آزمایش Anti-MuSK | آزمایش آنتی بادی کیناز اختصاصی عضلانی | Muscle-Specific Kinase (MuSK) | میاستنی گراویس (MG)

دکتر فرزاد باباخانی
آخرین بروزرسانی
22 آبان 1402
آخرین بروزرسانی
22 آبان 1402
آزمایش Anti-MuSK | آزمایش آنتی بادی کیناز اختصاصی عضلانی | Muscle-Specific Kinase (MuSK) | میاستنی گراویس (MG)

آزمایش Anti-MuSK (کیناز اختصاصی عضلانی) برای کمک به تشخیص بیماری میاستنی گراویس (MG) در افرادی که علائم و نشانه‌های مرتبط با MG را دارند، اما نتایج آزمایش آنتی بادی گیرنده استیل کولین (AChR) آنها منفی است، استفاده می‌شود. این آزمایش برای تشخیص بیماری میاستنی گراویس (MG) از سایر شرایطی که ممکن است علائم مشابهی مانند خستگی مزمن و ضعف عضلانی ایجاد کند، استفاده می شود.

اسامی دیگر:

  • MuSK Autoantibody
  • MuSK Antibody IgG
  • Muscle-Specific Kinase (MuSK) Autoantibody Serum

چرا آزمایش آزمایش Anti-MuSK درخواست می شود؟

برای کمک به تشخیص بیماری میاستنی گراویس (MG) زمانی که تست‌های سرولوژیک خط اول (آزمایش آنتی بادی گیرنده استیل کولین (AChR)) منفی هستند.

چه زمانی آزمایش Anti-MuSK بایستی انجام شود؟

هنگامی که علائمی که نشان دهنده MG است، مانند افتادگی پلک، دوبینی، مشکل در جویدن یا بلع، عضلات ضعیف گردن و مشکل در راه رفتن دارید و نتیجه آزمایش آنتی بادی گیرنده استیل کولین (AChR) شما منفی است.

نمونه مورد نیاز برای آزمایش آزمایش Anti-MuSK:

  • ظرف/لوله: لوله با درب قرمز یا زرد (ترجیحا همراه با ژل جداکننده)
  • نوع نمونه: سرم
  • حجم نمونه: 1/5 میلی لیتر
لوله لخته(Clot Activator1)

لوله های مورد استفاده برای آزمایش Anti-MuSK (کیناز اختصاصی عضلانی)

شرایط-نگهداری-دمایی-نمونه-برای-آزمایش-آنتی-بادی-MuSK-(کیناز-اختصاصی-عضلانی)شرایط-قبول-یا-رد-نمونه-آزمایش-آنتی-بادی-MuSK-(کیناز-اختصاصی-عضلانی)

روش های مختلف جمع آوری نمونه های آزمایشگاه

روش های مختلف جمع آوری نمونه های آزمایشگاه

لوله های آزمایش و ضد انعقادها (Test tubes and Anticoagulants)

لوله های آزمایش و ضد انعقادها (Test tubes and Anticoagulants)

ذخیره سازی نمونه های آزمایشگاهی

ذخیره سازی نمونه های آزمایشگاهی

نام روش انجام آزمایش Anti-MuSK:

رادیوایمونواسی (RIA)

شرح روش

سرم بیمار با کیناز ویژه عضله (MuSK) نوترکیب انسانی نشاندار شده با ید (125) انکوبه می شوند. کمپلکس های ایمنی با افزودن ایمونوگلوبولین ضد انسانی ثانویه (بز) تشکیل می شوند، سپس پلیت سانتریفیوژ می شوند و شسته می شوند. انتشار گاما از گلوله شسته شده شمارش می شود و میانگین شمارش در دقیقه (cpm) با نتایج به دست آمده توسط سرم های کنترل مثبت و منفی بالا مقایسه می شود.

سرمی‌هایی که cpm بالاتر از cpm پس‌زمینه تولید شده توسط سرم طبیعی انسانی دارند، برای تأیید مثبت بودن دوباره آزمایش می‌شوند و در صورت لزوم تیتر می‌شوند تا مقداری در محدوده خطی سنجش بدست آید. ظرفیت اتصال آنتی ژن (نانو مول در لیتر) از cpm رسوب داده شده در رقتی که یک مقدار محدوده خطی ایجاد می کند، محاسبه می شود.

 روش رادیوایمونواسی (RIA)

روش رادیوایمونواسی (RIA)

آمادگی قبل از انجام آزمایش Anti-MuSK:

به آمادگی خاصی نیاز ندارد

چه چیزی در آزمایش Anti-MuSK مورد بررسی قرار می گیرد؟

آنتی بادی های ضد کیناز اختصاصی عضلانی (Anti-MuSK) نوعی اتوآنتی بادی هستند، پروتئین هایی که توسط سیستم ایمنی تولید می شوند و به اشتباه پروتئین هایی به نام کینازهای ختصاصی عضلانی ها را مورد حمله قرار می دهند. این آزمایش این اتوآنتی بادی ها را در خون افراد مبتلا به میاستنی گراویس (MG) تشخیص می دهد، یک بیماری خود ایمنی نادر اما اغلب شدید که باعث خستگی و ضعف ماهیچه ها می شود.

کیناز اختصاصی عضلانی (MuSK)

کیناز اختصاصی عضلانی (MuSK)

کینازهای عضلانی پروتئین هایی هستند که در آنها انتهای عصبی و فیبرهای عضلانی به هم نزدیک می شوند (اتصالات عصبی عضلانی). اگرچه علت MG به طور کامل شناخته نشده است ، تصور می شود که آنتی بادی های ضد MuSK در انتقال سیگنال بین اعصاب و ماهیچه ها تداخل ایجاد می کند.

MG معمولاً برای اولین بار هنگامی که باعث ضعف در عضلات چشم و علائمی مانند افتادگی پلک (ها) و/یا دوبینی می شود، مورد توجه قرار می گیرد. این مورد اغلب MG چشمی نامیده می شود و حدود 15٪ از افراد مبتلا به MG فقط مشکلات چشمی دارند.

MG از ماهیچه های چشم می تواند در طول زمان به عضلات صورت و گردن گسترش یابد و باعث ضعف، تار شدن گفتار، مشکل در جویدن و بلع و/یا مشکل در تنفس شود. هنگامی که ضعف عضلانی از چشم ها به سر و گردن و سایر قسمت های بدن گسترش می یابد، به این حالت MG عمومی گفته می شود. ضعف عضلانی در طول زمان متفاوت خواهد بود. این ضعف در طول فعالیت بدنی بدتر می شود اما با استراحت بهبود می یابد.

اکثر افراد مبتلا به MG دارای آنتی بادی های ضد گیرنده استیل کولین (آنتی بادی های AChR) هستند. با این حال، حدود 10 تا 15 درصد از افراد مبتلا به MG آنتی بادی AChR ندارند. در مواردی که آنتی بادی های AChR تشخیص داده نمی شوند، پزشک احتمالاً آزمایش آنتی بادی ضد MuSK را درخواست می کند. برآورد نسبت افراد مبتلا به MG که از نظر آنتی بادی AChR منفی هستند اما از نظر آنتی بادی به MuSK مثبت هستند، حدود 6 تا 50 درصد است. این وضعیت گاهی MuSK MG نامیده می شود.

طبق گزارش بنیاد میاستنی گراویس آمریکا، افرادی که دارای آنتی بادی های ضد MuSK هستند، در مقایسه با میاستنی گراویس چشمی، که فقط بر چشم ها و پلک ها تأثیر می گذارد، بیشتر به شکل عمومی میاستنی گراویس مبتلا می شوند. زنان بیشتر از مردان تحت تأثیر خود ایمنی MuSK MG قرار می گیرند و شروع آن می تواند در هر سنی رخ دهد. افراد مبتلا به MuSK MG ممکن است در مقایسه با افرادی که دارای MG AChR مثبت هستند به درمان های خاصی پاسخ دهند.

بیماری میاستنی گراویس

بیماری میاستنی گراویس

زنان معمولاً بیشتر از مردان تحت تأثیر خودایمنی MuSK MG قرار می گیرند. شروع می تواند در هر سنی (از کودکان تا سالمندان) رخ دهد. بیماران ممکن است نفع محدودی از داروهای آنتی کولین استراز داشته باشند. تیموس طبیعی است و بیماران معمولاً از تیمکتومی سودی نمی برند. درمان های کاهش دهنده آنتی بادی موثر هستند.

علل بوجود آمدن بیماری میاستنی گراویس:

آنتی بادی ها

اعصاب شما با آزاد کردن مواد شیمیایی (انتقال‌دهنده‌های عصبی) که دقیقاً در محل‌های گیرنده سلول‌های ماهیچه‌ای در محل اتصال عصب-عضله قرار می‌گیرند، با ماهیچه‌های شما ارتباط برقرار می‌کنند.

در بیماری میاستنی گراویس، سیستم ایمنی بدن شما آنتی بادی هایی تولید می کند که بسیاری از مکان های گیرنده ماهیچه های شما را برای انتقال دهنده عصبی به نام استیل کولین مسدود کرده یا از بین می برد. با در دسترس بودن مکان‌های گیرنده کمتر، ماهیچه‌های شما سیگنال‌های عصبی کمتری دریافت می‌کنند و در نتیجه باعث ضعف می‌شوند.

آنتی بادی ها همچنین می توانند عملکرد تیروزین کیناز گیرنده ویژه عضلانی(MuSK) را مسدود کنند. این پروتئین در تشکیل اتصال عصب به ماهیچه نقش دارد. آنتی بادی علیه این پروتئین می تواند منجر به میاستنی گراویس شود.

آنتی بادی ها علیه پروتئین دیگری به نام پروتئین مرتبط با لیپوپروتئین 4 (LRP4) می توانند در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند. سایر آنتی بادی ها در مطالعات تحقیقاتی گزارش شده اند و تعداد آنتی بادی های درگیر احتمالاً در طول زمان افزایش می یابد.

آنتی بادی های موثر در بوجود آمدن بیماری میاستنی گراویس

آنتی بادی های موثر در بوجود آمدن بیماری میاستنی گراویس

برخی از افراد مبتلا به میاستنی گراویس هستند که توسط آنتی بادی های مسدود کننده استیل کولین، MuSK یا LRP4 ایجاد نمی شود. به این نوع میاستنی گراویس میاستنی گراویس سرونگاتیو یا میاستنی گراویس آنتی بادی منفی می گویند. به طور کلی، محققان فرض می‌کنند که این نوع از میاستنی گراویس هنوز پایه خود ایمنی دارند، اما آنتی‌بادی‌های درگیر هنوز قابل تشخیص نیستند.

غده تیموس

غده تیموس بخشی از سیستم ایمنی بدن شما است که در قسمت بالایی قفسه سینه زیر استخوان سینه شما قرار دارد. محققان بر این باورند که غده تیموس باعث تحریک یا حفظ تولید آنتی بادی هایی می شود که استیل کولین را مسدود می کنند.

تیموسغده تیموس که در دوران نوزادی بزرگ است، در بزرگسالان سالم کوچک است. با این حال، در برخی از بزرگسالان مبتلا به میاستنی گراویس، غده تیموس به طور غیر طبیعی بزرگ است. برخی از افراد مبتلا به میاستنی گراویس نیز دارای تومورهای غده تیموس (تیموما) هستند. معمولا تیموما سرطانی (بدخیم) نیستند، اما می توانند سرطانی شوند.

علل دیگر

به ندرت، مادران مبتلا به میاستنی گراویس دارای فرزندانی هستند که با میاستنی گراویس (میاستنی گراویس نوزادی) متولد می شوند. اگر به موقع درمان شود، کودکان معمولاً ظرف دو ماه پس از تولد بهبود می یابند. برخی از کودکان با یک نوع نادر و ارثی میاستنی گراویس به دنیا می آیند که به آن سندرم میاستنی مادرزادی می گویند.

عضلات درگیر در بیماری میاستنی گراویس:

اگرچه میاستنی گراویس می تواند هر یک از عضلاتی را که به طور ارادی کنترل می کنید، تحت تاثیر قرار دهد، گروه های عضلانی خاصی بیشتر از سایرین تحت تاثیر قرار می گیرند:

ماهیچه های چشم

در بیش از نیمی از افرادی که به میاستنی گراویس مبتلا می شوند، اولین علائم و نشانه های آنها شامل مشکلات چشمی است، مانند:

  • افتادگی یک یا هر دو پلک (پتوز)
  • دوبینی (دوبینی) که ممکن است افقی یا عمودی باشد و با بسته شدن یک چشم بهبود می یابد یا برطرف می شود

عضلات صورت و گلو

در حدود 15 درصد از افراد مبتلا به میاستنی گراویس، اولین علائم شامل عضلات صورت و گلو می شود که می تواند:

  • صحبت کردن را مختل کند بسته به اینکه کدام ماهیچه تحت تأثیر قرار گرفته است، گفتار شما ممکن است نرم به نظر برسد.
  • باعث مشکل در بلع می شود. ممکن است به راحتی دچار حالت خفگی شوید و خوردن، نوشیدن یا خوردن قرص را دشوار می کند. در برخی موارد، مایعاتی که می خواهید قورت دهید از بینی شما خارج می شود.
  • جویدن را تحت تأثیر قرار دهد. ماهیچه های مورد استفاده برای جویدن ممکن است در نیمه غذا خسته شوند، به خصوص اگر چیزی برای جویدن سخت می خورید.
  • حالات چهره را تغییر می دهد.

عضلات گردن و اندام

میاستنی گراویس همچنین می تواند باعث ضعف در گردن، بازوها و پاها شود. ضعف در پاهای شما می تواند بر نحوه راه رفتن شما تأثیر بگذارد. ضعیف بودن عضلات گردن باعث می شود که سرتان را سخت نگه دارید.

عضلات درگیر در بیماری میاستنی گراویس

عضلات درگیر در بیماری میاستنی گراویس

عواملی که می توانند میاستنی گراویس را بدتر کنند

  • خستگی
  • بیماری یا عفونت
  • عمل جراحی
  • فشار
  • برخی از داروها – مانند مسدود کننده های بتا، کینیدین گلوکونات، کینیدین سولفات، کینین (Qualaquin)، فنی توئین، برخی داروهای بیهوش کننده و برخی آنتی بیوتیک ها
  • بارداری
  • دوره های قاعدگی

عوارض بیماری میاستنی گراویس:

عوارض میاستنی گراویس قابل درمان هستند، اما برخی از آنها می توانند تهدید کننده زندگی باشند.

  • بحران میاستنی: بحران میاستنی یک وضعیت تهدید کننده زندگی است که زمانی رخ می دهد که ماهیچه هایی که تنفس را کنترل می کنند ضعیف می شوند و نمی توانند کار کنند. درمان اورژانسی و کمک مکانیکی برای تنفس مورد نیاز است. داروها و درمان‌های تصفیه خون به افراد کمک می‌کنند تا دوباره نفس بکشند.
  • تومورهای غده تیموس: برخی از افراد مبتلا به میاستنی گراویس دارای تومور در غده تیموس هستند، غده ای در زیر استخوان سینه که با سیستم ایمنی درگیر است. بیشتر این تومورها که تیموما نامیده می شوند، سرطانی (بدخیم) نیستند.
  • تیروئید کم کار یا پرکار. غده تیروئید که در گردن است، هورمون هایی ترشح می کند که متابولیسم شما را تنظیم می کند. اگر تیروئید شما کم کار است، ممکن است در مقابله با سرماخوردگی، افزایش وزن و سایر مسائل مشکل داشته باشید. تیروئید پرکار می تواند در مواجهه با گرما، کاهش وزن و سایر مسائل مشکل ایجاد کند.
  • شرایط خود ایمنی افراد مبتلا به میاستنی گراویس ممکن است بیشتر به بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس مبتلا شوند.

عوامل مداخله گر در آزمایش Anti-MuSK

درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی یکی از علل شایع سرم منفی کاذب است. بنابراین، انجام یک ارزیابی جامع سرولوژیکی قبل از شروع درمان با سرکوب کننده سیستم ایمنی مهم است.

محدوده مرجع آزمایش Anti-MuSK:

< or =0.02 nmol/L

توجه: محدوده مرجع و واحد آزمایش وابسته به روش انجام و کیت می باشد و ممکن است در آزمایشگاه های مختلف متفاوت باشد. بنابراین توصیه می گردد که آزمایش ها ترجیحا در یک آزمایشگاه مورد بررسی قرار گیرد.

سوالات متداول

چگونه از نتایج آزمایش Anti-MuSK استفاده می شود؟

آزمایش Anti-MuSK برای کمک به تشخیص میاستنی گراویس (MG) در افرادی که دارای علائم و نشانه های مرتبط با MG هستند اما تست آنتی بادی های AChR منفی است، انجام می شود. از آزمایش برای تشخیص MG از سایر بیماریهایی که ممکن است علائم مشابهی ایجاد کنند، مانند خستگی و ضعف عضلانی مزمن استفاده می شود.

چه زمانی آزمایش Anti-MuSK درخواست می شود؟

در صورت داشتن علائم و نشانه هایی که نشان دهنده MG است و نتیجه آزمایش آنتی بادی AChR منفی است، ممکن است آزمایش آنتی بادی ضد MuSK انجام شود.

برخی از علائم و نشانه های MG عبارتند از:

  • افتادگی پلک
  • دید دوگانه
  • کاهش کنترل حرکت چشم
  • مشکل در بلع و/یا جویدن ، منجر به خفگی ، آبریزش و گاز گرفتن می شود
  • لکنت زبان
  • ضعف عضلات گردن
  • مشکل در بالا نگه داشتن سر
  • مشکل در تنفس
  • مشکل در راه رفتن و تغییر راه رفتن
  • ضعف عضلانی خاص اما احساسات/احساسات طبیعی
  • ضعف عضلانی که در حین فعالیت بدنی بدتر می شود و با استراحت بهبود می یابد

نتیجه آزمایش Anti-MuSK چه چیزی را نشان می دهد؟

Anti-MuSK به طور معمول در خون وجود ندارند. آزمایش منفی Anti-MuSK به این معنی است که احتمال اینکه شما MG داشته باشید کمتر است. با این حال، یک نتیجه منفی MG را رد نمی کند. در حدود 6 تا 10 درصد موارد MG، نه آنتی بادی AChR و نه MuSK وجود ندارد. گفته می شود این افراد MG دو سرم منفی دارند. نتایج آزمایش های دیگر برای آنتی بادی ها، مانند آزمایش آنتی بادی ضد LRP4 (پروتئین 4 مرتبط با گیرنده LDL) و آزمایش آنتی بادی ماهیچه ای صاف، ممکن است به تشخیص کمک کند.

اگر نتیجه آزمایش شما برای Anti-MuSK و علائم MG مثبت باشد، احتمالاً میاستنی گراویس کیناز اختصاصی عضلانی خود ایمنی دارید.

چقدر طول می کشد تا نتایج آزمایش Anti-MuSK حاصل شود؟

این آزمایش به ابزارهای تخصصی و پرسنل آموزش دیده آزمایشگاه نیاز دارد و توسط هر آزمایشگاهی ارائه نمی شود. نمونه خون شما احتمالاً باید برای آزمایش به آزمایشگاه مرجع ارسال شود ، بنابراین ممکن است چند روز طول بکشد تا نتایج در دسترس باشد.

میاستنی گراویس (MG) چقدر جدی است؟

اکثر افرادی که MG دارند می توانند با درمان و نظارت عادی یا تقریباً عادی زندگی کنند. یکی از جدی ترین عوارض، بحران میاستنی تنفسی است که می تواند زمانی رخ دهد که ماهیچه های کنترل کننده تنفس ضعیف شوند. این می تواند یک فوریت پزشکی باشد و اغلب نیاز به بستری شدن دارد.

آیا مهم است که کدام نوع آنتی بادی بررسی شود؟

بله، نوع اتوآنتی بادی ممکن است درمان MG را هدایت کند. افرادی که دارای آنتی بادی های Anti-MuSK هستند ممکن است نسبت به افراد دارای آنتی بادی AChR به داروها واکنش متفاوتی نشان دهند.

آیا می توان از بوجود آمدن آنتی بادی های MuSK جلوگیری کرد؟

خیر، علت اتوآنتی بادی های MG مشخص نیست و این بیماری قابل پیشگیری نیست.

آیا میاستنی گراویس ارثی است؟

اختلالات خود ایمنی ناشی از تغییرات یا تغییرات در یک ژن خاص نیستند، بنابراین آنها شرایط ارثی محسوب نمی شوند. با این حال، آنها می توانند در خانواده مدیریت شوند. برخی از افراد ممکن است یک تغییر ژنتیکی را به وجود آورند که باعث سندرم میاستنی مادرزادی می شود، که یک بیماری ارثی با علائم مشابه MG است اما علت متفاوتی دارد.

آیا چیز دیگری هست که باید بدانم؟

افرادی که MG دارند به احتمال زیاد دارای اختلالات خود ایمنی دیگر مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس نیز هستند.

در سایت Oxford University Hospitals در مورد آنتی بادی ضد MuSK بیشتر بخوانید:

تیروزین کیناز اختصاصی ماهیچه (MUSK) یک آنزیم غشایی سطحی است که در تجمع گیرنده استیل کولین در طول توسعه اتصال عصبی عضلانی ضروری است. مطالعات اخیر نشان داده‌اند که آنتی‌بادی‌های ضدMuSK در 40 تا 50 درصد بیماران مبتلا به MG سرم منفی گیرنده استیل کولین ژنرالیزه وجود دارد. آنتی بادی های ضد MuSK در بیماران مبتلا به میاستنی صرفاً چشمی یا در افرادی که دارای آنتی بادی های گیرنده ضد استیل کولین هستند یافت نشده است.

مطالب مرتبط در متااورگانون:

جای دیگر وب:

مورد تایید و بازبینی شده توسط:

دکتر فرزاد باباخانی
برچسب ها:

این مقاله را به دوستان خود معرفی کنید

منابع مقاله

 

Koneczny, I., Cossins, J., & Vincent, A. (2014 January) The role of muscle-specific tyrosine kinase (MuSK) and mystery of MuSK myasthenia gravis. Journal of Anatomy. Available online at https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3867884/. Accessed May 2020.

Muscle-specific kinase (MuSK) Autoantibody, Serum. Mayo Clinic Laboratories. Available online at https://www.mayocliniclabs.com/test-catalog/Clinical+and+Interpretive/64277. Accessed May 2020.

(Updated 2020 April 27) Myasthenia Gravis Fact Sheet. National Institute of Neurological Disorders and Stroke. Available online at https://www.ninds.nih.gov/disorders/patient-caregiver-education/fact-sheets/Myasthenia-gravis-fact-sheet. Accessed May 2020.

Joong Oh, S. (2009 June) Muscle-Specific Receptor Tyrosine Kinase Antibody Positive Myasthenia Gravis Current Status. Journal of Clinical Neurology. Available online at https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2706412/. Access May 2020.

Types of Autoimmune MG. Myasthenia Gravis Foundation of America. Available online at https://myasthenia.org/What-is-MG/MG-and-Related-Disorders/Autoimmune-MG-and-Diagnostic-Tests. Accessed May 2020.

(June 2020) Arup Consult. Myasthenia Gravis. Available online at https://arupconsult.com/content/myasthenia-gravis. Accessed June 2020.

(Updated August 27, 2018) Jowkar, A. What history is characteristic of anti-MuSK-positive myasthenia gravis (MG)? Medscape Myasthenia Gravis Q&A. Available online at https://www.medscape.com/answers/1171206-92628/what-history-is-characteristic-of-anti-musk-positive-myasthenia-gravis-mg. Accessed June 2020.

(Updated August 27, 2018) Jowkar, A. Myasthenai Gravis. Medscape Reference. Available online at https://emedicine.medscape.com/article/1171206-overview. Accessed June 2020.

 AskMayoExpert. Myasthenia gravis. Rochester, Minn.: Mayo Foundation for Medical Education and Research; 2018.

Clinical overview of MG. Myasthenia Gravis Foundation of America. http://www.myasthenia.org/HealthProfessionals/ClinicalOverviewofMG.aspx. Accessed April 1, 2019.

Jameson JL, et al., eds. Myasthenia gravis and other diseases of the neuromuscular junction. In: Harrison’s Principles of Internal Medicine. 20th ed. New York, N.Y.: The McGraw-Hill Companies; 2018. https://accessmedicine.mhmedical.com. Accessed April 1, 2019.

Myasthenia gravis fact sheet. National Institute of Neurological Disorders and Stroke. http://www.ninds.nih.gov/disorders/myasthenia_gravis/detail_myasthenia_gravis.htm. Accessed April 1, 2019.

Simon RP, et al. Motor disorders. In: Clinical Neurology. 10th ed. New York, N.Y.: McGraw-Hill Education; 2018. https://accessmedicine.mhmedical.com. Accessed April 1, 2019.

Jordan A, et al. Recent advances in understanding and managing myasthenia gravis. F1000Research. 2018;7:1727. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Recent+advances+in+understanding+and+managing+myasthenia+gravis. Accessed April 1, 2019.

Bird SJ. Overview of the treatment of myasthenia gravis. https://www.uptodate.com/contents/search. Accessed April 1, 2019.

Bird SJ. Thymectomy for myasthenia gravis. https://www.uptodate.com/contents/search. Accessed April 4, 2019.

Barbara Woodward Lips Patient Education Center. Myasthenia gravis: A guide for patients. Rochester, Minn.: Mayo Foundation for Medical Education and Research; 2003. http://forms.mayo.edu/index.html#MC1735. Accessed April 4, 2019.

Brown AY. Allscripts EPSi. Mayo Clinic. April 13, 2021.

این مقاله برای شما مفید بود؟

ثبت دیدگاه

Go to Top