آزمایش Anti-La | آزمایش Anti-SSB | آزمایش Anti-La/SSB
- چرا آزمایش Anti-La (SSB) درخواست می شود؟
- چه زمانی آزمایش Anti-La (SSB) بایستی انجام شود؟
- نمونه مورد نیاز برای آزمایش Anti-La (SSB):
- آمادگی بیمار قبل از انجام آزمایش Anti-La (SSB):
- روش های مختلف اندازه گیری Anti-La (SSB):
- چه چیزی در آزمایش Anti-La (SSB) مورد بررسی قرار می گیرد؟
- اهمیت بالینی آزمایش Anti-La (SSB):
- محدوده مرجع برای آزمایش Anti-La (SSB):
- سوالات متداول
- آنتی ژن اولیه مورد هدف آنتی بادی های Anti-La (SSB) چیست؟
- آنتی ژن La (SSB) چگونه در متابولیسم RNA نقش دارد؟
- تظاهرات بالقوه مختلف بیماری های خودایمنی مرتبط با Anti-La (SSB) چیست؟
- آیا عوامل ژنتیکی خاصی با تولید آنتی بادی های Anti-La (SSB) مرتبط هستند؟
- آنتی بادی های Anti-La (SSB) چه نقشی در پاتوژنز سندرم شوگرن دارند؟
- آیا می توان آنتی بادی های Anti-La (SSB) را در افراد سالم یافت؟
- آنتی بادی های Anti-La (SSB) چگونه بر غدد بزاقی و اشکی در سندرم شوگرن تأثیر می گذارند؟
- آیا تمایل جنسی یا سنی برای ایجاد بیماری های خودایمنی مرتبط با Anti-La (SSB) وجود دارد؟
- چه عواملی ممکن است منجر به افزایش سطح آنتی بادی Anti-La (SSB) در بیمار شود؟
- پیش آگهی افراد مبتلا به بیماری های خودایمنی مرتبط با Anti-La (SSB) چیست؟
- درمان توصیه شده برای شرایط خودایمنی مرتبط با آنتی بادی های Anti-La (SSB) چیست؟
- مطالب مرتبط در متااورگانون:
- آزمایش Anti Jo-1 | آنتی هیستیدیل tRNA سنتتاز | anti-histidyl tRNA synthetase antibodies | پلی میوزیت | Polymyositis
- آزمایش HLA typing | تست سازگاری بافتی | HLA Crossmatching
- آزمایش Anti MCV | آنتی بادی های ویمنتین سیترولین دار جهش یافته | Anti mutated citrullinated vimentin antibodies
- آزمایش آنتی فسفولیپید (APA) | Anti Phospholipid Antibodies | سندرم آنتی فسفولیپید (APS)
- آزمایش Anti MOG | آنتی گلیکوپروتئین الیگودندروسیت ضد میلین | Anti-Myelin Oligodendrocyte Glycoprotein (MOG)
- آزمایش Anti CCP | آنتی بادی پپتیدی سیترولینه حلقوی | آنتی Cyclic Citrullinated Peptide Antibody | CCP
- آزمایش آنتی بادی های ضد هسته (ANA) | Antinuclear Antibody | آنتی بادی ضد هسته ای فلورسنت (FANA)
- آزمایش آنتی بادی های سیتوپلاسمی ضد نوتروفیل (ANCA) | MPO | PR3 | cANCA | pANCA | آنتی بادی های میلوپراکسیداز | آنتی بادی های پروتئیناز 3
- آزمایش اتوآنتی بادی هیستون | Histone Autoantibodies | آنتی بادی های ضد نوکلئوزومی | Anti NCS | Anit Histone
- آزمایش آنتی بادی های آنتی ژن هسته ای قابل استخراج (ENA)
- آزمایش Anti-Ro | آزمایش Anti-SSA | آزمایش Anti-Ro/SSA
آنتی بادی های Anti-La که به عنوان آنتی بادی های ضد SSB نیز شناخته می شوند، اتوآنتی بادی هایی هستند که می توانند در خون افراد مبتلا به برخی بیماری های خودایمنی مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) و سندرم شوگرن شناسایی شوند.
چرا آزمایش Anti-La (SSB) درخواست می شود؟
تست Anti-La (SSB) برای چندین هدف مهم در زمینه علوم آزمایشگاهی پزشکی و پزشکی بالینی درخواست می شود:
- تشخیص بیماری های خودایمنی: دلیل اصلی درخواست آزمایش Anti-La (SSB) کمک به تشخیص بیماری های خود ایمنی، به ویژه سندرم شوگرن و لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) است. این آنتی بادی ها نشانگرهای اختصاصی برای این شرایط در نظر گرفته می شوند.
- تأیید سندرم شوگرن: سندرم شوگرن یک اختلال خودایمنی مزمن است که عمدتاً غدد بزاقی و اشکی را تحت تأثیر قرار می دهد و منجر به خشکی دهان و خشکی چشم می شود. آنتی‌بادی‌های Anti-La، همراه با آنتی‌بادی‌های ضد SSA (Ro)، برای تأیید تشخیص سندرم شوگرن زمانی که بیمار با علائم مشخصه مراجعه می‌کند، استفاده می‌شود.
- معیارهای تشخیصی: آنتی بادی های Anti-La، هنگامی که همراه با آنتی بادی های ضد SSA شناسایی شوند، می توانند معیارهای تشخیصی سندرم شوگرن را برآورده کنند، به ویژه هنگامی که سایر شواهد بالینی و آزمایشگاهی از تشخیص حمایت می کنند.
- شناسایی زیرگروه: در لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE)، آنتی بادی های Anti-La یکی از بسیاری از اتوآنتی بادی هایی هستند که می توانند وجود داشته باشند. وجود این آنتی بادی ها می تواند به شناسایی زیرگروه های خاص یا تظاهرات بالینی در طیف گسترده تر SLE کمک کند.
- پایش بیماری: هنگامی که تشخیص سندرم شوگرن یا SLE مشخص شد، نظارت بر سطوح آنتی بادی های Anti-La (SSB) می تواند در ردیابی فعالیت بیماری و پاسخ به درمان مفید باشد. تغییرات در سطوح آنتی بادی در طول زمان می تواند بینش هایی را در مورد سیر بیماری ارائه دهد.
- روماتولوژی و ایمونولوژی: روماتولوژیست ها و ایمونولوژیست ها اغلب آزمایش های Anti-La (SSB) را به عنوان بخشی از ارزیابی خود از بیماران مشکوک به بیماری های خودایمنی برای کمک به تشخیص دقیق و هدایت تصمیمات درمانی سفارش می دهند.
توجه به این نکته مهم است که تست Anti-La (SSB) تنها بخشی از پازل تشخیصی است و نتایج باید همیشه در چارچوب تظاهرات بالینی بیمار و سایر یافته‌های آزمایشگاهی تفسیر شوند. این آزمایش ابزار ارزشمندی در دست متخصصان برای ارائه تشخیص دقیق و به موقع شرایط خودایمنی و نظارت بر پیشرفت بیماری است.
چه زمانی آزمایش Anti-La (SSB) بایستی انجام شود؟
تست Anti-La (SSB) زمانی باید در نظر گرفته شود که علائم خاص و اندیکاسیون های بالینی احتمال بیماری های خود ایمنی، به ویژه سندرم شوگرن و لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) را مطرح کنند. در اینجا علائم و سناریوهایی وجود دارد که ممکن است آزمایش Anti-La (SSB) درخواست شود:
سندرم شوگرن:
– خشکی چشم (گزروفتالمی): سندرم شوگرن اغلب با خشکی مداوم و شدید در چشم ها تظاهر می کند.
– خشکی دهان (خشکی دهان): بیماران ممکن است به دلیل کاهش عملکرد غدد بزاقی دچار خشکی و مشکل در بلع شوند.
– درد مفاصل: برخی از افراد ممکن است درد و سفتی مفاصل داشته باشند.
– خستگی: خستگی بی دلیل و شدید یک علامت شایع است.
– التهاب دهان و چشم: ممکن است التهاب در حفره دهان و چشم نیز وجود داشته باشد.
لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE):
– راش: راش مشخصه “پروانه ای” روی گونه ها و بینی.
– درد و تورم مفاصل: آرترالژی یا آرتریت که مفاصل متعدد را تحت تأثیر قرار می دهد.
– حساسیت به نور: افزایش حساسیت به نور خورشید.
– تب: تب بی دلیل.
– خستگی: خستگی مداوم و شدید.
– سایر بثورات پوستی: بثورات پوستی مختلف فراتر از راش مالاریا.
– درگیری کلیه: التهاب کلیه.
– ناهنجاری های هماتولوژیک: ناهنجاری در تعداد سلول های خونی.
– علائم عصبی: علائم عصبی مانند سردرد، تشنج یا تغییرات شناختی.
شک بالینی: اگر پزشک متخصص بر اساس تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی و نتایج اولیه آزمایشگاهی مشکوک باشد که ممکن است یک بیماری خودایمنی داشته باشد، ممکن است آزمایش Anti-La (SSB) را درخواست کند.
تاکید بر این نکته ضروری است که تست Anti-La (SSB) یک تست غربالگری معمولی نیست و نباید در غیاب علائم بالینی یا مشکوک به بیماری های خودایمنی انجام شود. در عوض، برای تأیید تشخیص یا بررسی بیشتر بیمارانی که علائمی مطابق با این شرایط نشان می‌دهند، استفاده می‌شود.
نمونه مورد نیاز برای آزمایش Anti-La (SSB):
- ظرف/لوله: لوله با درب قرمز یا زرد (ترجیحا بدون ژل جداکننده)
- نوع نمونه: سرم
- حجم نمونه: یک میلی لیتر
لوله های مورد استفاده برای آزمایش Anti-La (SSB)
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
روش های مختلف جمع آوری نمونه های آزمایشگاه
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
لوله های آزمایش و ضد انعقادها (Test tubes and Anticoagulants)
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
ذخیره سازی نمونه های آزمایشگاهی
آمادگی بیمار قبل از انجام آزمایش Anti-La (SSB):
- به آمادگی خاصی نیازی ندارد
روش های مختلف اندازه گیری Anti-La (SSB):
روش سنجش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA):
سنجش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA) یک روش آزمایشگاهی پرکاربرد برای اندازه‌گیری کمی آنتی‌بادی‌های خاص، از جمله آنتی‌بادی‌های Anti-La (SSB) است. در اینجا شرح مفصلی از روش ELISA برای اندازه گیری آنتی بادی های Anti-La (SSB) آورده شده است:
- پوشش صفحه میکروتیتر: چاهک های صفحه میکروتیتر با آنتی ژن اختصاصی مربوط به آنتی بادی های Anti-La (SSB) پوشیده شده اند. این معمولاً با افزودن مقدار مشخصی از آنتی ژن به هر چاهک و اجازه دادن به آن برای چسبیدن به سطح چاهک انجام می شود.
- مسدود کردن: برای جلوگیری از اتصال غیر اختصاصی، پلیت سپس با یک عامل مسدود کننده (مانند آلبومین سرم گاوی) که سطوح در معرض باقی مانده را می پوشاند، درمان می شود.
- افزودن نمونه های بیمار: نمونه های سرم یا خون بیمار، حاوی آنتی بادی های Anti-La (SSB) در دو یا سه نسخه به چاهک ها اضافه می شود. نمونه ها رقیق می شوند تا اطمینان حاصل شود که سیگنال حاصل در محدوده خطی تشخیص قرار می گیرد.
- انکوباسیون: پلیت انکوبه می شود تا آنتی بادی های Anti-La (SSB) از نمونه های بیمار به آنتی ژن پوشش داده شده متصل شوند.
- شستشو: پس از دوره انکوباسیون، چاهک ها با محلول بافر شسته می شوند تا پروتئین های متصل نشده و سایر مواد حذف شوند.
- آنتی بادی ثانویه: آنتی بادی های ثانویه کونژوگه آنزیمی مخصوص آنتی بادی های انسانی به هر چاهک اضافه می شود. این آنتی بادی ها به هر آنتی بادی Anti-La (SSB) که به آنتی ژن پوشش داده شده چسبیده است متصل می شوند.
- انکوباسیون: پلیت دوباره انکوبه می شود تا آنتی بادی های ثانویه به آنتی بادی های Anti-La (SSB) متصل شوند.
- شستشو: پلیت دوباره شسته می شود تا آنتی بادی های ثانویه غیرمجاز حذف شوند.
- افزودن سوبسترا: محلول سوبسترای حاوی سوبسترای کروموژنیک یا فلوروژنیک برای آنزیم به هر چاهک اضافه می شود.
- واکنش آنزیمی: اگر آنتی بادی های Anti-La (SSB) در نمونه های بیمار وجود داشته باشد، آنتی بادی های ثانویه در مرحله قبل به آنها متصل می شوند. هنگامی که سوبسترا اضافه می شود، آنزیم روی آنتی بادی ثانویه واکنشی را کاتالیز می کند که باعث تغییر رنگ در چاه می شود. شدت تغییر رنگ به طور مستقیم با غلظت آنتی بادی های Anti-La (SSB) در نمونه متناسب است.
- خواندن و تحلیل: تغییر رنگ با استفاده از یک اسپکتروفتومتر اندازه گیری می شود، که یک قرائت کمی از چگالی نوری (OD) را در یک طول موج خاص ارائه می دهد. OD برای محاسبه غلظت آنتی بادی های Anti-La (SSB) در نمونه بیمار بر اساس منحنی استاندارد ایجاد شده از غلظت های شناخته شده آنتی بادی های Anti-La (SSB) استفاده می شود.
- محلول توقف: برای توقف واکنش آنزیمی، محلول توقف اضافه می شود.
- تفسیر داده ها: مقادیر OD با منحنی استاندارد مقایسه می شود و غلظت آنتی بادی های Anti-La (SSB) در نمونه بیمار تعیین می شود.
ELISA یک روش حساس و اختصاصی برای تعیین کمیت آنتی‌بادی‌های Anti-La (SSB) در نمونه‌های بیمار است و معمولاً در تشخیص‌های بالینی و تحقیقات برای تشخیص بیماری‌های خودایمنی و نظارت بر پیشرفت بیماری استفاده می‌شود. برای اطمینان از نتایج دقیق و قابل اعتماد، انجام آزمایش به دنبال روش‌های کنترل کیفیت و اعتبارسنجی دقیق ضروری است.
روش ایمونوفلورسانس (IFA):
روش ایمونوفلورسانس (IFA) یکی دیگر از روش‌های رایج برای اندازه‌گیری آنتی‌بادی‌هایی مانند Anti-La (SSB) است. IFA از توانایی آنتی بادی های نشاندار شده با فلورسنت برای اتصال به آنتی بادی های خاص در سرم بیمار استفاده می کند و الگوی فلورسانس حاصل برای شناسایی و تعیین کمیت این آنتی بادی ها استفاده می شود. در اینجا شرح مفصلی از روش IFA برای اندازه گیری آنتی بادی های Anti-La (SSB) آورده شده است:
- آماده سازی اسلایدها: اسلایدهای سوبسترا با تثبیت و نفوذ پذیری سلول ها یا بافت هایی که آنتی ژن La/SSB را بیان می کنند، تهیه می شوند. سوبسترا باید دارای الگوی مشخص و مشخصی از توزیع آنتی ژن باشد.
- افزودن سرم بیمار: حجم کمی از سرم یا نمونه خون بیمار روی اسلاید بستر، معمولاً در داخل یک چاهک یا دایره قرار می گیرد تا موضعی بماند.
- انکوباسیون: اسلاید بستر با نمونه بیمار انکوبه می شود. در طول این مدت، هر گونه آنتی بادی Anti-La (SSB) در سرم بیمار به آنتی ژن La/SSB روی بستر متصل می شود.
- شستشو: پس از انکوباسیون، لام شسته می شود تا آنتی بادی های متصل نشده و سایر اجزای سرم حذف شوند.
- افزودن آنتی بادی ثانویه: یک آنتی بادی ثانویه نشاندار شده با فلورسنت روی اسلاید بستر اعمال می شود. این آنتی بادی ثانویه مختص آنتی بادی های انسانی است.
- انکوباسیون: اسلاید دوباره انکوبه می شود تا آنتی بادی ثانویه به هر آنتی بادی Anti-La (SSB) که به آنتی ژن La/SSB روی بستر چسبیده است، متصل شود.
- شستشو: پس از انکوباسیون، لام شسته می شود تا آنتی بادی های ثانویه غیرمجاز حذف شوند.
- ماونت کردن: یک محیط ماونت حاوی یک ضد رنگ(به عنوان مثال، DAPI که هسته های سلولی را رنگ می کند) روی بستر اعمال می شود. یک روکش روی نمونه نصب شده قرار می گیرد.
- بررسی میکروسکوپی: اسلاید با استفاده از میکروسکوپ فلورسانس بررسی می شود. آنتی بادی های نشاندار Anti-La (SSB) فلورسانس می شوند و الگوی فلورسانس را می توان مشاهده کرد.
- تفسیر الگوی فلورسانس: الگوی فلورسانس مانند الگوهای هسته ای، سیتوپلاسمی یا خالدار توسط تکنسین آزمایشگاه یا آسیب شناس ماهر تفسیر می شود. الگوی خاص می تواند به شناسایی وجود آنتی بادی های Anti-La (SSB) کمک کند.
- تصویر برداری و کمی سازی: در برخی موارد، تصاویر فلورسانس ممکن است با استفاده از نرم افزار برای تعیین کمیت شدت یا الگوی فلورسانس گرفته و تجزیه و تحلیل شوند.
IFA یک تکنیک ارزشمند برای تشخیص کیفی و تشخیص الگوی آنتی‌بادی‌هایی مانند Anti-La (SSB) است. الگوی فلورسانس مشخصه، همراه با زمینه بالینی و سایر تست های آزمایشگاهی، می تواند به تشخیص بیماری های خودایمنی کمک کند. با این حال، IFA معمولا برای اندازه گیری کمی استفاده نمی شود. برای تعیین کمیت، روش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA) یا سایر روش‌های کمی مناسب‌تر هستند.
روش کمی لومینسانس (CLIA):
روش ایمونواسی کمی‌لومینسانس (CLIA) یک روش بسیار حساس و اختصاصی برای اندازه‌گیری کمی آنتی‌بادی‌های خاص مانند Anti-La (SSB) است. CLIA تکنیک‌های کمی‌تابی و ایمونواسی را برای تشخیص و تعیین کمیت آنتی‌بادی‌ها ترکیب می‌کند. در اینجا شرح مفصلی از روش CLIA برای اندازه گیری آنتی بادی های Anti-La (SSB) آورده شده است:
- پوشش دهی فاز جامد: فاز جامد (چاه های صفحه میکروتیتر یا دانه های مغناطیسی) با آنتی ژن La/SSB پوشانده شده است. این آنتی ژن را بی حرکت می کند، که هر آنتی بادی Anti-La (SSB) موجود در نمونه بیمار را جذب می کند.
- مسدود کردن: برای جلوگیری از اتصال غیر اختصاصی آنتی بادی ها، چاهک ها با یک بافر مسدود کننده مانند آلبومین سرم گاوی (BSA) یا شیر پر می شوند. این مرحله با پوشاندن مناطق بدون پوشش چاهک به به حداقل رساندن سیگنال پس زمینه کمک می کند.
- افزودن نمونه سرم بیمار: حجم مشخصی از سرم یا نمونه خون بیمار به فاز جامد اضافه می شود. آنتی بادی های Anti-La (SSB) در نمونه به آنتی ژن La/SSB بی حرکت متصل می شوند.
- انکوباسیون: فاز جامد با نمونه بیمار انکوبه می شود تا آنتی بادی های Anti-La (SSB) به آنتی ژن پوشش داده شده متصل شوند.
- شستشو: پس از انکوباسیون، فاز جامد شسته می شود تا مواد چسبیده خارج شوند.
- افزودن آنتی بادی ثانویه: آنتی بادی های ثانویه کونژوگه با آنزیم مخصوص آنتی بادی های انسانی به فاز جامد اضافه می شوند. این آنتی بادی ها به هر آنتی بادی Anti-La (SSB) که به آنتی ژن پوشش داده شده چسبیده است متصل می شود.
- انکوباسیون: فاز جامد دوباره انکوبه می شود تا آنتی بادی های ثانویه کونژوگه با آنزیم به آنتی بادی های Anti-La (SSB) متصل شوند.
- شستشو: فاز جامد دوباره شسته می شود تا آنتی بادی های ثانویه غیرمجاز حذف شوند.
- افزودن سوبسترای کمی لومینسانس: یک معرف بستر شیمیایی به فاز جامد اضافه می شود. اگر آنتی‌بادی‌های Anti-La (SSB) در نمونه بیمار وجود داشته باشند و به آنتی‌بادی‌های ثانویه متصل شده باشند، آنزیم واکنشی را با سوبسترا کاتالیز می‌کند که منجر به انتشار نور می‌شود.
- تشخیص نورتابی شیمیایی: آشکارساز لومینسانس شدت سیگنال نورتابی شیمیایی را اندازه گیری می کند. شدت سیگنال به طور مستقیم با غلظت آنتی بادی های Anti-La (SSB) در نمونه بیمار متناسب است.
- تحلیل داده ها: مقادیر لومینسانس اندازه گیری شده با منحنی استاندارد تولید شده با استفاده از کالیبراتورهایی با غلظت های شناخته شده آنتی بادی های Anti-La (SSB) مقایسه می شود. این امکان تعیین کمیت آنتی بادی های Anti-La (SSB) در نمونه بیمار را فراهم می کند.
روش ایمونواسی کمی‌لومینسانس (CLIA)
CLIA حساسیت بالا، دامنه دینامیکی گسترده و دقت عالی را ارائه می‌دهد که آن را برای اندازه‌گیری کمی آنتی‌بادی‌های Anti-La (SSB) در نمونه‌های بیمار مناسب می‌کند. این روش رایجی است که در تشخیص بالینی بیماری‌های خودایمنی استفاده می‌شود و از نظر حساسیت و ویژگی مزایایی دارد.
چه چیزی در آزمایش Anti-La (SSB) مورد بررسی قرار می گیرد؟
La (SSB)، یک ریبونوکلئوپروتئین، نقش مهمی در پردازش و پایداری RNA ایفا می کند. آنتی بادی های Anti-La (SSB) اتوآنتی بادی هایی هستند که این پروتئین را هدف قرار می دهند. حضور آنها در محیط های بالینی از ارزش تشخیصی و پیش آگهی قابل توجهی به ویژه در بیماری های خودایمنی برخوردار است.
La (SSB) از چندین حوزه شامل موتیف La و موتیف تشخیص RNA (RRM) تشکیل شده است. موتیف La مسئول اتصال به 3’UUU-OH رونوشت های RNA پلیمراز III نوپا است، در حالی که RRM در اتصال به RNA نقش دارد.
La (SSB) به عنوان یک همراه عمل می کند و از مولکول های RNA کوچک در برابر تخریب محافظت می کند. در پردازش RNA های پیش ساز، به ویژه آنهایی که توسط RNA پلیمراز III تولید می شوند، ضروری است. La (SSB) این RNA ها را با اتصال به انتهای 3′ آنها تثبیت می کند و از تخریب زودرس آنها جلوگیری می کند.
مکانیسم دقیقی که توسط آن آنتی‌بادی‌های Anti-La (SSB) به بیماری‌های خودایمنی کمک می‌کنند، به طور کامل شناخته نشده است. با این حال، چندین نظریه ارائه شده است:
- تشکیل کمپلکس آنتی ژن-آنتی بادی: آنتی بادی های Anti-La (SSB) ممکن است با پروتئین های La (SSB) یا با اسیدهای نوکلئیک که توسط La (SSB) متصل شده اند، کمپلکس های ایمنی تشکیل دهند. این کمپلکس ها می توانند پاسخ های ایمنی و التهاب را تحریک کنند.
- آسیب بافتی: کمپلکس های ایمنی می توانند در بافت های مختلف رسوب کنند و منجر به التهاب و آسیب شوند. در سندرم شوگرن، این رسوبات ممکن است غدد بزاقی و اشکی را تحت تأثیر قرار دهند.
- واکنش متقابل: آنتی بادی های Anti-La (SSB) ممکن است با سایر آنتی ژن های سلولی واکنش متقابل داشته باشند که منجر به پاسخ خود ایمنی گسترده تر شود.
- عوامل ژنتیکی: استعداد ژنتیکی ممکن است در ایجاد آنتی بادی های Anti-La (SSB) و بیماری های خود ایمنی مرتبط نقش داشته باشد.
SS-B/La یکی از 4 اتوآنتی ژن است که معمولاً به عنوان آنتی ژن های هسته ای قابل استخراج (ENA) شناخته می شود. ENA دیگر SS-A/Ro، RNP و Sm (اسمیت) هستند. هر ENA از 1 یا چند پروتئین مرتبط با گونه های RNA هسته ای سیتوپلاسمی یا کوچک (snRNA) با اندازه های 80 تا 350 نوکلئوتید تشکیل شده است. آنتی بادی های ENA در بیماران مبتلا به بیماری های بافت همبند (بیماری های روماتیسمی سیستمیک) از جمله LE، بیماری بافت همبند مخلوط، سندرم شوگرن، اسکلرودرمی (اسکلروز سیستمیک) و پلی میوزیت/درماتومیوزیت رایج است.
سندرم شوگرن
اهمیت بالینی آزمایش Anti-La (SSB):
آنتی بادی های Ro، La و SS-C زیرگروه های آنتی بادی های ضد هسته ای (ANA) هستند و به آنتی ژن های هسته ای استخراج شده از لنفوسیت های B انسانی واکنش نشان می دهند. Ro و La وقتی در زیر میکروسکوپ فرابنفش دیده می شوند، یک الگوی ایمونولورسنت خالدار ایجاد می کنند.
به شدت با سندرم شوگرن مرتبط هستند. بیماری شوگرن یک ناهنجاری ایمونولوژیک است که با تخریب پیشرونده غدد برون ریز اشکی و بزاقی که منجر به خشکی مخاط و ملتحمه می شود مشخص می شود. این بیماری می تواند به خودی خود (اولیه) یا در ارتباط با سایر بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE)، آرتریت روماتوئید (RA) و اسکلرودرمی رخ دهد. در مورد دوم به سندرم شوگرن ثانویه گفته می شود.
آنتی بادی Anti-Ro (SSA) ممکن است در حدود 60 تا 70 درصد از بیماران مبتلا به سندرم شوگرن اولیه یافت شود. آنتی بادی ضد SS-B ممکن است در حدود 50 تا 60 درصد از بیماران مبتلا به سندرم شوگرن اولیه یافت شود. هنگامی که آنتی بادی های ضد SS-A و SS-B مثبت باشند، سندرم شوگرن را می توان با دقت تشخیص داد. هنگامی که سندرم شوگرن ثانویه با آرتریت روماتوئید همراه باشد، این آنتی بادی ها به ندرت یافت می شوند. در واقع، SS-B فقط در سندرم شوگرن اولیه یافت می شود.
با این حال، anti-SS-C در حدود 75 درصد از بیماران مبتلا به RA یا بیماران مبتلا به سندرم شوگرن ثانویه مرتبط با RA مثبت است. با این حال، Anti-Ro (SSA) و anti-SSB تقریباً هرگز در بیماران مبتلا به سندرم شوگرن مرتبط با RA یافت نمی شوند. بنابراین این آنتی بادی ها در افتراق سندرم شوگرن اولیه از ثانویه نیز مفید هستند.
Anti-Ro (SSA) همچنین در 25 درصد بیماران مبتلا به SLE دیده می شود. به ویژه در بیماران “ANA منفی” مبتلا به SLE مفید است، زیرا این آنتی بادی ها در اکثر این بیماران وجود دارد.
Anti-SSB به ندرت در بیماران مبتلا به SLE یافت می شود. به طور کلی، هر چه تیتر آنتی بادی های ضد SS بیشتر باشد، احتمال ابتلا به سندرم شوگرن بیشتر است و بیماری فعال تر است. از آنجایی که سندرم شوگرن با درمان کمتر فعال می شود، می توان انتظار داشت که تیتر آنتی بادی های ضد SS کاهش یابد.
محدوده مرجع برای آزمایش Anti-La (SSB):
- <1.0 U (negative)
- > or =1.0 U (positive)
- Reference values apply to all ages.
توجه: واحد تست و محدوده نرمال تست وابسته به روش و کیت انجام دهنده تست می باشد و از آزمایشگاهی به آزمایشگاه دیگر ممکن است متغیر باشد.
یک نتیجه مثبت برای آنتی بادی های SS-B/La با بیماری بافت همبند، از جمله سندرم شوگرن و لوپوس اریتماتوز سازگار است.
سوالات متداول
آنتی ژن اولیه مورد هدف آنتی بادی های Anti-La (SSB) چیست؟
آنتی ژن اولیه مورد هدف آنتی بادی های Anti-La (SSB) ریبونوکلئوپروتئین La (SSB) است. این آنتی ژن جزء ضروری مجموعه رونویسی RNA پلیمراز III است که به طور خاص به موتیف 3′ UUU-OH رونوشت های RNA پلیمراز III نوپا متصل می شود.
آنتی ژن La (SSB) چگونه در متابولیسم RNA نقش دارد؟
La (SSB) نقش مهمی در متابولیسم RNA ایفا می کند. این ماده به عنوان یک جانشین عمل می کند و از مولکول های RNA کوچک، به ویژه آنهایی که توسط RNA پلیمراز III رونویسی شده اند، از تخریب محافظت می کند. La (SSB) به انتهای 3′ این RNA ها متصل می شود و از تخریب زودرس آنها جلوگیری می کند و ثبات و پردازش مناسب آنها را تضمین می کند.
تظاهرات بالقوه مختلف بیماری های خودایمنی مرتبط با Anti-La (SSB) چیست؟
بیماری های خود ایمنی مرتبط با آنتی بادی های Anti-La (SSB) در درجه اول شامل سندرم شوگرن و لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) است. تظاهرات این بیماری ها می تواند متفاوت باشد، اما ممکن است علائمی مانند خشکی چشم، خشکی دهان، درد مفاصل، بثورات پوستی، و در مورد SLE، درگیری چند عضو را شامل شود.
آیا عوامل ژنتیکی خاصی با تولید آنتی بادی های Anti-La (SSB) مرتبط هستند؟
توسعه اتوآنتی بادی‌هایی مانند Anti-La (SSB) در بیماری‌های خودایمنی تحت تأثیر فعل و انفعال پیچیده عوامل ژنتیکی و محیطی است. عوامل ژنتیکی می توانند افراد را مستعد تولید این اتوآنتی بادی ها کنند، اگرچه ارتباط ژنتیکی دقیق همیشه به خوبی تعریف نشده است. در اینجا مروری بر نقش عوامل ژنتیکی در زمینه آنتی بادی های Anti-La (SSB) آورده شده است:
- حساسیت ژنتیکی: بیماری های خودایمنی، از جمله آنهایی که با آنتی بادی های Anti-La (SSB) مرتبط هستند، تمایل دارند در خانواده ها ایجاد شوند. این یک مؤلفه ژنتیکی را در استعداد ابتلا به بیماری نشان می دهد. ژن‌های خاص یا تغییرات ژنتیکی که استعداد ابتلا به بیماری‌های خودایمنی را افزایش می‌دهند، مورد توجه محققان هستند.
- ژن های آنتی ژن لکوسیت انسانی (HLA): ژن های HLA که بخشی از کمپلکس اصلی سازگاری بافتی (MHC) هستند، در بیماری های خودایمنی نقش دارند. برخی از آلل های HLA با افزایش خطر ابتلا به بیماری های خودایمنی مرتبط هستند. اگرچه ارتباط HLA با آنتی بادی های Anti-La (SSB) به اندازه برخی دیگر از آنتی بادی های اتوآنتی بادی مستند نیست، آنها احتمالاً نقش دارند.
- چند شکلی ها و واریانت ها: پلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی (SNPs) و سایر گونه های ژنتیکی می توانند بر عملکرد و تنظیم سیستم ایمنی تأثیر بگذارند. تغییرات در ژن‌های مرتبط با پاسخ‌های ایمنی، مانند سیتوکین‌ها و گیرنده‌های سلول T، ممکن است بر احتمال ابتلای فرد به بیماری‌های خودایمنی و تولید اتوآنتی‌بادی‌های خاص تأثیر بگذارد.
- الگوهای توارث پیچیده: بیماری های خودایمنی اغلب الگوهای وراثتی پیچیده ای دارند. ژن‌های متعدد ممکن است در خطر کلی نقش داشته باشند و این ژن‌ها ممکن است به روش‌های غیرقابل پیش‌بینی با یکدیگر و با عوامل محیطی تعامل داشته باشند. این پیچیدگی، تعیین دقیق عوامل ژنتیکی خاص مرتبط با آنتی بادی های Anti-La (SSB) را چالش برانگیز می کند.
آنتی بادی های Anti-La (SSB) چه نقشی در پاتوژنز سندرم شوگرن دارند؟
آنتی بادی های Anti-La (SSB) در صورت وجود همراه با آنتی بادی های ضد SSA (Ro) برای تشخیص سندرم شوگرن بسیار اختصاصی هستند. در این بیماری خودایمنی، اعتقاد بر این است که آنها به تشکیل کمپلکس ایمنی و التهاب در غدد بزاقی و اشکی کمک می کنند که منجر به علائم بارز خشکی چشم و خشکی دهان می شود.
آیا می توان آنتی بادی های Anti-La (SSB) را در افراد سالم یافت؟
آنتی بادی های Anti-La (SSB) معمولاً در افراد سالم یافت نمی شوند. وجود آنها با بیماری های خود ایمنی همراه است و به عنوان یک نشانگر تشخیصی برای این شرایط استفاده می شود. با این حال، برخی از افراد سالم ممکن است سطوح پایین آنتی بادی Anti-La (SSB) را بدون هیچ گونه اهمیت بالینی داشته باشند.
آنتی بادی های Anti-La (SSB) چگونه بر غدد بزاقی و اشکی در سندرم شوگرن تأثیر می گذارند؟
آنتی بادی های Anti-La (SSB) در پاتوژنز سندرم شوگرن نقش دارند. این آنتی بادی ها ممکن است کمپلکس های ایمنی را با پروتئین های La (SSB) یا سایر آنتی ژن های سلولی در غدد بزاقی و اشکی تشکیل دهند. رسوب این کمپلکس ها می تواند باعث التهاب و آسیب به این غدد برون ریز و در نتیجه خشکی چشم و دهان شود.
آیا تمایل جنسی یا سنی برای ایجاد بیماری های خودایمنی مرتبط با Anti-La (SSB) وجود دارد؟
ایجاد بیماری های خودایمنی مرتبط با Anti-La (SSB) تمایل جنسی قوی را نشان نمی دهد. با این حال، بیماری های خود ایمنی، به طور کلی، در زنان شایع تر است. سن شروع بسته به بیماری خودایمنی خاص متفاوت است اما می تواند در هر سنی از جمله دوران کودکی و در مراحل بعدی زندگی رخ دهد.
چه عواملی ممکن است منجر به افزایش سطح آنتی بادی Anti-La (SSB) در بیمار شود؟
عواملی که منجر به افزایش سطح آنتی بادی های Anti-La (SSB) در یک بیمار می شود به خوبی تثبیت نشده است، اما ممکن است شامل فعالیت بیماری و سایر عوامل مرتبط با ایمنی باشد. نوسانات در سطح آنتی بادی ممکن است در بیماری های خودایمنی مشاهده شود و می تواند بین افراد متفاوت باشد.
پیش آگهی افراد مبتلا به بیماری های خودایمنی مرتبط با Anti-La (SSB) چیست؟
پیش آگهی برای افراد مبتلا به بیماری های خودایمنی مرتبط با آنتی بادی های Anti-La (SSB) به عوامل مختلفی از جمله بیماری خاص، شدت آن و اثربخشی درمان بستگی دارد. در حالی که بیماری‌های خودایمنی عموماً مزمن هستند، برخی از افراد ممکن است به بهبودی یا دوره‌های خفیف‌تر بیماری با مدیریت مناسب دست یابند.
درمان توصیه شده برای شرایط خودایمنی مرتبط با آنتی بادی های Anti-La (SSB) چیست؟
درمان بیماری های خود ایمنی مرتبط با آنتی بادی های Anti-La (SSB) به بیماری خاص و شدت آن بستگی دارد. به طور کلی، مدیریت بیماری های خودایمنی اغلب شامل یک رویکرد چند رشته ای است و ممکن است شامل اجزای زیر باشد:
- داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی: این داروها برای تضعیف پاسخ ایمنی و کاهش التهاب استفاده می شوند. به عنوان مثال می توان به کورتیکواستروئیدها، داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) و درمان های بیولوژیک اشاره کرد.
- تسکین علائم: ممکن است برای کاهش علائم، مانند درد یا خشکی در مورد سندرم شوگرن، داروها تجویز شود.
- درمان‌های خاص بیماری: برخی از بیماری‌های خودایمنی درمان‌های هدفمندی دارند که مکانیسم‌های بیماری زمینه‌ای را بررسی می‌کنند.
- مراقبت حمایتی: این ممکن است شامل فیزیوتراپی، کاردرمانی و اصلاح سبک زندگی برای بهبود کیفیت زندگی باشد.
- نظارت منظم: بیماران اغلب به دقت تحت نظر قرار می گیرند تا فعالیت بیماری و اثربخشی درمان ارزیابی شود.
آیا می توان آنتی بادی های Anti-La (SSB) را در دوران شیردهی از مادر به فرزندش منتقل کرد؟
انتقال آنتی بادی های Anti-La (SSB) از مادر به کودک در دوران شیردهی امکان پذیر است، زیرا آنتی بادی ها می توانند از شیر مادر عبور کنند. با این حال، وجود این آنتی بادی ها در شیر مادر معمولاً دلیلی برای نگرانی نیست. توجه به این نکته ضروری است که آنتی بادی های Anti-La (SSB) اتوآنتی بادی هایی هستند که توسط سیستم ایمنی بدن مادر تولید می شوند و در شیر مادر بیماری زا نیستند. تغذیه با شیر مادر فواید بسیاری برای سلامتی نوزادان دارد و انتقال بالقوه آنتی بادی ها از طریق شیر مادر بخشی طبیعی از فرآیند شیردهی است.
ایا وجود آنتی بادیAnti-La (SSB) در دوران بارداری دراری اهمیت است؟
وجود آنتی بادی های Anti-La (SSB) در دوران بارداری می تواند از اهمیت بالینی برخوردار باشد، به ویژه هنگامی که همراه با آنتی بادی های ضد SSA (Ro) شناسایی شود. این آنتی بادی ها با افزایش خطر برخی از عوارض جنینی و نوزادی، از جمله بلوک مادرزادی قلب و سندرم لوپوس نوزادی مرتبط هستند.
به ویژه بلوک مادرزادی قلب یک بیماری جدی است که در آن رسانایی الکتریکی در قلب جنین مختل می شود. نظارت روتین بارداری هایی که در آن مادر دارای این آنتی بادی ها است ضروری است و مدیریت ممکن است شامل نظارت دقیق جنین و مداخلات در صورت لزوم باشد.
افراد باردار با آنتی بادی های Anti-La (SSB) باید با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی که در مدیریت حاملگی های مرتبط با خود ایمنی تجربه دارند، مشاوره منظم داشته باشند. هدف کلی نظارت دقیق و مدیریت هر گونه عوارض احتمالی برای بهینه سازی سلامت و رفاه مادر و نوزاد است.
در سایت AROTEC Diagnostics در مورد Anti-La (SSB) بیشتر بخوانید:
اتوآنتی بادی Anti-La (SSB) را می توان در سرم 87 درصد از بیماران مبتلا به سندرم شوگرن اولیه یا ثانویه شناسایی کرد. وجود اتوآنتی بادی‌های anti-La (SSB) معمولاً با حضور اتوآنتی‌بادی‌های anti-Ro (SSA) همزمان است، با این حال این واقعیت که اتوآنتی‌بادی‌های anti-Ro در سایر بیماری‌های روماتولوژیکی مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) و مختلط بسیار شایع‌تر هستند. بیماری بافت همبند (MCTD) نشان می دهد که Anti-La (SSB) برای شوگرن اولیه و ثانویه اختصاصی تر از Anti-Ro (SSA) است.
مطالب مرتبط در متااورگانون:
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
آزمایش Anti Jo-1 | آنتی هیستیدیل tRNA سنتتاز | anti-histidyl tRNA synthetase antibodies | پلی میوزیت | Polymyositis
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
آزمایش HLA typing | تست سازگاری بافتی | HLA Crossmatching
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
آزمایش Anti MCV | آنتی بادی های ویمنتین سیترولین دار جهش یافته | Anti mutated citrullinated vimentin antibodies
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
آزمایش آنتی فسفولیپید (APA) | Anti Phospholipid Antibodies | سندرم آنتی فسفولیپید (APS)
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
آزمایش Anti MOG | آنتی گلیکوپروتئین الیگودندروسیت ضد میلین | Anti-Myelin Oligodendrocyte Glycoprotein (MOG)
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
آزمایش Anti CCP | آنتی بادی پپتیدی سیترولینه حلقوی | آنتی Cyclic Citrullinated Peptide Antibody | CCP
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
آزمایش آنتی بادی های ضد هسته (ANA) | Antinuclear Antibody | آنتی بادی ضد هسته ای فلورسنت (FANA)
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
آزمایش آنتی بادی های سیتوپلاسمی ضد نوتروفیل (ANCA) | MPO | PR3 | cANCA | pANCA | آنتی بادی های میلوپراکسیداز | آنتی بادی های پروتئیناز 3
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
آزمایش اتوآنتی بادی هیستون | Histone Autoantibodies | آنتی بادی های ضد نوکلئوزومی | Anti NCS | Anit Histone
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
آزمایش آنتی بادی های آنتی ژن هسته ای قابل استخراج (ENA)
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
آزمایش Anti-Ro | آزمایش Anti-SSA | آزمایش Anti-Ro/SSA
منابع مقاله
- Homburger H, Larsen S: Detection of specific antibodies.InClinical Immunology: Principles and Practice. First edition. Edited by R Rich, T Fleisher, B Schwartz, et al. St. Louis, Mosby-Year Book, 1996, pp 2096-2109
- Kotzin B, West S: Systemic lupus erythematosus.InClinical Immunology Principles and Practice. Second edition. Edited by R Rich, T Fleisher, W Shearer, et al. St. Louis, Mosby-Year Book, 2001, pp 60.1-60.24
- Harley JB, Alexander EL, Bias WB, et al. Anti-Ro(SS-A) and anti-La(SS-B) in patients with Sjögren’s syndrome. Arthritis Rheum 1986;29:196–206.
- Hendrick JP, Wolin SL, Rinke J, et al. Ro small cytoplasmic ribonucleoproteins are a subclass of La ribonucleoproteins: further characterization of the Ro and La small ribonucleoproteins from uninfected mammalian cells. Mol Cell Biol 1981;1:1138–49.
- Boire G, Craft J. Human Ro ribonucleoprotein particles: characterization of native structure and stable association with the La polypeptide. J Clin Invest 1990;85:1182–90.
- Manoussakis MN, Tzioufas AG, Pange PJ, et al. Serologic profiles in subgroups of patients with Sjögren’s syndrome. Scan J Rheumatol Suppl 1986;61:89–92.
- Alexander EL, Arnett FC, Provost TT, et al. Sjögren’s syndrome: association of anti-Ro(SS-A) antibodies with vasculitis, hematologic abnormalities, and serologic hyperactivity. Ann Intern Med 1983;98:155–9.
- Gerli R, Muscat C, Giansanti M, et al. Quantitative assessment of salivary gland inflammatory infiltration in primary Sjögren’s syndrome: its relationship to different demographic, clinical and serological features of the disorder. Br J Rheumatol 1997;36:969–75.
