجاد آنتی بادی های ضد اسپرم را افزایش دهد؟
بله، اختلالات خودایمنی می تواند خطر ایجاد آنتی بادی ضد اسپرم را افزایش دهد. اختلالات خود ایمنی شرایطی هستند که در آن سیستم ایمنی به اشتباه به سلول ها و بافت های سالم بدن از جمله سلول های اسپرم حمله می کند.
برخی از نمونه‌های اختلالات خودایمنی که با تولید آنتی‌بادی ضد اسپرم مرتبط هستند عبارتند از: لوپوس، آرتریت روماتوئید و MS. در این شرایط، سیستم ایمنی ممکن است آنتی‌بادی‌هایی تولید کند که سلول‌های اسپرم را مانند مهاجمان خارجی هدف قرار می‌دهند.
اگر یک اختلال خود ایمنی دارید و در تلاش برای باردار شدن هستید، مهم است که با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید که می تواند باروری شما را کنترل کند و گزینه های درمانی مناسب را توصیه کند. در برخی موارد، داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند ممکن است برای کاهش تولید آنتی‌بادی‌های ضد اسپرم و بهبود شانس بارداری استفاده شوند.
آیا عواملی در سبک زندگی وجود دارد که می تواند خطر ایجاد آنتی بادی های ضد اسپرم را افزایش دهد؟
بله، چندین عامل سبک زندگی وجود دارد که می تواند خطر ایجاد آنتی بادی های ضد اسپرم را افزایش دهد. در اینجا چند نمونه هستند:
- قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی: قرار گرفتن در معرض برخی از مواد شیمیایی مانند آفت کش ها، علف کش ها و سایر سموم محیطی می تواند به سلول های اسپرم آسیب برساند و سیستم ایمنی را تحریک کند تا آنتی بادی علیه آنها تولید کند.
- سیگار کشیدن: مطالعات نشان داده اند که سیگار می تواند به کمیت و کیفیت اسپرم آسیب برساند، که ممکن است احتمال ایجاد آنتی بادی ضد اسپرم را افزایش دهد.
- مصرف الکل: مصرف زیاد الکل با کاهش کیفیت منی و باروری در مردان مرتبط است که ممکن است خطر ایجاد آنتی بادی ضد اسپرم را نیز افزایش دهد.
- استرس: استرس مزمن می تواند بر سطح هورمون ها تأثیر بگذارد و تولید اسپرم را کاهش دهد، که ممکن است احتمال ایجاد آنتی بادی ضد اسپرم را افزایش دهد.
- چاقی: اضافه وزن یا چاقی می تواند بر باروری و سلامت اسپرم مردان تأثیر منفی بگذارد، که ممکن است خطر ایجاد آنتی بادی ضد اسپرم را افزایش دهد.
توجه به این نکته مهم است که بسیاری از این عوامل سبک زندگی تأثیرات منفی دیگری نیز بر سلامت کلی دارند، بنابراین اتخاذ عادات سالم می تواند به باروری و رفاه عمومی کمک کند.
نقش ژنتیک در ایجاد آنتی بادی های ضد اسپرم چیست؟
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ژنتیک ممکن است در ایجاد آنتی بادی های ضد اسپرم نقش داشته باشد. برخی مطالعات نشان داده اند که ممکن است یک جزء ژنتیکی در پاسخ ایمنی وجود داشته باشد که آنتی بادی های ضد اسپرم تولید می کند.
برای مثال، تغییرات خاصی در ژن‌هایی که در شناسایی و پاسخ سیستم ایمنی به آنتی‌ژن‌های خارجی (پروتئین‌ها) نقش دارند، می‌توانند بر نحوه واکنش بدن به اسپرم تأثیر بگذارند. علاوه بر این، شرایط ژنتیکی ارثی مانند سندرم کلاین فلتر، که توسط یک کروموزوم X اضافی ایجاد می شود، با خطر بیشتری برای ایجاد آنتی بادی های ضد اسپرم مرتبط است.
با این حال، ذکر این نکته ضروری است که نقش دقیق ژنتیک در ایجاد آنتی بادی های ضد اسپرم هنوز به طور کامل شناخته نشده است و تحقیقات در این زمینه ادامه دارد. عوامل دیگری مانند قرار گرفتن در معرض محیط، عادات سبک زندگی و عفونت ها نیز ممکن است بر ایجاد آنتی بادی های ضد اسپرم تأثیر بگذارند.
آیا می توان آنتی بادی های ضد اسپرم را از شریکی به شریک دیگر در طول رابطه جنسی منتقل کرد؟
آنتی بادی ضد اسپرم توسط سیستم ایمنی خود فرد در پاسخ به قرار گرفتن در معرض اسپرم، چه از طریق لقاح طبیعی یا فناوری های کمک باروری مانند لقاح داخل رحمی (IUI) یا لقاح آزمایشگاهی (IVF) تولید می شوند. این آنتی بادی ها گاهی اوقات می توانند در لقاح اختلال ایجاد کنند و شانس بارداری را کاهش دهند.
در حالی که آنتی بادی ضد اسپرم معمولاً از یک شریک به شریک دیگر در طول رابطه جنسی منتقل نمی شوند، موارد نادری وجود دارد که ممکن است امکان پذیر باشد. به عنوان مثال، اگر فردی با فردی که اخیرا تحت درمان های باروری خاصی قرار گرفته است، تماس جنسی داشته باشد، ممکن است آنتی بادی ضد اسپرم ایجاد کند. علاوه بر این، برخی از شرایط پزشکی و عفونت ها ممکن است خطر ایجاد این آنتی بادی ها را پس از تماس جنسی با شریک آسیب دیده افزایش دهند.
توجه به این نکته ضروری است که آنتی بادی ضد اسپرم مسری نیست و نمی توانند از طریق تماس گاه به گاه یا سایر فعالیت های غیر جنسی منتقل شوند. اگر در مورد خطر ایجاد آنتی بادی ضد اسپرم یا سایر مسائل مربوط به باروری نگرانی دارید، بهتر است این نگرانی ها را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارید.
چه رابطه ای بین آنتی بادی های ضد اسپرم و سقط مکرر وجود دارد؟
سقط مکرر، که به عنوان از دست دادن دو یا چند بارداری متوالی تعریف می شود، می تواند دلایل زیادی داشته باشد. در حالی که آنتی بادی ضد اسپرم به عنوان یک علت احتمالی پیشنهاد شده است، رابطه بین این آنتی بادی ها و سقط مکرر به خوبی شناخته نشده است.
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد سطوح بالای آنتی بادی ضد اسپرم ممکن است با افزایش خطر سقط مکرر مرتبط باشد. یک مطالعه نشان داد که زنانی که سقط مکرر را تجربه کرده اند در مقایسه با زنانی که سقط جنین را تجربه نکرده اند، به طور قابل توجهی بیشتر احتمال دارد که سطح آنتی بادی ضد اسپرم را افزایش دهند.
توجه به این نکته ضروری است که وجود آنتی بادی ضد اسپرم لزوماً به این معنی نیست که فرد دچار سقط مکرر می شود. بسیاری از افراد با آنتی بادی ضد اسپرم می توانند بدون هیچ مشکلی باردار شوند و بارداری را به پایان برسانند. علاوه بر این، بسیاری از عوامل دیگر نیز وجود دارند که می‌توانند باعث سقط مکرر شوند، از جمله ناهنجاری‌های ژنتیکی، عدم تعادل هورمونی و عوامل سبک زندگی.
تاثیر سن بر احتمال ایجاد آنتی بادی های ضد اسپرم در مردان و زنان چیست؟
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد سن ممکن است عاملی در ایجاد آنتی بادی ضد اسپرم در مردان و زنان باشد، اما این رابطه به خوبی شناخته نشده است.
در مردان، مطالعات نشان داده است که با افزایش سن، شیوع آنتی بادی ضد اسپرم افزایش می یابد. یک مطالعه منتشر شده نشان داد که بروز اتوآنتی بادی اسپرم با افزایش سن در مردان 20 تا 70 ساله به طور قابل توجهی افزایش می یابد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که اهمیت بالینی این یافته ها نامشخص است. در زنان، رابطه بین سن و ایجاد آنتی بادی های ضد اسپرم کمتر مشخص است.
شایان ذکر است که عوامل دیگری نیز می توانند بر احتمال ایجاد آنتی بادی ضد اسپرم تأثیر بگذارند، مانند جراحی قبلی، عفونت یا ضربه. تحقیقات بیشتری برای درک کامل رابطه بین سن و ایجاد آنتی بادی ضد اسپرم در مردان و زنان مورد نیاز است.
در سایت LEGACY در مورد آنتی بادی ضد اسپرم (ASA) بیشتر بخوانید:
آنتی بادی ضد اسپرم یا ASA پروتئین های سیستم ایمنی هستند که اسپرم را از بین می برند. آنها می توانند زمانی تولید شوند که بدن اسپرم را با مهاجم اشتباه می گیرد و سیستم ایمنی را برای محافظت از خود تحریک می کند. اگرچه نادر، آنتی بادی ضد اسپرم را می توان در مایع منی، خون یا مایعات واژن یافت.
وجود آنتی بادی ضد اسپرم می تواند با تأثیر بر تعداد، تحرک و برهمکنش اسپرم-تخمک بر باروری تأثیر منفی بگذارد. دریابید که چه چیزی باعث آنتی‌بادی ضد اسپرم می‌شود، چگونه این پروتئین‌های مخرب را آزمایش کنید و گزینه‌های درمانی موجود را پیدا کنید.
مطالب مرتبط در متااورگانون:
منابع مقاله
A.D.A.M. Medical Encyclopedia. Comprehensive metabolic panel. Updated January 26, 2019. Accessed May 13, 2021. https://medlineplus.gov/ency/article/003468.htm
A.D.A.M. Medical Encyclopedia. Basic metabolic panel. Updated April 29, 2019. Accessed May 13, 2021. https://medlineplus.gov/ency/article/003462.htm
A.D.A.M. Medical Encyclopedia. BUN – blood test. Updated April 29, 2019. Accessed May 13, 2021. https://medlineplus.gov/ency/article/003474.htm
A.D.A.M. Medical Encyclopedia. Chloride test – blood. Updated April 29, 2019. Accessed May 13, 2021. https://medlineplus.gov/ency/article/003485.htm
A.D.A.M. Medical Encyclopedia. CO2 blood test. Updated April 29, 2019. Accessed May 13, 2021. https://medlineplus.gov/ency/article/003469.htm
A.D.A.M. Medical Encyclopedia. Potassium test. Updated April 29, 2019. Accessed May 13, 2021. https://medlineplus.gov/ency/article/003484.htm
A.D.A.M. Medical Encyclopedia. Creatinine blood test. Updated July 4, 2019. Accessed May 13, 2021. https://medlineplus.gov/ency/article/003475.htm
A.D.A.M. Medical Encyclopedia. Calcium blood test. Updated September 29, 2019. Accessed May 13, 2021. https://medlineplus.gov/ency/article/003477.htm
A.D.A.M. Medical Encyclopedia. Blood sugar test. Updated January 26, 2020. Accessed May 13, 2021. https://medlineplus.gov/ency/article/003482.htm
American Board of Internal Medicine. ABIM laboratory test reference ranges. Updated January 2021. Accessed May 13, 2021. https://www.abim.org/Media/bfijryql/laboratory-reference-ranges.pdf
Givler DN, Givler A. Health screening. In: StatPearls. Updated January 20, 2021. Accessed May 14, 2021. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK436014/
MedlinePlus: National Library of Medicine. BUN (blood urea nitrogen). Updated July 30, 2020. Accessed May 13, 2021. https://medlineplus.gov/lab-tests/bun-blood-urea-nitrogen/
MedlinePlus: National Library of Medicine. Calcium blood test. Updated July 30, 2020. Accessed May 13, 2021. https://medlineplus.gov/lab-tests/calcium-blood-test/
MedlinePlus: National Library of Medicine. Carbon dioxide (CO2) in blood. Updated July 30, 2020. Accessed May 13, 2021. https://medlineplus.gov/lab-tests/carbon-dioxide-co2-in-blood/
MedlinePlus: National Library of Medicine. Chloride blood test. Updated July 30, 2020. Accessed May 13, 2021. https://medlineplus.gov/lab-tests/chloride-blood-test/
MedlinePlus: National Library of Medicine. Potassium blood test. Updated July 31, 2020. Accessed May 13, 2021. https://medlineplus.gov/lab-tests/potassium-blood-test/
MedlinePlus: National Library of Medicine. Sodium blood test. Updated July 31, 2020. Accessed May 13, 2021. https://medlineplus.gov/lab-tests/sodium-blood-test/
MedlinePlus: National Library of Medicine. Creatinine test. Updated December 22, 2020. Accessed May 13, 2021. https://medlineplus.gov/lab-tests/creatinine-test/
MedlinePlus: National Library of Medicine. Comprehensive metabolic panel (CMP). Updated March 2, 2021. Accessed May 13, 2021. https://medlineplus.gov/lab-tests/comprehensive-metabolic-panel-cmp/
MedlinePlus: National Library of Medicine. Basic metabolic panel (CMP). Updated March 9, 2021. Accessed May 17, 2021. https://medlineplus.gov/lab-tests/basic-metabolic-panel-bmp/
National Institutes of Health Office of Dietary Supplements. Potassium. Updated March 26, 2021. Accessed May 13, 2021. https://ods.od.nih.gov/factsheets/Potassium-HealthProfessional/
National Institutes of Health Office of Dietary Supplements. Calcium. Updated March 29, 2021. Accessed May 13, 2021. https://ods.od.nih.gov/factsheets/Calcium-HealthProfessional/
Shrimanker I, Bhattarai S. Electrolytes. In: StatPearls. Updated September 12, 2020. Accessed May 14, 2021. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK541123/
Wasserman MR. Fatigue. Merck Manuals Professional Edition. Updated March 2021. Accessed May 14, 2021. https://www.merckmanuals.com/professional/special-subjects/nonspecific-symptoms/fatigue
Ahmed F El-Sherbiny, Tamer A Ali, Eman A Hassan, Amira B Mehaney, Heba A Elshemy. The prognostic value of seminal anti-sperm antibodies screening in men prepared for ICSI: a call to change the current antibody-directed viewpoint of sperm autoimmunity testing. Ther Adv Urol. 2021 Jan 18;13:1756287220981488. doi: 10.1177/1756287220981488.
Bronson RA, Cooper GW, Rosenfeld DL: Sperm antibodies: their role in infertility. Fertil Steril 42:171, 1984.
Bronson RA, Cooper GW; Rosenfeld DL: Sperm-specific isoantibodies and autoantibodies inhibit the binding of human sperm to the human zona pellucida. Fertil Steril 38: 724, 19.
Deborah J Anderson. Passive immunization of the human vagina. Hum Vaccin Immunother. 2021 Sep 2;1-6. doi: 10.1080/21645515.2021.1965423.
Filipa Silva A, Ramalho-Santos J, Amaral S. The impact of antisperm antibodies on human male reproductive function: an update. Reproduction. 2021 Sep 6;162(4):R55-R71. doi: 10.1530/REP-21-0123.
Haas GG: Immunologic infertility. Obstet Gynecol North Am 14:1069, 19
Hiroaki Shibahara, Yu Wakimoto, Atsushi Fukui, Akiko Hasegawa. Anti-sperm antibodies and reproductive failures. Am J Reprod Immunol. 2021 Apr;85(4):e13337. doi: 10.1111/aji.13337. Epub 2020 Oct 26.
Jones WR: Immunological aspects of infertility. In Immunology of Human Reproduction, Edited by JS Scott, WR Jones. London, Academic Press, 1976, p. 3.
Kremer J, Jager S, Kuiken J: Treatment of infertility caused by antisperm antibodies. Int J Fertil 23:270, 19.
Kvist U, Björndahl L. (2002) 6. Antisperm antibodies, In: ESHRE Monographs: Manual on Basic Semen Analysis. Oxford: Oxford University Press.
Mazumdar S, Levine AS. Antisperm antibodies: etiology, pathogenesis, diagnosis and treatment. Fertil Steril 1998; 70: 799–810.
M S Ferrer, I F Canisso, G Podico, R E Ellerbrock, D J Hurley, R Palomares. Sperm-bound antisperm antibodies are associated with poor cryosurvival of stallion spermatozoa. Theriogenology. 2021 Sep 15;172:261-267. doi: 10.1016/j.theriogenology.2021.07.008.
Price RJ, Boettcher B: The presence of complement in human cervical mucus and its possible relevance to infertility in women with complement-dependent sperm-immobilizing antibodies. Fertil Steril 32:61, 19.
Tsukui S, Noda Y, Yano J, Fukuda A, Mori T: Inhibition of sperm penetration through human zona pellucida by antisperm antibodies. Fertil Steril 46:92, 19.
Yovich JL, Stanger JD, Kay D, Boettcher B: In vitro fertilization of oocytes from women with serum antisperm antibodies. Lancet 1:369, 19.
Zhi-Da Shi, Yan-Ping Zhang, Li-Ping Zhai, Mei-Hua Zhang, Yun-Ling Dong, Hui-Jun Yang, Yi Qiu. Sperm Parameters, ASAs and Apoptosis After Processing by the Double Tube and Swim up Methods. Am J Mens Health
. Mar-Apr 2021;15(2):15579883211001202. doi: 10.1177/15579883211001202.
